IBPP2/443-739/10/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-739/10/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu 17 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 7% przy sprzedaży wyrobów ciastkarskich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 7% przy wyrobów ciastkarskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą produktów piekarniczych. W ramach tej działalności sprzedawane są między innymi ciasteczka pod marką "B" o nazwach handlowych C i M oraz ciasteczka z ciasta francuskiego S (paluchy), P (ciasteczka), V (precle), F (rogaliki) oraz V (miseczki) natomiast pod marką "S" Wnioskodawca sprzedaje ciasteczka z ciasta francuskiego P (ciasteczka) oraz V (precle). Ponieważ Wnioskodawca miał wątpliwości co do poprawności klasyfikowania tych wyrobów w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) opublikowane w Dz. U. 42, poz. 264 z późn. zm., wystąpił do Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskami o sklasyfikowanie tych wyrobów według powołanego rozporządzenia. W zapytaniu skierowanym do GUS podano skład tych wyrobów. Urząd Statystyczny wydał w dniu 25 sierpnia 2010 r. opinię statystyczną. Zgodnie z opinią wspomniane wyżej wyroby określone przez producenta jako wyrób świeży należy sklasyfikować zgodnie z powołanym rozporządzeniem w grupowaniu PKWiU 15.81.12-00 "Ciasta i ciastka, pieczywo cukiernicze i inne wyroby piekarskie z dodatkiem środka słodzącego" natomiast wyroby, które zostały przez producenta określone jako wyrób o przedłużonej trwałości należy sklasyfikować w grupowaniu PKWiU 15.82.12 "Piernik i podobne wyroby; słodzone herbatniki; biszkopty, wafle i gofry".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwa stawka podatku od towarów i usług na dostawę w kraju dla opisanych wyżej wyrobów wynosi 7%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Artykuł 41 ust. 2 ustawy 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535 z późn. zm.) w związku z poz. 25 załącznika nr 3 tej ustawy wskazuje, iż stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7% należy opodatkować sprzedaż pieczywa, wyrobów piekarskich i ciastkarskich, świeżych sklasyfikowanych zgodnie z PKWIU pod symbolami 15.81.1. Skoro GUS zakwalifikował sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby niezawierające konserwantów do grupowania 15.81.12-00 oznacza to, iż mieszczą się one w dyspozycji przewidzianej w pkt 25 załącznika nr 3 do ustawy VAT.

Ponadto należy dodać, że wyroby te zachowują swoje pierwotne właściwości do czasu upływu terminu przydatności do spożycia. Nie ma znaczenia dla ich smaku i właściwości czy zostaną spożyte w kilka dni od wyprodukowania czy też w ostatnim dniu oznaczonym jako dzień przydatności do spożycia. Decydująca w materii właściwej stawki podatkowej w podatku VAT w przekonaniu Wnioskodawcy jest opinia statystyczna. GUS nie uzależnił od długości okresu przydatności do spożycia zakwalifikowania wyrobów do grupowania, które w swej nazwie zawiera przymiotnik "świeże" (w tym wypadku 15.81.1). Ważne jest jedynie to, iż dany wyrób przez cały okres przydatności do spożycia określony przez producenta nie zmienia swoich właściwości zarówno wizualnych jak i smakowych. Technologia produkcji jak i użyte składniki zapewniają niezmienność istotnych cech wspomnianych wyrobów przez cały okres ich przydatności do spożycia. Jako, że ustawa o podatku od towarów i usług opisując niektóre wyroby i wielkość właściwej dla nich stawki podatkowej posługuje się symbolami PKWiU (w tym poz. 25 załącznika nr 3 do ustawy) i GUS sklasyfikował wyroby Wnioskodawcy właśnie do tego grupowania i Wnioskodawca uznaje, że właściwa stawka podatku od towarów i usług na dostawę tych wyrobów w kraju wynosi 7%.

W piśmie z dnia 9 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że nie oczekuje interpretacji w sprawie jego wyrobów o przedłużonej trwałości sklasyfikowanych pod PKWiU 15.82.12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., zachowuje swoją aktualność dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Należy również wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz ww. stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

W poz. 25 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zawierającego Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% wymieniono pod symbolem PKWiU 15.81.1 - Pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie świeże.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą produktów piekarniczych. W ramach tej działalności sprzedawane są między innymi ciasteczka pod marką "B" o nazwach handlowych C i M oraz ciasteczka z ciasta francuskiego S (paluchy), P (ciasteczka), V (precle), F (rogaliki) oraz V (miseczki) natomiast pod marką "S" Wnioskodawca sprzedaje ciasteczka z ciasta francuskiego P (ciasteczka) oraz V (precle). Ponieważ Wnioskodawca miał wątpliwości co do poprawności klasyfikowania tych wyrobów w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) opublikowane w Dz. U. 42, poz. 264 z późn. zm., wystąpił do Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskami o sklasyfikowanie tych wyrobów według powołanego rozporządzenia. W zapytaniu skierowanym do GUS podano skład tych wyrobów. Urząd Statystyczny wydał w dniu 25 sierpnia 2010 r. opinię statystyczną. Zgodnie z opinią wspomniane wyżej wyroby określone przez producenta jako wyrób świeży należy sklasyfikować zgodnie z powołanym rozporządzeniem w grupowaniu PKWiU 15.81.12-00 "Ciasta i ciastka, pieczywo cukiernicze i inne wyroby piekarskie z dodatkiem środka słodzącego" natomiast wyroby, które zostały przez producenta określone jako wyrób o przedłużonej trwałości należy sklasyfikować w grupowaniu PKWiU 15.82.12 "Piernik i podobne wyroby; słodzone herbatniki; biszkopty, wafle i gofry".

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż o ile przedmiotowe wyroby ciastkarskie, które Wnioskodawca zaklasyfikował według PKWiU do grupowania 15.81.12-00 "Ciasta i ciastka, pieczywo cukiernicze i inne wyroby piekarskie z dodatkiem środka słodzącego", faktycznie należy klasyfikować według PKWiU do tego grupowania, wówczas ich dostawa podlega opodatkowaniu według 7% stawki podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych wyrobów ciastkarskich według PKWiU. Tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania sprzedawanych wyrobów ciastkarskich.

Należy także wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl