IBPP2/443-773/09/ICz - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT ryczałtowej dopłaty, uzyskiwanej przez spółkę świadczącą usługi w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, przeznaczonej na zrekompensowanie utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów, określanych przez radę gminy w drodze uchwały.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 3 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów w sytuacji, gdy cennik ustala spółka (podatnik), a wysokość dopłat jest ustalana ryczałtowo niezależnie od ilości pasażerów (biletów), którzy skorzystali z bezpłatnych przejazdów oraz kwoty zmniejszenia z tego tytułu przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów w sytuacji, gdy cennik ustala spółka (podatnik), a wysokość dopłat jest ustalana ryczałtowo niezależnie od ilości pasażerów (biletów), którzy skorzystali z bezpłatnych przejazdów oraz kwoty zmniejszenia z tego tytułu przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Gminy Miejskiej G., która powstała w wyniku likwidacji zakładu budżetowego. Spółka jest podatnikiem podatku VAT. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, którego celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb ludności w drodze świadczenia usług w ramach przewozów regularnych zwanych komunikacją miejską. Wykonywanie tych zadań w imieniu jednostki samorządu terytorialnego prowadzone było w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Gminą Miejską G. a Miejskim Zakładem Komunikacyjnym Sp. z o.o. w G. oddzielnie na każdy rok. Umowy obejmowały na podstawie porozumień komunalnych Gminę Miejską G. oraz Gminy: G., S., L., B. i M.

Zgodnie z treścią umów spółka została zobowiązana do przestrzegania zasad określonych w "regulaminie przewozu osób i bagażu ręcznego" zatwierdzonego zarządzeniem Nr 81/2004 Burmistrza Miasta G. z dnia 25 listopada 2004 r., oraz stosowania cennika opłat za przejazdy pojazdami komunikacji miejskiej i respektowania uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych ustalonych przez Radę Miasta G. w drodze uchwały. Z tytułu realizacji zadania spółce przysługiwała "dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu".

W 2008 r. Spółka zawarła oddzielne umowy z gminami: G., S., L., B. i M. określające zasady przekazywania dopłat do bezpłatnych przewozów osób po 75 r. życia będących mieszkańcami poszczególnych gmin. Cennik opłat za przejazdy pojazdami komunikacji miejskiej w tych gminach ustala Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. w G. Otrzymywana dopłata jest ustalona ryczałtowo jako wyrównanie utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów osób po 75 r. życia. Dopłaty przekazywane były zgodnie z umową w ratach na podstawie faktur wystawianych przez Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. spółka w fakturach naliczała 7% podatku VAT.

W 2009 r. dopłaty są rozliczane tak jak w roku 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów w sytuacji, gdy cennik ustala spółka (podatnik), a wysokość dopłat jest ustalana ryczałtowo niezależnie od ilości pasażerów (biletów), którzy skorzystali z bezpłatnych przejazdów oraz kwoty zmniejszenia z tego tytułu przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów w sytuacji, gdy cennik ustala spółka (podatnik), a wysokość dopłat jest ustalana ryczałtowo niezależnie od ilości pasażerów (biletów), którzy skorzystali z bezpłatnych przejazdów oraz kwoty zmniejszenia z tego tytułu przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, dopłata ta nie jest bezpośrednio związana z konkretną usługą i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług. Przyznane dopłaty uzależnione są od możliwości finansowych gmin a nie od faktycznie świadczonych usług przewozowych i dlatego brak możliwości połączenia dopłat z konkretnymi biletami a co za tym idzie z ceną konkretnej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste pracowników podatnika oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Ponadto w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując - podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Gminy Miejskiej G., która powstała w wyniku likwidacji zakładu budżetowego. spółka jest podatnikiem podatku VAT. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie zadań o charakterze użyteczności publicznej w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, którego celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb ludności w drodze świadczenia usług w ramach przewozów regularnych zwanych komunikacją miejską. Wykonywanie tych zadań w imieniu jednostki samorządu terytorialnego prowadzone było w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Gminą Miejską G. a Miejskim Zakładem Komunikacyjnym Sp. z o.o. w G. oddzielnie na każdy rok. Umowy obejmowały na podstawie porozumień komunalnych Gminę Miejską G. oraz Gminy: G, S, L, B i M.

Zgodnie z treścią umów spółka została zobowiązana do przestrzegania zasad określonych w "regulaminie przewozu osób i bagażu ręcznego" zatwierdzonego zarządzeniem Nr 81/2004 Burmistrza Miasta G. z dnia 25 listopada 2004 r., oraz stosowania cennika opłat za przejazdy pojazdami komunikacji miejskiej i respektowania uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych ustalonych przez Radę Miasta G. w drodze uchwały. Z tytułu realizacji zadania spółce przysługiwała "dopłata z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w postaci dopłaty do jednostki przewozu".

W 2008 r. Spółka zawarła oddzielne umowy z gminami: G., S., L., B. i M. określające zasady przekazywania dopłat do bezpłatnych przewozów osób po 75 r. życia będących mieszkańcami poszczególnych gmin. Cennik opłat za przejazdy pojazdami komunikacji miejskiej w tych gminach ustala Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. w G. Otrzymywana dopłata jest ustalona ryczałtowo jako wyrównanie utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów osób po 75 r. życia. Dopłaty przekazywane były zgodnie z umową w ratach na podstawie faktur wystawianych przez Miejski Zakład Komunikacyjny sp. z o.o. spółka w fakturach naliczała 7% podatku VAT.

W 2009 r. dopłaty są rozliczane tak jak w roku 2008 r.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy uznać, iż o ile faktycznie przedmiotowa dopłata, ustalana ryczałtowo niezależnie od ilości pasażerów (biletów), przeznaczona na zrekompensowanie utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do bezpłatnych przejazdów osób po 75 r. życia, nie ma bezpośredniego związku z konkretną usługą i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonej usługi, wówczas nie stanowi ona obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.