IBPP2/443-765/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu 22 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2013 r. (data wpływu 26 listopada 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, jest:

* prawidłowe w kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polegających na obserwacji i analizie rynku ubezpieczeniowego pod względem dostępnych produktów ubezpieczeniowych, analizie i ocenie ryzyka klienta przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej, złożeniu pisemnego raportu dotyczącego porównania otrzymanych ofert od zakładów ubezpieczeń zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, w połączeniu z etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia, negocjacji na rzecz klienta wysokości składek i warunków ubezpieczenia, analizie treści umowy ubezpieczenia, bieżącej obsłudze ubezpieczeń w ramach zawartych polis ubezpieczeniowych, udzielaniu klientom wszelkich informacji o zawieranych ubezpieczeniach, o wynikających z warunków ubezpieczenia zasadach postępowania w razie powstania szkody, nadzorze nad wznowieniami ubezpieczenia, terminowością płatności składki,

* nieprawidłowe w kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku usług polegających na występowaniu jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszania szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacji dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowania ustawowych terminów likwidacji szkód.

W dniu 22 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czynności wykonywanych przez brokera.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 listopada 2013 r. (data wpływu 26 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 listopada 2013 r. znak: IBPP2/443-765/13/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży pośrednictwa ubezpieczeniowego, w tym wykonuje czynności brokerskie posiadając właściwe kwalifikacje wymagane przez ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.). W chwili obecnej jest on stroną Umowy o wykonywanie czynności brokerskich (dalej jako "Umowa") zawartej ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą status brokera i wpisaną do specjalnego rejestru brokerów ubezpieczeniowych (określaną dalej jako "Biuro Brokerskie"). Zgodnie z obowiązującymi przepisami (art. 23 ust. 1 ww. ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym) broker ubezpieczeniowy może wykonywać czynności brokerskie wyłącznie przez osoby fizyczne spełniające opisane w ustawie wymogi. Jak już wskazano powyżej Wnioskodawca wymagania te spełnia, stąd też strony zdecydowały się na podpisanie ww. Umowy. Biuro Brokerskie świadczy przy tym na rzecz swoich klientów usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa VAT).

Z kolei zgodnie z treścią Umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Biurem Brokerskim Wnioskodawca zobowiązany został do wykonywania osobiście w imieniu i na rzecz Biura Brokerskiego czynności brokerskich polegających na doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia, uczestniczenia w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia również w sprawach o odszkodowanie.

W ramach wykonywanych czynności brokerskich Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

* obserwacja i analiza rynku ubezpieczeniowego pod względem dostępnych produktów ubezpieczeniowych,

* analiza i ocena ryzyka klienta przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej,

* złożenie pisemnego raportu dotyczącego porównania otrzymanych ofert od zakładów ubezpieczeń zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, w połączeniu z etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia,

* negocjacja na rzecz klienta wysokości składek i warunków ubezpieczenia,

* analiza treści umowy ubezpieczenia,

* bieżąca obsługa ubezpieczeń w ramach zawartych polis ubezpieczeniowych, udzielanie klientom wszelkich informacji o zawieranych ubezpieczeniach, o wynikających z warunków ubezpieczenia zasadach postępowania w razie powstania szkody,

* nadzór na wznowieniami ubezpieczenia, terminowością płatności składki,

* występowanie jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszanie szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacji dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowanie ustawowych terminów likwidacji szkód.

Wnioskodawca zobowiązany został również do przedkładania brokerowi kopii zawartych umów ubezpieczenia wraz z inną dokumentacją związaną z wykonywaniem czynności brokerskich w trakcie zawierania umów ubezpieczenia. Wnioskodawcy przysługuje prowizja w wysokości 60% wartości prowizji wypłaconej na rzecz Biura Brokerskiego przez zakład ubezpieczeń z tytułu wystawionej wskutek jego działalności polisy podmiotowi szukającemu ochrony ubezpieczeniowej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Zgodnie z artykułem 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.), pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej "czynnościami brokerskimi", polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

Wszelkie czynności wykonywania umów ubezpieczenia w sprawach o odszkodowania wykonywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie na rzecz Brokera, tj. pośrednika ubezpieczeniowego jakim jest Biuro Brokerskie. Czynności te świadczone są wraz z pozostałymi czynnościami brokerskimi polegającymi na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności na rzecz Biura Brokerskiego na podstawie zawartej z nim Umowy. Biuro Brokerskie posiada pisemne upoważnienie od Zleceniodawcy, tj. podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej.

Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w sprawach o odszkodowanie należy szereg czynności składających się na usługę weryfikacji i oceny zasadności roszczenia. W szczególności w zakres ten wchodzą czynności:

* prowadzenia ewidencji zgłaszanych szkód, prowadzenia ewidencji wypłaconych lub odmówionych odszkodowań, zgłaszanie roszczeń odszkodowawczych, weryfikacja dokumentacji dotyczącej roszczenia ze strony poszkodowanego do Zleceniodawcy, aktywna pomoc w procesie likwidacji szkód polegająca na nadzorowaniu prawidłowości przebiegu likwidacji szkód, przygotowywania procedur oraz przeprowadzania szkoleń w zakresie przyjmowania roszczeń oraz zgłaszania szkód dla pracowników Zleceniodawcy.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w zakresie weryfikacji i oceny zasadności roszczenia, tj.:

występowanie jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszanie szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacja dokumentacji szkodowej, odwoływanie się od niekorzystnych decyzji, pilnowanie ustawowych terminów likwidacji szkód, są wykonywane wyłącznie na rzecz Biura Brokerskiego.

Biuro Brokerskie zleca na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy, wykonanie tych czynności wraz z pozostałymi czynnościami brokerskimi polegającymi na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, w oparciu o pisemne upoważnienie Zleceniodawcy dla Brokera do wykonywania czynności brokerskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, podlegają zwolnieniu od podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy.

1) Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie przedmiotowych usług na rzecz Biura Brokerskiego podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37) ustawy VAT.

2) Wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy VAT zwolnieniu podlegają "usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji". Ustęp 13 wspomnianego artykułu stanowi, że "Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.", z zastrzeżeniem poczynionym w ustępie 14.: "Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.". Kluczowym zatem dla rozstrzygnięcia czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi na rzecz Biura Brokerskiego są zwolnione z podatku VAT jest określenie ich charakteru.

3) Brzmienie przywołanych przepisów wskazuje na przyjęcie przez ustawodawcę modelu, w którym znaczenie ma aspekt przedmiotowy, a nie podmiotowy usług. Wskazane wyżej ich rozróżnienie na takie, które korzystają ze zwolnienia i takie, które są opodatkowane, opiera się jedynie na przesłance rodzaju świadczonej usługi (cech, które ją rozróżniają), przy jednoczesnym pominięciu statusu (cechy) podmiotu świadczącego te usługi oraz ich odbiorcy. W przeciwieństwie do implementowanego do polskiego porządku prawnego art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112 stanowiącego, iż państwa członkowskie zwalniają z podatku VAT m.in. transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez agentów ubezpieczeniowych i brokerów ubezpieczeniowych, polska ustawa VAT w art. 43 ust. 13 i 14 w zw. z ust. 1 pkt 37 nie odnosi się do statusu podmiotu świadczącego daną usługę. Istotny jest zatem jedynie charakter świadczonych usług, fakt uzyskania zezwolenia oraz wpisu do rejestru brokerów ubezpieczeniowych czy też świadczenia usługi na rzecz klienta lub biura brokerskiego, nie ma znaczenia prawnego.

Warto zaznaczyć, że jest ustalonym prawem precedensowym, że zwolnienia określone w Dyrektywie stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, którego to celem jest uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych Państwach Członkowskich. Zwolnienia te należy interpretować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT. Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Kwestia ta stała się zatem przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Co więcej, TSUE w swoich orzeczeniach wykazuje znacznie bardziej liberalne nastawienie do kwestii zwolnień niż to wynikające z brzmienia art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112. Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą, dla podatkowej kwalifikacji usługi na gruncie VAT znaczenie ma jej charakter, a nie status odbiorcy czy świadczącego usługę. Taka interpretacja przepisów Dyrektywy 112 zdaje się potwierdzać zasadność unormowań przyjętych w polskiej ustawie. Przykładowo, takie stanowisko zostało przedstawione w wyroku z dnia 16 września 2004 r. w sprawie Cimber Air A/S przeciwko Skatteministeriet (C-382/02): "Zwolnienia od podatku stanowią samodzielne instytucje prawa wspólnotowego, które należy widzieć w kontekście wspólnego systemu podatku VAT wprowadzonego w szóstej dyrektywie (...). System ten oparty jest w szczególności na dwóch zasadach. Po pierwsze, podatek VAT jest pobierany od każdej usługi lub dostawy towarów przez podatnika odpłatnie. Po drugie, zasada neutralności podatkowej nie dopuszcza, aby uczestnicy obrotu dokonujący transakcji tego samego rodzaju byli w kwestii poboru podatku VAT traktowani odmiennie.". W podobnym tonie wypowiedział się TSUE w sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien stwierdzając: "W pierwszej kolejności należy przypomnieć, że zgodnie z orzecznictwem stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy od cech badanej działalności. (...) okoliczność, iż broker lub pośrednik ubezpieczeniowy nie pozostaje w bezpośrednim stosunku ze stronami umowy ubezpieczenia lub reasekuracji do zawarcia której się przyczynia, lecz pozostaje z nimi jedynie w pośrednim stosunku, za pośrednictwem innego podatnika, który sam pozostaje w bezpośrednim stosunku z jedną ze stron tej umowy, i z którym ów broker lub pośrednik ubezpieczeniowy jest związany umownie, nie wyklucza, by świadczone przez niego usługi były zwolnione od podatku od wartości dodanej na mocy tego przepisu." Co więcej, Trybunał podkreślił, że "z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punktu widzenia byłby dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że dokonywane przez nie czynności nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania". Zagadnieniem pośrednictwa zajął się również TSUE w sprawie C-453/05: "pośrednictwo stanowi działalność polegająca na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest czynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

4) Podsumowując, na gruncie dyrektywy VAT orzecznictwo wypracowało pogląd, na mocy którego nie jest ważny status podmiotu świadczącego lub odbierającego usługę, a jedynie jej charakter. Tym bardziej na gruncie polskiej ustawy VAT, która w ogóle nie wspomina przy okazji zwolnienia świadczenia usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego o statusie podmiotu - należy przyjąć, że dla oceny podlegania lub nie zwolnieniu należy brać pod uwagę tylko i wyłącznie charakter usługi. Gdyby zwolnienie miało być wyłączone w stosunku do niektórych kategorii podmiotów (np. tzw. subagentów), ustawodawca uczyniłby to wprost w ustawie o podatku od towarów i usług, a tego nie uczynił. Uwzględniając zatem postulat racjonalnego ustawodawcy oraz dominujące znaczenie wykładni językowej przepisów prawa podatkowego, uznać należy iż jest to zabieg celowy. Liczy się zatem jedynie charakter usługi, a nie status podmiotów biorących udział w jej wykonaniu.

W konsekwencji należy uznać, iż zakres powołanych zwolnień, w tym dotyczących pośrednictwa, powinien być na gruncie ustawy rozumiany szerzej, co znajduje potwierdzenie w wydanej dnia 22 lipca 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy interpretacji indywidualnej w sprawie o sygnaturze ITPP2/443-422/13/EK. Organ uznał za prawidłowy wywód Wnioskodawczyni, iż: "Istotne jest to, że z punktu widzenia powołanych przepisów, ze zwolnienia będą korzystać usługi świadczone przez podmiot nie mający statusu, przykładowo ubezpieczyciela, banku, czy brokera, jeżeli usługi przez te podmioty wykonywane można uznać za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy."

5) Przedstawiony w opisie stanu faktycznego zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Biura Brokerskiego jest taki, jaki byłby świadczony bezpośrednio na rzecz klienta, zatem zasady opodatkowania usługi w obydwu przypadkach powinny być takie same - usługa powinna być traktowana jako zwolniona z VAT. Działalność Wnioskodawcy nie może zostać potraktowana jako świadczenie usługi stanowiącej element usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. Powinno się ją uznać za pośrednictwo ubezpieczeniowe sensu stricte.

W podobnym stanie faktycznym, w którym Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i zamierzał świadczyć na podstawie umowy o współpracy usługi brokerskie, tj. usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi a ich klientami, w imieniu i na rzecz dużej firmy brokerskiej, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie o sygnaturze IPTPP2/443-732/12-4/KW stwierdził, iż: "Z dokonanej analizy wynika, iż zwalnia się od podatku usługi brokerskie. W ocenie tut. Organu Zainteresowany będzie wykonywał czynności pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Przy czym wskazać należy, że bez znaczenia jest fakt, iż ww. czynności Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz firmy brokerskiej na podstawie umowy o współpracę (nie bezpośrednio na rzecz ubezpieczycieli), bowiem zakres wykonywanych czynności i ich klasyfikacja się nie zmieni - nadal będzie wykonywać usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego."

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 28 grudnia 2012 r. o sygnaturze IPTPP1/443-842/12-4/AK: "Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy dotyczące pośrednictwa ubezpieczeniowego, stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz innego brokera korzystają ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Reasumując, wykonywane przez Zainteresowanego czynności w ramach usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy." Stanowisko Wnioskodawcy znalazło również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2011 r. w sprawie o sygnaturze IPPP1-443-695/11-2/AS: "usługi powinny być kwalifikowane zgodnie z ich charakterem. Zatem usługi, których istotą jest pośredniczenie w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, czyli usługi polegające na doprowadzeniu do zawarcia umowy ubezpieczenia i nie stanowiące jedynie czynności technicznych, powinny być traktowane, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Fakt, iż podatnik nie uczestniczy bezpośrednio w zawieraniu umowy ubezpieczenia pomiędzy klientem a zakładem ubezpieczeniowym, a jedynie jako pośrednik agenta, nie może pozbawiać takiego podmiotu prawa do zwolnienia z VAT wykonywanych przez niego czynności. Zwłaszcza gdy charakter czynności w obu przypadkach jest identyczny."

6) Alternatywnie, gdyby powyższe stanowisko zostało uznane za błędne, wówczas zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest przyjęcie, iż świadczone przez niego usługi stanowią element usługi ubezpieczeniowej, które same stanowią odrębną całość i są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi ubezpieczeniowej - korzystającej ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Czynności brokerskie, do których wykonywania zobowiązany jest Wnioskodawca, w istocie zawierają wszystkie elementy i kolejne etapy zawierania umów ubezpieczeniowych, zatem ich zakres merytoryczny wybiega znacznie poza czynności pomocnicze. Ich kompleksowość wyklucza przypisanie im charakteru zaledwie czynności technicznych, akwizycyjnych czy też w rodzaju "back office".

Zatem spełnione są wszystkie cztery przesłanki opisane w przepisie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, tj.:

7) W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, że świadczenie przez osobę fizyczną na rzecz Biura Brokerskiego czynności brokerskich, tj. czynności w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37) ustawy VAT. Zgodnie z powołanym orzecznictwem usługi te, aby korzystały ze zwolnienia, nie muszą być świadczone bezpośrednio na rzecz stron transakcji ubezpieczeniowej. Jednakże jeśliby ta kwalifikacja była błędna, to usługi te będą, zdaniem Wnioskodawcy, stanowić element usługi ubezpieczeniowej, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi ubezpieczeniowej - korzystającej ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polegających na obserwacji i analizie rynku ubezpieczeniowego pod względem dostępnych produktów ubezpieczeniowych, analizie i ocenie ryzyka klienta przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej, złożeniu pisemnego raportu dotyczącego porównania otrzymanych ofert od zakładów ubezpieczeń zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, w połączeniu z etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia, negocjacji na rzecz klienta wysokości składek i warunków ubezpieczenia, analizie treści umowy ubezpieczenia, bieżącej obsłudze ubezpieczeń w ramach zawartych polis ubezpieczeniowych, udzielaniu klientom wszelkich informacji o zawieranych ubezpieczeniach, o wynikających z warunków ubezpieczenia zasadach postępowania w razie powstania szkody, nadzorze nad wznowieniami ubezpieczenia, terminowością płatności składki,

* nieprawidłowe w kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku usług polegających na występowaniu jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszania szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacji dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowania ustawowych terminów likwidacji szkód.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, "czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe, TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Z uzasadnienia wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się też próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

Mając na uwadze powyższe należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.).

I tak, na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

W przepisach art. 3 ust. 3-5 powołanej ustawy, wymienione zostały czynności ubezpieczeniowe, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są:

1. zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), a także wykonywanie tych umów;

1a) zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna);

W myśl art. 3 ust. 4 ww. ustawy, czynnościami ubezpieczeniowymi są również:

Natomiast aktem określającym zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych jest ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia i jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych (...).

W myśl art. 4 pkt 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej "czynnościami brokerskimi", polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

Z kolei art. 20 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym wskazuje, iż brokerem ubezpieczeniowym jest osoba fizyczna albo prawna posiadająca, wydane przez organ nadzoru, zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej i wpisana do rejestru brokerów ubezpieczeniowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży pośrednictwa ubezpieczeniowego, w tym wykonuje czynności brokerskie posiadając właściwe kwalifikacje wymagane przez ustawę o pośrednictwie ubezpieczeniowym. W chwili obecnej jest on stroną Umowy o wykonywanie czynności brokerskich zawartej ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą status brokera i wpisaną do specjalnego rejestru brokerów ubezpieczeniowych. Zgodnie z treścią Umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Biurem Brokerskim Wnioskodawca zobowiązany został do wykonywania osobiście w imieniu i na rzecz Biura Brokerskiego czynności brokerskich polegających na doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia, uczestniczenia w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia również w sprawach o odszkodowanie.

W ramach wykonywanych czynności brokerskich Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

* obserwacja i analiza rynku ubezpieczeniowego pod względem dostępnych produktów ubezpieczeniowych,

* analiza i ocena ryzyka klienta przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej,

* złożenie pisemnego raportu dotyczącego porównania otrzymanych ofert od zakładów ubezpieczeń zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, w połączeniu z etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia,

* negocjacja na rzecz klienta wysokości składek i warunków ubezpieczenia,

* analiza treści umowy ubezpieczenia,

* bieżąca obsługa ubezpieczeń w ramach zawartych polis ubezpieczeniowych, udzielanie klientom wszelkich informacji o zawieranych ubezpieczeniach, o wynikających z warunków ubezpieczenia zasadach postępowania w razie powstania szkody,

* nadzór na wznowieniami ubezpieczenia, terminowością płatności składki,

* występowanie jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszanie szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacji dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowanie ustawowych terminów likwidacji szkód.

Wszelkie czynności wykonywania umów ubezpieczenia w sprawach o odszkodowania wykonywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie na rzecz Brokera, tj. pośrednika ubezpieczeniowego jakim jest Biuro Brokerskie. Czynności te świadczone są wraz z pozostałymi czynnościami brokerskimi polegającymi na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności na rzecz Biura Brokerskiego na podstawie zawartej z nim Umowy. Biuro Brokerskie posiada pisemne upoważnienie od Zleceniodawcy, tj. podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej.

Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w sprawach o odszkodowanie należy szereg czynności składających się na usługę weryfikacji i oceny zasadności roszczenia. W szczególności w zakres ten wchodzą czynności prowadzenia ewidencji zgłaszanych szkód, prowadzenia ewidencji wypłaconych lub odmówionych odszkodowań, zgłaszanie roszczeń odszkodowawczych, weryfikacja dokumentacji dotyczącej roszczenia ze strony poszkodowanego do Zleceniodawcy, aktywna pomoc w procesie likwidacji szkód polegająca na nadzorowaniu prawidłowości przebiegu likwidacji szkód, przygotowywania procedur oraz przeprowadzania szkoleń w zakresie przyjmowania roszczeń oraz zgłaszania szkód dla pracowników Zleceniodawcy. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w zakresie weryfikacji i oceny zasadności roszczenia, tj.: występowanie jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszanie szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacja dokumentacji szkodowej, odwoływanie się od niekorzystnych decyzji, pilnowanie ustawowych terminów likwidacji szkód, są wykonywane wyłącznie na rzecz Biura Brokerskiego.

Biuro Brokerskie zleca na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy, wykonanie tych czynności wraz z pozostałymi czynnościami brokerskimi polegającymi na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, w oparciu o pisemne upoważnienie Zleceniodawcy dla Brokera do wykonywania czynności brokerskich.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą kwestii czy wykonywane przez Niego czynności brokerskie na rzecz dużej firmy brokerskiej będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na postawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, bądź na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy jako czynności stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

W świetle powyżej powołanych orzeczeń ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT korzystają usługi ubezpieczeniowe świadczone przez zakłady ubezpieczeniowe (ubezpieczycieli), których istotą jest udzielenie ochrony w zamian za uiszczoną składkę. Czynności składające się na usługę ubezpieczeniową, w tym będące następstwem udzielenia ochrony, dokonują się pomiędzy podmiotem ponoszącym ryzyko wystąpienia zdarzenia (ubezpieczycielem) a ubezpieczonym. W konsekwencji zwolnione również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT "usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych" wiążą się z pośredniczeniem w udzielaniu ochrony ubezpieczeniowej przez ubezpieczyciela. Jako pośrednictwo w świadczeniu usług ubezpieczeniowych należy rozumieć dokonywanie w imieniu ubezpieczyciela lub też w imieniu osoby poszukującej ochrony ubezpieczeniowej wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy ubezpieczenia, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

W ocenie tut. organu czynności wykonywane przez brokera ubezpieczeniowego, które polegają na obserwacji i analizie rynku ubezpieczeniowego pod względem dostępnych produktów ubezpieczeniowych, analizie i ocenie ryzyka klienta przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej, złożeniu pisemnego raportu dotyczącego porównania otrzymanych ofert od zakładów ubezpieczeń zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, w połączeniu z etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia, negocjacji na rzecz klienta wysokości składek i warunków ubezpieczenia, analizie treści umowy ubezpieczenia, bieżącej obsłudze ubezpieczeń w ramach zawartych polis ubezpieczeniowych, udzielaniu klientom wszelkich informacji o zawieranych ubezpieczeniach, o wynikających z warunków ubezpieczenia zasadach postępowania w razie powstania szkody, nadzorze na wznowieniami ubezpieczenia, terminowością płatności składki stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych korzystających ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Bez znaczenia - jest przy tym - fakt, że ww. czynności Wnioskodawca wykonuje jako podwykonawca firmy brokerskiej, czyli wyłącznie w imieniu i na rzecz tejże firmy. Zakres wyżej wskazanych czynności i ich charakterystyka wskazują bowiem, że Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Natomiast odnosząc się do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polegających na występowaniu jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszania szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacji dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowania ustawowych terminów likwidacji szkód nie stanowią usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Wnioskodawca występuje bowiem w imieniu osoby poszukującej ochrony z roszczeniem do zakładu ubezpieczeniowego o przyznanie odszkodowania i pomaga tej osobie w uzyskaniu zadowalającego ją odszkodowania. Można powiedzieć, że jest to forma wsparcia dla klienta, który od towarzystw ubezpieczeniowych dochodzi roszczenia odszkodowawczego. Wykonywane przez Wnioskodawcę powyższe czynności można porównać do usług świadczonych przez adwokatów lub radców prawnych, specjalizujących się w udzielaniu pomocy prawnej w uzyskiwaniu odszkodowań od zakładów ubezpieczeniowych. Zatem czynności te nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Usługa polegająca na występowaniu jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszania szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacja dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowanie ustawowych terminów likwidacji szkód nie będzie korzystać również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy, ustawodawca uzależnia od łącznego spełnienia określonych warunków. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że przedmiotowe usługi muszą być właściwe oraz niezbędne do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi ubezpieczeniowej. Zgodnie z obowiązującymi zasadami wykładni, w przypadku zwolnień od podatku, regulacji tych nie wolno interpretować w sposób rozszerzający, lecz możliwie wąsko. Aby uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej.

Zauważyć należy, że zgodnie z celowościową wykładnią przepisów art. 43 ust. 13 ustawy, uwzględniającą orzecznictwo Trybunału w tym zakresie, zwolnieniu od podatku nie podlegają usługi stanowiące element (część składową) usługi ubezpieczeniowej, które nie są dla danej usługi ubezpieczeniowej właściwe - w znaczeniu: specyficzne (specyficzny - właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska). W takim kontekście trudno uznać opisane usługi za specyficzne jedynie dla sektora ubezpieczeniowego, mogą one bowiem być wykorzystywane w innych niż ubezpieczenia dziedzinach życia, np. w postępowaniach sądowych, czy też w celu rozliczeń pomiędzy kontrahentami.

W przedmiotowej sprawie, ww. czynności nie obejmują funkcji charakterystycznych dla usług ubezpieczeniowych, zwolnionych od podatku od towarów i usług, świadczonych przez zakład ubezpieczeniowy, który dostarcza swoim klientom ochrony ubezpieczeniowej w ramach polisy ubezpieczeniowej.

Z uwagi na powyższe, przedmiotowe usługi nie będą stanowiły usług właściwych do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy. Tym samym nie będą one również korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie powyższego przepisu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polegających na obserwacji i analizie rynku ubezpieczeniowego pod względem dostępnych produktów ubezpieczeniowych, analizie i ocenie ryzyka klienta przed zawarciem umowy ubezpieczeniowej, złożeniu pisemnego raportu dotyczącego porównania otrzymanych ofert od zakładów ubezpieczeń zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, w połączeniu z etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia, negocjacji na rzecz klienta wysokości składek i warunków ubezpieczenia, analizie treści umowy ubezpieczenia, bieżącej obsłudze ubezpieczeń w ramach zawartych polis ubezpieczeniowych, udzielaniu klientom wszelkich informacji o zawieranych ubezpieczeniach, o wynikających z warunków ubezpieczenia zasadach postępowania w razie powstania szkody, nadzorze nad wznowieniami ubezpieczenia, terminowością płatności składki,

* nieprawidłowe w kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku usług polegających na występowaniu jako pełnomocnik w zakresie likwidacji szkód, zgłaszaniu szkód do zakładów ubezpieczeń, weryfikacji dokumentacji szkodowej, odwołania od niekorzystnych decyzji, pilnowania ustawowych terminów likwidacji szkód.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.