IBPP2/443-822/10/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 października 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-822/10/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 stycznia 2009 r. Sygn. akt I SA/Op 386/08, uprawomocnionym w dniu 20 kwietnia 2010 r. oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2010 r. Sygn. akt I FSK 640/09, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakwalifikowania otrzymania premii pieniężnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakwalifikowania otrzymania premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupuje u dostawcy - niemieckiego kontrahenta towary niezbędne do produkcji własnej oraz do dalszej odsprzedaży. Zawarł on z tym dostawcą umowę, na mocy której zrealizowanie przez niego określonej wielkości obrotu z tytułu zakupów powoduje, że otrzymuje on premie pieniężne (bonus). Wysokość premii jest ustalana w następujący sposób:

* 2,0% przy miesięcznych obrotach przekraczających 200 tys. EUR,

* 2,5% przy miesięcznych obrotach przekraczających 225 tys. EUR,

* 3,0% przy miesięcznych obrotach przekraczających 250 tys. EUR.

Wnioskodawca podkreślił, że w umowie nie zostały przewidziane żadne sankcje dla niego za niezrealizowanie ustalonego poziomu obrotów, od których przysługuje prawo do premii. Umowa przewiduje, że prawo do premii jest ustalane za okresy miesięczne i dotyczy nabywania określonej wartości towarów w każdym miesiącu. Z tytułu wypłaty dla Wnioskodawcy premii dostawca niemiecki wystawia credit note (notę księgową kredytową) na kwotę należnej premii. Wnioskodawca w związku z otrzymaną premią pieniężną nie wystawia faktury traktując otrzymaną kwotę jako "Pozostałe przychody operacyjne".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnej w opisanym powyżej stanie faktycznym należy traktować jako:

* świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT) przez Wnioskodawcę na rzecz dostawcy niemieckiego,

* korektę obrotu (w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku VAT),

* świadczenie wyłączone spod opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie premii pieniężnej od dostawcy niemieckiego w wysokości określonej w umowie w razie osiągnięcia określonego progu obrotów jest świadczeniem wyłączonym spod opodatkowania. W związku z tym brak jest podstaw prawnych do wystawienia przez Wnioskodawcę faktury VAT na otrzymaną premię a zachowanie dostawcy niemieckiego polegające na wystawieniu "credit note" należy uznać za prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie można uznać, że ma miejsce pomiędzy stronami umowy, poza dostawą towarów, usługa dokonywana przez Wnioskodawcę, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT ponieważ wypłata premii nie stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczone usługi (usługą nie jest osiągnięcie obrotów określonych w umowie stron). Powyższe stanowisko zostało potwierdzone między innymi w wyroku wydanym w dniu 6 lutego 2007 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie I FSK 94/06. W wyroku tym NSA w Warszawie stwierdził, że:

1.

"Za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz - dostawy towarów jako sprzedaży, drugi raz - zakupu towaru jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

2.

Za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie, osiągniętych przez nabywcę towarów; premia wypłacona przez sprzedawcę w razie osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi."

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że tylko premia pieniężna związana z konkretną dostawą powinna być traktowana jako rabat. Natomiast nie stanowi podstawy do zmniejszenia obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 4 premia pieniężna wypłacana z tytułu nabywania określonej wartości towarów w określonym czasie gdyż nie występuje przyporządkowanie do konkretnej transakcji. Stanowisko takie zajął Minister Finansów w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PP3-812-1222/2004/AP/4026.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał w dniu 5 sierpnia 2008 r. interpretację znak: IBPP2/443-444/08/ASz, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 sierpnia 2008 r. znak: IBPP2/443-444/08/ASz złożył skargę z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 28 października 2008 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

WSA w Opolu wyrokiem z dnia 14 stycznia 2009 r. Sygn. akt I SA/Op 386/08 (data wpływu do tut. organu odpisu prawomocnego orzeczenia 21 czerwca 2010 r.) uchylił ww. interpretację indywidualną znak IBPP2/443-444/08/ASz.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż spór pomiędzy stronami koncentrował się na rozstrzygnięciu, czy premia udzielona przez dostawcę towaru za wysokość zrealizowanego z nim obrotu jest jednocześnie usługą i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W pierwszej kolejności Sąd podkreślił, że dokonywanie zakupu na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest realizowaniem czynności dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z przepisami tej ustawy, opodatkowaniu podlegają również usługi świadczone za wynagrodzeniem. Jednakże w przypadku świadczenia usług świadczenie jednej strony musi być skorelowane ze świadczeniem ekwiwalentnym (wzajemnym) drugiej strony. Za prawidłowe uznać należy stanowisko organu podatkowego, który w pewnym aspekcie niniejszej sprawy uznał, że świadczenie usługi jest realizowane za wynagrodzeniem, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, przy czym wynagrodzenie stanowiące świadczenie wzajemne za otrzymaną usługę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian.

Takie stanowisko na gruncie VI Dyrektywy wyraził również Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawi C-16/93. Jednakże stan faktyczny występujący w rozpatrywanej sprawie nie dostarcza podstaw pozwalających na przyjęcie, że poza dostawą towaru, mamy tutaj do czynienia - w ramach opisanych transakcji gospodarczych - również ze świadczeniem usług.

Sąd zauważył, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Konsekwencją takiego zdefiniowania usługi na gruncie omawianej ustawy jest to, że zarówno w polskim jak też wspólnotowym systemie prawa, określona ilość dostaw towarów (suma dostaw) nie może stanowić jednocześnie usługi. W przeciwnym bowiem razie prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi, jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Taka ocena prawna nie daje się pogodzić z zasadą unikania podwójnego (wielokrotnego) opodatkowania tej samej czynności podlegającej opodatkowaniu na gruncie podatku od towarów i usług. Jednak takie rozstrzygnięcie w ramach zaskarżonej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydał w niniejszej sprawie działający z upoważnienia Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

Występujący w rozpatrywanym przypadku stan faktyczny nie budził zdaniem Sądu wątpliwości i wynikało z niego, iż strony realizują wynikający z zawartej umowy obrót gospodarczy, który polega na tym, że skarżąca Spółka kupuje towary u kontrahenta niemieckiego, a w przedmiotowej umowie przewidziano, że gdy zakupy skarżącej dokonywane w skali miesiąca przekroczą wskazany we wcześniejszej części uzasadnienia pułap, to wówczas sprzedający udziela stronie skarżącej (nabywcy) wyrażonej procentowo premii. Osiąganie poszczególnych premiowanych progów obrotów jest dobrowolne, a omawiana premia nie jest przypisywana do poszczególnych dostaw dokumentowanych fakturami, lecz jest przyznawana w zależności od osiągniętego w danym miesiącu obrotu. W takiej sytuacji Sąd przyjął, że skarżąca Spółka własnym staraniem i w ramach własnego uznania oraz zapotrzebowania realizuje obrót - dokonuje zakupów w określonej wysokości. Nie jest to jednak efektem jakichś szczególnych działań świadczonych przez nabywcę (odbiorcę) na rzecz lub z udziałem produktów dostarczanych przez zagranicznego kontrahenta (dostawcy). Między osiąganym z tym kontrahentem obrotem, a wysokością uzyskiwanej premii istnieje związek. Jest to jednak związek, który istnieje między rozmiarem (wielkością) dostawy, a należnością z tego tytułu czyli ceną. W tej sprawie nie sposób przyjąć, że w ramach podejmowanych przez strony czynności realizowane były dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usług. Mimo zatem, że podatnicy w ramach obrotu gospodarczego mogą kreować różne mechanizmy celem zwiększenia sprzedaży, to jednak na gruncie omawianej ustawy podatkowej decydujące znaczenie ma treść przepisu art. 8 ust. 1, który przewiduje wyrażony w nim wprost zakaz uznawania tego samego świadczenia (czynności) jednocześnie jako dostawy towarów i jako usługi. Świadczenia te są niepodzielne i również w niniejszej sprawie nie miały one takiego charakteru, który pozwalałby na wyodrębnienie z świadczeń dokonywanych przez strony tytułem dostawy towarów, czynności polegających na świadczeniu usług.

Zdaniem Sądu, organ podatkowy, mimo prawidłowego odczytania znaczenia omawianego przepisu prawa, wadliwie zastosował go do stanu faktycznego występującego w niniejszej sprawie. Popełniony w ten sposób błąd polegał na uznaniu, że niemiecki dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez wytworzenie sytuacji, w której kupujący decyduje się na określoną kwotę zakupów jest również usługobiorcą, a udzielona przez niego kwota premii jest wynagrodzeniem za odpowiednie zachowanie się skarżącego, będące w ocenie organu świadczeniem usługi. Nieprawidłowość tej oceny sprowadza się do możliwości podwójnego opodatkowania tej samej czynności (świadczenia) poprzez nieuzasadnioną próbę wyodrębnienia jej części składowych i tylko wyłącznie dla celów podatkowych, a taka sytuacja niewątpliwie narusza zasadę równości i powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 84 Konstytucji RP.

Sąd stwierdził, że w toku ponownego rozpatrzenia sprawy organ podatkowy zobligowany będzie do dokonania oceny występującego w sprawie stanu faktycznego wedle wskazań, co do sposobu rozumienia mających zastosowania przepisów prawa.

Od powyższego wyroku Minister Finansów reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2010 r. sygn. akt I FSK 640/09 skarga kasacyjna została oddalona.

W uzasadnieniu wyroku NSA stwierdził, iż osiągnięcie przez kupującego określonej wielkości obrotu z tytułu realizowanych zakupów u jego kontrahenta, nie stanowi usługi na rzecz sprzedawcy.

W ocenie NSA, przepis art. 8 ustawy o VAT jednoznacznie stanowi, iż usługą jest świadczenie niebędące dostawą towaru. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie. Tymczasem dokonywanie przez spółkę zakupów u kontrahenta mieści się w zakresie czynności opodatkowanej VAT w postaci dostawy towarów. Na określoną wielkość obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Nie można bowiem zaakceptować tezy, że w ramach transakcji już opodatkowanych mieszczą się czynności, które winny podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Oznaczałoby to, że każda czynność zakupu towarów od sprzedawcy (dostawa) stanowiłaby jednocześnie usługę nabywcy świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności. Pierwszy raz - jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi - jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Tymczasem podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP, jak również niedopuszczalne jest na gruncie podatku od wartości dodanej, co wynika z art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2 VI Dyrektywy VAT.

W przypadku, gdy premia pieniężna wypłacana przez sprzedawcę jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 u.p.t.u., ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości dostawy. Natomiast, gdy premie pieniężne - jak w tej sprawie - wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej ilości towarów, to skoro premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą stanowić mają - według składającego skargę kasacyjną - wynagrodzenie za określone zachowanie nabywcy wobec dostawcy.

W ten sposób ocena wypłacanej przez sprzedawcę kwoty pieniężnej dokonywana jest jedynie w zależności od przyjętej techniki rozliczeń pomiędzy dostawcą i nabywcą.

Jeżeli bowiem ustalone zostanie, że nabywca od określonego dostawcy dokonał w trakcie roku 10 zakupów za 1 min zł, co przez tego ostatniego uznane będzie za osiągnięcie zasługujące na dodatkowe wynagrodzenie w formie 5% premii pieniężnej, to w sytuacji gdy przekaże z tego tytułu nabywcy kwotę 50.000 zł określając, że kwota ta stanowi 5% upustu w stosunku do każdej z 10 transakcji nabycia towarów - będziemy mieli do czynienia z rabatem, o którym mowa w art. 29 ust. 4 u.p.t.u, obniżającym u dostawcy obrót, a tym samym podatek należny (obniżenie należności Skarbu Państwa, które powinno zostać udokumentowane fakturami korygującymi).

Jeżeli jednak takiego określenia tytułu tejże premii nie będzie, a więc nie nastąpi przyporządkowanie kwoty 5% premii do każdej dostawy, oznacza to według wydającego interpretację, że przekazanie nabywcy kwoty premii ma miejsce z tego tytułu, że nabywca świadczy na rzecz dostawcy opodatkowaną usługę, wynagradzaną premią, od której należy ustalić podatek należny.

W tej sytuacji należy stwierdzić, że nie ma żadnych podstaw, aby tylko z uwagi na fakt niepowiązania przez dostawcę z poszczególnymi transakcjami przekazywanej nabywcy nagrody jedynie za osiągniętą wartość zakupów, dopatrywać się u tegoż ostatniego świadczenia usługi na rzecz dostawcy. Z samego tylko określenia przez sprzedawcę tytułu płatności wynagrodzenia (premii) oraz sposobu jego udokumentowania nie można wywodzić, że podmiot je otrzymujący świadczy usługę na rzecz płacącego. Opodatkowaniu jako usługa podlega bowiem określone w art. 8 ust. 1 u.p.t.u., zachowanie niebędące jednocześnie dostawą którym nie jest samo osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości dostaw towarów od danego sprzedawcy.

W tej sytuacji należy powtórzyć tezę wyrażoną w wyroku NSA z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt I FSK 998/08, że wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. Czynności nabycia (dostawy) towarów przez nabywcę tylko poprzez fakt ich zsumowania nie stają się jednocześnie jego usługą na rzecz dostawcy.

Zdaniem Sądu, chybione jest zatem stanowisko składającego skargę kasacyjną jakoby w stanie faktycznym tej sprawy występowały dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usług, odrębnie wynagradzane przez obie strony (z tytułu dostawy towarów wynagrodzenie płacone było przez nabywcę, natomiast w przypadku premii - przez dostawcę towarów).

W stanie faktycznym tej sprawy mamy bowiem do czynienia jedynie z transakcjami dostawy, które zostały opodatkowane i z wynagrodzeniem dostawcy wypłacanym nabywcy z tytułu osiągniętego pułapu sprzedaży (wartości dostaw).

Samo osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości nabytych od dostawcy towarów nie stanowi perse świadczenia przez niego usługi na rzecz dostawcy.

Tym samym przywołane w skardze kasacyjnej, trafne skądinąd orzecznictwo ETS wskazujące, iż byt usługi uzależniony jest od istnienia stosunku prawnego pomiędzy usługobiorcą oraz usługodawcą w wykonaniu, którego następuje świadczenie wzajemne, nie ma odniesienia do niniejszej sprawy, w której w przypadku wypłaty premii (nagrody) nie występują wzajemne świadczenia o charakterze ekwiwalentnym.

Każda jednak sprawa wymaga odrębnej oceny. Gdyby bowiem w stanie faktycznym tej sprawy zostało ustalone, że pomiędzy dostawcą i nabywcą istnieje stosunek prawny, w oparciu o który nabywca dokonując zakupów u dostawcy uzyskuje premię nie tylko za satysfakcjonującą dostawcę wartość dokonanych zakupów, lecz także za realizację przez nabywcę innych czynności na rzecz dostawcy, np. podjęcie działań w kierunku rozwijania bazy sprzedaży jego towarów, zobowiązanie się do stosowania szczególnych, np. określonych przez dostawcę zasad eksponowania jego towarów klientom, przyjęcie określonych zobowiązań lojalnościowych wobec dostawcy itp., wówczas mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę na rzecz dostawcy, wynagradzanej przez niego stosowną premią, która powinna zostać opodatkowana.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze powyższe, jak również obowiązujący stan prawny stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4, ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r., obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W myśl art. 31 ust. 1a ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w art. 12a ust. 4-6, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest odpowiednio kwota, jaką nabywający jest lub byłby obowiązany zapłacić.

W świetle art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;

2.

wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie do art. 31 ust. 3 ustawy o VAT, przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie, których wypłacane są tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych uzależnione są od wielu czynników.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), obowiązującego do dnia 1 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł z dostawcą niemieckim umowę, na mocy której zrealizowanie przez Wnioskodawcę określonej wielkości obrotu z tytułu zakupów powoduje otrzymanie premii pieniężnej (bonus), która jest określona procentowo w zależności od osiągnięcia przez Wnioskodawcę jednego z trzech progów obrotu.

Stan faktyczny, którego dotyczy wniosek odnosi się do sytuacji, w której premie pieniężne (bonusy) otrzymywane przez Wnioskodawcę od niemieckiego dostawcy uzależnione są od wielkości obrotów (nabyć określonej ilości towarów). Przyznawane premie są rezultatem wyników osiągniętych przez Wnioskodawcę w określonym czasie. Umowa nie przywiduje żadnych dodatkowych sankcji dla Wnioskodawcy za niezrealizowanie warunków umowy. Zatem Wnioskodawca nie świadczy usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Brak jest bowiem takich działań Wnioskodawcy, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii. Zatem w niniejszym przypadku nie występuje wzajemne świadczenia o charakterze ekwiwalentnym.

W istocie niemiecki kontrahent dokonując dostawy, tj. przenosząc własność towarów na nabywcę, realizuje obrót gospodarczy, za co otrzymuje od Wnioskodawcy należność (zapłatę) a w związku z tym, że dostawa ta w ustalonym czasie (miesiąca) osiągnęła określoną wartość, dostawca udziela Wnioskodawcy pewnego obniżenia należności.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca otrzymuje od dostawcy niemieckiego bonusy, których nie można przyporządkować do konkretnych dostaw. Zatem bonusy te nie mogą być traktowane jako rabat.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów. Zasada ta ma również zastosowanie w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zatem, w sytuacji gdy Wnioskodawcy nie był udzielony rabat przez niemieckiego dostawcę, nie był on zobowiązany do zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę bonusów udzielonych przez tego kontrahenta.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl