IBPP2/443-751/11/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-751/11/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług świadczonych w ramach pakietu promocyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług świadczonych w ramach pakietu promocyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza świadczyć swoim klientom usługi telekomunikacyjne, tj. usługi dostępu do sieci Internet, telefonii w technologii VolP oraz usługi dostępu do telewizji internetowej (IPTV).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć akcję promocyjną, skierowaną do swoich przyszłych klientów oraz potencjalnych klientów, mającą na celu intensyfikację sprzedaży usługi telewizji. W tym celu Wnioskodawca zamierza wprowadzić do swojej oferty produkt - zestaw trzech usług (telewizja, Internet, telefon), które będą sprzedawane w jednym pakiecie nazwanym "tripleplay" (lub w inny, podobny sposób). Pakiet będzie oferowany w jednej cenie, której wysokość z kolei zależna będzie od wybranego przez klienta pakietu tematycznego telewizji (różnicowanego wedle ilości i rodzaju kanałów).

Zasadniczym elementem ceny pakietu potrójnej usługi telekomunikacyjnej będzie cena usługi telewizji, ustalona w oparciu o wybór klienta, dokonany spośród pakietów programowych zawartych w ofercie Wnioskodawcy oraz obowiązujący cennik usług. W celu zwiększenia sprzedaży usługi telewizji poprzez zachęcenie do jej zakupu, co jest uzasadnione niższym niż pozostałe dwie usługi zainteresowaniem klientów - Wnioskodawca zamierza w ramach promocji, oferować wraz z usługą telewizji - usługi dostępu do sieci Internet oraz usługę telefonii z promocyjną, miesięczną kwotą abonamentową - 1 zł netto za każdą z tych usług.

W stosunku do standardowych warunków sprzedaży usługi dostępu do Internetu, usługa oferowana w ramach pakietu z telewizją różnić się będzie tym, iż dostępny w jej ramach transfer danych z/do sieci Internet będzie ograniczony w każdym miesiącu trwania promocji. Ograniczenie to będzie w szczególności polegało na możliwości wysyłania bądź odbierania przez abonenta danych do określonego w umowie limitu Gbit. Inaczej mówiąc, oferta standardowa Wnioskodawcy zawierać będzie nielimitowany w miesiącu dostęp do Internetu, podczas gdy usługa oferowana za 1 zł netto w pakiecie tripleplay-owym będzie limitowana określonym w umowie (lub regulaminie promocji) transferem danych.

Z kolei miesięczny abonament za świadczenie usługi telefonii w ramach pakietu nie zawierał będzie w ogóle lub obejmował będzie mniejszą niż standardowa ilość minut na rozmowy do wykorzystania w ramach abonamentu. W promocyjnej usłudze, podobnie jak w ofercie standardowej, wykorzystanie przez abonenta limitu minut oznaczać będzie naliczanie mu dodatkowych opłat za prowadzenie rozmów telefonicznych ponad przyznany limit.

W związku z powyższym, stała opłata abonamentowa za pakiet tripleplay będzie obejmowała abonament za wybrany pakiet telewizji, ustalony w oparciu o obowiązujący cennik, promocyjną opłatę abonamentową za limitowaną usługę dostępu do sieci Internet (1 zł netto) oraz promocyjną opłatę abonamentową za usługę telefonii (1 zł netto). Przyznane promocje na usługi telefonii i dostępu do Internetu oznaczać będą generalnie promocję całego pakietu i stanowić będą, jak sądzi Wnioskodawca, ciekawą i promocyjną w stosunku do innych podobnych ofert na lokalnym rynku alternatywę dla klientów, pozwalającą Wnioskodawcy na intensyfikację sprzedaży usług telewizji. Jednoczesne zastosowanie standardowych stawek za usługę telewizji oraz zakładane przekraczanie przez klientów limitów rozmów, za które naliczane będą dodatkowe opłaty, pozwoli Wnioskodawcy na osiągnięcie pozytywnego efektu ekonomicznego i zysku z przedsięwzięcia.

Taka konstrukcja oferty promocyjnej oraz określenie wysokości cen składników pakietu, jest uzasadniona przede wszystkim faktem, iż z uwagi na standardowe mniejsze zainteresowanie klientów usługą telewizji, a jednoczesnymi stałymi kosztami oferowania takiej usługi, Wnioskodawca nie będzie na początku w stanie znacząco obniżyć ceny za samą usługę telewizji. Taki stan rzeczy wynika m.in. z faktu, iż usługa telewizji będzie świadczona przez Wnioskodawcę na mocy zawartych umów o współpracy z innymi operatorami telekomunikacyjnymi. Aby przedsięwzięcie było rentowne i ekonomicznie uzasadnione, cena usługi telewizji musi uwzględniać warunki finansowe ustalone przez Wnioskodawcę i innych operatorów w umowach o współpracy oraz koszty stałe ponoszone przez Wnioskodawcę do celów świadczenia tej usługi. Stąd cena usługi telewizji, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch usług (gdzie liczba klientów będzie, jak się zakłada znacząco przyrastać), nie będzie mogła zostać obniżona, gdyż jej świadczenie przez Wnioskodawcę stałoby się nieopłacalne. W związku z tym, Wnioskodawca zamierzając pozyskać klientów na usługi telewizji obniża ceny za usługi telefonii i dostępu do Internetu, oferując je wszystkie w ramach jednego pakietu.

Ponadto, z uwagi na stosowaną przez Wnioskodawcę technologię, zapewnienie sygnału telewizyjnego klientowi wiąże się z koniecznością wykonania łącza w lokalu klienta, za pomocą którego może być także świadczona usługa dostępu do Internetu i telefonii. Tym samym zapewnienie klientowi telewizji nie powoduje konieczności wykonywania dodatkowego łącza na potrzeby jednoczesnego świadczenia usług telefonii i dostępu do Internetu, a to z kolei dodatkowo pozwala na zastosowanie szczególnej promocji na te dwie ostatnie usługi.

Wnioskodawca w celu potwierdzenia sprzedaży usług, zamierza wystawiać swoim abonentom faktury VAT, obejmujące wyszczególnienie wszystkich świadczonych usług telekomunikacyjnych wraz z ich ceną oraz właściwą dla każdej usługi stawką podatku VAT. Oprócz stałej opłaty abonamentowej, na fakturach VAT, Wnioskodawca zamierza również umieszczać opłatę za wykonane w danym okresie rozliczeniowym przez abonenta wychodzące połączenia telefoniczne, przekraczające limit połączeń objętych stałą opłatą abonamentową, ustalony w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Dwie z usług wchodzących w skład pakietu (usługi promocyjne) - Internet i telefon, są opodatkowane stawką 23%. Usługa zasadnicza (wiodąca), tj. usługa telewizji jest opodatkowana stawką 8%. Wartość usługi zasadniczej, opodatkowanej stawką 8%, będzie w większości przypadków większa niż wartość usług promocyjnych, opodatkowanych stawką 23%.

Wraz z wprowadzeniem nowego produktu do oferty Wnioskodawcy, zamierza on przeprowadzić akcję marketingowo-reklamową, mającą na celu rozpowszechnienie informacji o rozszerzeniu oferty wnioskodawcy o nowy produkt (3w1). Takie działania, oraz planowane wprowadzenie tego rodzaju promocji jest wynikiem przyjętej strategii prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca po przeprowadzonej ocenie biznesowej uznał, iż przyjęta strategia sprzedaży jest czynnikiem, który w znaczny sposób przyczyni się do zwiększenia sprzedaży usługi telewizji. Akcja promocyjna będzie trwała przez czas określony, uzależniony od zainteresowania promocją. W razie odniesienia planowanego sukcesu w postaci zwiększenia sprzedaży usług telewizji planowane jest jej przedłużenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W związku z tym, iż usługi wchodzące w skład pakietu promocyjnego są opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT, to czy na wystawianej abonentom fakturze powinny zostać wyszczególnione wszystkie świadczone w ramach zestawu usługi wraz z właściwą dla poszczególnych usług stawką podatku VAT, tj.:

* usługa telewizji - cena regularna zgodna z cennikiem usług w zależności od wybranego przez klienta pakietu tematycznego + 8% VAT,

* usługa dostępu do sieci Internet - cena promocyjna 1 zł + 23% VAT,

* usługa telefonii - cena promocyjna 1 zł + ewentualnie cena za zrealizowane połączenia wychodzące + 23% VAT...,

czy też jako że cena usługi zasadniczej (telewizji) w ramach pakietu "tripleplay" ma mieć charakter dominujący w planowanej akcji marketingowej, na fakturze powinna zostać umieszczona jedna usługa telekomunikacyjna (obejmująca opłaty za telewizję, Internet i telefon) z zastosowaniem stawki podatku VAT, przyporządkowanej usłudze zasadniczej telewizji tzn. stawka 8% dla całego pakietu traktowanego jako jedna usługa telekomunikacyjna, czy też do takiego pakietu rozumianego jako jedna usługa telekomunikacyjna powinna być zastosowana stawka 23% z uwagi na to, że w jego ramach sprzedawane będą dwie usługi opodatkowane stawką 23%, podczas gdy tylko jedna wedle stawki 8%...,

wreszcie czy też z uwagi na różne stawki podatku VAT dla poszczególnych usług składających się na usługę telekomunikacyjną tripleplay lub o innej podobnej nazwie handlowej (telewizja, Internet, telefon) dopuszczalne jest zastosowanie przez Wnioskodawcę akcji promocyjnej opisanej w niniejszym wniosku, gdzie jedna z usług cząstkowych sprzedawana jest według stawki regularnej (standardowej) a dwie pozostałe wedle stawek promocyjnych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W kontekście powyższego stanu faktycznego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż uprawniony jest do prowadzenia akcji marketingowej i prowadzenia sprzedaży w sposób opisany powyżej, a do pakietu potrójnej usługi telekomunikacyjnej powinny być zastosowane właściwe dla poszczególnych usług wchodzących w skład pakietu, stawki podatku VAT, a na wystawianej abonentom fakturze - powinno znaleźć się wyszczególnienie usług i cen z przyporządkowaną każdej usłudze odpowiednią stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie usług, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 146a w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f;

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie świadczył usługi połączone w pakiet, opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT (w wysokości 23% i 8%), przy czym opłata za usługi telewizji będzie pobierana wedle stawki standardowej "niepromocyjnej", przewidzianej w cenniku, opodatkowanej stawką 8%; za usługę dostępu do sieci Internet, przygotowanej ściśle na potrzeby akcji marketingowej i różniącej się od usług standardowych wprowadzeniem limitu transferu danych, będzie pobierana promocyjna opłata 1 zł, opodatkowana stawką 23%; natomiast za usługę telefonii, z mniejszym niż standardowo limitem minut do wykorzystania w ramach abonamentu, pobierana będzie opłata promocyjna 1 zł wraz z ewentualną dodatkową opłatą za połączenia wychodzące ponad limit abonamentu, opodatkowana stawką 23%.

W ocenie Wnioskodawcy fakt umieszczenia usług w jednym pakiecie, nie stanowi uzasadnienia dla stosowania jednej stawki przyporządkowanej jednej bądź kilku z usług dla wszystkich usług wchodzących w skład pakietu. Oprócz technologii zapewniającej łącze internetowe, dla świadczenia każdej z usług wchodzących w skład pakietu (telewizji IPTV, telefonia VolP, dostęp do zasobów Internet) nie można wykazać istnienia innego, funkcjonalnego związku pomiędzy usługą zasadniczą a usługami promocyjnymi (dodatkowymi), który uzasadniałby potraktowanie pakietu promocyjnego jako jednej usługi do celów podatkowych. Zmiana formy - ze sprzedaży usługi pojedynczej na zbiorczy pakiet usług, bez zmiany istoty właściwości usług tworzących pakiet nie powoduje powstania nowej usługi. Zmiana warunków, w jakich oferowane będą dwie usługi w promocyjnych cenach w stosunku do standardowych ofert Wnioskodawcy polegać będzie na wprowadzeniu limitu transferu danych i zmniejszeniem ilości minut w abonamencie. To z kolei, wraz z okolicznością, iż do świadczenia usługi telewizji i tak konieczne jest wykonanie łącza pozwalającego świadczyć usługę telefonii VolP i dostępu do Internetu przemawia za dopuszczalnością stosowania przez Wnioskodawcę opisanego i promocyjnego pakietu tripleplay. Jednoczesne zakładane zwiększenie sprzedaży usług telewizji w pakiecie, w standardowych stawkach oraz zakładane wykonywanie przez abonentów połączeń wychodzących ponad przyznany im w abonamencie limit minut na rozmowy pozwoli jednocześnie na osiągnięcie korzystnego efektu ekonomicznego (zysku), pomimo sprzedaży usług telefonii i dostępu do Internetu poniżej stawek jakie będą oferowane standardowo (pojedynczo) przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo, za wyodrębnieniem na fakturze usług promocyjnych i zastosowaniem właściwych stawek podatku VAT, przemawia możliwość wystąpienia oprócz opłaty stałej za usługę telefonii - dodatkowej opłaty za telefoniczne połączenia wychodzące, której wysokość będzie ustalana w oparciu o liczbę wykorzystanych przez abonenta impulsów. W konsekwencji, w omówionym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalna jest sprzedaż w ramach pakietu trzech usług, gdzie w rzeczywistości dwie z nich oferowane są w promocyjnych cenach, przy czym każda z tych usług, z uwagi na różne stawki VAT, powinna być ujmowana jako osobna pozycja na fakturze VAT z przyporządkowaną dla niej właściwą stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 5a cyt. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza świadczyć swoim klientom usługi telekomunikacyjne, tj. usługi dostępu do sieci Internet, telefonii w technologii VolP oraz usługi dostępu do telewizji internetowej (IPTV).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć akcję promocyjną, skierowaną do swoich przyszłych klientów oraz potencjalnych klientów, mającą na celu intensyfikację sprzedaży usługi telewizji. W tym celu Wnioskodawca zamierza wprowadzić do swojej oferty produkt - zestaw trzech usług (telewizja, Internet telefon), które będą sprzedawane w jednym pakiecie nazwanym "tripleplay" (lub w inny, podobny sposób). Pakiet będzie oferowany w jednej cenie, której wysokość z kolei zależna będzie od wybranego przez klienta pakietu tematycznego telewizji (różnicowanego wedle ilości i rodzaju kanałów).

Zasadniczym elementem ceny pakietu potrójnej usługi telekomunikacyjnej będzie cena usługi telewizji, ustalona w oparciu o wybór klienta, dokonany spośród pakietów programowych zawartych w ofercie Wnioskodawcy oraz obowiązujący cennik usług. W celu zwiększenia sprzedaży usługi telewizji poprzez zachęcenie do jej zakupu, co jest uzasadnione niższym niż pozostałe dwie usługi zainteresowaniem klientów - Wnioskodawca zamierza w ramach promocji, oferować wraz z usługą telewizji - usługi dostępu do sieci Internet oraz usługę telefonii z promocyjną, miesięczną kwotą abonamentową - 1 zł netto za każdą z tych usług.

W stosunku do standardowych warunków sprzedaży usługi dostępu do Internetu, usługa oferowana w ramach pakietu z telewizją różnić się będzie tym, iż dostępny w jej ramach transfer danych z/do sieci Internet będzie ograniczony w każdym miesiącu trwania promocji. Ograniczenie to będzie w szczególności polegało na możliwości wysyłania bądź odbierania przez abonenta danych do określonego w umowie limitu Gbit. Inaczej mówiąc, oferta standardowa Wnioskodawcy zawierać będzie nielimitowany w miesiącu dostęp do Internetu, podczas gdy usługa oferowana za 1 zł netto w pakiecie tripleplay-owym będzie limitowana określonym w umowie (lub regulaminie promocji) transferem danych.

Z kolei miesięczny abonament za świadczenie usługi telefonii w ramach pakietu nie zawierał będzie w ogóle lub obejmował będzie mniejszą niż standardowa ilość minut na rozmowy do wykorzystania w ramach abonamentu. W promocyjnej usłudze, podobnie jak w ofercie standardowej, wykorzystanie przez abonenta limitu minut oznaczać będzie naliczanie mu dodatkowych opłat za prowadzenie rozmów telefonicznych ponad przyznany limit.

