IBPP2/443-772/12/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 października 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-772/12/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 748) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 27 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wniesienia aportem sieci kanalizacyjnych do Spółki z o.o. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wniesienia aportem sieci kanalizacyjnych do Spółki z o.o.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 października 2012 r. nr IBPP2/443-772/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na terenie B w dzielnicy G część sieci kanalizacyjnych ma nieuregulowany stan prawny. Sieci te stanowią pozostałość po dawnych nieistniejących już przedsiębiorstwach. Budowa tych urządzeń miała miejsce w latach 50-tych do 70-tych ubiegłego wieku, wówczas gdy G nie był jeszcze przyłączony do miasta B. Obecnie żaden podmiot do których Gmina B zwróciła się z zapytaniem, czy sieci te znajdują się na w ich majątku, nie potwierdził tego faktu. Mając na względzie konieczność uporządkowania gospodarki wodno - ściekowej w dzielnicy G oraz pogarszający się stan techniczny ww. sieci (z powodu braku ich remontów), zachodzi potrzeba uregulowania ich sytuacji prawnej. Dlatego też Gmina planuje przyjąć je na swój majątek, jako tzw. mienie niczyje, a następnie przekazać aportem na rzecz M. Wartość przedmiotowych sieci, zgodnie w wykonanym operatem szacunkowym, wynosi 1.528.868,00 zł.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż:

* Mając na uwadze definicję budowli zawartą w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) stwierdzić należy, iż sieci kanalizacyjne stanowią budowlę gdyż są obiektami liniowymi, które zostały wymienione jako budowle w tymże artykule. Natomiast definicja obiektu liniowego zawarta w art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane nie pozostawia wątpliwości, iż kanalizacja jest obiektem liniowym.

* Przejęcie na majątek Wnioskodawcy budowli w postaci sieci kanalizacyjnej opisanej ww. wniosku podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT.

* Przy przejęciu na majątek Wnioskodawcy sieci kanalizacyjnej, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

* Dostawa (aport) sieci kanalizacyjnych nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr I77, poz. I054).

* Pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a dostawą sieci kanalizacyjnych nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

* Wnioskodawca dotychczas nie poniósł i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych sieci kanalizacyjnych, w stosunku do których miał by prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

* Przedmiotowe sieci kanalizacyjne nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien naliczyć podatek VAT od wartości przedmiotowych sieci w związku z przekazywaniem ich aportem na rzecz M.

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ w stosunku do przedmiotowych sieci Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych sieci, planowana przez Gminę czynność tj. aport sieci na rzecz M - stanowiąca dostawę budowli (budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury zatem m.in. sieci techniczne) - zwolniona jest z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 22 ww. ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W tym miejscu należy wskazać, iż aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. Z uwagi na powyższe, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci budowli tj. sieci kanalizacyjnych do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a tym samym mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem aportu będą sieci kanalizacyjne które jak wskazał Wnioskodawca stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie, w celu ustalenia, czy dostawa przedmiotowych budowli będzie podlegała opodatkowaniu czy też zwolnieniu z opodatkowania należy odwołać się do niżej przedstawionych regulacji dotyczących dostawy budowli.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym

z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosowanie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w związku z potrzebą uregulowania stanu prawnego część sieci kanalizacyjnych planuje przyjąć je na swój majątek, jako tzw. mienie niczyje, a następnie przekazać aportem na rzecz M. Przejęcie na majątek Wnioskodawcy budowli w postaci sieci kanalizacyjnej opisanej ww. wniosku podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT. Przy przejęciu na majątek Wnioskodawcy sieci kanalizacyjnej, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dostawa (aport) sieci kanalizacyjnych nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr I77, poz. I054). Pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a dostawą sieci kanalizacyjnych nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Wnioskodawca nie poniósł i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych sieci kanalizacyjnych, w stosunku do których miał by prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowe sieci kanalizacyjne nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Tak więc mając powyższe na uwadze, skoro aport sieci kanalizacyjnych nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jak również spełniony zostanie drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem i dostawą sieci kanalizacyjnych nie upłynie okres krótszy niż 2 lata to planowany aport sieci kanalizacyjnych do Spółki z o.o. będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe lecz wynika ono z innej podstawy prawnej niż wskazał Wnioskodawca.

Ponadto należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe. W przypadku zmiany któregokolwiek z elementów tego zdarzenia przyszłego, przedmiotowa interpretacja traci swą ważność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl