IBPP2/443-738/09/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-738/09/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy rozpoczęcie dokumentowania objętych umową o e-fakturowaniu części transakcji w formie elektronicznej na rzecz danego kontrahenta wyklucza możliwość równoczesnego wystawiania temu kontrahentowi, w okresie ważności tej umowy również faktur w formie papierowej w odniesieniu do transakcji nieobjętych przedmiotową umową o e-fakturowaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy rozpoczęcie dokumentowania objętych umową o e-fakturowaniu części transakcji w formie elektronicznej na rzecz danego kontrahenta wyklucza możliwość równoczesnego wystawiania temu kontrahentowi, w okresie ważności tej umowy również faktur w formie papierowej w odniesieniu do transakcji nieobjętych przedmiotową umową o e-fakturowaniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany dalej Spółką lub Podatnikiem) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług informatycznych. Celem usprawnienia procesów związanych z fakturowaniem, Spółka rozważa możliwość wprowadzenia elektronicznego wystawiania i przesyłania faktur do kontrahentów, zgodnie z wymogami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119; dalej: "Rozporządzenie"). Faktury (zarówno pierwotne jak i korygujące) wystawiane będą przy zastosowaniu elektronicznej wymiany danych (zwaną dalej "EDI") z użyciem oprogramowania Spółki. W systemie operatora EDI następować będzie translacja kodu informatycznego, w którym faktura elektroniczna (dalej również "e-faktura") została opracowana przez jej wystawcę, na kod informatyczny akceptowany dla systemu informatycznego odbiorcy. Poprzez operatora EDI następuje przekazanie e-faktury do odbiorcy. Szczegółowe procedury mające zapewnić autentyczność pochodzenia faktur oraz integralność ich treści będą przez Spółkę zagwarantowane. W umowie w sprawie e-fakturowania Spółka i kontrahent ustalą sposób potwierdzania odbioru przez kontrahenta e-faktury korygującej jak również określą sam moment jej odbioru. W swojej praktyce, obok e-komunikatów Spółka zamierza akceptować również inne formy potwierdzeń np. e-mail oraz fax.

W zamierzeniu Spółki, docelowo po pełnym wdrożeniu EDI, po podpisaniu z kontrahentem umowy o e-fakturowanie wszystkie transakcje w okresie wskazanym w przedmiotowej umowie dokumentowane będą jednolicie fakturami wystawianymi w formie elektronicznej. Jednakże, w okresie wstępnego wdrożenia systemu EDI umowy o e-fakturowanie z kontrahentem będą dotyczyć nie całości podpisanych umów handlowych, lecz ich określonych części. Fakturowanie umów handlowych odbywa się z trzech modułów Systemu Informatycznego. Pierwszym etapem wdrożenia EDI będzie objęty jeden moduł Sprzedaży i tylko umowy handlowe fakturowane z tego modułu będą objęte EDI - tak więc we wstępnym etapie wdrożenia EDI umowy z kontrahentem o e-fakturowaniu będą zawierały listę umów handlowych objętych EDI. W przypadku, gdy już po zawarciu umowy, w której wyrażona była zgoda kontrahenta na wystawianie i przesyłanie faktur drogą elektroniczną zaistnieje konieczność wystawienia korekty/duplikatu do faktury wystawionej pierwotnie w formie papierowej bądź też jej papierowego duplikatu Spółka zamierza wystawić przedmiotowe korekty i duplikaty również w formie papierowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rozpoczęcie dokumentowania objętych umową o e-fakturowaniu części transakcji w formie elektronicznej na rzecz danego kontrahenta wyklucza możliwość równoczesnego wystawiania temu kontrahentowi, w okresie ważności tej umowy również faktur w formie papierowej w odniesieniu do transakcji nieobjętych przedmiotową umową o e-fakturowaniu w sytuacji, gdy ograniczenia wynikające z pozostałych z modułów systemu fakturowania Spółki uniemożliwiają udokumentowanie części transakcji w formie elektronicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy nie wskazują, że w okresie ważności umowy o e-fakturowanie obligatoryjne jest dokumentowanie wszelkich transakcji z tym samym kontrahentem jedynie w drodze faktur wystawianych drogą elektroniczną. Brak jest jakichkolwiek obostrzeń w szczególności w odniesieniu do sytuacji, gdy ograniczenia pozostałych modułów systemu Spółki uniemożliwiają, w okresie obowiązywania umowy o e-fakturowanie dokumentowanie części transakcji w formie elektronicznej.

Przepisy wykonawcze do ustawy o VAT regulujące zasady wystawiania faktur w formie elektronicznej dają podatnikowi - po spełnieniu określonych warunków - prawo do wystawiania faktur elektronicznych. W myśl § 3 Rozporządzenia faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury, zwanej dalej "akceptacją". Faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej nie wcześniej niż od dnia następującego po tym, w którym odbiorca faktury dokonał akceptacji. Obok tej regulacji brak jest jednocześnie przepisów zakazujących wystawiania faktur w formie papierowej na rzecz odbiorców, którzy już wyrazili akceptację dla faktur elektronicznych. Zgodnie z wykładnią literalną wyżej wskazanego paragrafu jak również innych regulacji odnoszących się do zagadnienia fakturowania obrotu żaden z przepisów nie nakazuje wystawiania faktur w jednolitej formie, tj. utrzymanie tego samego systemu fakturowania wobec jednego kontrahenta. Oznacza to, że po dokonaniu akceptacji przez odbiorcę wystawca faktur otrzymuje prawo do wystawiania faktur w formie elektronicznej, jednak nie jest to jego obowiązek (w rozporządzeniu brak przepisu, który by go wprowadzał). Przepisy nie wykluczają w żadnym miejscu możliwości wystawiania zamiennie faktur na rzecz tego samego kontrahenta w wersji elektronicznej albo w wersji papierowej. W analizowanym stanie faktycznym Spółka zamierza uzyskać akceptację kontrahenta w zakresie dokumentowania fakturami elektronicznymi transakcji określonego rodzaju. W stosunku do pozostałych, do okresu pełnego wdrożenia EDI, ma zostać utrzymany system fakturowania papierowego. Zdaniem Wnioskodawcy wykładnia literalna przepisów rozporządzenia wykonawczego dopuszcza możliwość utrzymania fakturowania części transakcji drogą elektroniczną a części drogą papierową w stosunku do tego samego kontrahenta. Innymi słowy brak jest podstaw, by uznać, że uzyskanie akceptacji dla wystawiania faktur elektronicznych oznacza obowiązek dokumentowania fakturą elektroniczną każdej kolejnej transakcji z kontrahentem, który udzielił akceptacji, W opinii Spółki, gdyby intencją ustawodawcy było wprowadzenie zakazu wystawiania faktur w formie papierowej, gdy odbiorca wyraził akceptację dla formy elektronicznej, odpowiedni przepis regulowałby taki obowiązek podatnika wprost. Podobnie uznał Opolski Urząd Skarbowy w postanowieniu z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. PP/443-2-1-GK/06 oraz Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 maja 2008 r., sygn. IPPP1-443-281/08-4/BS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Przepisy o podatku od towarów i usług przewidują dwie formy faktur, tzw.: papierową i elektroniczną.

Zasady wystawiania i przechowywania faktur VAT w formie elektronicznej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), zwanego dalej rozporządzeniem, wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ww. ustawy.

Obowiązek dopuszczenia możliwości wystawiania przez podatników faktur w formie elektronicznej wynika z regulacji art. 232-237 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury, zwanej dalej "akceptacją".

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia akceptacja może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku akceptacji w formie elektronicznej przepisy § 4 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do § 3 ust. 3 rozporządzenia faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej nie wcześniej niż od dnia następującego po dniu, w którym odbiorca faktury dokonał akceptacji.

W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury traci prawo do wystawiania i przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od następnego dnia po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o wycofaniu akceptacji (§ 3 ust. 4 rozporządzenia).

Zgodnie z § 4 rozporządzenia, faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane:

1.

bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub

2.

poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia faktury korygujące oraz duplikaty faktur do faktur wystawianych i przesyłanych w formie elektronicznej przesyła się w tej samej formie.

W § 5 ust. 2 rozporządzenia, zapisano, iż w przypadkach, gdy przeszkody formalne lub techniczne uniemożliwiają wystawianie i przesyłanie dokumentu, o którym mowa w ust. 1, w formie elektronicznej, w szczególności w przypadku cofnięcia przez odbiorcę faktur zgody na ich wystawianie i przesyłanie w formie elektronicznej, podatnik wystawia ten dokument w formie papierowej, zamieszczając na nim adnotację, że odpowiednio faktura korygująca lub duplikat faktury dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej.

W świetle powołanych wyżej przepisów, możliwość wystawiania faktur w formie elektronicznej uzależniona jest z jednej strony od woli samych stron a z drugiej od ich technicznych możliwości co do wyemitowania, przesłania, otrzymania i przechowywania faktur w takiej postaci. Możliwości techniczne zarówno wystawiającego fakturę jak też otrzymującego ją, muszą gwarantować spełnienie wymogu wynikającego z przywołanego wyżej § 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Natomiast od woli stron, a w szczególności odbiorcy faktury, który, w myśl ww. § 3 tegoż rozporządzenia, musi wyrazić swoją akceptację, zależy czy faktury występujące w obrocie pomiędzy nimi będą miały postać elektroniczną. Należy zauważyć, iż przepisy nie wskazują jak szczegółowa ma być ta akceptacja ani też czy wyrażenie przez odbiorcę faktur akceptacji oznacza, że od tego momentu, aż do czasu odwołania akceptacji, wszystkie faktury winny mieć postać elektroniczną. Jednakże w ocenie tut. organu, z uwagi chociażby na przepis § 5 ww. rozporządzenia, możliwe jest aby tylko część obrotu pomiędzy sprzedawcą i nabywcą dokumentowana była fakturami wystawionymi w formie elektronicznej. Jednak powyższe musi jasno wynikać z ustaleń pomiędzy stronami, natomiast akceptacja odbiorcy faktur, o której mowa w § 3 ww. rozporządzenia, winna wyraźnie wskazywać jaki jest jej zakres.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług informatycznych. Celem usprawnienia procesów związanych z fakturowaniem, rozważa możliwość wprowadzenia elektronicznego wystawiania i przesyłania faktur do kontrahentów, zgodnie z wymogami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur. Faktury (zarówno pierwotne jak i korygujące) wystawiane będą przy zastosowaniu elektronicznej wymiany danych (zwaną dalej "EDI") z użyciem oprogramowania Spółki. W systemie operatora EDI następować będzie translacja kodu informatycznego, w którym faktura elektroniczna (dalej również "e-faktura") została opracowana przez jej wystawcę, na kod informatyczny akceptowany dla systemu informatycznego odbiorcy. Poprzez operatora EDI następuje przekazanie e-faktury do odbiorcy. Szczegółowe procedury mające zapewnić autentyczność pochodzenia faktur oraz integralność ich treści będą przez Wnioskodawcę zagwarantowane.

W zamierzeniu Wnioskodawca, docelowo po pełnym wdrożeniu EDI, po podpisaniu z kontrahentem umowy o e-fakturowanie wszystkie transakcje w okresie wskazanym w przedmiotowej umowie dokumentowane będą jednolicie fakturami wystawianymi w formie elektronicznej. Jednakże, w okresie wstępnego wdrożenia systemu EDI umowy o e-fakturowanie z kontrahentem będą dotyczyć nie całości podpisanych umów handlowych, lecz ich określonych części. Fakturowanie umów handlowych odbywa się z trzech modułów Systemu Informatycznego. Pierwszym etapem wdrożenia EDI będzie objęty jeden moduł Sprzedaży i tylko umowy handlowe fakturowane z tego modułu będą objęte EDI - tak więc we wstępnym etapie wdrożenia EDI umowy z kontrahentem o e-fakturowaniu będą zawierały listę umów handlowych objętych EDI.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawca może, w zakresie w jakim posiada na to akceptację odbiorcy, wystawiać i przesyłać faktury w formie elektronicznej, natomiast w pozostałym zakresie faktury winny mieć postać papierową.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl