IBPP2/443-853/09/UH

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-853/09/UH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2009 r. znak: DF-071-52/2009 (data wpływu 1 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z funkcjonowaniem Domu Aktora oraz zakupy związane z modernizacją Domu Aktora podlega częściowemu odliczeniu na zasadach określonych w art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z funkcjonowaniem Domu Aktora oraz zakupy związane z modernizacją Domu Aktora podlega częściowemu odliczeniu na zasadach określonych w art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2009 r. znak: DF-071-52/2009 (data wpływu 1 grudnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 listopada 2009 r., znak: IBPP2/443-853/09/UH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również - Teatr) prowadzi działalność kulturalną i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Jest to działalność zwolniona oraz opodatkowana podatkiem VAT - w związku z czym odliczenie podatku naliczonego dokonywane jest zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy tj. wg ustalonej proporcji. W skład majątku teatru wchodzi Dom Aktora, w którym mieszkają aktorzy (pracownicy teatru) oraz emerytowani pracownicy Teatru.

Z najemcami mieszkań w Domu Aktora Teatr zawiera umowy najmu lokali mieszkalnych, zgodnie z którymi najemcy obciążani są czynszem oraz mediami. Za dostarczane media naliczane są miesięczne opłaty zryczałtowane, które są rozliczane po zakończeniu roku kalendarzowego (w przypadku opłaty c. o. - po zakończonym sezonie grzewczym).

Faktury wystawiane najemcom zawierają następujące pozycje: czynsz (zw.), c. o. (VAT 22%), woda i ścieki (VAT 7%), wywóz nieczystości (7%).

W związku z utrzymaniem Domu Aktora Teatr ponosi następujące koszty:

* materiały (elektryczne, hydrauliczne, środki czystości),

* koszty mediów (energii elektrycznej, cieplnej, wody, ścieków),

* remonty, konserwacje, naprawy,

* wyposażenie mieszkań,

* modernizacje budynku (wymiana stolarki okiennej, modernizacja instalacji co.),

* opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu, podatek od nieruchomości,

* ubezpieczenie budynku.

Podatek naliczony dotyczący powyższych zakupów podlega częściowemu odliczeniu na zasadach określonych w art. 90 i 91 ustawy o podatku VAT.

W piśmie z dnia 25 listopada 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż koszty związane z dostawą dla najemców Domu Aktora mediów tj. c. o., woda i ścieki, wywóz nieczystości to:

* - materiały hydrauliczne zakupywane do mieszkań najemców,

* - koszty mediów (c. o., woda i ścieki, wywóz nieczystości),

* - modernizacja budynku w zakresie modernizacji instalacji c. o.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z funkcjonowaniem Domu Aktora oraz zakupy związane z modernizacją Domu Aktora podlega częściowemu odliczeniu na zasadach określonych w art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawiając swoje stanowisko Wnioskodawca stwierdził, iż ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego dotyczącego zarówno bieżących zakupów jak i zakupów służących modernizacji Domu Aktora wg zasad określonych w art. 90 i 91 jako związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Przepis art. 90 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ww. ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W załączniku nr 4 pod pozycją nr 4 znajdują się "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe".

Dla oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku, istotnym jest ustalenie, czy koszty związane z utrzymaniem Domu Aktora t.j.: materiały (elektryczne, hydrauliczne, środki czystości), koszty mediów (energii elektrycznej, cieplnej, wody, ścieków), remonty, konserwacje, naprawy, wyposażenie mieszkań, modernizacje budynku (wymiana stolarki okiennej, modernizacja instalacji co.), opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu, podatek od nieruchomości, ubezpieczenie budynku, są związane z czynnościami opodatkowanymi, czy też zwolnionymi.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność kulturalną i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Jest to działalność zwolniona oraz opodatkowana podatkiem VAT - w związku z czym Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 3. ustawy tj. wg ustalonej proporcji.

W skład majątku jakim dysponuje Wnioskodawca wchodzi Dom Aktora, w którym mieszkają aktorzy - pracownicy Teatru oraz emerytowani pracownicy Teatru.

Z najemcami mieszkań w Domu Aktora Wnioskodawca zawiera umowy najmu lokali mieszkalnych, zgodnie z którymi najemcy obciążani są czynszem i mediami. Za dostarczane media naliczane są miesięczne opłaty zryczałtowane, które są rozliczane po zakończeniu roku kalendarzowego (w przypadku opłaty c. o. - po zakończonym sezonie grzewczym).

Faktury wystawiane najemcom zawierają następujące pozycje: czynsz (zwolniony z VAT), c. o. (VAT 22%), woda i ścieki (VAT 7%), wywóz nieczystości (7%).

Wnioskodawca - wynajmujący Dom Aktora ponosi koszty związane z jego utrzymaniem. Są to zakupy materiałów (elektryczne, hydrauliczne, środki czystości), koszty mediów (energii elektrycznej, cieplnej, wody, ścieków), remonty, konserwacje, naprawy, wyposażenie mieszkań, modernizacje budynku (wymiana stolarki okiennej, modernizacja instalacji co.), opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu, podatek od nieruchomości, ubezpieczenie budynku.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż koszty związane z dostawą dla najemców Domu Aktora mediów tj. c. o., woda i ścieki, wywóz nieczystości to: materiały hydrauliczne zakupywane do mieszkań najemców, koszty mediów (c. o., woda i ścieki, wywóz nieczystości), modernizacja budynku w zakresie modernizacji instalacji c. o.

Wnioskodawca twierdzi, iż podatek naliczony dotyczący powyższych zakupów podlega częściowemu odliczeniu na zasadach określonych w art. 90 i 91 ustawy o podatku VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż dla ustalenia związku ponoszonych przez Wnioskodawcę, kosztów dotyczących zakupów związanych z funkcjonowaniem oraz modernizacją Domu Aktora, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, należy odwołać się również do przepisów prawa regulujących kwestie związane z wynajmem lokali mieszkalnych. Do przepisów tych należą m.in. ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.). Obowiązki właścicieli nieruchomości dotyczące utrzymania czystości i porządku określa ww. ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy, właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez:

1.

wyposażenie nieruchomości w urządzenia służące do zbierania odpadów komunalnych oraz utrzymywanie tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym;

2.

przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej lub, w przypadku gdy budowa sieci kanalizacyjnej jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona, wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy nieczystości ciekłych lub w przydomową oczyszczalnię ścieków bytowych, spełniające wymagania określone w przepisach odrębnych; przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej nie jest obowiązkowe, jeżeli nieruchomość jest wyposażona w przydomową oczyszczalnię ścieków spełniającą wymagania określone w przepisach odrębnych;

3.

zbieranie powstałych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych zgodnie z wymaganiami określonymi w regulaminie;

3a. gromadzenie nieczystości ciekłych w zbiornikach bezodpływowych;

3b. pozbywanie się zebranych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych oraz nieczystości ciekłych w sposób zgodny z przepisami ustawy i przepisami odrębnymi.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, właściciele nieruchomości przy wykonywaniu obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 pkt 3b obowiązani są do udokumentowania, w formie umowy korzystania z usług wykonywanych przez zakład będący gminną jednostką organizacyjną lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości lub w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych, przez okazanie takiej umowy i dowodów płacenia za takie usługi.

Ponadto w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, na prowadzenie przez przedsiębiorców działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych wymagane jest uzyskanie zezwolenia. Przy czym, zgodnie z ust. 6 tego samego artykułu, zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela, w drodze decyzji, wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce świadczenia usług.

Kolejnym aktem prawnym mającym znaczenie dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 6a ust. 1 tej ustawy wynajmujący jest obowiązany do zapewnienia sprawnego działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z budynkiem umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw gazowych i ciekłych, ciepła, energii elektrycznej, dźwigów osobowych oraz innych instalacji i urządzeń stanowiących wyposażenie lokalu i budynku określone odrębnymi przepisami.

W myśl art. 6a ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, do obowiązków wynajmującego należy w szczególności:

1.

utrzymanie w należytym stanie, porządku i czystości pomieszczeń i urządzeń budynku, służących do wspólnego użytku mieszkańców, oraz jego otoczenia;

2.

dokonywanie napraw budynku, jego pomieszczeń i urządzeń, o których mowa w pkt 1, oraz przywrócenie poprzedniego stanu budynku uszkodzonego, niezależnie od przyczyn, z tym że najemcę obciąża obowiązek pokrycia strat powstałych z jego winy;

3.

dokonywanie napraw lokali

a.

napraw i wymiany wewnętrznych instalacji: wodociągowej, gazowej i ciepłej wody - bez armatury i wyposażenia, a także napraw i wymiany wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami, instalacji elektrycznej, anteny zbiorczej - z wyjątkiem osprzętu,

b.

b.wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej oraz podłóg, posadzek i wykładzin podłogowych, a także tynków.

Zgodnie z art. 9 ust. 5 i ust. 6 ww. ustawy w stosunkach najmu oprócz czynszu wynajmujący może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, a w wypadku innych tytułów prawnych uprawniających do używania lokalu, oprócz opłat za używanie lokalu, właściciel może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, z zastrzeżeniem ust. 6, zgodnie z którym opłaty niezależne od właściciela mogą być pobierane przez właściciela tylko w wypadkach, gdy korzystający z lokalu nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów lub dostawcą usług. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, ilekroć jest w niej mowa o opłatach niezależnych od właściciela - należy przez to rozumieć opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż Wnioskodawca, jako wynajmujący, ma obowiązek zapewnienia najemcom mediów, która to czynność stanowi niezbędny i nierozerwalnie związany element jednej usługi, jaką jest wynajem lokali mieszkalnych.

Reasumując, dostarczanie, w ramach świadczenia usług najmu, mediów niezbędnych do egzystencji powinno być, co do zasady, dla celów podatku VAT, uznawane za jedno świadczenie. Tym samym wskazane usługi, konieczne do świadczenia usługi najmu, winny być opodatkowane stawką właściwą dla usługi głównej - w przedmiotowej sprawie - stawką zwolnioną.

Nawiązując do kwestii obciążania najemców kosztami za media przez Wnioskodawcę, tut. organ chciałby odwołać się także do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Należy zauważyć, że refakturowanie dokumentuje usługę świadczoną najemcy przez wynajmującego przy pomocy osoby trzeciej. Jak zauważył ETS w wyroku z dnia 27 października 2001 r. w sprawie Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV vs. Staatssecretaris van Financiën (C-41/04), w przypadku, kiedy dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, jego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

W przypadku złożonych transakcji, które składają się z kilku świadczeń możliwe są dwa rozwiązania: albo świadczenia te stanowią odrębne z punktu widzenia VAT transakcje (każda wywołująca odrębne skutki w tym podatku), albo stanowią one jedno świadczenie złożone, które z punktu wiedzenia VAT tworzą jedną całość. Jak wskazał ETS w ww. orzeczeniu, każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednakże z drugiej strony, transakcja złożona z kilku świadczeń, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzą całość nie powinna być sztucznie dzielona.

Takie ujęcie zagadnienia wskazuje, że norma z art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), chociaż niewyrażona bezpośrednio w ustawie o VAT, znajduje zastosowanie, a w omawianych przypadkach należy przyjąć, że dla celów VAT wynajmujący sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył usługę usługobiorcy, przy czym jej wartość zamiast podlegać refakturowaniu, powinna zostać ujęta w ramach podstawy opodatkowania usługi najmu i opodatkowana według stawki właściwej dla tej usługi.

Skoro zatem czynność najmu lokali mieszkalnych jest czynnością zwolnioną, a jak wskazano powyżej, tylko takie czynności są wykonywane w przedmiotowym budynku, to od nabycia towarów i usług związanych z czynnościami zwolnionymi nie przysługuje odliczenie VAT.

Jak wynika z treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem natomiast jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W związku z powyższym kwota należna obejmuje wszystkie koszty związane z usługą, kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy.

W świetle powyższego należy zauważyć, iż wskazane wyżej zakupy dokonywane przez Wnioskodawcę związane z funkcjonowaniem i modernizacją Domu Aktora są związane w pierwszej kolejności z działalnością zwolnioną, gdyż zarówno dostawa ciepła, usługi dostawy wody i odprowadzania ścieków jak też wywozu nieczystości mają charakter wtórny do usług w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym, które to usługi na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z poz. 4 załącznika Nr 4 do tej ustawy, zwolnione są od podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z przywołanymi przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Wnioskodawca jest obowiązany do odprowadzania ścieków jak też wywozu nieczystości. Natomiast zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, Wnioskodawca nie może uniemożliwiać wynajmującym korzystania m.in. z wody i ciepła.

Powyższe oznacza, iż usługi centralnego ogrzewania, dostawy wody i odprowadzania ścieków jak też wywozu nieczystości mają charakter komplementarny w stosunku do usług najmu, a ponadto ich świadczenie jest obligatoryjne dla Wnioskodawcy ze względu na świadczenie usług najmu lokali mieszkalnych.

Reasumując, w świetle powyższego należy stwierdzić, iż ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z utrzymaniem Domu Aktora (zakupy dotyczące funkcjonowania i modernizacji Domu Aktora), mają związek ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami najmu lokali mieszkalnych aktorom.

Zatem, o ile ww. usługi najmu stanowią wymienione w poz. nr 4 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe" i korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem Domu Aktora. Przedmiotowe wydatki mają bowiem związek z czynnościami, w związku z którymi nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast pochodny związek tych kosztów z czynnościami o charakterze pomocniczym w stosunku do usług najmu ma znaczenie drugorzędne.

Tym samym nie zachodzą przesłanki dla zastosowania przepisów art. 90 i 91 ustawy o VAT. W analizowanym przypadku jest bowiem możliwe dokładne określenie kwot związanych z czynnościami, w związku z którymi nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, gdyż będzie to ogół wydatków, o których mowa we wniosku związanych z utrzymaniem Domu Aktora.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego zarówno bieżących zakupów, jak i zakupów służących modernizacji Domu Aktora, wg zasad określonych w art. 90 i 91 jako związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl