IBPP2/443-729/14/RSz

Na podstawie art. 14b § i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lipca 2014 r. (data wpływu 25 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 30 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy w sytuacji, gdy wypis z KRS kontrahenta X potwierdza brak upadłości lub likwidacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy w sytuacji, gdy wypis z KRS kontrahenta X potwierdza brak upadłości lub likwidacji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 30 października 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 października 2014 r. znak: IBPP2/443-729/14/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, świadczył usługi transportowe na rzecz firmy budowlanej X. Za świadczenie tych usług Wnioskodawca wystawiał faktury:

* 00010/09/12 z dn. 28.09.2012 z terminem upływu płatności w dniu 28.10.2012

* 00006/10/2012 z dn. 31.10.2012 z terminem upływu płatności w dniu 30.11.2012

* 00012/11/2012 z dn. 29.11.2012 z terminem upływu płatności w dniu 29.12.2012

* 00007/12/2012 z dn. 31.12.2012 z terminem upływu płatności w dniu 30.01.2013

* 00001/01/2013/T z dn. 31.01.2013 z terminem upływu płatności w dniu 07.03.2013.

Pomimo wezwań do zapłaty oraz sądowego nakazu zapłaty kontrahent nadal nie regulował należności. W dniu 6 maja 2014 r. złożono korekty deklaracji VAT-7K w związku z brakiem zapłaty za ww. faktury zgodnie art. 89a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), po wcześniejszym upewnieniu, że Wnioskodawca spełnia warunki art. 89a pkt 2 Ustawy. Na dzień poprzedzający złożenie korekty deklaracji VAT-7K kontrahent X był podatnikiem vat czynnym. W dniu 07.05.2014 Wnioskodawca pobrał, ze strony Internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości wypis z KRS, aby upewnić się, że kontrahent nie jest w stanie upadłości lub likwidacji. Dział 6 jest z brakiem wpisów. Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

4 czerwca 2014 r. w Monitorze Sądowym i Gospodarczym Nr 107 (4486) opublikowano, iż kontrahent X ogłosił upadłość z dniem 8 kwietnia 2014 r.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Przyczyną złożenia korekty w dniu 6 maja 2014 r. VAT-7K była chęć skorzystania z "ulgi za złe długi" w trybie art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Korektami objęto następujące faktury:

* 00010/09/12 z dn. 28 września 2012 r. z terminem płatności 28 października 2012 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za 1 kwartał 2013 r.)

* 00006/10/2012 z dn. 31 października 2012 r. z terminem płatności 30 listopada 2012 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za II kwartał 2013 r.)

* 00012/11/2012 z dn. 29 listopada 2012 r. z terminem płatności 29 grudnia 2012 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za II kwartał 2013 r.)

* 00007/12/2012 z dn. 31.12.2012 z terminem płatności 30 stycznia 2013 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za II kwartał 2013 r.)

* 00001/01/2013/T z dn. 31.01.2013 z terminem płatności 7 marca 2013 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za III kwartał 2013 r.

Do kwestii spełnienia warunków miał mieć zastosowanie art. 89a ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu składania korekt świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji (według pobranego pliku, czyli wyciąg z Krajowego Rejestru Sądowego ze strony internetowej Ministerstwa Finansów). Na dzień poprzedzający dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej,

Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, na dzień złożenia korekt, tj. 6 maja 2014 r. warunki art. 89a ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług były spełnione, posiadając pobrany plik z Krajowego Rejestru Sądowego.

