IBPP2/443-755/09/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu 26 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 10 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wydania kwiatów i innych upominków pracownikom i kontrahentom Spółki oraz udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania fakturą wewnętrzną - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wydania kwiatów i innych upominków pracownikom i kontrahentom Spółki oraz udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania fakturą wewnętrzną.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 10 września 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje zakupu upominków w postaci między innymi kwiatów, statuetek ze środków obrotowych. Wnioskodawca przekazuje upominki zarówno dla pracowników, byłych pracowników (emerytów), jak i dla kontrahentów. Koszt nabycia wiązanek, upominków to od 20 zł do 300 zł netto. Kwiaty są przekazywane pracownikom z okazji odejścia na emeryturę, jubileuszu, Dnia Kobiet czy imienin. Wnioskodawca kupuje też wiązanki pogrzebowe dla byłych pracowników. Kontrahentom natomiast kwiaty, czy inne upominki wręczane są z okazji między innymi jubileuszu kontrahenta, z okazji imienin prezesa Spółki zaprzyjaźnionej (na ręce prezesa), i w innych okolicznościach czasem do rąk konkretnej osoby z okazji jej święta, a czasem dla Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z kupnem kwiatów i innych upominków dla pracowników i kontrahentów Spółka ma, z chwilą przekazania ich ww. osobom naliczyć podatek VAT i wystawić fakturę wewnętrzną.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje w zakresie w jakim nabywane przez podatnika towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Spółki przekazanie kwiatów dla pracowników z okazji Dnia Kobiet, jubileuszu, czy pogrzebu jest kosztem pośrednio związanym z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Przekazane kwiaty pracownikom ze środków obrotowych stanowią wyrazy szacunku i pamięci, jaki pracodawca chciałby wyrazić. Wydatki te są związane z prowadzoną działalnością - służą miedzy innymi podniesieniu dobrej atmosfery wśród pracowników i wpływają na ich większą identyfikację z pracodawcą. Stąd Spółka stoi na stanowisku, że wykonując czynności opodatkowane ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto uważa, że czynność ta służy celom prowadzonego przedsiębiorstwa, dlatego nie podlega opodatkowaniu VAT z chwilą przekazania. Takie stanowisko potwierdza interpretacja Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego z 3 grudnia 2004 r., sygn. RO/436/232/2004. Natomiast w postanowieniu Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 6 grudnia 2006 r., nr 1471/NUP1/443-346/2/06/AP Wnioskodawca czyta, że przekazanie wiązanek pogrzebowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka uważa, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje również w przypadku upominków między innymi kwiatów przekazywanych jako podarunek kontrahentom. Taki zakup następuje na cele reprezentacji, a więc cele uprawniające od 1 grudnia 2008 r. do odliczania podatku naliczonego.

Jeśli chodzi o obowiązek naliczenia należnego podatku VAT z tytułu przekazania upominków, czy kwiatów pracownikom jak i kontrahentom, od których przy nabyciu został odliczony podatek naliczony, Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek taki nie istnieje zgodnie z art. 7 ust. 2, gdyż czynność ta służy celom prowadzonego przedsiębiorstwa.

Ponadto w opisanej sytuacji bez znaczenia jest fakt, czy przekazywane kwiaty oraz upominki mają status prezentów o małej wartości czy też nie, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy. Zdaniem Spółki w przypadku przekazania kwiatów, czy też upominków zarówno pracownikom, byłym pracownikom jak i kontrahentom jako nieodpłatne wydanie towarów na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa nie jest w ogóle opodatkowane VAT. Stąd Spółka nie ma obowiązku wystawiać faktury wewnętrznej i naliczać podatku VAT. Podobne stanowisko w tej sprawie zajął NSA w wyroku z dnia 23 marca 2009 r. (sygn. FPS 6/08). Zdaniem 7-osobowego składu sędziów, nieodpłatne wydanie towarów na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa podatnika nie jest opodatkowane VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wydania kwiatów i innych upominków pracownikom i kontrahentom Spółki oraz udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania fakturą wewnętrzną.

Kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za kwiaty i inne upominki dla pracowników i kontrahentów Spółki, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

W art. 7 ust. 3 ww. ustawy postanowiono natomiast, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru jednej osobie przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Należy jednocześnie zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem tj. drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy, w oparciu o wykładnię tylko gramatyczną budzi pewne wątpliwości, nie może zatem stanowić wyłącznej podstawy do dokonanego rozstrzygnięcia. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - bezspornie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Jeśli zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem.

Powyższy przepis nie obejmuje jednakże czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

* do celów prywatnych podatnika,

* do celów prywatnych pracowników podatnika,

* nieodpłatne ich zbycie,

* użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie niezwiązane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), będącej odpowiednikiem Szóstej Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami Dyrektyw (Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.).

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupu upominków w postaci między innymi kwiatów, statuetek ze środków obrotowych.

Wnioskodawca przekazuje upominki zarówno dla pracowników, byłych pracowników (emerytów), jak i dla kontrahentów. Koszt nabycia wiązanek, upominków to od 20 zł do 300 zł netto. Kwiaty są przekazywane pracownikom z okazji odejścia na emeryturę, jubileuszu, Dnia Kobiet czy imienin. Wnioskodawca kupuje też wiązanki pogrzebowe dla byłych pracowników. Kontrahentom natomiast kwiaty, czy inne upominki wręczane są z okazji między innymi jubileuszu kontrahenta, z okazji imienin prezesa Spółki zaprzyjaźnionej (na ręce prezesa), i w innych okolicznościach czasem do rąk konkretnej osoby z okazji jej święta, a czasem dla Spółki.

W tej sytuacji skutki podatkowe czynności przekazania przez Wnioskodawcę przedmiotowych towarów, opisanych we wniosku, w ramach wykonywania czynności opodatkowanych, będą następujące:

* gdy łączna wartość przekazanego towaru jednej osobie nie przekroczy kwoty 10 zł - nie wystąpi dostawa towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej,

* gdy łączna wartość przekazanego towaru jednej osobie przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tej osoby - również nie wystąpi dostawa w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku podatkowego i wystawienia faktury wewnętrznej,

* gdy łączna wartość przekazanego towaru jednej osobie przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji, o której mowa powyżej - wystąpi dostawa towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, która winna być opodatkowana i udokumentowana fakturą wewnętrzną,

* natomiast w przypadku, gdy łączna wartość przekazanego towaru jednej osobie w roku podatkowym towarów przekroczy kwotę 100 zł, będzie miała miejsce dostawa towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie obowiązany do wystawienia, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, faktury wewnętrznej i opodatkowania tej czynności,

* w przypadku nabywanych wiązanek pogrzebowych dla byłych pracowników nie występuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a zatem czynności tej nie można uznać za dostawę towarów. Zatem przekazanie wiązanek pogrzebowych nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż nieodpłatne przekazanie towarów, opisanych we wniosku, nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego i konieczności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować czynność nieodpłatnego przekazania towarów, opisanych we wniosku, jeżeli łączna wartość przekazanych jednej osobie w roku podatkowym towarów przekroczy kwotę 100 zł lub jeżeli łączna wartość przekazanych jednej osobie towarów przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji, o której mowa art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, za wyjątkiem wiązanek pogrzebowych.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Zauważa się też, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Powołany wyrok pozostaje więc bez wpływu na ocenę prawidłowości interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w niniejszej sprawie

Zaznaczyć też należy, iż wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. (sygn. FPS 6/08), w sprawie przekazania przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., zapadł w innym stanie faktycznym niż występujący w przedmiotowym wniosku.

Należy tutaj także wskazać, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Bez znaczenia dla sprawy są wskazane przez Wnioskodawcę interpretacje innych organów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2009 r., bo taką datę wskazał Wnioskodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.