IBPP2/443-726/11/ABu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 września 2011 r. znak: IBPP2/443-726/11/ABu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w kwietniu 2010 r. zakupił do celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej samochód Mazda MZR 147 z homologacją stwierdzającą, że jest to samochód ciężarowy.

W świetle obowiązujących w ubiegłym roku przepisów, Wnioskodawca odliczył 100% podatku VAT, gdyż jest czynnym podatnikiem VAT.

W bieżącym roku Wnioskodawca chciałby wyżej opisany samochód przerobić na samochód osobowy. Przeróbki dokona oczywiście uprawniona stacja obsługi pojazdów. Wnioskodawca dokona również właściwych zmian w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

W piśmie uzupełniającym z dnia 22 września 2011 r., Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących w bieżącym roku przepisów w momencie dokonania wyżej opisanej przeróbki, VAT odliczony przy zakupie samochodu będzie podlegał korekcie i zwrotowi do Urzędu Skarbowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, VAT odliczony przy zakupie samochodu nie podlega korekcie i zwrotowi. Wynika to z art. 86a ust. 6 ustawy o podatku VAT, a w szczególności, ze zmiany do ustawy o podatku VAT i do ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247 z 2010 r., poz. 1652), który mówi, że korekcie i zwrotowi podlega VAT w odniesieniu do samochodów, w których dokonano zmian a prawo do odliczenia VAT powstało w oparciu o wydane zaświadczenie.

W omawianym przypadku prawo do odliczenia VAT powstało nie w oparciu o wydane zaświadczenie a w oparciu o homologację samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przypadki ograniczenia bądź wyłączenia prawa do odliczenia w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zawierały przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestię korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, do dnia 31 grudnia 2010 r. regulował art. 86 ust. 5c tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian.

Przy czym w myśl ust. 5b ww. artykułu, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Zgodnie natomiast z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. nastąpiła zmiana przepisów. Obecnie kwestie korekty podatku naliczonego w związku z późn. zm. w pojeździe reguluje art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w kwietniu 2010 r. zakupił do celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej samochód Mazda MZR 147 z homologacją stwierdzającą, że jest to samochód ciężarowy. W świetle obowiązujących w ubiegłym roku przepisów, Wnioskodawca odliczył 100% podatku VAT, gdyż jest czynnym podatnikiem VAT. W bieżącym roku Wnioskodawca chciałby wyżej opisany samochód przerobić na samochód osobowy. Przeróbki dokona uprawniona stacja obsługi pojazdów. Wnioskodawca dokona również właściwych zmian w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż dla przedmiotowego samochodu nie zostało wykonane dodatkowe badanie techniczne i zgodnie z jego wiedzą nie spełnia on warunków zawartych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Samochód po dokonaniu przeróbek będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca w odniesieniu do ww. samochodu nie występował o wydanie przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych.

Należy zauważyć, że przepis art. 3 cytowanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. nie formułuje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w sytuacji jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdu samochodowego, dla którego ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Jeżeli Wnioskodawca dokona zmiany rodzaju przedmiotowego samochodu, to przekwalifikowanie takie nie będzie wywoływało skutków odnośnie wcześniej dokonanego odliczenia, jeżeli zainteresowany dysponuje stosownymi dokumentami, które w momencie zakupu uprawniały do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto występował i występuje związek pomiędzy tym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż odliczony przy zakupie samochodu VAT nie podlega korekcie i zwrotowi, gdyż w omawianym przypadku prawo do odliczenia VAT powstało nie w oparciu o wydane zaświadczenie, a w oparciu o homologację samochodu należało uznać za prawidłowe. Podkreślić jednakże należy, że prawidłowość tego stanowiska wynika z innej - wskazanej powyżej - podstawy prawnej. Przywołany przez Wnioskodawcę przepis art. 86a ust. 6 ustawy o VAT wejdzie bowiem w życie w dniu 1 stycznia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.