Wierzytelności ww. faktur spełniają definicję wierzytelności nieściągalnej, gdyż wierzytelności te nie zostały uregulowane ani zbyte w jakiejkolwiek formie wciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturach. Pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy złożenie korekt deklaracji vat było prawidłowe, posiadając pobrany ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości wypis z KRS kontrahenta X potwierdzający brak upadłości lub likwidacji.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Korekta deklaracji vat jest prawidłowa. Nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona, gdyż wierzytelność nie została uregulowana, zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturze. Świadczenie usług jest dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Dłużnik był podatnikiem vat czynnym oraz według wiedzy Wnioskodawcy na dzień poprzedzający złożenie korekty deklaracji VAT-7K, tj. 06.05.2014 nie był w stanie upadłości lub likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Od dnia 1 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), która w art. 11 pkt 8 i 9 wprowadziła zmiany w brzmieniu art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Z art. 23 ust. 1 ww. ustawy wynika, że do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r. (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

W przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, że wierzytelności, jakie przysługują Wnioskodawcy, uprawdopodobnione zostały po 1 styczniu 2013 r. (jak wynika z wniosku) to zastosowanie znajdą przepisy art. 89a ust. 1, 1a i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Z art. 89a ust. 1a ww. ustawy wynika, że nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89a ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Stosownie do treści art. 89a ust. 3 ww. ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ww. ustawy, w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

W myśl art. 89a ust. 5 ww. ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Przepis ust. 7 powołanego artykułu stanowi, że przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Zgodnie z przywołanymi przepisami wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną.

Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi "wrócić" do deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Prawo do skorzystania przez wierzyciela z odliczenia nieściągalnej wierzytelności (czy to na "bieżąco" czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po dwóch latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność a warunki, że wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji muszą być spełnione zarówno na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji bieżącej, w której podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, jak również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji korygującej.

Na wierzycielu spoczywa także obowiązek zawiadomienia właściwego dla siebie urzędu skarbowego o dokonanej korekcie wraz ze wskazaniem jej kwoty oraz danych dłużnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 6 maja 2014 r. złożył korekty deklaracji VAT-7K w związku z brakiem zapłaty za niżej wymienione faktury VAT.

Przyczyną złożenia korekty w dniu 6 maja 2014 r. VAT-7K była chęć skorzystania z "ulgi za złe długi" w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Korektami objęto następujące faktury:

* 00010/09/12 z dn. 28 września 2012 r. z terminem płatności 28 października 2012 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za 1 kwartał 2013 r.)

* 00006/10/2012 z dn. 31 października 2012 r. z terminem płatności 30 listopada 2012 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za II kwartał 2013 r.)

* 00012/11/2012 z dn. 29 listopada 2012 r. z terminem płatności 29 grudnia 2012 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za II kwartał 2013 r.)

* 00007/12/2012 z dn. 31.12.2012 z terminem płatności 30 stycznia 2013 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za II kwartał 2013 r.)

* 00001/01/2013/T z dn. 31.01.2013 z terminem płatności 7 marca 2013 r. (objęto korektą deklaracji VAT-7K za III kwartał 2013 r.

W dniu składania korekt świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji (według pobranego pliku, czyli wyciąg z Krajowego Rejestru Sądowego ze strony internetowej Ministerstwa Finansów). Na dzień poprzedzający dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej,

Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

W ocenie Wnioskodawcy, na dzień złożenia korekt, tj. 6 maja 2014 r. warunki art. 89a ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług były spełnione, posiadając pobrany plik z Krajowego Rejestru Sądowego.

Wierzytelności ww. faktur spełniają definicję wierzytelności nieściągalnej, gdyż wierzytelności te nie zostały uregulowane ani zbyte w jakiejkolwiek formie wciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturach. Pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawidłowości złożenia korekt deklaracji VAT7-K, w sytuacji gdy Wnioskodawca posiada pobrany ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości wypis z KRS kontrahenta X potwierdzający brak upadłości lub likwidacji.

