IBPP2/443-794/13/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu 29 sierpnia 2013 r., uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług umorzenia akcji spółek komandytowo-akcyjnych, których Wnioskodawca jest akcjonariuszem - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług umorzenia akcji spółek komandytowo-akcyjnych, których Wnioskodawca jest akcjonariuszem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 14 listopada 2013 r. znak: IBPB II/1/436-238/13/HK, IBPP2/443-794/13/RSz, IBPBI/2/423-1123/13/CzP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka), na podstawie umowy o dofinansowanie, zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, realizuje w okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 30 listopada 2013 r., projekt dofinansowany ze środków Unii Europejskiej pt.: "..." realizowany w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 3. Kapitał dla Innowacji, Działanie 3.1 Inicjowanie działalności innowacyjnej.

Celem projektu "..." jest wsparcie i utworzenie nowych przedsiębiorstw działających na bazie innowacyjnych pomysłów, zwłaszcza w dziedzinie poszanowania energii, poprzez zapewnienie kapitału na inwestycje w innowacje oraz wzajemną współpracę. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez świadczenie usług doradczych, coachingowych w zakresie pomocy w rozpoczęciu działalności gospodarczej poprzez dopasowanie odpowiedniej formy organizacyjno-prawnej, wsparcie w prawidłowym zarządzaniu firmą, dostępu do technologii, niezależnych ekspertów, dostępu do wiedzy i rynków globalnych (tzw. etap preinkubacji). Etap preinkubacji obejmuje m. in:

* badanie poziomu innowacyjności pomysłu,

* badanie czystości patentowej,

* analizę rynku innowacyjnego rozwiązania,

* opracowanie biznes planu/studium wykonalności,

* ocenę potencjału komercyjnego,

* pomoc w przygotowaniu prototypu,

* testowanie i analizę opłacalności wejścia kapitałowego.

Na bazie tak wyselekcjonowanych innowacyjnych pomysłów powstają nowe podmioty, w których Wnioskodawca - w zamian za wkład finansowy - obejmuje udziały lub akcje. Udział kapitału Podatnika wniesionego do nowo powstałej spółki w ramach projektu ze środków programu jest niższy niż 50% kapitału zakładowego i nie może trwać dłużej niż 10 lat.

W wyniku realizacji projektu Wnioskodawca otrzymuje refundację poniesionych wydatków w wysokości 100% kosztów kwalifikowanych, w szczególności dotyczy to kosztów związanych z usługami wykonanymi na etapie preinkubacji oraz przekazane wsparcie kapitałowe.

Wszystkie usługi wykonane na rzecz beneficjentów ostatecznych są dla nich nieodpłatne.

Otrzymaną dotację w części stanowiącej pokrycie kosztów preinkubacji, jak również pokrycie wydatków związanych z bezpośrednim objęciem akcji, Wnioskodawca rozpoznaje jako przychody wolne od podatku; z kolei wydatki sfinansowane z przedmiotowej dotacji nie są uważane za koszty uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, środki uzyskane z wpływów pochodzących ze zbycia akcji lub udziałów, w spółce, nabytych uprzednio ze środków z dotacji oraz udziału w zyskach tej spółki, Wnioskodawca musi przeznaczać na dalsze inicjowanie działalności innowacyjnej (środki uzyskane po zakończeniu inwestycji - wyjście z inwestycji - trafiają na konto Wnioskodawcy z przeznaczeniem na kontynuację działalności o tym samym charakterze).

W wyniku realizacji projektu pt.: "..." powstało już 8 nowych spółek. Funkcjonują dwie formy prawne: spółka komandytowo-akcyjna i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jednakże zapytanie Wnioskodawcy dotyczy spółki komandytowo-akcyjnej.

W spółkach komandytowo - akcyjnych Wnioskodawca występuje jako akcjonariusz. Akcje zostały objęte w zamian za wkład pieniężny pochodzący z dotacji, od której wykazano przychód wolny.

Natomiast w piśmie z dni 22 listopada 2013 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że pod pojęciem "wyjście z inwestycji" ma na myśli umorzenie akcji spółek komandytowo-akcyjnych, których jest akcjonariuszem.

W związku z powyższym zadano w zakresie podatku od towarów i usług następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 listopada 2013 r.)

Czy umorzenie akcji spółek komandytowo-akcyjnych, których Wnioskodawca jest akcjonariuszem w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług:

Procedury dotyczące umorzenia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej regulują przepisu ustawy - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej zwana "k.s.h". Zgodnie z art. 359 w związku z art. 126 § 1 k.s.h., akcje mogą być umorzone w przypadku, gdy statut tak stanowi. Akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Umorzenie dobrowolne nie może być dokonane częściej niż raz w roku obrotowym. Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa statut. Umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia. Uchwała powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego. Umorzenie przymusowe następuje za wynagrodzeniem, które nie może być niższe od wartości przypadających na akcję aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między akcjonariuszy. Uchwała o umorzeniu akcji podlega ogłoszeniu. Uchwała o zmianie statutu w sprawie umorzenia akcji powinna być umotywowana. Zmiana statutu przewidująca przymusowe umorzenie akcji nie może dotyczyć akcji, które zostały objęte przed jej wpisem do rejestru. Statut może stanowić, że akcje ulegają umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały przez walne zgromadzenie. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. W przypadku ziszczenia się określonego w statucie zdarzenia, o którym mowa w § 6, zarząd podejmuje niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego.

Umorzenie akcji jest czynnością mającą na celu unicestwienie części lub wszystkich akcji. Konsekwencją umorzenia akcji jest likwidacja określonej części kapitału zakładowego albo samych akcji, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku), jak również utratę określonych praw związanych z akcją. Jeżeli umorzeniu ulegają wszystkie akcje akcjonariusza, traci on członkostwo w spółce. Umorzenie jest następstwem określonego zdarzenia prawnego. Obecnie każde umorzenie, zarówno dobrowolne, jak i przymusowe, jest następstwem porozumienia między akcjonariuszami a spółką, wyrażonego w statucie spółki.

W przepisach k.s.h. przewidziane są trzy podstawowe sposoby umarzania akcji:

* umorzenie dobrowolne - w którym akcjonariusz musi wyrazić zgodę na umorzenie posiadanych przez niego akcji; dochodzi do niego w drodze wykupu przez spółkę akcji i ich umorzenia;

* umorzenie przymusowe - dokonywane niezależnie od ewentualnej zgody akcjonariusza, przesłankami umorzenia jest zaistnienie określonych w statucie spółki zdarzeń, które umożliwiają podjęcie stosownej uchwały o umorzeniu;

* umorzenie warunkowe (automatyczne) - w swojej konstrukcji podobne do umorzenia przymusowego; z tym rodzajem umorzenia mamy również do czynienia wówczas, gdy dojdzie do skutku zdarzenie przewidziane w statucie spółki, z tym że nie jest wymagana uchwała o umorzeniu.

Wymogiem dopuszczalności umorzenia jest, aby statut spółki zawierał stosowne postanowienia. Kolejnym warunkiem ogólnym dla umorzenia jest podjęcie stosownej uchwały przez walne zgromadzenie. Uchwała taka podjęta jest bezwzględną większością głosów i powinna mieć treść wskazaną w art. 359 § 2 k.sh. W przypadku, gdy umorzenie następuje automatycznie na skutek ziszczenia się określonego zdarzenia, wówczas uchwały podejmuje zarząd. Zarząd nie musi podejmować uchwały, gdy umorzenie następuje z czystego zysku. Dodatkowym wymogiem szczególnym odnoszącym się tylko do umorzenia przymusowego jest konieczność określenia przesłanek i trybu umorzenia przymusowego w umowie spółki.

Umorzenie za wynagrodzeniem oznacza, że akcjonariusz otrzyma wynagrodzenie za umorzone akcje, których wysokość jest gwarantowana przez ustawodawcę jedynie w przypadku umorzenia przymusowego. W pozostałych przypadkach akcjonariusze mają swobodę w ustalaniu wysokości kwot wynagrodzenia za umorzone akcje. Ustawa daje możliwość swobodnego kształtowania (tekst jedn.: w drodze postanowień zawartej umowy) wysokości kwot wypłacanych za umorzoną akcję w przypadku umorzenia dobrowolnego. Kodeks spółek handlowych reguluje zasady obliczania wynagrodzenia, które wiążą spółkę w interesie akcjonariuszy, których akcje są umarzane, wyłącznie w przypadku umorzenia przymusowego, tj. wynagrodzenie to nie może być niższe od wartości przypadających na akcję aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między akcjonariuszy. Podjęcie uchwały o umorzeniu w wypadku, gdy z mocy ustawy, statutu spółki lub stosownej uchwały walnego zgromadzenia po stronie akcjonariusza powstaje roszczenie o wypłatę kwot umorzeniowych, skutkuje powstaniem zobowiązania po stronie spółki. Umorzenie staje się skuteczne z chwilą zarejestrowania obniżenia (wpis do rejestru ma znaczenie konstytutywne).

Czynności, które ma zamiar przeprowadzić spółka komandytowo-akcyjna, składają się z dwóch etapów. Pierwszy to nabycie akcji w celu ich umorzenia od Spółki - akcjonariusza tej spółki komandytowo-akcyjnej. Drugi to wypłata Spółce jako akcjonariuszowi wynagrodzenia za umorzone akcje, w przypadku gdy jest to umorzenie za wynagrodzeniem.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju - art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej: "ustawą z dnia 11 marca 2004 r." Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 tej ustawy), natomiast świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 tej ustawy).

Czynność nabycia przez spółkę komandytowo-akcyjną od akcjonariusza jej własnych akcji w celu ich umorzenia (w trybie art. 359 § 1 w związku z art. 126 § 1 k.s.h.) nie jest ani dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ani też świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy. Czynność ta nie mieści się zatem w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z kolei drugi etap umorzenia akcji, czyli wypłata Spółce jako akcjonariuszowi wynagrodzenia za umorzone akcje, pozostaje poza sferą analizy wniosku o interpretację, gdyż kwestia ewentualnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług leżałaby po stronie spółki, której akcje własne są umarzane, a nie po stronie akcjonariusza - tu Spółki, której wypłacane jest wynagrodzenie za umorzenie akcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Należy natomiast zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Na takie też rozumienie pojęcia "dostawy towarów" wskazuje orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich). Na przykład w orzeczeniu w sprawie C-320/88 pomiędzy Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV (Holandia) stwierdzono, że wyrażenie "dostawa towarów" w rozumieniu art. 5 (1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym. Z przepisu tego, zdaniem Trybunału, wynika, że kładzie on raczej nacisk na faktyczne dysponowanie rzeczą jak właściciel, a nie na zbycie prawa własności (M. Chomiuk, VI Dyrektywa VAT, pod red. K. Sachsa, op. cit., s. 108 i 122).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Odpłatność czynności (dostawy towarów, czy świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy wskazać, iż nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział/akcja w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Zasady dotyczące umorzenia akcji w spółce akcyjnej zostały zawarte w art. 359 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: z 2013 r., poz. 1030). I tak, w myśl art. 359 § 1 ww. ustawy, akcje mogą być umorzone w przypadku, gdy statut tak stanowi. Akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Umorzenie dobrowolne nie może być dokonane częściej niż raz w roku obrotowym. Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa statut.

Umorzenie akcji jest zatem czynnością zmierzająca do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich akcji i sprowadza się do pozbawienia praw akcjonariusza ucieleśnionych w tych akcjach.

W świetle przedstawionej regulacji prawa podatkowego uznać należy, że czynność nabycia przez spółkę akcyjną akcji własnych w celu ich umorzenia (w trybie art. 359 § 1 K.s.h) nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Wobec powyższego przedmiotowe czynności nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, iż Wnioskodawca na podstawie umowy o dofinansowanie, zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, realizuje projekt dofinansowany ze środków Unii Europejskiej pt.: "..." realizowany w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 3. Kapitał dla Innowacji, Działanie 3.1 Inicjowanie działalności innowacyjnej.

Celem projektu "..." jest wsparcie i utworzenie nowych przedsiębiorstw działających na bazie innowacyjnych pomysłów, zwłaszcza w dziedzinie poszanowania energii, poprzez zapewnienie kapitału na inwestycje w innowacje oraz wzajemną współpracę. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez świadczenie usług doradczych, coachingowych w zakresie pomocy w rozpoczęciu działalności gospodarczej poprzez dopasowanie odpowiedniej formy organizacyjno-prawnej, wsparcie w prawidłowym zarządzaniu firmą, dostępu do technologii, niezależnych ekspertów, dostępu do wiedzy i rynków globalnych (tzw. etap preinkubacji). Etap preinkubacji obejmuje m. in:

* badanie poziomu innowacyjności pomysłu,

* badanie czystości patentowej,

* analizę rynku innowacyjnego rozwiązania,

* opracowanie biznes planu/studium wykonalności,

* ocenę potencjału komercyjnego,

* pomoc w przygotowaniu prototypu,

* testowanie i analizę opłacalności wejścia kapitałowego.

Na bazie tak wyselekcjonowanych innowacyjnych pomysłów powstają nowe podmioty, w których Wnioskodawca - w zamian za wkład finansowy - obejmuje udziały lub akcje. Udział kapitału Podatnika wniesionego do nowo powstałej spółki w ramach projektu ze środków programu jest niższy niż 50% kapitału zakładowego i nie może trwać dłużej niż 10 lat.

W wyniku realizacji projektu Wnioskodawca otrzymuje refundację poniesionych wydatków w wysokości 100% kosztów kwalifikowanych, w szczególności dotyczy to kosztów związanych z usługami wykonanymi na etapie preinkubacji oraz przekazane wsparcie kapitałowe.

Wszystkie usługi wykonane na rzecz beneficjentów ostatecznych są dla nich nieodpłatne.

Zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, środki uzyskane z wpływów pochodzących ze zbycia akcji lub udziałów, w spółce, nabytych uprzednio ze środków z dotacji oraz udziału w zyskach tej spółki, Wnioskodawca musi przeznaczać na dalsze inicjowanie działalności innowacyjnej (środki uzyskane po zakończeniu inwestycji - wyjście z inwestycji - trafiają na konto Wnioskodawcy z przeznaczeniem na kontynuację działalności o tym samym charakterze).

W wyniku realizacji projektu pt.: "..." powstało już 8 nowych spółek. Funkcjonują dwie formy prawne: spółka komandytowo-akcyjna i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jednakże zapytanie Wnioskodawcy dotyczy spółki komandytowo-akcyjnej. W spółkach komandytowo - akcyjnych Wnioskodawca występuje jako akcjonariusz. Akcje zostały objęte w zamian za wkład pieniężny pochodzący z dotacji, od której wykazano przychód wolny.

Wnioskodawca wyjaśnił, że pod pojęciem "wyjście z inwestycji" ma na myśli umorzenie akcji spółek komandytowo-akcyjnych, których jest akcjonariuszem.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, w tym również regulacje zawarte w k.s.h., stwierdzić należy, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę wynagrodzenia za przekazane akcje w celu ich umorzenia nie mieści się ani w pojęciu dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, ani świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 tej ustawy. Wobec powyższego czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem po stronie Wnioskodawcy (akcjonariusza).

Należy również zauważyć, że ewentualne konsekwencje podatkowe związane z odpłatnym przekazaniem akcji w celu ich umorzenia dotyczą spółki wypłacającej wynagrodzenie, a więc nie dotyczą Wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób prawnych będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.