IBPP2/443-760/13/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 20 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w kwestii dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wstępu na basen sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 93.11.10.0,

* nieprawidłowe w kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT dla zakupu biletu umożliwiającego korzystanie z parku linowego oraz skorzystanie pozostałych urządzeń rekreacyjnych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.29.19.0.

W dniu 16 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wstępu na basen sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 93.11.10.0, a także w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla zakupu biletu umożliwiającego korzystanie z parku linowego oraz skorzystanie z pozostałych urządzeń rekreacyjnych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.29.19.0.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 listopada 2013 r. znak: IBPP2/443-760/13/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

P jest spółką gminną i w ramach swojej działalności posiada następujące zakłady (nie będące samodzielnymi jednostkami):

Zakład Wodociągów i Kanalizacji,

Zakład Usług Komunalnych,

Zakład Budowlano-Remontowy,

Centrum Rekreacji i Sportu.

Centrum Rekreacji i Sportu rozpoczęło swoją działalność od czerwca 2013 r. i znajduje się poza siedzibą spółki na terenie kompleksu basenowego dzierżawionego od Gminy znajdującego się przy A i stanowi odrębny i samodzielny obiekt.

W KRS jako przedmiot działalności Spółki m.in. występuje działalność obiektów sportowych (93.11.Z), działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki (93.21.Z) oraz pozostała działalność rozrywkowo-rekreacyjna (93.29.Z). Teren Centrum Rekreacji i Sportu jest terenem zamkniętym i strzeżonym. Na obiekcie znajduje się kompleks basenów zewnętrznych wraz z jacuzzi i zjeżdżalnią. Obok basenów znajduje się plaża oraz urządzenia rozrywkowo-rekreacyjne tj. park linowy dla dzieci, kule zorbing, zjeżdżalnia dmuchana oraz dmuchany tor przeszkód, które funkcjonują w ramach działalności parku rozrywki. Wszystkie urządzenia znajdują się na świeżym powietrzu.

Zarówno basen jak również park linowy są stałymi obiektami sportowymi, natomiast pozostałe atrakcje są wyłącznie obiektami rekreacyjnymi rozkładanymi sezonowo. Spółka sprzedaje bilety wstępu na basen, oraz bilety wstępu na poszczególne atrakcje.

Wstęp na basen oraz park linowy jest opodatkowany stawką w wysokości 8%, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. Natomiast wstęp na pozostałe atrakcje, tj. zjeżdżalnia dmuchana, kule zorbing, dmuchany tor przeszkód - opodatkowane są stawką 23%.

Wstęp na basen nie jest uzależniony od skorzystania z pozostałych atrakcji, natomiast skorzystanie z pozostałych atrakcji jest uzależnione od wejścia na basen.

Usługi gastronomiczne działające na terenie obiektu nie są uwzględniane w cenie biletu i stanowią oddzielny rodzaj działalności.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

TABELA - załącznik pdf - s. 7

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy została zastosowana właściwa stawka podatku VAT dla parku linowego.

2. Czy została zastosowana właściwa stawka VAT w stosunku do korzystania z pozostałych urządzeń rekreacyjnych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 ustawy, stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, w którym wymieniono wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono następujące usługi:

* poz. 179 - usługi związane z działalnością obiektów sportowych PKWiU 93.11.10.0,

* poz. 183 - usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do (...), parków rozrywki, (...), bez względu na symbol PKWIU,

* poz. 186 - pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu, bez względu na symbol PKWIU.

Również słownik języka polskiego PWN, pod pojęciem rekreacja tłumaczy czynny wypoczynek na świeżym powietrzu a pod pojęciem wstęp - możliwość wejścia gdzieś oraz prawo uczestnictwa w czymś. Próba pozbawienia pojęcia "wstęp" treści polegającej na prawie uczestniczenia w jakimś wydarzeniu jest na gruncie językowym sztuczna i nieuprawniona, jest po prostu niezgodna z zasadami języka polskiego, w którym desygnat rzeczownika "wstęp" stanowi nie tylko uprawnienie do przekroczenia jakiejś rzeczywistej lub umownej granicy pomiędzy dwoma miejscami, ale także - już po przekroczeniu tej granicy - uprawnienie do korzystania ze szczególnych właściwości tego miejsca, do którego wstęp został opłacony. Bardzo ważna również dla ustalenia zakresu pojęcia "wstęp" jest analiza porównawcza wynikająca z Ustawy o VAT. Pojęcie to występuje w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy jak również w poz. 183 i poz. 184 tego załącznika. Wszystkie te pozycje operują tym pojęciem. Skoro pozycje te występują w obrębie jednego załącznika tej samej ustawy, i to dodatkowo w tak bliskim sąsiedztwie, to logicznym jest, że termin "wstęp" musi być rozumiany identycznie we wszystkich przypadkach. Trudno zatem inaczej rozumować to pojęcie i bronić poglądu, że np. w przypadku dyskoteki albo sal tanecznych nabywca kupuje bilet wstępu po to tylko, aby biernie obserwować inne osoby tańczące albo słuchać muzyki, zaś w tym celu, aby sam mógł zatańczyć, konieczne jest jeszcze uiszczenie kolejnej opłaty za usługę obejmującą coś ponad sam wstęp. Na prawidłowość podnoszonego stanowiska wskazuje jeszcze bardziej wyraźnie porównanie poz. 186 załącznika do jego pozycji nr 184. Otóż gdyby istotnie pojęcie "wstęp" nie obejmowało możliwości korzystania z infrastruktury danego obiektu, to należałoby oczekiwać istnienia odrębnej opłaty za możliwość wejścia np. do muzeum, a niezależnie od tego - odrębnej opłaty za możliwość oglądania eksponatów tego muzeum albo korzystania z nich.

Zdaniem wnioskodawcy, jeśli Centrum Rekreacji i Sportu działające w P. posiada kompleks basenowy, który jest obiektem sportowym, świadczącym również pozostałe usługi związane z rekreacją na które sprzedawane są bilety wstępu, do wszystkich wymienionych w zapytaniu usług należałoby zastosować stawkę VAT w wysokości 8% ze względu na wymienienie tych usług przez ustawodawcę w załączniku nr 3 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w kwestii dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wstępu na basen sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 93.11.10.0,

* nieprawidłowe w kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT dla zakupu biletu umożliwiającego korzystanie z parku linowego oraz skorzystanie pozostałych urządzeń rekreacyjnych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.29.19.0.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), która zastąpiła obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy zostały wykazane "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych" - symbol PKWiU 93.11.10.0.

Przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

Z przepisów ww. rozporządzenia wynika, iż w sekcji R mieszczą się "Usługi kulturalne, rozrywkowe, sportowe i rekreacyjne".

W dziale 93 "usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją" mieszczącym się w sekcji R wymienione zostały:

* 93.11 Usługi związane z działalnością obiektów sportowych,

* 93.12 Usługi związane z działalnością klubów sportowych,

* 93.13 Usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,

* 93.19 Pozostałe usługi związane ze sportem.

W wyjaśnieniach do PKWiU wskazano, iż grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

* usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,

* usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,

* usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

W poz. 183 załącznik nr 3 do ustawy o VAT figurują "Usługi związane z rozrywka i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne" bez względu na symbol PKWiU.

Natomiast w poz. 186 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy figurują "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały pozostałe usługi związane z rekreacją, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2011 r. Nr 77/1), obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r., usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia wykonawczego).

Obecna linia orzecznicza sądów administracyjnych, powołując się m.in. na doktrynę prawa, akcentuje, że wykładnia prawa podatkowego, jak w ogóle wykładnia prawa, jest procesem kompleksowym, wymagającym równoczesnego stosowania co najmniej wszystkich trzech rodzajów wykładni: językowej, systemowej i funkcjonalnej. O ile wykładnia językowa powinna za każdym razem rozpoczynać proces wykładni, to jednak jej rezultat powinien zostać w dalszej kolejności skonfrontowany z efektem pozostałych metod wykładni. Owe pierwszeństwo nie oznacza bowiem, że uzyskane w ten sposób znaczenie przedmiotowego zwrotu jest ostateczne i poprawne.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2011 r., II FPS 8/10, "w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno całkowicie ignorować wykładni systemowej lub funkcjonalnej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej. (...) Żaden przepis prawa nie jest oderwaną jednostką, lecz występuje w pewnym kontekście systemowym - jest częścią określonego aktu normatywnego, który z kolei jest częścią określonej gałęzi prawa przynależącej do systemu prawa polskiego. Wykładając więc dany przepis prawa, należy brać pod uwagę jego relacje do innych przepisów danego aktu normatywnego (wykładnia systemowa wewnętrzna) oraz do przepisów zawartych w innych ustawach (wykładnia systemowa zewnętrzna). Tylko bowiem realizacja tej dyrektywy wykładni prawa, określanej jako argumentum a rubrica, gwarantuje zupełne i niesprzeczne odczytanie danej instytucji prawa z przepisów prawa (por. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 152 i n.)".

Ponadto, co należy przy tym podkreślić, wykładni winna być poddana cała jednostka redakcyjna danego tekstu prawnego (artykuł, paragraf, ustęp, punkt itp.), a nie tylko jej część czy fragment. Ustalenie bowiem normy prawnej w oparciu o fragment przepisu, a nie jego całości, jest błędem pars pro toto (patrz B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Oddk spółka z o.o., Gdańsk 2008, str. 62).

Dlatego, w procesie wykładni treści poz. 186 i 183 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług należy kierować się nie tylko wykładnią językową, ale także wykładnią systemową wewnętrzną, i to całego określenia "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne" a nie tylko jego wybranego zwrotu czy fragmentu.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu znajdującego się po myślniku tj. "wyłącznie w zakresie wstępu" ma istotne, wręcz decydujące, znaczenie przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dopisanie go bowiem spowodowało znaczne ograniczenie w zakresie objęcia opodatkowaniem preferencyjną stawką podatku VAT, wyłącznie co do samego wstępu. Daje ono jedynie możliwość wejścia i biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją czy rozrywką, tj. przebywania, oglądania i słuchania, nabycie natomiast "pozostałej usługi związanej z rekreacją" bądź "usługi związanej z rozrywką i rekreacją" w szerszym zakresie niż "wstęp", jest już opodatkowane stawką podstawową.

Gdyby ustawodawca chciał objąć preferencyjną stawką podatku od towarów i usług "pozostałe usługi związane z rekreacją" czy też "usługi związanej z rozrywką i rekreacją" w szerszym zakresie aniżeli sam "wstęp" to bez wątpienia uczyniłby to, wskazując w poz. 186 i 183 załącznika do ustawy o podatku od towarów i usług tylko "pozostałe usługi związane z rekreacją" bądź "usługi związanej z rozrywką i rekreacją", pomijając całkowicie określenie "wyłącznie w zakresie wstępu". Tym bardziej, że takie rozwiązanie ustawodawca zastosował do wielu rodzajów usług wymienionych w zał. nr 3 do tej ustawy; wskazać tu można chociażby poz. 179 ww. załącznika, w której wymienił "usługi związane z działalnością obiektów sportowych", obejmując tym samym wszystkie formy i kategorie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Skoro ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "wstępu", nie określił również ani form ani kategorii wstępu, to zasadnym stało się skorzystanie z definicji słownikowej, zgodnie z którą "wstęp" należy rozumieć jako możliwość wejścia "gdzieś" co nie jest równoznaczne możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo).

Zatem dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług obniżoną stawką podatku VAT 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. Stwierdzić należy, iż poz. 179 załącznika nr 3, o którym mowa powyżej, wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca m.in. świadczy usługi wstępu na basen. Usługi te zaklasyfikowano do grupowania PKWiU 93.11.10.0.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny stwierdzić należy, iż sprzedawane przez Wnioskodawcę bilety wstępu tj. umożliwiające wyłącznie korzystanie z basenu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 będą opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2, jako wymienione w pozycji 179 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, jako "usługi związane z działalności obiektów sportowych".

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku VAT dotyczącego opodatkowania biletów umożliwiających korzystanie z parku linowego dla dzieci, kul zorbing, zjeżdżalni dmuchanej, dmuchanego toru przeszkód, należy zwrócić uwagę na przyjęcie przez Wnioskodawcę, że termin "wstęp" musi być rozumiany identycznie we wszystkich przypadkach objętych w załączniku nr 3 do ustawy. Takie przyjęcie jednolite jest jak najbardziej słuszne, trzeba tylko podkreślić, że definicja terminu "wstęp" jaką przyjmuje Wnioskodawca jest nieprawidłowa. Niemożliwym jest przyjąć za Wnioskodawcą, że w przypadku np. dyskoteki nabywca kupi bilet wstępu tylko po to, aby biernie oglądać osoby tańczące, a nie tańczyć. W tym przypadku bowiem osoba kupująca bilet wstępu do dyskoteki, nie będzie korzystała z żadnych dostępnych tam urządzeń, tak jak ma to miejsce np. w parku rozrywki. Podkreślić należy, że opłata za bilet wstępu, w ramach której odwiedzający park linowy umożliwia skorzystanie z różnych urządzeń rekreacyjnych. Opłata pobierana przez Wnioskodawcę nie jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu". W zamian za pobraną opłatę w postaci biletu wstępu, nabywający będzie miał prawo do skorzystania z dostępnych w parku form rozrywki, czyli będzie ona upoważniała do czynnego korzystania z różnorodnych atrakcji. Zauważyć należy, że Wnioskodawca sprzedaje bilety wstępu uprawniające do korzystania z basenu oraz bilety wstępu na poszczególne atrakcje. Wstęp na basen nie jest uzależniony od skorzystania z pozostałych atrakcji, natomiast skorzystanie z pozostałych atrakcji jest uzależnione od wejścia na basen.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi, za które Wnioskodawca pobiera opłaty tj. park linowy dla dzieci, kule zorbing, zjeżdżalnia dmuchana, dmuchany tor przeszkód, które zostały przez Wnioskodawcę zaklasyfikowane pod symbolem PKWiU - 93.29.19.0 "Pozostałe usługi związane z rekreacją gdzie indziej niesklasyfikowane" nie zostały wymienione w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, jako czynności podlegające opodatkowaniu stawką obniżoną, a zatem ww. usługi jako niewymienione w załączniku nr 3 do ustawy podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, wyłącznie bilety wstępu na basen o wskazanym symbolu PKWiU 93.11.10.0 są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 8%, natomiast pozostałe usługi za które Wnioskodawca pobiera opłaty w postaci biletu wstępu umożliwiającego skorzystanie z atrakcji tj. park linowy dla dzieci, kule zorbing, zjeżdżalnia dmuchana, dmuchany tor przeszkód, które zostały przez Wnioskodawcę zaklasyfikowane pod symbolem PKWiU - 93.29.19.0 podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w kwestii dotyczącej zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wstępu na basen sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 93.11.10.0,

* nieprawidłowe w kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT dla zakupu biletu umożliwiającego korzystanie z parku linowego oraz skorzystanie pozostałych urządzeń rekreacyjnych, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.29.19.0.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdy, zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Ponadto należy zauważyć, iż zmiana któregokolwiek elementu stanu faktycznego, (w szczególności innego niż wskazane przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wg PKWiU świadczonych przez niego usług) powoduje utratę ważności niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.