Z treści cyt. art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b cyt. ustawy wynika, że przepis art. 89a ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w odniesieniu do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona - dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Należy podkreślić, że powyższe przepisy mają na celu uregulowanie sytuacji, do których dochodzi często w obrocie gospodarczym, a mianowicie, gdy kontrahent pomimo wcześniejszego zobowiązania nie uiszcza zapłaty za dostarczony towar czy też wykonaną usługę. Jest to sytuacja wyjątkowo niekorzystna dla sprzedawcy, ponieważ nie tylko nie otrzymuje on pieniędzy za towar/usługę, ale również jest zobowiązany do zapłaty należnego VAT, jaki powstał z tytułu dokonanej transakcji. Jednocześnie nabywca towaru lub usługi ma możliwość odliczenia podatku naliczonego. Nie ma znaczenia dla celów poboru VAT kwestia, czy podatnik dokonujący sprzedaży otrzymał zapłatę za dostarczony nabywcy towar lub wykonaną na jego rzecz usługę, stąd takie nieuregulowane wierzytelności określa się mianem "złych długów".

Racjonalny ustawodawca wprowadził jednakże regulację prawną pozwalającą na zminimalizowanie negatywnych skutków jakie powstają dla sprzedawcy w sytuacji, gdy nierzetelny nabywca nie zapłaci za towar lub też wykonaną usługę. Mowa tu o instytucji noszącej nazwę "ulga na złe długi".

Skorzystanie z "ulgi na złe długi" przez podatnika-sprzedawcę i skorygowanie przezeń podatku należnego wiąże się bowiem z obowiązkami w zakresie korekty podatku naliczonego przez podatnika-nabywcę. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Stąd też konieczna jest korekta podatku naliczonego. Element ten realizuje podstawową cechę podatku od towarów i usług, jaką jest jego neutralność. Tak więc warunkiem skorzystania z ulgi na złe długi jest po prostu istnienie długu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 1995 r. o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 125) w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłasza się:

2a.ogłoszenia przewidziane przepisami Kodeksu postępowania cywilnego, o ile obowiązek ich ogłaszania wynika z tej ustawy;

3. inne obwieszczenia i ogłoszenia, jeżeli ich ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym jest wymagane lub dopuszczone przez ustawy.

Stosownie do art. 44 ust. 1 ustawy z 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1203 z późn. zm.), w dziale 6 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane:

4a.informację o zawieszeniu albo wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej;

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 z późn. zm.), postępowanie uregulowane ustawą może być wszczęte tylko na wniosek złożony przez podmioty określone w ustawie.

W myśl natomiast art. 10 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny.

Artykuł 51 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze stanowi, że uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym:

Natomiast art. 51 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze wskazuje, że postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonalne z dniem jego wydania, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

W myśl art. 52 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, data wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości jest datą upadłości. W przypadku wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości po ponownym rozpoznaniu sprawy w następstwie uchylenia postanowienia przez sąd drugiej instancji za datę upadłości uważa się datę wydania pierwszego postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

Artykuł 53 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, stanowi, że postanowienie o ogłoszeniu upadłości podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości przez obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz opublikowanie w dzienniku o zasięgu lokalnym.

Natomiast art. 53 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, postanowienie w przedmiocie ogłoszenia upadłości doręcza się syndykowi, nadzorcy sądowemu albo zarządcy, upadłemu albo jego spadkobiercy oraz wierzycielowi, który żądał ogłoszenia upadłości. Postanowienie w przedmiocie upadłości przedsiębiorstwa państwowego albo jednoosobowej spółki Skarbu Państwa doręcza się także odpowiednio organowi założycielskiemu albo ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 185 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, upadłym jest ten, wobec kogo wydano postanowienie o ogłoszeniu upadłości.

Natomiast w myśl art. 185 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, ogłoszenie upadłości nie ma wpływu na zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych upadłego.

Artykuł 185 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze reguluje m.in. następujące kwestie:

* definiuje osobę upadłego;

* określa wpływ ogłoszenia upadłości na zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych upadłego.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawa - Prawo upadłościowe i naprawcze za upadłego uważa podmiot, wobec którego wydano postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Jest to więc albo osoba fizyczna, albo osoba prawna, albo też jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, a która posiada zdolność upadłościową, wymieniona jako upadły w sentencji postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

W związku z regulacją zawartą w art. 51 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, według którego postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonywane z dniem jego wydania, stan upadłości jakiegoś podmiotu powstaje z dniem wydania postanowienia o ogłoszeniu jego upadłości. Postępowanie upadłościowe jest prowadzone wobec podmiotu, dla którego Sąd wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości.

Wobec powyższego określenie użyte w art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług - w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji - określające warunki korekty podatku należnego, stanowi o właściwym postępowaniu upadłościowym, tj. postępowaniu, które toczy się po ogłoszeniu upadłości dłużnika lub o postępowaniu likwidacyjnym po ogłoszeniu likwidacji spółki.

Dla rozpatrywanej sprawy istotny pozostaje przepis art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b cyt. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.), bowiem wierzyciel jest zobowiązany do podjęcia działań w celu ustalenia, czy w przeddzień złożenia deklaracji z korektą podatku należnego dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Okoliczności te uniemożliwiają bowiem skorzystanie przez wierzyciela z ulgi na złe długi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 7 maja 2014 r. Wnioskodawca pobrał, ze strony Internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości wypis z KRS, aby upewnić się, że kontrahent nie jest w stanie upadłości lub likwidacji. Dział 6 jest z brakiem wpisów.

Natomiast 4 czerwca 2014 r. w Monitorze Sądowym i Gospodarczym Nr 107 (4486) opublikowano, że kontrahent X ogłosił upadłość z dniem 8 kwietnia 2014 r.

Jak wskazano powyżej, postanowienie Sądu jest skuteczne i wykonywane z dniem jego wydania. Informację o wydaniu postanowienia o ogłoszeniu upadłości oraz postawienie podmiotu w stan likwidacji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości przez obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz opublikowanie w dzienniku o zasięgu lokalnym. Wobec tego, wydanie postanowienia o ogłoszeniu upadłości przez Sąd oraz postawienie w stan likwidacji podmiotu jest momentem uznania podmiotu za podmiot będący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji na podstawie art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy.

Odnosząc powyższe do przedmiotu sprawy wskazać należy, że aby Wnioskodawca mógł skorzystać z tzw. "ulgi na złe długi", określonej w przepisie art. 89a ust. 1 ustawy, muszą zostać spełnione wszystkie warunki określone w art. 89a ustawy. Bowiem, w przypadku niewypełnienia któregokolwiek z nich - wierzyciel nie ma możliwości skorzystania z ww. ulgi.

Przepis art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy stanowi, że wierzyciel może skorzystać z ulgi określonej w art. 89a ust. 1 ustawy w przypadku, gdy na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Warunek określony m.in. w art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy winien być spełniony na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych, a nie w okresie, za który składana jest korekta deklaracji.

Zgodnie z ww. przepisami wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi "wrócić" do deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Wobec powyższego to nie wpisy do wskazanych przez Wnioskodawcę rejestrów KRS tylko wydanie postanowienia o ogłoszeniu upadłości przez Sąd podmiotu jest momentem uznania podmiotu za podmiot będący w trakcie postępowania upadłościowego, na podstawie art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT.

Tym samym, skoro wobec kontrahenta Wnioskodawcy ogłoszono upadłość z dniem 8 kwietnia 2014 r. - nie został wypełniony jeden z warunków zastosowania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy. Niewypełnienie tego warunku uniemożliwia dokonanie ww. korekty w zakresie wierzytelności będących przedmiotem wniosku.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie może skorzystać z "ulgi za złe długi" w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług poprzez dokonanie korekty deklaracji VAT-7K za 1, II i III kwartał 2013 r., posiadając pobrany ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości wypis z KRS kontrahenta X potwierdzający brak upadłości lub likwidacji.

Powodem jest to, że na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której Wnioskodawca dokonał korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych - dłużnik jest w trakcie postępowania upadłościowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Tut. organ pragnie zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego we wniosku pytania w kontekście przedstawionego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.