IBPP2/443-829/08/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa Usługowego "P" Spółka Jawna, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2008 r. (data wpływu 10 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) oraz pismem z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 13 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku VAT na roboty elektromontażowe w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w Dziale 11 - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku VAT na roboty elektromontażowe w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w Dziale 11.Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 września 2008 r. znak: IBPP2/443-829/08/WN oraz pismem z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 13 listopada 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wykonuje roboty elektromontażowe jako podwykonawca na budowie obiektów klasyfikowanych w PKOB w Dziale 11 wraz z infrastrukturą towarzyszącą, na podstawie umów na kompleksowe wykonanie robót w budynkach mieszkalnych. W realizowanych obiektach poza powierzchniami mieszkaniowymi znajdują się również garaże oraz powierzchnie usługowe, a także części wspólne budynku tj. windy, klatki schodowe, zsypy itp. Ponadto w piśmie z dnia 12 listopada 2008 r. Wnioskodawca dodał, iż wykonuje roboty elektromontażowe sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod pozycją 45.3 "Budowlane roboty instalacyjne".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę w zakresie podatku od towarów i usług Spółka powinna zastosować w odniesieniu do robót wykonanych w wyżej wymienionych obiektach i jak określić wartość ich powierzchni w przypadku zastosowania różnych stawek podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, na roboty elektromontażowe wykonane na podstawie umów kompleksowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego z uwzględnieniem powierzchni usługowej lokali użytkowych oraz części wspólnych budynku winna być zastosowana stawka preferencyjna 7%, natomiast na roboty elektromontażowe dotyczące infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tegoż artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według ust. 12b wskazanego artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ^2,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Natomiast zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z tą klasyfikacją robotami budowlanymi są prace zgrupowane w dziale 45 "Roboty budowlane", który obejmuje:

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę, usługi w zakresie kompleksowej realizacji robót elektromontażowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, objętych społecznym programem mieszkaniowym, będą korzystały z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT na podstawie:

Reasumując, jeżeli kompleksowe roboty elektromontażowe wykonywane są w obiektach budownictwa mieszkaniowego, objętych społecznym programem mieszkaniowym (zdefiniowanym na potrzeby ustawy o VAT w art. 41 ust. 12a) należy zastosować stawkę właściwą ze względu na rodzaj robót, w analizowanej sytuacji 7% (przy założeniu, że przedmiotowe usługi sklasyfikowane są w PKWiU w grupowaniu 45). Przy czym należy zaznaczyć, iż ww. usługi będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT, ewentualnie na podstawie § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia.

Wskazać ponadto należy, że nie zawsze budynki mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas sposób zakwalifikowanie danego budynku znajduje się w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. W przepisach tych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

* obiekty budowlane - to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;

* budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne:

* budynki mieszkalne - to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,

* budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne - kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie). Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie precyzują terminu "lokal mieszkalny". W związku z tym, należy posiłkować się definicją lokalu mieszkalnego zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), który stanowi, że samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mieszkalnego przynależeć mogą, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet bezpośrednio do niego nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi", a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż (art. 2 ust. 4 ww. ustawy). W tym miejscu należy podkreślić, iż na gruncie ww. ustawy o własności lokali ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* pojęciem "pomieszczenie pomocnicze" - pomieszczenie, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych (w danym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych "pomieszczeń") z "izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi", który polega na wykorzystaniu całej tej "przestrzeni" bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi) - art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.,

* pojęciem "pomieszczenie przynależne", które w sensie funkcjonalnym nie zawsze jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego - art. 2 ust. 4 cytowanej wyżej ustawy.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż definicję pojęcia "lokal użytkowy" zawiera § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

W tym miejscu należy podkreślić, że fakt zaklasyfikowania budynku do grupy 11 PKOB, nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z cyt. powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia, stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe. Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza jako podwykonawca wykonywać roboty elektomontażowe na podstawie umów na kompleksowe wykonanie robót w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w Dziale 11 wraz z infrastrukturą zewnętrzną. W realizowanych obiektach poza powierzchniami mieszkaniowymi znajdują się również garaże oraz powierzchnie usługowe, a także części wspólne budynku tj. windy, klatki schodowe, zsypy itp.

W świetle powyższego, w przypadku gdy Wnioskodawca wykona usługi, których przedmiotem będzie kompleksowa realizacja robót elektromontażowych budynków mieszkalnych (sklasyfikowanych w PKOB 11) jako całości, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak również części użytkowe (garaże, powierzchnie usługowe), a także części wspólne dla całego budynku, usługi te będą w całości opodatkowane stawką preferencyjną podatku od towarów i usług 7%. W sytuacji jednak, gdyby świadczone przez Wnioskodawcę usługi dotyczyłyby wyłącznie lokali użytkowych, zlokalizowanych w przedmiotowym budynku mieszkalnym, wówczas w odniesieniu do nich zastosowanie znalazłaby stawka podstawowa w wysokości 22%.Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania usług elektromontażowych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, należy zauważyć, iż w związku z utratą z dniem 31 grudnia 2007 r. mocy obowiązującej przepisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2008 r. usługi elektromontażowe dotyczące infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania budynków według PKOB oraz usług wg PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków według PKOB i usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych czy też Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług i zaklasyfikowania budynku, w którym te usługi są wykonywane, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.