IBPP2/443-730/09/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem - data wpływu 7 września 2009 r., pismem - data wpływu 10 września 2009 r. oraz pismem - data wpływu 14 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, co skutkuje zastosowaniem 0% stawki podatku dla dostawy czasopism specjalistycznych przez które, zgodnie z § 9 ust. 3 rozporządzenia do ustawy o VAT, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 z wyjątkami określonymi w ust. 3 pkt 1-7 ww. paragrafu, czy usługą opodatkowaną stawką 22% - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, co skutkuje zastosowaniem 0% stawki podatku dla dostawy czasopism specjalistycznych przez które, zgodnie z § 9 ust. 3 rozporządzenia do ustawy o VAT, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 z wyjątkami określonymi w ust. 3 pkt 1-7 ww. paragrafu, czy usługą opodatkowaną stawką 22%.

Wniosek ten został uzupełniony pismem - data wpływu 7 września 2009 r., pismem - data wpływu 10 września 2009 r. oraz pismem - data wpływu 14 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim działalnością poligraficzną i wydawniczą. Przeważającym rodzajem działalności jest działalność usługowa związana z przygotowaniem do druku, ale istotną część przychodów firmy stanowi również produkcja książek i czasopism, która polega na wytworzeniu metodami poligraficznymi książek oznaczonych wg PKWIU ex 22.11 i czasopism oznaczonych wg PKWiU 22.13. Wykonanie książki lub czasopisma zleca Wnioskodawcy wydawca (zleceniodawca), posiadający prawo do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych i on "nadaje" publikacji symbol ISBN lub ISSN. Wnioskodawca zobowiązuje się do wykonania w pełnym cyklu produkcyjnym czynności, których efektem finalnym jest książka lub czasopismo, oznaczone odpowiednio symbolem ISBN lub ISSN.

Część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom. Wykorzystywane są przy tym materiały będące własnością Wnioskodawcy lub podwykonawcy. Nie ma natomiast miejsca wykorzystywanie w procesie druku materiałów wydawcy (zleceniodawcy).

W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne (książka lub czasopismo), które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych i jest gotowe do przekazania ostatecznemu odbiorcy.

Wnioskodawca dysponuje wykonanymi wyrobami, stawia je do dyspozycji zleceniodawcy i jednocześnie przekazuje odpłatnie prawo do dysponowania produktem gotowym w postaci książki lub czasopisma. Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie do wytworzonego dzieła. Prawa takie przysługują zleceniodawcy lub samemu autorowi. Przedmiotem sprzedaży nie są prawa autorskie, ale rzeczowa postać utworu jakim jest książka, bądź czasopismo.

Mimo, że w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji ma miejsce dostawa towarów posiadających symbol ISBN (ISSN), to różniące się interpretacje poszczególnych Izb Skarbowych spowodowały, że dotychczas była stosowana stawka 22%. Powoduje to przegrywanie przetargów z konkurencyjnymi firmami, z których część stosuje stawkę 0%. Dalsze stosowanie stawki 22% może spowodować trudności w utrzymaniu się na rynku poligraficznym.

W piśmie uzupełniającym - data wpływu 7 września 2009 r. wyjaśniono, że:

W piśmie uzupełniającym - data wpływu 10 września 2009 r. oraz 14 września 2009 r. wyjaśniono, że Wnioskodawca może również wytwarzać metodami poligraficznymi, na zlecenie wydawcy, gazety, magazyny i czasopisma (inne niż specjalistyczne) oznaczone wg PKWiU ex 22.12 i ex 22.13 posiadające symbol ISSN.

Część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom. Wykorzystywane są przy tym materiały będące własnością Wnioskodawcy lub podwykonawcy. Nie ma natomiast miejsca wykorzystywanie w procesie druku materiałów wydawcy (zleceniodawcy).

W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne (gazeta, magazyn lub czasopismo), które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych i jest gotowe do przekazania ostatecznemu odbiorcy.

Wnioskodawca dysponuje wykonanymi wyrobami, stawia je do dyspozycji zleceniodawcy i jednocześnie przekazuje odpłatnie prawo do dysponowania produktem gotowym w postaci gazety, magazynu lub czasopisma.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, co skutkuje zastosowaniem 0% stawki podatku dla dostawy czasopism specjalistycznych przez które, zgodnie z § 9 ust. 3 rozporządzenia do ustawy o VAT, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 z wyjątkami określonymi w ust. 3 pkt 1-7 ww. paragrafu, czy usługą opodatkowaną stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa towarów. Wytworzone w procesie produkcyjnym książki, gazety, magazyny i czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dopiero fakt wydania gotowego produktu przez Wnioskodawcę, tj. przeniesienie prawa do dysponowania nim jak właściciel na zleceniodawcę powoduje, że konkretna pozycja wydawnicza może być przedmiotem dalszego obrotu realizowanego przez wydawcę. Bez znaczenia są przy tym, przynależne wydawcy, prawa autorskie do drukowanego utworu, gdyż nie są one w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu. Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz przepisy prawa, Wnioskodawca uznaje, że ma prawo do stosowania preferencyjnej stawki podatku, dla dostaw wykonanych na zlecenie wydawców, tj.:

- 0% dla dostawy czasopism specjalistycznych przez które, zgodnie z § 9 ust. 3 rozporządzenia do ustawy o VAT, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 z wyjątkami określonymi w ust. 3 pkt 1- 7 ww. paragrafu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone jako nr 2 w poz. 55 wniosku - druk ORD-IN), dotyczące określenia, czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT oraz stawki podatku VAT dla dostawy czasopism specjalistycznych przez które, zgodnie z § 9 ust. 3 rozporządzenia do ustawy o VAT, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 z wyjątkami określonymi w ust. 3 pkt 1- 7 ww. paragrafu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa

w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;

- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż ww. pojęcie usług nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu nie występuje.

W związku z tym konieczne jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a następnie sprawdzić czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Z analizy powyższych przepisów prawa podatkowego wynika, iż w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Co do zasady, stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12 lit. c), art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i z przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 41 ust. 2, w związku z poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

W myśl art. 41 ust. 16 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

W myśl § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych.

Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), w myśl § 9 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, uzyskujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej prawidłowości zastosowania stawki 0% wymaga ustalenia czy proces wytworzenia czasopisma należy rozpoznać jako dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy czy też jako świadczenie usług o którym mowa w art. 8 przedmiotowej ustawy (każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7).

W niniejszej sprawie ww. preferencyjna stawka podatku może mieć bowiem zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim działalnością poligraficzną i wydawniczą. Przeważającym rodzajem działalności jest działalność usługowa związana z przygotowaniem do druku, ale istotną część przychodów firmy stanowi również produkcja książek i czasopism, która polega na wytworzeniu metodami poligraficznymi książek oznaczonych wg PKWIU ex 22.11 i czasopism oznaczonych wg PKWiU 22.13. Wykonanie książki lub czasopisma zleca Wnioskodawcy wydawca (zleceniodawca), posiadający prawo do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych i on "nadaje" publikacji symbol ISBN lub ISSN. Wnioskodawca zobowiązuje się do wykonania w pełnym cyklu produkcyjnym czynności, których efektem finalnym jest książka lub czasopismo, oznaczone odpowiednio symbolem ISBN lub ISSN.

Część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom. Wykorzystywane są przy tym materiały będące własnością Wnioskodawcy lub podwykonawcy. Nie ma natomiast miejsca wykorzystywanie w procesie druku materiałów wydawcy (zleceniodawcy).

W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne (książka lub czasopismo), które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych i jest gotowe do przekazania ostatecznemu odbiorcy.

Wnioskodawca dysponuje wykonanymi wyrobami, stawia je do dyspozycji zleceniodawcy i jednocześnie przekazuje odpłatnie prawo do dysponowania produktem gotowym w postaci książki lub czasopisma. Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie do wytworzonego dzieła. Prawa takie przysługują zleceniodawcy lub samemu autorowi. Przedmiotem sprzedaży nie są prawa autorskie, ale rzeczowa postać utworu jakim jest książka, bądź czasopismo.

W piśmie uzupełniającym - data wpływu 7 września 2009 r. wyjaśniono, iż wykonywane przez Wnioskodawcę czasopisma specjalistyczne spełniają przesłanki zawarte w § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Proces wydrukowania książki lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie są one w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, bądź czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki i periodyki o symbolach PKWiU ex 22.11 oraz PKWiU 22.13 są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku (art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, należy stwierdzić, iż o ile przedmiotem dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw będą wykonywane przez niego na zlecenie wydawców czasopisma specjalistyczne, o których mowa w § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., wówczas podlegać one będą opodatkowaniu według 0% stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, iż w sytuacji opisanej we wniosku należy stosować stawkę VAT 0%, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla czynności dostawy drukowanych przez Wnioskodawcę:

* książek (PKWiU ex 22.11) posiadających symbol ISBN,

* gazet, magazynów i czasopism (innych niż specjalistyczne) oznaczonych symbolem ISSN

- gdyż jest to przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Należy także zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wyrobu według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji dostarczanego towaru lub świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W związku z powyższym, tut. organ odniósł się do klasyfikacji czasopisma według PKWiU wskazanego przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności błędnej klasyfikacji statystycznej dokonanej przez Wnioskodawcę) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.