W związku z powyższym, stała opłata abonamentowa za pakiet tripleplay będzie obejmowała abonament za wybrany pakiet telewizji, ustalony w oparciu o obowiązujący cennik, promocyjną opłatę abonamentową za limitowaną usługę dostępu do sieci Internet (1 zł netto) oraz promocyjną opłatę abonamentową za usługę telefonii (1 zł netto). Przyznane promocje na usługi telefonii i dostępu do Internetu oznaczać będą generalnie promocję całego pakietu i stanowić będą, jak sądzi Wnioskodawca, ciekawą i promocyjną w stosunku do innych podobnych ofert na lokalnym rynku alternatywę dla klientów, pozwalającą Wnioskodawcy na intensyfikację sprzedaży usług telewizji. Jednoczesne zastosowanie standardowych stawek za usługę telewizji oraz zakładane przekraczanie przez klientów limitów rozmów, za które naliczane będą dodatkowe opłaty, pozwoli Wnioskodawcy na osiągnięcie pozytywnego efektu ekonomicznego i zysku z przedsięwzięcia.

Taka konstrukcja oferty promocyjnej oraz określenie wysokości cen składników pakietu, jest uzasadniona przede wszystkim faktem, iż z uwagi na standardowe mniejsze zainteresowanie klientów usługą telewizji, a jednoczesnymi stałymi kosztami oferowania takiej usługi, Wnioskodawca nie będzie na początku w stanie znacząco obniżyć ceny za samą usługę telewizji. Taki stan rzeczy wynika m.in. z faktu, iż usługa telewizji będzie świadczona przez Wnioskodawcę na mocy zawartych umów o współpracy z innymi operatorami telekomunikacyjnymi. Aby przedsięwzięcie było rentowne i ekonomicznie uzasadnione, cena usługi telewizji musi uwzględniać warunki finansowe ustalone przez Wnioskodawcę i innych operatorów w umowach o współpracy oraz koszty stałe ponoszone przez Wnioskodawcę do celów świadczenia tej usługi. Stąd cena usługi telewizji, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch usług (gdzie liczba klientów będzie, jak się zakłada znacząco przyrastać), nie będzie mogła zostać obniżona, gdyż jej świadczenie przez Wnioskodawcę stałoby się nieopłacalne. W związku z tym, Wnioskodawca zamierzając pozyskać klientów na usługi telewizji obniża ceny za usługi telefonii i dostępu do Internetu, oferując je wszystkie w ramach jednego pakietu.

Ponadto, z uwagi na stosowaną przez Wnioskodawcę technologię, zapewnienie sygnału telewizyjnego klientowi wiąże się z koniecznością wykonania łącza w lokalu klienta, za pomocą którego może być także świadczona usługa dostępu do Internetu i telefonii. Tym samym zapewnienie klientowi telewizji nie powoduje konieczności wykonywania dodatkowego łącza na potrzeby jednoczesnego świadczenia usług telefonii i dostępu do Internetu, a to z kolei dodatkowo pozwala na zastosowanie szczególnej promocji na te dwie ostatnie usługi.

Wnioskodawca w celu potwierdzenia sprzedaży usług, zamierza wystawiać swoim abonentom faktury VAT, obejmujące wyszczególnienie wszystkich świadczonych usług telekomunikacyjnych wraz z ich ceną oraz właściwą dla każdej usługi stawką podatku VAT. Oprócz stałej opłaty abonamentowej, na fakturach VAT, Wnioskodawca zamierza również umieszczać opłatę za wykonane w danym okresie rozliczeniowym przez abonenta wychodzące połączenia telefoniczne, przekraczające limit połączeń objętych stałą opłatą abonamentową, ustalony w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Dwie z usług wchodzących w skład pakietu (usługi promocyjne) - Internet i telefon, są opodatkowane stawką 23%. Usługa zasadnicza (wiodąca), tj. usługa telewizji jest opodatkowana stawką 8%. Wartość usługi zasadniczej, opodatkowanej stawką 8%, będzie w większości przypadków większa niż wartość usług promocyjnych, opodatkowanych stawką 23%.

