IBPP2/443-721/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2009 r. (data wpływu 8 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ulgi na złe długi, jeżeli dłużnik jest postawiony w stan upadłości, natomiast zarówno dłużnik, jak i wierzyciel nadal są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ulgi na złe długi, jeżeli dłużnik jest postawiony w stan upadłości, natomiast zarówno dłużnik, jak i wierzyciel nadal są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wykonywaniu elementów ślusarskich i ich montażu w budynkach mieszkalnych. Ww. usługi w budynkach mieszkalnych Wnioskodawca wykonywał na zlecenie firmy zwanej dalej Kontrahentem. W październiku i listopadzie 2008 r. Wnioskodawca wystawił 5 szt. faktur VAT na łączną kwotę: 167.567,08 zł, w tym podatku VAT: 30.217 zł. Pomimo wielu ustnych monitów należności za ww. faktury nie zostały przez Kontrahenta uregulowane. W lutym 2009 r. Kontrahent ogłosił swoją upadłość. W czerwcu 2009 r. Wnioskodawca otrzymał pismo od Syndyka Kontrahenta z propozycją dalszej współpracy polegającej na dokończeniu robót w budynkach mieszkalnych z tym, że stroną umowy nie będzie Zarząd Kontrahenta a Syndyk Masy Upadłości.

Ww. propozycji kontynuowania dalszej współpracy Wnioskodawca nie przyjął z uwagi na to, że Syndyk nie wypowiedział się nic na temat zapłaty faktur wystawionych w październiku i listopadzie 2008 r.

Wnioskodawca uważa, że może dokonać korekty podatku należnego wynikającego z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest interpretowanie przepisu art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, że warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego należy odnieść wyłącznie do daty świadczenia usług stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, natomiast w momencie dokonania korekty dłużnik jak również wierzyciel muszą być zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on dokonać korekty podatku należnego, gdyż spełnił wymogi art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż warunek aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego należy odnieść wyłącznie do daty świadczenia usług stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, a nie do momentu dokonania korekty, gdyż zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 3 zarówno dłużnik jak i wierzyciel na dzień dokonania korekty są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem

ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Przy czym nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl ust. 4 ww. artykułu w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do ust. 5 ww. artykułu podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

W myśl ust. 7 ww. artykułu przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wykonywaniu elementów ślusarskich i ich montażu w budynkach mieszkalnych. Ww. usługi w budynkach mieszkalnych Wnioskodawca wykonywał na zlecenie firmy zwanej dalej Kontrahentem. W październiku i listopadzie 2008 r. Wnioskodawca wystawił 5 szt. faktur VAT na łączną kwotę: 167.567,08 zł, w tym podatku VAT: 30.217 zł. Pomimo wielu ustnych monitów należności za ww. faktury nie zostały przez Kontrahenta uregulowane. W lutym 2009 r. Kontrahent ogłosił swoją upadłość. W czerwcu 2009 r. Wnioskodawca otrzymał pismo od Syndyka Kontrahenta z propozycją dalszej współpracy polegającej na dokończeniu robót w budynkach mieszkalnych z tym, że stroną umowy nie będzie Zarząd Kontrahenta a Syndyk Masy Upadłości.

Ww. propozycji kontynuowania dalszej współpracy Wnioskodawca nie przyjął z uwagi na to, że Syndyk nie wypowiedział się nic na temat zapłaty faktur wystawionych w październiku i listopadzie 2008 r.

Wnioskodawca uważa, że może dokonać korekty podatku należnego wynikającego z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT jest możliwe, o ile zainteresowany spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w ust. 2-5 tego artykułu.

Ze względu na to iż, jak wynika z wniosku, wątpliwości Wnioskodawcy, co do możliwości skorzystania przez niego z procedury przewidzianej przepisem art. 89a ustawy o VAT, odnoszą się jedynie do sytuacji prawnej jego Kontrahenta (dłużnika), będącego od lutego 2009 r. w stanie upadłości, należy wyjaśnić, iż warunek aby dłużnik nie był w stanie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnosić wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi, stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem okoliczność, iż na dzień dokonania korekty na podstawie przepisu art. 89a ustawy o VAT, Kontrahent (dłużnik) jest w stanie upadłości, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do skorzystania z rozwiązań prawnych przewidzianych przepisem art. 89a ustawy o VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż Wnioskodawca mógłby skorzystać z możliwości skorygowania podatku należnego dotyczącego przedmiotowych wierzytelności na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem jednak jednoczesnego spełnienia wszystkich warunków wynikających z art. 89a ust. 2-7 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa dokonania korekty podatku należnego od faktur sprzedaży, które nie zostały zapłacone, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).