IBPP2/443-73/11/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w sytuacji zapewnienia pracownikom możliwości korzystania z częściowo odpłatnych posiłków regeneracyjnych przysługuje Spółce prawo pełnego odliczenia VAT naliczonego od zakupu tych świadczeń oraz ustalenia podstawy opodatkowania przy dokonywaniu ww. przekazania - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w sytuacji zapewnienia pracownikom możliwości korzystania z częściowo odpłatnych posiłków regeneracyjnych przysługuje Spółce prawo pełnego odliczenia VAT naliczonego od zakupu tych świadczeń oraz ustalenia podstawy opodatkowania przy dokonywaniu ww. przekazania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 4 lipca 1993 r. Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z tytułu wielu czynności dokonywanych w ramach swojej działalności, w szczególności z tytułu sprzedaży energii elektrycznej.

W dniu 13 listopada 2003 r. Spółka zawarła z działającymi w Spółce organizacjami związkowymi Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy (dalej: ZUZP), na mocy którego Spółka zobowiązana jest zapewnić pracownikom w okresie zimowym posiłki regeneracyjne, które spółka nabywa od podmiotu zewnętrznego (otrzymuje fakturę dokumentującą nabycie posiłków regeneracyjnych), a następnie obciąża pracowników częścią kosztów zakupu tych posiłków poprzez potrącenie odpowiedniej części z wynagrodzenia. Wydawanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych jest obowiązkiem wynikającym z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Zgodnie z treścią art. 9 Kodeksu pracy postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego mają charakter normatywny i stanowią źródło przepisów prawa pracy. Celem zapewnienia możliwości korzystania z częściowo odpłatnych posiłków regeneracyjnych jest zapewnienie pracownikom korzystnych warunków pracy, co przekłada się na efektywność ich pracy. Zapewnienie posiłków w trakcie pracy niewątpliwie ma wpływ na motywację pracowników, chęci i siły do pracy, stanowi swoistego rodzaju czynnik motywacyjny dla pracownika.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku odpłatnego przekazania posiłków regeneracyjnych, Spółka zachowuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od zakupu tych posiłków, mając jednocześnie obowiązek naliczenia VAT należnego przy czym kwotą należną, o której mowa w art. 29 ust. 1 zd. 2 i 3 ustawy o VAT jest wartość odpłatności pobieranej od pracowników.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Spółka pragnie podkreślić, iż posiłki regeneracyjne przekazuje swoim pracownikom za częściową odpłatnością, poprzez potrącenie odpowiedniej części kosztów z ich wynagrodzenia. W tym miejscu na uwagę zasługuje brzmienie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym "podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży (...)".

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Spółki, wskazaną w powyższym przepisie kwotą należną od pracowników, jest kwota potrącana przez Spółkę z ich wynagrodzenia z tytułu odpłatnej dostawy pracownikom posiłków regeneracyjnych. To jest bowiem kwota faktycznie otrzymana przez Spółkę z tytułu odpłatnego przekazania analizowanego świadczenia. Powyższe potwierdza ponadto wyrok ETS wydany w sprawie C-412/03 Hotel Scandic z dnia 20 stycznia 2005 r., zgodnie z którym "w przypadku świadczenia na rzecz pracowników usług za częściową odpłatnością, obrót do określenia podstawy opodatkowania stanowi wartość tej odpłatności, bez uwzględnienia dopłaty dokonanej przez pracodawcę ".

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego". Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż zakup posiłków regeneracyjnych jest bezpośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi, jakimi jest późniejsza ich odsprzedaż pracownikom. W związku z tym na mocy powyższego przepisu, zdaniem Spółki, przysługuje jej prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego od zakupu tych świadczeń. Na możliwość pełnego odliczenia VAT nie ma, zdaniem Spółki wpływu fakt, iż odsprzedaż dokonywana jest za częściową odpłatnością, bez zrealizowania marży zysku. Taka sprzedaż ma, w ocenie Spółki, analogiczny charakter do dokonywanej często w obrocie komercyjnym, sprzedaży promocyjnej towarów po znacznie zaniżonych cenach (nawet po 1 zł za towar o znacznie wyższej wartości rynkowej), w przypadku której prawo do odliczenia całości VAT naliczonego nie budzi zasadniczo wątpliwości. Tym samym, w ocenie Spółki, również w jej przypadku przysługuje jej pełne prawo do odliczenia częściowo odpłatnie przekazywanego następnie świadczenia. Prawo do pełnego odliczenia VAT dodatkowo potwierdza fakt, iż obowiązek nabycia omawianego świadczenia nakładają na Spółkę przepisy prawa pracy, jakim jest ZUZP, a więc ze świadczeniem o charakterze częściowo odpłatnym dokonywanym na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem poprzez wykonywanie przepisów ZUZP. Tym samym, Spółka pragnie podkreślić, iż skoro obowiązek zakupu świadczeń na rzecz jej pracowników wynikał z wiążących ją przepisów prawa pracy (zgodnie z art. 9 § 1 Kodeksu pracy postanowienia układów zbiorowych pracy stanowią źródło przepisów prawa) i miał charakter obligatoryjny, to świadczenia przekazane pracownikom były przeznaczone na cel związany z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem.

Spółka pragnie dodatkowo zwrócić uwagę, iż analogiczna w swym charakterze kwestia była niedawno przedmiotem wniosku złożonego przez Spółkę do tut. Organu podatkowego. A mianowicie, Spółka złożyła zapytanie odnośnie prawa do odliczenia i podstawy opodatkowania w przypadku częściowo odpłatnych przewozów pracowniczych oferowanych pracownikom. W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wskazała, że udostępnia pracownikom możliwość dojazdu do i z pracy, przy czym obciążani są oni jedynie częścią (ok. 40%) kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku ze zorganizowaniem przewozów pracowniczych (tzw. częściowa odpłatność). Spółka otrzymuje od przewoźnika fakturę VAT z tytułu zorganizowania przewozu pracowniczego z wykazanym na niej VAT należnym. W tak zarysowanym stanie faktycznym Spółka zapytała, czy:

obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia przez nią na rzecz pracowników

* przedmiotowych przewozów jest kwota faktycznie pobierana od nich z tytułu przewozów oraz

* czy przysługuje jej prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego wynikającego z fraktur otrzymanych od przewoźnika.

W wydanych w dniu 23 listopada 2010 r. interpretacjach (sygn. IBPP1/443-1111/10/BM oraz IBPP1/443-1112/10/BM), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów potwierdził stanowisko Spółki, iż w przypadku obydwu zadanych pytań odpowiedź powinna być twierdząca. W opinii Spółki, kwestia będąca przedmiotem niniejszego wniosku oraz ta, poruszana we wskazanych powyżej interpretacjach są analogiczne z punktu widzenia VAT (obydwie dotyczą świadczeń częściowo odpłatnych), przy czym niniejsze zapytanie dotyczy zakupu i odsprzedaży za częściową odpłatnością posiłków regeneracyjnych, natomiast interpretacje otrzymane uprzednio przez Spółkę - zakupu i odsprzedaży za częściową odpłatnością usług przewozu pracowników. Z uwagi na podobieństwo obydwu spraw, Spółka zakłada analogiczną interpretację organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wobec powyższego nie można uznać, iż czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, są nieodpłatne w części.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykładowo w wyroku w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE wskazał, iż według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza, w ocenie TSUE, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Powyższe koresponduje z definicją podatnika VAT zawartą w cytowanym powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za wykonane świadczenie zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz świadczącego usługę. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie usługodawcy obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla świadczącego usługę.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 4 lipca 1993 r. Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z tytułu wielu czynności dokonywanych w ramach swojej działalności, w szczególności z tytułu sprzedaży energii elektrycznej.

W dniu 13 listopada 2003 r. Spółka zawarła z działającymi w Spółce organizacjami związkowymi Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy (dalej: ZUZP), na mocy którego Spółka zobowiązana jest zapewnić pracownikom w okresie zimowym posiłki regeneracyjne, które spółka nabywa od podmiotu zewnętrznego (otrzymuje fakturę dokumentującą nabycie posiłków regeneracyjnych), a następnie obciąża pracowników częścią kosztów zakupu tych posiłków poprzez potrącenie odpowiedniej części z wynagrodzenia. Wydawanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych jest obowiązkiem wynikającym z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Zgodnie z treścią art. 9 Kodeksu pracy postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego mają charakter normatywny i stanowią źródło przepisów prawa pracy. Celem zapewnienia możliwości korzystania z częściowo odpłatnych posiłków regeneracyjnych jest zapewnienie pracownikom korzystnych warunków pracy, co przekłada się na efektywność ich pracy. Zapewnienie posiłków w trakcie pracy niewątpliwie ma wpływ na motywację pracowników, chęci i siły do pracy, stanowi swoistego rodzaju czynnik motywacyjny dla pracownika.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca świadczy na rzecz pracowników usługi w zakresie zapewnienia im w okresie zimowym posiłków regeneracyjnych, które Spółka nabywa od podmiotu zewnętrznego (otrzymuje fakturę dokumentującą nabycie posiłków regeneracyjnych), a następnie obciąża pracowników częścią kosztów zakupu tych posiłków poprzez potrącenie odpowiedniej części z wynagrodzenia. Obciążenie uprawnionych do korzystania z tych usług określoną kwotą do zapłaty powoduje, iż na gruncie ustawy o VAT należy przyjąć, iż usługa ta jest odpłatna.

W oparciu o przeprowadzoną powyżej analizę przytoczonych przepisów prawnych stwierdzić zatem należy, iż mimo że przedmiotowe czynności zostały wykonane za częściowym wynagrodzeniem, to jednak należy je uznać za odpłatne świadczenie usług, niezależnie od faktu, czy ww. czynności wykonane zostały "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów.

Tak więc świadczenie przez Wnioskodawcę usług za odpłatnością stanowić będzie, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, czynność podlegającą opodatkowaniu, na zasadach ogólnych, według stawek obowiązujących dla danego świadczenia.

W tym stanie rzeczy nie znajdzie zastosowania przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ, jak wyżej wskazano, mamy do czynienia ze świadczeniem odpłatnym. Tymczasem przepis art. 8 ust. 2 odnosi się do czynności nieodpłatnych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca obciąża pracowników częścią kosztów zakupu posiłków regeneracyjnych, kwota ta stanowi podstawę opodatkowania w myśl wyżej cyt. art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku częściowo odpłatnego świadczenia naliczenie VAT należnego obowiązuje tylko od kwoty obciążającej pracowników, przy czym kwotą należną, o której mowa w art. 29 ust. 1 zd. 2 i 3 ustawy o VAT jest wartość odpłatności pobieranej od pracowników, należało uznać za prawidłowe.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wykazano powyżej zapewnienie pracownikom posiłków regeneracyjnych za odpłatnością w postaci częściowego zwrotu kosztów, wyczerpuje przesłanki dla uznania przedmiotowych czynności za odpłatne świadczenie usług, określone art. 8 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników, polegające na zapewnieniu posiłków regeneracyjnych - w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał również, że nakładane przez niego na pracowników częściowe opłaty za posiłki regeneracyjne są opodatkowane VAT.

W związku z powyższym, zakupiona od firmy zewnętrznej usługa odpłatnego przekazania posiłków regeneracyjnych związana jest z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zatem, spełnione zostały wymogi wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie tych posiłków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Wnioskodawcę posiłków regeneracyjnych na rzecz pracowników należało uznać za prawidłowe.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w odniesieniu o zapewnienia możliwości korzystania z częściowo odpłatnych posiłków regeneracyjnych pracownikom przysługuje Spółce prawo pełnego odliczenia VAT naliczonego od zakupu tych świadczeń oraz czy powstaje obowiązek naliczenia podatku należnego od odpłatności pobieranej od pracowników. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w tym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.