IBPP2/443-747/14/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku potrącenia wzajemnych wierzytelności pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 31 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku potrącenia wzajemnych wierzytelności pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest producentem materiałów dla lakiernictwa i chemii budowlanej. W przyszłości Spółka zostanie stroną umowy licencyjnej z kontrahentem (dalej: Wierzyciel), w oparciu o którą będzie uprawniona do wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej znaku towarowego/znaków towarowych, do którego/których Wierzyciel posiada prawa ochronne, w zamian za opłatę za udzielenie licencji na korzystanie z ww. znaku towarowego/znaków towarowych (dalej: Opłata licencyjna).

Usługa udzielenia licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Wierzyciela na Spółkę. W konsekwencji powyższego Spółka będzie posiadać wobec Wierzyciela zobowiązanie wynikające z zawartej umowy licencyjnej oraz faktury.

Niezależnie od powyższego Spółka może zawrzeć z Wierzycielem umowę pożyczki (dalej: "Pożyczka"). Kwota takiej Pożyczki byłaby nie niższa niż wysokość Opłaty licencyjnej należnej Wierzycielowi z tytułu umowy licencyjnej. Na podstawie umowy Pożyczki, Pożyczkodawca (Wierzyciel) zobowiązany będzie do przelania na rachunek Spółki kwoty Pożyczki. Może zaistnieć sytuacja, w której pomimo zobowiązania do wypłaty kwoty pożyczki Wierzyciel nie zdąży wypłacić Spółki określonej ilości pieniędzy tytułem pożyczki przed powstaniem wierzytelności z tytułu Opłaty licencyjnej - w takim przypadku dojdzie do potrącenia zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu Opłaty licencyjnej ze zobowiązaniem Wierzyciela z tytułu wydania przedmiotu umowy Pożyczki do pożyczkodawcy (czyli w tym przypadku - do Wnioskodawcy). Wnioskodawca zakłada, iż wówczas potrącenie nastąpiłoby przed upływem 150 dni licząc od dnia upływu terminu płatności wynikającego z faktury dokumentującej Opłatę licencyjną za udzielenie licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych.

W konsekwencji powyższych czynności, na skutek potrącenia wzajemnych wierzytelności w trybie określonym w Kodeksie cywilnym, Spółka wywiąże się ze zobowiązania do zapłaty na rzecz Wierzyciela Opłaty licencyjnej, zaś Wierzyciel wywiąże się ze zobowiązania do przeniesienia na własność Spółki określonej ilości pieniędzy tytułem pożyczki, co z kolei będzie skutkować zobowiązaniem Spółki do zwrotu Wierzycielowi kwoty pożyczki wraz z przewidzianym umową pożyczki oprocentowaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy potrącenie zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu Opłaty licencyjnej z należnością wynikająca z umowy z tytułu Pożyczki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania na gruncie ustawy o VAT i w świetle art. 89b ustawy o VAT Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania, po upływie 150 dni od daty terminu płatności faktury, korekty odliczonej kwoty podatku VAT z faktury dokumentującej Opłatę licencyjną.

Zdaniem Wnioskodawcy potrącenie zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu Opłaty licencyjnej z należnością z tytułu wydania przedmiotu umowy Pożyczki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania na gruncie ustawy o VAT w świetle art. 89b ustawy o VAT, w konsekwencji czego Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania, po upływie 150 dni od daty terminu płatności faktury dokumentującej Opłatę licencyjną korekty odliczonej kwoty podatku VAT z faktury dokumentującej Opłatę licencyjną.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Poniżej Spółka przedstawia argumentację uzasadniającą jej stanowisko.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Należy zwrócić uwagę, że w przypadku wystąpienia obowiązku korekty po stronie dłużnika równocześnie po stronie sprzedawcy występuje możliwość skorygowania podatku należnego. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Stąd też konieczna jest korekta podatku naliczonego. Podstawową przesłanką warunkującą powstanie obowiązku korekty podatku odliczonego jest istnienie nieuregulowanego w terminie długu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pod pojęciem uregulowania, o którym mowa w art. 89b ustawy o VAT należy rozumieć taką sytuację, w której zobowiązanie ostatecznie wygaśnie, a nabywcy nie będzie można już uznać za dłużnika zobowiązania. W ocenie Wnioskodawcy, pod pojęciem "uregulowania" nie należy zatem rozumieć tylko i wyłączenie dokonania zapłaty zobowiązania w gotówce. Gdyby bowiem celem ustawodawcy było takie właśnie uregulowanie, w treści przepisu art. 89b ust. 1 ustawy o VAT ustawodawca użyłby pojęcia "zapłata" a nie "uregulowanie".

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, uregulowaniem zobowiązania będzie również sytuacja, w której zobowiązanie to wygaśnie na skutek jego potrącenia z wierzytelnością przysługującą podatnikowi.

Na prawidłowość przedstawionych konstatacji wskazuje art. 498 § 2 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Umorzenie wierzytelności skutkuje tym, że przestaje ona istnieć. W efekcie w przypadku jeżeli, tak jak w analizowanej sprawie, potrącenie będzie mieć miejsce przed upływem terminów, o których mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w momencie upływu terminów korekty nie można mówić o tym, że wierzytelność pozostaje nieuregulowana (gdyż w tym momencie wierzytelność ta już nie istnieje).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji po stronie Spółki jako nabywcy usługi udzielenia licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych nie wystąpi obowiązek korekty podatku odliczonego, który przewiduje art. 89b ustawy o VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych Interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 8 maja 2014 r. (sygn. IPPP1/443-427/14-2/IGo) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że " (...) Termin "należność uregulowana w jakiejkolwiek formie" obejmuje zaspokojenie wierzyciela, powodujące wygaśnięcie jego roszczeń wobec dłużnika. Wykonanie to może nastąpić w różny sposób, uzgodniony przez strony. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w orzeczeniu z dnia 24 października 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 903/06 " (...) Z punktu widzenia prawa podatkowego bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy i ewentualnie jaka część wymienionej ceny sprzedający rzeczywiście otrzymał. Zapłata ceny może bowiem nastąpić nie tylko w pieniądzu, ale także w inny sposób np. poprzez zwolnienie z długu bądź też dokonanie potrącenia określonej wierzytelności." Zatem należy uznać, że potrącenie zobowiązania z tytułu zakupu Nieruchomości przez Spółkę z należnością z tytułu wydania przedmiotu umowy Pożyczki udzielonej przez Sprzedawcę będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania na gruncie ustawy o VAT. Z treści zdarzenia przyszłego wynika, że kwota Pożyczki będzie nie niższa niż cena sprzedaży Nieruchomości, a potrącenie nastąpi przed upływem 90 dni licząc od dnia zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości. W konsekwencji na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości."

* - w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2014 r. (sygn. IBPP2/443-31/14/ICz) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że " (...) dokonując potrącenia nie później niż w terminie 150 dni od dnia upływu określonego przez Strony terminu płatności Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktur wystawianych w ramach transakcji rozliczanej w formie potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności. Zatem w omawianej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 89b ust. 1, 1a i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy te mają zastosowanie, wtedy gdy nieuregulowano w oznaczonym terminie należności wynikającej z wystawionych faktur. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące, że opisane potrącenie (Wierzytelność 1 i Wierzytelność 2) w świetle art. 89b ustawy o VAT będzie stanowiło formę uregulowania należności z tytułu sprzedaży Sprzedawanych PWI oraz przeniesienia związanych z nimi Umów Licencyjnych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego związanego z zakupem Sprzedawanych PWI oraz przeniesieniem związanych z nimi Umów Licencyjnych, gdy potrącenie nastąpi nie później niż w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności ceny sprzedaży, należało uznać za prawidłowe."

