IBPP2/443-837/14/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu osobowego na cele prywatne i określenia podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu osobowego na cele prywatne i określenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność usługową zarówno opodatkowaną podatkiem VAT jak i zwolnioną (tzw. działalność mieszana).

Wnioskodawca w dniu 17 listopada 2009 r. zakupił samochód osobowy wykorzystywany w jego działalności gospodarczej za kwotę netto 57377,05 zł kwota podatku VAT 12622,95 zł - wartość brutto zakupionego samochodu 70000 zł. Wnioskodawca w okresie 5 lat dokonał odliczenia podatku VAT w wysokości przysługującego limitu 6 tysięcy złotych z uwzględnieniem proporcji, która podlegała odliczeniu w działalności opodatkowanej podatkiem VAT (wykonał 5 letnie rozliczenie podatku VAT ze względu na zakup środka trwałego o wartości powyżej 15 tysięcy złotych). Ostatni okres korekty został rozliczony w styczniu 2014 r. za 2013 r. W miesiącu grudniu zamierza wycofać samochód z majątku firmowego i przekazać go na cele prywatne. Wartość księgowa samochodu wynosi zero (został w ciągu 5 lat całkowicie zamortyzowany) natomiast wartość rynkowa takiego pojazdu wynosi około 25 tysięcy złotych. Wnioskodawca chciałby również po dokonaniu wycofania samochodu z działalności gospodarczej do majątku osobistego dokonać darowizny tego pojazdu na rzecz swojej córki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie samochodu - środka trwałego, od którego Wnioskodawca odliczył 6 tysięcy podatku VAT (limit odliczenia dozwolony przepisami ustawy) rodzi obowiązek naliczenia podatku VAT od tej transakcji.

Czy w przypadku obowiązku naliczenia podatku VAT dla transakcji wycofania samochodu z działalności gospodarczej podstawą naliczenia powinna być wartość rynkowa pojazdu w dniu wycofania.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wycofanie środka trwałego z działalności gospodarczej i przekazanie go do majątku osobistego nie rodzi obowiązku naliczenia podatku VAT, ze względu na ograniczoną możliwość odliczenia podatku do wysokości 6 tysięcy, jak również rozliczeniu tego podatku przez ustawowy okres 5 lat.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku ewentualnego obowiązku naliczenia podatku VAT od takiej transakcji podstawą opodatkowania mogła by być tylko wartość rynkowa z dnia dokonania wycofania środka trwałego z majątku firmy do majątku osobistego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W świetle art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność usługową zarówno opodatkowaną podatkiem VAT jak i zwolnioną (tzw. działalność mieszana). Wnioskodawca w dniu 17 listopada 2009 r. zakupił samochód osobowy wykorzystywany w jego działalności gospodarczej za kwotę netto 57377,05 zł kwota podatku VAT 12622,95 zł - wartość brutto zakupionego samochodu 70000 zł. Wnioskodawca w okresie 5 lat dokonał odliczenia podatku VAT w wysokości przysługującego limitu 6 tysięcy złotych z uwzględnieniem proporcji, która podlegała odliczeniu w działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Ostatni okres korekty został rozliczony w styczniu 2014 r. za 2013 r. Wnioskodawca w miesiącu grudniu zamierza wycofać samochód z majątku firmowego i przekazać go na cele prywatne. Wartość księgowa samochodu wynosi zero (został w ciągu 5 lat całkowicie zamortyzowany) natomiast wartość rynkowa takiego pojazdu wynosi około 25 tysięcy złotych.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy przekazanie przedmiotowego samochodu wykorzystywanego do działalności gospodarczej Wnioskodawcy na cele osobiste Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem (w tym części składowych).

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z wniosku wynika, że z tytułu nabycia samochodu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 60% nie więcej niż 6.000 zł. Ponadto samochód Wnioskodawca wykorzystywał w działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przekazanie samochodu na cele osobiste stanowić będzie, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, z uwagi na fakt, że przy nabyciu tego samochodu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w części.

Ponadto należy wskazać, że do dnia 31 marca 2014 r. obowiązywał § 3 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.), który zwalniał od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5 000 zł lub 6 000 zł.

W związku z likwidacją ww. zwolnienia, od 1 kwietnia 2014 r. ustawodawca wprowadził system korekt w art. 90b cyt. ustawy. System korekty objęty został okres 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy art. 90b ustawy nie będą miały zastosowania w sprawie, gdyż przekazanie na cele osobiste nastąpi po upływie wskazanym w ww. przepisie - 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nabyto samochód osobowy.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2 ustawy o VAT).

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

Dodać w tym miejscu należy, że przepis art. 29 ust. 2 ustawy o VAT określający podstawę opodatkowania dla nieodpłatnej dostawy towarów w swej treści nie odwołuje się do zapisów dotyczących ceny rynkowej określonej w art. 2 pkt 27b ustawy, w związku z tym ww. definicja wartości rynkowej nie ma w niniejszej sprawie zastosowania.

Natomiast podstawa opodatkowania w omawianej sytuacji ustalana jest na podstawie art. 29a ust. 2 ustawy, jaką jest cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru, czyli cena jaką Wnioskodawca zapłaciłby za nabyty towar w dniu jego nieodpłatnego przekazania.

Zatem w omawianej sprawie, przy przekazaniu samochodu na cele prywatne za podstawę opodatkowania Wnioskodawca powinien przyjmować cenę za jaką nabyłby towar stanowiący przedmiot przekazania ustaloną w momencie wydania (przekazania) towaru.

W związku z tym, że Strona we własnym stanowisku odniosła się do definicji wartości rynkowej przekazywanego przez Wnioskodawcę samochodu, która to wartość nie ma zastosowania w omawianej sprawie - stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w całości należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.