IBPP2/443-747/09/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania sprzedaży samochodu ciężarowego, wykupionego uprzednio po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele prywatne - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania sprzedaży samochodu ciężarowego wykupionego uprzednio po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele prywatne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w latach 2004-2007 Wnioskodawca na podstawie umowy leasingu operacyjnego wykorzystywał samochód ciężarowy. W tym okresie odliczał podatek VAT naliczony od czynszów leasingowych jak również od zakupu paliwa. Faktury dotyczące tych kosztów ujmowane były również w księgach handlowych.

Umowa leasingowa obowiązywała do dnia 28 lutego 2007 r. z możliwością wykupu przedmiotu leasingu. W związku z faktem, że w okresie korzystania z samochodu ciężarowego na podstawie umowy leasingowej Wnioskodawca zakupił na firmę również inne samochody ciężarowe, zdecydował więc, że samochód z leasingu wykupi na potrzeby prywatne i nie będzie wprowadzać go na środki trwałe firmy ani księgować w koszty, do czego - zdaniem Wnioskodawcy - miał prawo w związku z niską wartością wykupu.

W dniu 28 lutego 2007 r. wykupił samochód na podstawie faktury wystawionej na jego firmę, faktury tej nie księgował w kosztach firmy oraz nie odliczał podatku VAT. Sporadycznie samochód był wykorzystywany do celów działalności gospodarczej i wówczas faktura na paliwo była księgowana w kosztach firmy i odliczany VAT. Nie prowadził tzw. kilometrówki gdyż jest to samochód ciężarowy (dop. ład. 3500 kg). W lipcu 2009 r. sprzedał ten samochód na podstawie umowy kupna-sprzedaży od której podatek p.c.c. zapłacił kupujący.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo sprzedając na umowę kupna-sprzedaży nie naliczając podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu z prywatnego majątku przy którego zakupie nie odliczono podatku VAT nie rodzi skutków podatkowych na gruncie podatku od towarów usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca w latach 2004-2007 na podstawie umowy leasingu operacyjnego wykorzystywał samochód ciężarowy. W tym okresie odliczał podatek VAT naliczony od czynszów leasingowych jak również od zakupu paliwa. Faktury dotyczące tych kosztów ujmowane były również w księgach handlowych.

Umowa leasingowa obowiązywała do dnia 28 lutego 2007 r. z możliwością wykupu przedmiotu leasingu. W związku z faktem, że w okresie korzystania z samochodu ciężarowego na podstawie umowy leasingowej Wnioskodawca zakupił na firmę również inne samochody ciężarowe, zdecydował więc, że samochód z leasingu wykupi na potrzeby prywatne i nie będzie wprowadzać go na środki trwałe firmy ani księgować w koszty, do czego - zdanie Wnioskodawcy - miał prawo w związku z niską wartością wykupu.

W dniu 28 lutego 2007 r. wykupił samochód na podstawie faktury wystawionej na jego firmę, faktury tej nie księgował w kosztach firmy oraz nie odliczał podatku VAT. Sporadycznie samochód był wykorzystywany do celów działalności gospodarczej i wówczas faktura na paliwo była księgowana w kosztach firmy i odliczany VAT. Nie prowadził tzw. kilometrówki gdyż jest to samochód ciężarowy (dop. ład. 3500 kg). W lipcu 2009 r. sprzedał ten samochód na podstawie umowy kupna-sprzedaży od której podatek p.c.c. zapłacił kupujący.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Planowana sprzedaż samochodu nie będzie miała bowiem charakteru komercyjnego. Oznacza to zatem działanie Wnioskodawcy w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Co do zasady, samochód ciężarowy spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży przedmiotowego samochodu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca.

Dokonując sprzedaży samochodu, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca skorzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.