* w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2013 r. (sygn. IPTPP1/443-358/13-4/MG) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wyraził pogląd, że "Zakres pojęciowy zwrotu użytego w art. 89b ustawy, tj. "uregulowania należności" nie budzi wątpliwości. Jego istotą jest zaspokojenie wierzyciela, zatem należy przyjąć, że "uregulowanie" następuje z chwilą, z którą wierzyciel zostaje zaspokojony. Użyte w wyżej wymienionych regulacjach pojęcie "uregulowania" jest pojęciem szerokim (szerszym od pojęcia "zapłaty należności"). Poprzez użycie tego pojęcia dopuszcza się różne sposoby uregulowania należności dokonywane pomiędzy kontrahentami. Kwoty objętej potrąceniem nie można zatem uznać za kwotę nieuregulowaną w rozumieniu art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, uregulowanie kwoty wynikającej z faktury wystawionej przez Kontrahenta w drodze kompensaty (potrącenia) wzajemnych należności, stanowi uregulowanie należności w rozumieniu przepisów prawa podatkowego."

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że fakt, iż potrącenie wzajemnych wierzytelności realizuje funkcje zapłaty wielokrotnie potwierdzał również Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA), przykładowo:

* w wyroku z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1731/11, NSA wskazał, iż "nie budzi wątpliwości, że zobowiązanie wygasa przede wszystkim poprzez jego spełnienie, co w przypadku świadczenia pieniężnego ma miejsce w sytuacji zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Należy mieć na uwadze również taką okoliczność, że zobowiązanie pieniężne wygasa także poprzez kompensację (potrącenie) wzajemnych wierzytelności, a więc instytucją prawa cywilnego przewidzianą w art. 498 Kodeksu cywilnego. W przypadku wzajemnej kompensacji zobowiązań, strony nie otrzymują co prawda należnych im świadczeń, ale wskutek zaliczenia wierzytelności jednej z nich na poczet wierzytelności drugiej każda ze stron zostaje zwolniona ze swego długu, co pozwala uznać ich długi za spłacone. Tym samym potrącenie jako sposób wygaszenia stosunku zobowiązaniowego uznaje się za równoważny zapłacie"

* w wyroku z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. akt I FSK 1075/10 NSA wyraził pogląd, zgodnie z którym "zobowiązanie danego podmiotu wygasa przede wszystkim poprzez jego spełnienie, co w przypadku świadczenia pieniężnego ma miejsce w sytuacji zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Należy mieć także na uwadze i to, że zobowiązanie pieniężne wygasa także poprzez kompensację wzajemnych wierzytelności, potrącenie, zgodnie z instytucją prawa cywilnego przewidzianą w art. 498 Kodeksu cywilnego, stosowaną w obrocie gospodarczym. (...) Zatem zobowiązanie pieniężne wygasa nie tylko poprzez zapłatę, ale także i poprzez potrącenie".

Mając na uwadze powyżej wskazany przepis ustawy o VAT oraz przywołane interpretacje organów podatkowych i wyroki sądów administracyjnych Wnioskodawca stoi na stanowisku, że potrącenie zobowiązania Spółki z tytułu Opłaty licencyjnej z należnością z tytułu wydania przedmiotu umowy Pożyczki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania na gruncie ustawy o VAT i w świetle art. 89b ustawy o VAT Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania, po upływie 150 dni od daty terminu płatności faktury, korekty odliczonej kwoty podatku VAT z faktury dokumentującej Opłatę licencyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

I tak, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Stosownie zaś do art. 89a ust. 7 ww. ustawy o VAT przepisów ust. 1-5 (ww.) nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z kolei w myśl art. 89b ust. 1 ww. ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast, zgodnie z art. 89b ust. 1a ww. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ww. ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zostanie stroną umowy licencyjnej z kontrahentem (dalej: Wierzyciel), w oparciu o którą będzie uprawniona do wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej znaku towarowego/znaków towarowych, do którego/których Wierzyciel posiada prawa ochronne, w zamian za opłatę za udzielenie licencji na korzystanie z ww. znaku towarowego/znaków towarowych (dalej: Opłata licencyjna).

Usługa udzielenia licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Wierzyciela na Spółkę. W konsekwencji powyższego Spółka będzie posiadać wobec Wierzyciela zobowiązanie wynikające z zawartej umowy licencyjnej oraz faktury.

Niezależnie od powyższego Spółka może zawrzeć z Wierzycielem umowę pożyczki (dalej: "Pożyczka"). Kwota takiej Pożyczki byłaby nie niższa niż wysokość Opłaty licencyjnej należnej Wierzycielowi z tytułu umowy licencyjnej. Na podstawie umowy Pożyczki, Pożyczkodawca (Wierzyciel) zobowiązany będzie do przelania na rachunek Spółki kwoty Pożyczki. Może zaistnieć sytuacja, w której pomimo zobowiązania do wypłaty kwoty pożyczki Wierzyciel nie zdąży wypłacić Spółki określonej ilości pieniędzy tytułem pożyczki przed powstaniem wierzytelności z tytułu Opłaty licencyjnej - w takim przypadku dojdzie do potrącenia zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu Opłaty licencyjnej ze zobowiązaniem Wierzyciela z tytułu wydania przedmiotu umowy Pożyczki do pożyczkodawcy (czyli w tym przypadku - do Wnioskodawcy). Wnioskodawca zakłada, iż wówczas potrącenie nastąpiłoby przed upływem 150 dni licząc od dnia upływu terminu płatności wynikającego z faktury dokumentującej Opłatę licencyjną za udzielenie licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych.

W konsekwencji powyższych czynności, na skutek potrącenia wzajemnych wierzytelności w trybie określonym w Kodeksie cywilnym, Spółka wywiąże się ze zobowiązania do zapłaty na rzecz Wierzyciela Opłaty licencyjnej, zaś Wierzyciel wywiąże się ze zobowiązania do przeniesienia na własność Spółki określonej ilości pieniędzy tytułem pożyczki, co z kolei będzie skutkować zobowiązaniem Spółki do zwrotu Wierzycielowi kwoty pożyczki wraz z przewidzianym umową pożyczki oprocentowaniem.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy potrącenie wzajemnych wierzytelności pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, w okolicznościach przedstawionych w sprawie będącej przedmiotem wniosku, zastosowanie znajdują postanowienia ww. art. 89b ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że zgodnie art. 498 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wierzytelności niższej.

Z kolei, w myśl art. 499 ww. ustawy, potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.

Z powyższego wynika, że wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie wierzytelności, czyli kompensację należności, następuje wtedy, gdy dwa podmioty są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, a obie wierzytelności są wymagalne.

Powyższe oznacza, że potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie (kompensata wierzytelności), następuje wówczas, gdy jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem drugiej strony. Potrącenie zatem stanowi formę wzajemnej zapłaty za istniejące pomiędzy stronami zobowiązania, co pozwala na traktowanie jej na równi z zapłatą.

Zakres pojęciowy zwrotu użytego w art. 89b ustawy, tj. "uregulowania należności" nie budzi wątpliwości. Jego istotą jest zaspokojenie wierzyciela, zatem należy przyjąć, że "uregulowanie" następuje z chwilą, z którą wierzyciel zostaje zaspokojony.

Użyte w wyżej wymienionych regulacjach pojęcie "uregulowania" jest pojęciem szerokim (szerszym od pojęcia "zapłaty należności"). Poprzez użycie tego pojęcia dopuszcza się różne sposoby uregulowania należności dokonywane pomiędzy kontrahentami.

Kwoty objętej potrąceniem nie można zatem uznać za kwotę nieuregulowaną w rozumieniu art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, uregulowanie kwoty wynikającej z faktury wystawionej przez Kontrahenta w drodze kompensaty (potrącenia) wzajemnych należności, stanowi uregulowanie należności w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że uregulowanie przez Wnioskodawcę należności wynikającej z faktury wystawionej przez Kontrahenta w drodze kompensaty wzajemnych i wymagalnych należności nie spowoduje wystąpienia obowiązku skorygowania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego na podstawie przepisów art. 89b ustawy, skoro wystąpi wzajemne potrącenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.