IBPP2/443-714/10/RSz - Określenie miejsca świadczenia usług dla montażu urządzeń przesyłowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-714/10/RSz Określenie miejsca świadczenia usług dla montażu urządzeń przesyłowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 3 września 2010 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 23 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług dla opisanych we wniosku usług montażu urządzeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 23 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług dla opisanych we wniosku usług montażu urządzeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jest firmą specjalizującą się m.in. w realizacji prac budowlano-montażowych w zakresie przesyłowych obiektów liniowych rurociągów, linii elektroenergetycznych, elektrotrakcyjnych i telekomunikacyjnych zlecanych zarówno przez klientów krajowych jak i zagranicznych.

W ramach kontraktu zawartego w czerwcu 2010 r. ze Zleceniodawcą K. Niemcy, Wnioskodawca zobowiązał się do wykonania prac na terenie Polski, dla klienta K, Niemcy - firmy C., Polska, obejmujących m.in. poniższe prace:

* montaż mechaniczny podestów obsługowych,

* przyłączania nowej linii produkcyjnej do istniejącej linii,

* rozładunek oraz pełne ustawianie nowych maszyn oraz części linii, które dostarczane są przez K. lub poddostawców,

* wypozycjonowanie wszystkich komponentów przeznaczonych do montażu zgodnie z projektem wykonawczym,

* mechaniczny montaż elementów instalacyjnych maszyn i urządzeń dostarczonych przez K. zgodnie z dokumentacją,

* przeprowadzenie testów funkcyjnych i rozruchu mechanicznego linii produkcyjnej,

* montaż ogrodzenia ochronnego i sprzętu ochronnego dostarczonego przez Zleceniodawcę,

* montaż mechaniczny smarowania i czyszczenia taśm,

* instalacja/podłączenie wszystkich koniecznych przewodów pneumatycznych.

Wszystkie wchodzące w skład nowego montażu transportery, maszyny i części linii oraz materiały niezbędne do montażu, materiały mocujące, do prac wykończeniowych, itp. dostarcza Zleceniodawca.

Wnioskodawca dostarcza wykwalifikowaną siłę roboczą - ślusarzy, spawaczy, elektryków i pomocników - wyposażoną w potrzebne narzędzia pracy.

Zamontowany podest i zainstalowane urządzenia mogą być w zasadzie w dowolnym momencie przeniesione w inne miejsce.

Spółka realizuje powierzony jej zakres prac samodzielnie lub korzysta z podwykonawców. Rozliczanie wykonanych usług ze Zleceniodawcą odbywa się poprzez fakturowanie częściowo oddanych etapów prac. Podstawą do wystawienia faktur VAT są protokoły odbioru prac, w których Strony kontraktu potwierdzają zakończenie zleconego zakresu prac lub ich etapów rozliczeniowych.

W piśmie z dnia 23 listopada 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż usługobiorca, o którym mowa w pytaniu, ma adres siedziby w Niemczech.

Firma Wnioskodawcy jest podwykonawcą, wykonuje te usługi w Polsce, ale na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Niemczech.

Usługobiorca jest podatnikiem w myśl artykułu 28a Ustawy o VAT.

Urządzenia i maszyny, konstrukcje podestów obsługowych i konstrukcje wsporcze, oraz instalacje doprowadzające media do urządzeń są posadowione i ustawione na posadzkach częściowo przytwierdzone kołkami rozporowymi.

Ww. urządzenia i konstrukcje znajdują się w halach produkcyjnych w budynkach trwale związanych z gruntem.

Można je zdemontować w całości i zamontować w innym miejscu lub obiekcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wykonane usługi przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego realizowane w obiekcie położonym na terenie Polski, na zlecenie kontrahenta z Niemiec, posługującego się dla potrzeb tej transakcji niemieckim numerem VAT UE należy traktować jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym i wówczas miejsce świadczenia usług będzie wyznaczała siedziba usługobiorcy - Niemcy, a Wnioskodawca za wykonane - usługi powinien wystawiać faktury bez podatku VAT, na których powinno być wskazane, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi (lub odesłanie do odpowiedniego przepisu Dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi).

2.

Czy też należy wykonane usługi traktować jako usługi związane z nieruchomościami, w rozumieniu przepisu art. 28e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i opodatkować je przez Wnioskodawcę stawką właściwą dla danej usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, Artykuł 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę ogólną co do sposobu ustalenia miejsca świadczenia usług, w przypadku gdy są one świadczone na rzecz podmiotu mającego status podatnika. W każdym zatem przypadku, który nie będzie objęty zakresem zastosowania przepisu szczególnego, określającego dla konkretnych usług miejsca ich świadczenia inne niż wskazane w art. 28b ustawy o VAT, zastosowanie znajdować będą kryteria określone w tym przepisie. W przypadku usług montażu (instalacji) podestów usługowych i linii produkcyjnej nie znajdzie zastosowania żaden z zawartych w art. 28b ust. 4 i art. 28c-28n ustawy o VAT przepisów szczególnych określający miejsca świadczenia usług w inny sposób niż art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, w szczególności nie znajdzie tutaj zastosowania art. 28e ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jako ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego jest miejsca położenia nieruchomości. Usługi montażu mechanicznego podestów obsługowych, przyłączanie nowej linii produkcyjnej do istniejącej linii, rozładunek oraz pełne ustawienie nowych maszyn oraz części linii, wypozycjonowanie wszystkich komponentów przeznaczonych do montażu zgodnie z projektom wykonawczym, mechaniczny montaż elementów instalacyjnych maszyn i urządzeń dostarczonych przez K. zgodnie z dokumentacją, przeprowadzenie testów funkcyjnych i rozruchu mechanicznego linii produkcyjnej, montaż ogrodzenia ochronnego i sprzętu ochronnego dostarczonego przez Zleceniodawcę, montaż mechaniczny smarowania i czyszczenia taśm oraz instalacja/podłączenie wszystkich koniecznych przewodów pneumatycznych, są usługami na majątku ruchomym zakładu produkcyjnego i nie są usługami związanymi z nieruchomościami, w szczególności nie mogą być one uznane za prace budowlane lub prace na budowlanych elementach zakładu produkcyjnego.

W związku z powyższym, ww. usługi nie stanowią usługi związanej z nieruchomością, gdyż elementy te nie są obiektami budowlanymi w rozumieniu prawa. Do ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług nie będzie miał zatem zastosowania art. 28e ustawy o VAT, a ustalając miejsce świadczenia dla usługi montażu ww. instalacji, podestów i urządzeń, itd. należy zastosować art. 28b ust. 1 i 2 ustawy o VAT i opodatkować usługi w kraju usługobiorcy, czyli w omawianym przypadku w Niemczech. W podobnej sprawie takie stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2010 r. nr IPPP1-443-1351/09-2/IZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Generalne zasady wyrażone obecnie w art. 28b ust. 1 i 28c ust. 1 ustawy o VAT, różnicują sposób określenia miejsca świadczenia usług w zależności od tego, na czyją rzecz są one świadczone.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zasady ogólne określenia miejsca świadczenia usług w przyjętych rozwiązaniach legislacyjnych Działu V rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług", uzależniają określenie tego miejsca od tego, czy usługi świadczone są na rzecz podatnika, czy też na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.

W art. 28a ww. ustawy o VAT wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższa definicja ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Definicja ta nie uzależnia posiadania statusu podatnika od miejsca wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dlatego też przyjąć należy, iż obejmuje ona swoim zasięgiem również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z kolei art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

Ust. 3 art. 28b ustawy o VAT stanowi natomiast, iż w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Od przyjętych ogólnych zasad określenia miejsca świadczenia usług przyjęto wyjątki. Wyjątkiem od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT jest świadczenie usług związanych z nieruchomościami.

I tak zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia, stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Również Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W tym miejscu należy podkreślić jednak, że reguła artykułu 47 Dyrektywy ma zastosowanie tylko w sytuacjach, w których wynik prac wiąże się z konkretną nieruchomością.

Tak więc, usługi związane z nieruchomościami opodatkowane są w miejscu położenia nieruchomości, bez względu na status stron transakcji.

Wskazując na zasadę definiowania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, należy zwrócić uwagę na szeroki zakres jej stosowania. Ustawodawca krajowy i prawodawca unijny nie ograniczają tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU).

Wprowadzenie takiego rozwiązania ma zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach kontraktu zawartego w czerwcu 2010 r. ze Zleceniodawcą - K., Niemcy, Wnioskodawca zobowiązał się do wykonania prac na terenie Polski, dla klienta K. Niemcy - firmy C., Polska, obejmujących m.in. poniższe prace:

* montaż mechaniczny podestów obsługowych,

* przyłączania nowej linii produkcyjnej do istniejącej linii,

* rozładunek oraz pełne ustawianie nowych maszyn oraz części linii, które dostarczane są przez K. lub poddostawców,

* wypozycjonowanie wszystkich komponentów przeznaczonych do montażu zgodnie z projektem wykonawczym,

* mechaniczny montaż elementów instalacyjnych maszyn i urządzeń dostarczonych przez K. zgodnie z dokumentacją,

* przeprowadzenie testów funkcyjnych i rozruchu mechanicznego linii produkcyjnej,

* montaż ogrodzenia ochronnego i sprzętu ochronnego dostarczonego przez Zleceniodawcę,

* montaż mechaniczny smarowania i czyszczenia taśm,

* instalacja/podłączenie wszystkich koniecznych przewodów pneumatycznych.

Wszystkie wchodzące w skład nowego montażu transportery, maszyny i części linii oraz materiały niezbędne do montażu, materiały mocujące, do prac wykończeniowych, itp. dostarcza Zleceniodawca.

Wnioskodawca dostarcza wykwalifikowaną siłę roboczą - ślusarzy, spawaczy, elektryków i pomocników - wyposażoną w potrzebne narzędzia pracy.

Zamontowany podest i zainstalowane urządzenia mogą być w zasadzie w dowolnym momencie przeniesione w inne miejsce.

Spółka realizuje powierzony jej zakres prac samodzielnie lub korzysta z podwykonawców. Rozliczanie wykonanych usług ze Zleceniodawcą odbywa się poprzez fakturowanie częściowo oddanych etapów prac. Podstawą do wystawienia faktur VAT są protokoły odbioru prac, w których Strony kontraktu potwierdzają zakończenie zleconego zakresu prac lub ich etapów rozliczeniowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż świadczy usługi na rzecz podatnika, o którym mowa art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę w Niemczech.

Firma Wnioskodawcy jest podwykonawcą, wykonuje te usługi w Polsce, ale na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Niemczech.

Usługobiorca jest podatnikiem w myśl artykułu 28a Ustawy o VAT.

Urządzenia i maszyny, konstrukcje podestów obsługowych i konstrukcje wsporcze, oraz instalacje doprowadzające media do urządzeń są posadowione i ustawione na posadzkach częściowo przytwierdzone kołkami rozporowymi.

Ww. urządzenia i konstrukcje

Można je zdemontować w całości i zamontować w innym miejscu lub obiekcie.

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygnięcie, czy usługi przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego realizowane w obiekcie położonym na terenie Polski, na zlecenie kontrahenta z Niemiec, posługującego się dla potrzeb tej transakcji niemieckim numerem VAT UE należy traktować jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym czy też należy wykonane usługi traktować jako usługi związane z nieruchomościami, w rozumieniu przepisu art. 28e ustawy z 11 marca 2004 r.

Ponieważ urządzenia i maszyny, konstrukcje podestów obsługowych i konstrukcje wsporcze, oraz instalacje doprowadzające media do urządzeń znajdują się w halach produkcyjnych w budynkach trwale związanych z gruntem, należy rozważyć czy usługi opisane we wniosku można uznać za związane z nieruchomościami.

W związku z brakiem definicji nieruchomości w ustawie o VAT wydaje się być słuszne posiłkowanie się w tej kwestii przepisami zawartymi w innych gałęziach prawa.

I tak, zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie zaś do art. 47 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

W kontekście rozpatrywanej sprawy zasadnicze znaczenia będzie miało określenie rzeczy składowej nieruchomości. Jak zauważa się w doktrynie (M. Bednarek, Mienie, Zakamycze, Kraków 1997) "dany przedmiot uzyskuje atrybut części składowej innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), jeżeli zostanie on połączony z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała:

1.

więź fizykalno-przestrzenna,

2.

więź funkcjonalna (gospodarcza), a połączenie będzie miało,

3.

charakter trwały (nie dla przemijającego użytku)

- przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Artykuł 48 odnosi się tylko do nieruchomości gruntowych i stwierdza, że nie są odrębnymi nieruchomościami, a tylko częściami składowymi gruntu budynki i inne urządzenia trwale z tym gruntem związane. Jest to zaakceptowanie przez ustawodawcę zasady "wszystko, co na gruncie, przynależy do gruntu" (superficies solo cedit). Ustawodawca jeszcze raz powraca do tej zasady w art. 191 Kodeksu cywilnego, stanowiąc w nim swoiste sprzężenie zwrotne dla stosunków prawnorzeczowych: "własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową".

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak obiekty liniowe, lotniska, mosty wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Mając powyższe na uwadze należy podkreślić rolę fizycznego i funkcjonalnego powiązania rzeczy i gospodarczego znaczenia tego powiązania dla uznania, że rzecz połączona z inną rzeczą stanowi jej część składową, nawet gdyby dała się technicznie łatwo zdemontować.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadczy usługi montażu mechanicznego podestów obsługowych, przyłączanie nowej linii produkcyjnej do istniejącej linii, rozładunek oraz pełne ustawienie nowych maszyn oraz części linii, wypozycjonowanie wszystkich komponentów przeznaczonych do montażu zgodnie z projektom wykonawczym, mechaniczny montaż elementów instalacyjnych maszyn i urządzeń dostarczonych przez K. zgodnie z dokumentacją, przeprowadzenie testów funkcyjnych i rozruchu mechanicznego, w obiekcie położonym na terenie Polski.

W opisanym stanie faktycznym, prace montażowe wykonywane są w halach produkcyjnych w budynkach trwale z gruntem związanych. Urządzenia i maszyny, konstrukcje podestów obsługowych i konstrukcje wsporne oraz instalacje doprowadzające media do urządzeń są posadowione i ustawione na posadzkach częściowo przytwierdzone kołkami rozporowymi, prace montażowe polegają na przyłączeniu nowej linii produkcyjnej do istniejącej linii.

Linia produkcyjna i urządzenia są faktycznie związane z nieruchomością, w której się one znajdują na stałe i zapewniają jej prawidłowe funkcjonowanie. Ich rozmiar, funkcje, czas jaki jest potrzebny na zmontowanie (montaż odbywa się etapami) powoduje, iż zmontowana linia produkcyjna i urządzenia w zasadzie nie mogą zostać przeniesione poza nieruchomość, w której zostały zainstalowane.

Zatem w ocenie tut. organu opisane przez Wnioskodawcę usługi należy uznać za usługi związane z nieruchomością.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę, dotyczące opisanych urządzeń i konstrukcji, wykonywane w halach produkcyjnych w budynkach trwale związanych z gruntem, zlecone Wnioskodawcy przez niemiecką firmę mają charakter usług związanych z nieruchomością i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy o VAT. W związku z powyższym, miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania, opisanych we wniosku, usług jest miejsce położenia nieruchomości, według stawki właściwej dla tego rodzaju usług na terytorium Polski, a więc stawką 22%.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż ww. usługi nie stanowią usługi związanej z nieruchomością, należało uznać za nieprawidłowe. Tym samym, za nieprawidłowe należało również uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż do ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług nie będzie miał zastosowania art. 28e ustawy o VAT, a ustalając miejsce świadczenia dla usługi montażu ww. instalacji, podestów i urządzeń, itd. należy zastosować art. 28b ust. 1 i 2 ustawy o VAT i opodatkować usługi w kraju usługobiorcy, czyli w omawianym przypadku w Niemczech.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie wskazanej we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (lub zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl