IBPP2/443-861/09/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-861/09/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 20 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku VAT 0% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku VAT 0%.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą, polegającą na dostawie towarów oraz świadczeniu usług naprawy. W dniu 24 sierpnia 2005 r. złożył w Urzędzie Skarbowym informację VAT-R/UE z zaznaczeniem, że od dnia 25 sierpnia 2005 r. będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie zarejestrowania go jako podatnika VAT UE wystawione w dniu 8 września 2005 r. Na dokumencie widnieje adnotacja "podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE ma obowiązek posługiwania się przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych nabyć lub dostaw (...) Numerem Identyfikacji Podatkowej poprzedzonym kodem PL zgodnie z art. 97 ust. 10 i 11 tej ustawy". Od tego czasu były dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów. W marcu 2009 r. Wnioskodawca po raz pierwszy dokonał dostawy towarów dla słowackiego podatnika, wystawiając fakturę i rozliczając sprzedaż jako wewnątrzwspolnotową dostawę towarów, stosując 0% stawkę VAT, zgodnie z art. 42 ustawy o VAT. W deklaracji miesięcznej VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-EU za I kwartał 2009 ww. sprzedaż została wykazana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał prawo rozliczyć dokonaną sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku VAT 0%, pomimo zaznaczenia w informacji VAT-R/UE, że będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów a braku zgłoszenia o dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż dla klienta słowackiego powinna być rozliczona jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów ze stawką 0%. Na podstawie art. 13 ust. 6 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT EU zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7. Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca posiada potwierdzenie zarejestrowania go jako podatnika VAT UE przez Naczelnika urzędu skarbowego na podstawie zgłoszenia rejestracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Na podstawie art. 97 ust. 10 ww. ustawy podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż dla potraktowania danej czynności jako wewnątrzwspólnotowej dostawy muszą zaistnieć dwa konieczne elementy. Pierwszym warunkiem, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Przez wywóz należy rozumieć faktyczne przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, ale wywóz musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy - jest to drugi warunek konieczny, który wymaga, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Aby jednak dana czynność została uznana za taką dostawę, konieczne jest spełnienie wielu warunków odnoszących się do dostawcy oraz do nabywcy. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru. W przypadku gdy niespełnione zostaną określone warunki podmiotowe, wówczas wywóz następujący w wykonaniu dostawy nie będzie wewnątrzwspólnotową dostawą.

Warunki podmiotowe określa cytowany wcześniej przepis art. 13 ust. 2 ustawy. Wynika z niego, że warunkiem koniecznym po stronie nabywcy do rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru jest posiadanie przez niego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych zawierającego dwuliterowy kod, nadanego przez państwo członkowskie inne niż Polska i podanie tego numeru na fakturze dokumentującej dostawę towarów.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą, polegającą na dostawie towarów oraz świadczeniu usług naprawy. W dniu 24 sierpnia 2005 r. złożył w Urzędzie Skarbowym informację VAT-R/UE z zaznaczeniem, że od dnia 25 sierpnia 2005 r. będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie zarejestrowania go jako podatnika VAT UE wystawione w dniu 8 września 2005 r. Na dokumencie widnieje adnotacja "podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE ma obowiązek posługiwania się przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych nabyć lub dostaw (...) Numerem Identyfikacji Podatkowej poprzedzonym kodem PL zgodnie z art. 97 ust. 10 i 11 tej ustawy". Od tego czasu były dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów. W marcu 2009 r. Wnioskodawca po raz pierwszy dokonał dostawy towarów dla słowackiego podatnika, wystawiając fakturę i rozliczając sprzedaż jako wewnątrzwspolnotową dostawę towarów, stosując 0% stawkę VAT, zgodnie z art. 42 ustawy o VAT. W deklaracji miesięcznej VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-EU za I kwartał 2009 ww. sprzedaż została wykazana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż spełnione są warunki z art. 13 ust. 6 ww. ustawy o VAT, gdyż w momencie dostawy Wnioskodawca był zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i tylko nie zaznaczył odpowiedniej pozycji w formularzu VAT-R/UE.

Ważne aby dla tej transakcji Wnioskodawca posłużył się numerem identyfikacji podatkowej, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzonym kodem PL.

Natomiast, gdyby Wnioskodawca nie był w ogóle zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów przy zastosowaniu stawki 0%, należałoby wówczas bezwzględnie uznać, że podatnik nie miał prawa do zastosowania tej preferencyjnej stawki.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował bowiem pytania, jak też nie przedstawił własnego stanowiska. Stąd też informacje w tym zakresie, przedstawione w poz. 54 wniosku przyjęto jako element stanu faktycznego bez dokonywania jego oceny. Sformułowane we wniosku pytanie dotyczy wyłącznie prawa do rozliczenia dokonanej sprzedaży jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku VAT 0%, w sytuacji zaznaczenia w informacji VAT-R/UE, że Wnioskodawca będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie zgłaszając jednocześnie zamiaru dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Ponadto należy nadmienić, iż Wnioskodawca winien dokonać aktualizacji zgłoszenia VAT-R/UE, polegającej na zaznaczeniu, że Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl