IBPP2/443-833/08/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana "X" przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 11 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości zastosowania stawki 7% VAT przy wykonaniu i montażu ogrodzeń, balustrad balkonowych, schodów metalowych i kotłów grzewczych centralnego ogrzewania dla budynków mieszkalnych (PKOB 11) - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości zastosowania stawki 7% VAT przy wykonaniu i montażu ogrodzeń, balustrad balkonowych, schodów metalowych i kotłów grzewczych centralnego ogrzewania dla budynków mieszkalnych (PKOB 11).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się produkcją i montażem następujących elementów, dla których to zastosował niżej podane stawki podatku od towarów i usług: wykonanie i montaż ogrodzeń (PKWiU 28.11.9), balustrad balkonowych (PKWiU 28.11.9), schodów metalowych (PKWiU 28.11.9) i kotłów grzewczych centralnego ogrzewania (PKWiU 28.22.12-00.90) dla budynków mieszkalnych (PKOB 11). Zastosowana stawka VAT 7% przy sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowana przez Wnioskodawcę stawka podatku VAT w wysokości 7% jest prawidłowa.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie i montaż wykonanych elementów jest usługą budowlaną świadczoną w budynkach mieszkalnych (PKOB dział 11) i w związku z tym upoważnia to Wnioskodawcę do zastosowania stawki VAT w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

W okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług obniżoną do 7% stawkę podatku należało stosować w odniesieniu do:

* robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,

* obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. prawo do stosowania obniżonej stawki podatku na podstawie powołanych wyżej przepisów nie jest już możliwe. Od tego dnia ustawodawca przewidział stosowanie 7% stawki podatku w odniesieniu do:

* dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług,

* robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy - zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.),

* obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy - w oparciu o § 5 ust. 1a pkt 2 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Od dnia 1 maja 2004 r. obniżonej stawki podatku nie stosuje się natomiast do dostawy materiałów budowlanych. Jej obniżenia nie przewidują już bowiem ani załączniki do ustawy, ani rozporządzenia wykonawcze.

Ponieważ obniżona do 7% stawka podatku przewidziana jest obecnie jedynie dla usług budowlanych oraz dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, nie dotyczy natomiast materiałów budowlanych, zatem zastosowanie prawidłowej stawki podatku wymaga ustalenia czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczy usługę.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Analiza treści wyżej przytoczonych przepisów (art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) prowadzi do wniosku, że konkretne świadczenia wykonywane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej mogą być albo dostawą towarów, albo świadczeniem usług. Wyznacznikiem tego, czy dana czynność jest dostawą towarów czy świadczeniem usług jest jej istota prawna oraz sposób odniesienia do towaru w kontekście regulacji zawartych w klasyfikacji statystycznej.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, tj. wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008 r.

Należy zauważyć, że zgodnie z zasadami metodycznymi do wymienionej wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług roboty instalacyjne i montażowe wykonywane przez producentów klasyfikuje się łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu. Tym samym montaż lub instalacja wyrobu budowlanego przez producenta stanowi dostawę towarów, a nie usługę.

Jednakże tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Robotami budowlanymi na gruncie obowiązującej dla celów podatku VAT Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r., są prace zgrupowane w dziale 45 PKWiU.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją i montażem następujących elementów, dla których to zastosował 7% stawkę VAT przy sprzedaży: wykonanie i montaż ogrodzeń (PKWiU 28.11.9), balustrad balkonowych (PKWiU 28.11.9), schodów metalowych (PKWiU 28.11.9) i kotłów grzewczych centralnego ogrzewania (PKWiU 28.22.12-00.90) dla budynków mieszkalnych (PKOB 11).

Powyższe grupowania, mieszczące się w Dziale 28 "Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń", obejmują materiały, czyli towary w rozumieniu ustawy o VAT a nie usługi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, czyli wyrób oraz montaż ogrodzeń, balustrad balkonowych, schodów metalowych i kotłów grzewczych centralnego ogrzewania dla budynków mieszkalnych (PKOB dział 11) - nie mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT lecz podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej, tj. 22%.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego (w szczególności błędnej klasyfikacji statystycznej dokonanej przez Wnioskodawcę) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.