Wraz z wprowadzeniem nowego produktu do oferty Wnioskodawcy, zamierza on przeprowadzić akcję marketingowo-reklamową, mającą na celu rozpowszechnienie informacji o rozszerzeniu oferty wnioskodawcy o nowy produkt (3w1). Takie działania, oraz planowane wprowadzenie tego rodzaju promocji jest wynikiem przyjętej strategii prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca po przeprowadzonej ocenie biznesowej uznał, iż przyjęta strategia sprzedaży jest czynnikiem, który w znaczny sposób przyczyni się do zwiększenia sprzedaży usługi telewizji. Akcja promocyjna będzie trwała przez czas określony, uzależniony od zainteresowania promocją. W razie odniesienia planowanego sukcesu w postaci zwiększenia sprzedaży usług telewizji planowane jest jej przedłużenie.

Przedstawiony we wniosku opis sprawy wskazuje, że Wnioskodawca zamierza oferować (sprzedawać) swoim klientom pakiet złożony z trzech różnych i samodzielnych usług telekomunikacyjnych tzn. dostępu do sieci Internet, telewizji internetowej (IPTV) oraz telefonii w technologii VolP. Należy przy tym zauważyć, że występująca w tym pakiecie zależność pomiędzy oferowanymi usługami dotyczy jedynie ceny według jakiej sprzedawane są dwie spośród nich (tj. dostęp do sieci Internet oraz telefonia w technologii VolP), - w pakiecie oferowane są w cenie promocyjnej - które jak wskazał Wnioskodawca, służą uatrakcyjnieniu oferty dot. usługi telewizji internetowej. Ponadto oprócz technologii zapewniającej łącze internetowe, dla świadczenia każdej z usług wchodzących w skład pakietu nie można wykazać istnienia innego, funkcjonalnego związku pomiędzy usługą zasadniczą a usługami promocyjnymi (dodatkowymi), które uzasadniałoby traktowanie, dla celów podatkowych, przedmiotowego pakietu jako jednej usługi kompleksowej.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

W przedmiotowej sprawie dodatkowe usługi (tj. usługi telefonii i dostępu do Internetu), proponowane w ramach przedmiotowego pakietu potrójnej usługi telekomunikacyjnej, są odrębnymi usługami, gdyż żadna z tych usług nie będzie środkiem do lepszego wykorzystania innej usługi.

Zatem mając na uwadze powyższe okoliczności, uzasadnionym jest stwierdzenie, iż przy sprzedaży ww. pakietu, usługi te winny być opodatkowane odrębnie, z zastosowaniem właściwych stawek podatku VAT.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT, w poz. od 168 do 172 wymieniono usługi, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU:

* ex 60 - Usługi związane z nadawaniem programów ogólnodostępnych i abonamentowych, inne niż określone w art. 43 ust. 1 pkt 34

* ex 61.10.5 - Usługi radia i telewizji kablowej

* ex 61.20.50.0 - Usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych realizowane za pomocą sieci telekomunikacji ruchomej - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej

* ex 61.30.10.0 - Usługi telekomunikacji satelitarnej, z wyłączeniem udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pośrednictwem satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej

* ex 61.30.20.0 - Usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pomocą satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej,

do których stosuje się preferencyjną stawkę 8%.

Oznaczenie PKWiU "ex" stosownie do art. 2 pkt 30 oznacza zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż o ile świadczone usługi telewizji są zaklasyfikowane do ww. symboli PKWiU i nie stanowią sprzedaży praw licencyjnych, to podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2.

Reasumując, Wnioskodawca dokumentując powyższą sprzedaż fakturą VAT na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, powinien uwzględnić przyznane przez niego promocje i jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży usługi:

* usługa telewizji - cena regularna zgodna z cennikiem usług w zależności od wybranego przez klienta pakietu tematycznego + stawka VAT,

* usługa dostępu do sieci Internet - cena promocyjna 1 zł + stawka VAT,

* usługa telefonii - cena promocyjna 1 zł + stawka VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy dodać, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zaznaczyć należy ponadto, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi, w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług podatnik może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do uprawnionego organu statystycznego - Urzędu Statystycznego w Łodzi. Podkreślić należy że Minister Finansów nie jest upoważniony do wydawania opinii w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl