IBPP2/443-809/09/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy czynność wniesienia wkładu do Spółki Jawnej w postaci udziału w nieruchomościach wchodzących w skład jego majątku osobistego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy czynność wniesienia wkładu do Spółki Jawnej w postaci udziału w nieruchomościach wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawcy będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki Jawnej, 3-osobowej. Spółka Jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomiczno-hotelowych. Działalność ta prowadzona jest na nieruchomościach (2 budynki plus grunty) wchodzących w skład majątków osobistych wszystkich trzech wspólników Spółki, w tym również Wnioskodawcy. Nieruchomości użytkowane są przez Spółkę na podstawie odrębnych umów najmu, zawartych z poszczególnymi właścicielami. Udziały procentowe wspólników w Spółce Jawnej odpowiadają ich udziałom współwłasności w przedmiotowych nieruchomościach. Zatem mając 40% udział w Spółce, Wnioskodawca jest równocześnie jako osoba fizyczna współwłaścicielem w 40% w przedmiotowych nieruchomościach. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi wyłącznie w ramach wyżej wymienionej Spółki Jawnej. Przychody uzyskiwane z tytułu najmu ww. nieruchomości (będących majątkiem osobistym) Wnioskodawca rozlicza jako osoba fizyczna.

Z uwagi na fakt, iż wysokość przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu przekroczyła obowiązujący limit kwotowy, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza wraz z pozostałymi dwoma wspólnikami podjąć uchwałę o podwyższeniu kapitału Spółki Jawnej poprzez wprowadzenie ww. nieruchomości z majątku prywatnego do majątku Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia wkładu do Spółki Jawnej w postaci udziału w nieruchomościach wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawcy będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta nie stanowi dostawy w rozumieniu przepisów art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wnoszenie wkładów niepieniężnych (aportu) do spółek prawa handlowego lub cywilnego stanowi czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług (dostawę towarów bądź świadczenie usług) i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W definicji dostawy towarów sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług niewątpliwie mieści się wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci towarów do innego podmiotu (spółki), bowiem w takim przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wkład rzeczowy wniesiony do spółki staje się od tego momentu majątkiem spółki. Następuje przeniesienie na spółkę praw do rozporządzania przedmiotem wkładu.

Ponadto wniesienie wkładu niepieniężnego spełnia przedmiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (wniesieniem wkładu) a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać udziału w spółce tj. wszystkich praw wynikających z uczestnictwa w tej spółce (w tym prawo do udziału w zysku spółki). Wynagrodzenie to ma charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, że z tytułu wniesienia wkładu, dla wnoszącego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść.

W sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy więc do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki Jawnej, 3-osobowej. Spółka Jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomiczno-hotelowych. Działalność ta prowadzona jest na nieruchomościach (2 budynki plus grunty) wchodzących w skład majątków osobistych wszystkich trzech wspólników Spółki, w tym również Wnioskodawcy. Nieruchomości użytkowane są przez Spółkę na podstawie odrębnych umów najmu, zawartych z poszczególnymi właścicielami. Udziały procentowe wspólników w Spółce Jawnej odpowiadają ich udziałom współwłasności w przedmiotowych nieruchomościach. Zatem mając 40% udział w Spółce, Wnioskodawca jest równocześnie jako osoba fizyczna współwłaścicielem w 40% w przedmiotowych nieruchomościach. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi wyłącznie w ramach wyżej wymienionej Spółki Jawnej. Przychody uzyskiwane z tytułu najmu ww. nieruchomości (będących majątkiem osobistym) Wnioskodawca rozlicza jako osoba fizyczna.

Z uwagi na fakt, iż wysokość przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu przekroczyła obowiązujący limit kwotowy, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza wraz z pozostałymi dwoma wspólnikami podjąć uchwałę o podwyższeniu kapitału Spółki Jawnej poprzez wprowadzenie ww. nieruchomości z majątku prywatnego do majątku Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które - mimo że czynność wykonały jednorazowo - działały z zamiarem i w okolicznościach określonych przez ustawę za działalność gospodarczą.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie taka sytuacja ma miejsce. Wnioskodawca poprzez wynajem nieruchomości jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem jest też podatnikiem podatku od towarów i usług.

Skoro zatem Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

W efekcie planowane wprowadzenie, opisanych we wniosku, nieruchomości (2 budynki plus grunty) z majątku prywatnego do majątku Spółki należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług na zasadach ogólnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym opisana czynność nie stanowi dostawy w rozumieniu przepisów art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o wysokości stawki podatku lub ewentualnego zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca zadał pytanie odnośnie opodatkowania czynności wniesienia wkładu do Spółki Jawnej w postaci udziału w nieruchomościach wchodzących w skład jego majątku osobistego.

Ponadto informuje się, że kwestia dotycząca ustalenia czy opisana czynność winna być potraktowana jako aport jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej.