IBPP2/443-783/09/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa kredytowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa kredytowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie "skup i sprzedaż samochodów". W dniu 31 października 2008 r. Wnioskodawca wystawił fakturę dla EF za pośrednictwo kredytowe (zgodnie z umową komisu) zwolnioną z podatku VAT powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług wyłączono ze zwolnienia od podatku usługi doradztwa finansowego. Usługa pośrednictwa kredytowego, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest tożsama z szeroko pojętymi usługami doradztwa finansowego. Wnioskodawca nie jest związany umową z żadną ze stron umowy kredytowej, do której zawarcia się przyczynił.

W związku z powyższym zadano zatem następujące pytanie:

Czy usługi pośrednictwa kredytowego zakwalifikowane wg Wnioskodawcy jako PKWiU 67.13.10-00.90 są zwolnione czy opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy: usługa pośrednictwa kredytowego nie powinna korzystać ze zwolnienia w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w samej ustawie a także w przepisach wykonawczych przewidziano możliwość zastosowania stawek obniżonych a także zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W poz. 3 tego załącznika, wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego grupowane do symbolu PKWiU w Sekcji J ex (65-67), z wyłączeniem:

Symbol "ex" zastosowany dla usług pośrednictwa finansowego oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z treści wniosku wynika, ze Wnioskodawca wystawił fakturę VAT dokumentującą wykonanie usługi pośrednictwa kredytowego. Wnioskodawca nie jest związany umową z żadną ze stron zawartej umowy kredytowej.

Ww. usługę pośrednictwa finansowego Wnioskodawca zaklasyfikował według PKWiU do grupowania 67.13.10-00.90.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że o ile faktycznie ww. usługi należy klasyfikować według PKWiU do grupowaniu 67.13.10-00.90, wówczas ich świadczenie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, ustawy o VAT, w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego. Przedstawione w tym opisie zaklasyfikowanie świadczonych przez Wnioskodawcę usług przyjęto jako element, wskazanego we wniosku, stanu faktycznego, bez dokonywania oceny jego prawidłowości. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów według PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy).

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W konsekwencji powyższego należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, w szczególności w sytuacji gdy opisane we wniosku usługi należy klasyfikować do innego, niż wskazane przez Wnioskodawcę, grupowania PKWiU, lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.