IBPP2/443-827/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana............ przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 11 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zapłaty podatku VAT z tytułu zakupu samochodu w Stanach Zjednoczonych - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zapłaty podatku VAT z tytułu zakupu samochodu w Stanach Zjednoczonych.Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w lipcu 2008 r. zakupił w USA samochód osobowy marki Mercedes, ML 320 o numerze nadwozia........., pojemności 2987, roku produkcji 2008, przebiegu 2000 mil.Podatek VAT i cło zostało opłacone w Niemczech w wysokości 4.475,43 Euro. Akcyzę Wnioskodawca zapłacił w Polsce - 15.477,00 PLN.Urząd Skarbowy w............ zażądał od Wnioskodawcy zapłaty podatku VAT w kwocie 15.873,00 PLN, którą w dniu 9 września 2008 r. Wnioskodawca zmuszony był zapłacić aby móc zarejestrować samochód. Przedmiotowy samochód Mercedes ML 320 CDI został sprowadzony na prywatne potrzeby Wnioskodawcy i nie jest związany z działalnością firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Skarbowy miał prawo zażądać opłaty podatku VAT w Polsce, jeżeli podatek był już opłacony w Niemczech.

W jaki sposób starać się o zwrot niesłusznie zapłaconego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, według jego wiedzy i opinii innych osób, które też sprowadzały podobne samochody z USA i nie płaciły podatku VAT w innych urzędach skarbowych w Polsce, niesłusznie opłacił on podatek VAT na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż Wnioskodawca dokonał importu samochodu osobowego w rozumieniu art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.).W myśl tego przepisu "import towarów" oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu.Zgodnie z treścią art. 24 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r. Nr 90 str. 864/2 z późn. zm.) produkty pochodzące z państw trzecich są uważane za będące w swobodnym obrocie w jednym z Państw Członkowskich, jeżeli dopełniono wobec nich formalności przywozowych oraz pobrano wszystkie wymagane cła i opłaty o skutku równoważnym w tym Państwie Członkowskim i jeżeli nie skorzystały z całkowitego lub częściowego zwrotu tych ceł lub opłat.Stosownie do art. 60 ww. Dyrektywy miejscem importu towarów jest Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty.Zgodnie zatem z generalną zasadą miejscem importu towarów jest terytorium Państwa Członkowskiego, na którym znajdują się towary w momencie wprowadzenia ich na terytorium Wspólnoty. Obowiązek podatkowy z tytułu importu powstaje więc, co do zasady, w pierwszym państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego granicę przekracza towar pochodzący z państw trzecich.

W świetle powyższego w sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca dokonał importu samochodu osobowego na terytorium Niemiec. Następnie zaś dokonał przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Wewnątrzwspólnotowe nabycie występuje pod warunkiem, że dostawcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej, nabywcą jest podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej, bądź też osoba prawna niebędąca podatnikiem, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma również miejsce gdy dokonujący dostawy jak i nabywca towarów nie są podatnikami, o których mowa wyżej, a przedmiotem nabycia są nowe środki transportu (art. 9 ust. 3 ustawy). Każde zatem przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami członkowskimi UE, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel podlega opodatkowaniu VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym samochód osobowy z terytorium Niemiec do Polski przemieszcza osoba fizyczna na potrzeby własne, czyli przemieszczenie nie służy czynnościom wykonywanym przez tą osobę jako podatnika na terytorium kraju oraz przemieszczeniu towaru z Niemiec do Polski nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Zatem przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium Niemiec do Polski nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, przy czym bez znaczenia jest fakt, czy przedmiotem przemieszczenia jest nowy środek transportu czy też nie. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Cyt. wyżej przepis stanowi wyraźnie o przemieszczeniu towarów przysłanych na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że samochód osobowy przemieszcza osoba fizyczna na własne potrzeby. Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku cyt. wyżej przepis nie ma zastosowania.

Reasumując uznać należy, iż stanowisko Wnioskodawcy, iż niesłusznie zapłacił podatek VAT na terenie Polski jest prawidłowe.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, iż stosownie do art. 72 § 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy - Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. W myśl art. 73 § 1 pkt 6 tej ustawy nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem złożenia korekty deklaracji w podatku od towarów i usług obniżającej wysokość zobowiązania podatkowego, w związku ze zwiększeniem kwoty podatku naliczonego lub obniżeniem kwoty podatku należnego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Zatem w sytuacji, gdy u Wnioskodawcy wystąpi nadpłata podatku od towarów i usług, będzie mu przysługiwało prawo złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 80 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu. W myśl art. 80 § 2 ww. ustawy po upływie terminu określonego w § 1 wygasa również prawo do złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych oraz możliwość zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Zgodnie z art. 80 § 3 ww. ustawy złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty, zwrot nadpłaty lub zaliczenie jej na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych przerywa bieg terminu do zwrotu nadpłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.