IBPP2/443-71/08/UH - Obowiązek podatkowy w przypadku otrzymania premii pieniężnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-71/08/UH Obowiązek podatkowy w przypadku otrzymania premii pieniężnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu 1 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu 9 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymanie bonusu (premii pieniężnej) rodzi obowiązek podatkowy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku z otrzymaniem bonusu (premii pieniężnej) powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. W dniu 9 maja 2008 r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 kwietnia 2008 r. znak: IBPP2/443-71/08/UH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel detaliczny. Aby prowadzić działalność w tym zakresie, Wnioskodawca zawiera z kontrahentami (dostawcami towarów) umowy o współpracy. Umowy te zawierają m.in. element motywacyjny, zachęcający do dalszej współpracy. W umowach tych zawarto postanowienie, że dostawca udzieli Wnioskodawcy rabatu dodatkowego, ustalonego procentowo od obrotu. Wiele małych podmiotów nie mając technicznych możliwości wystawiania faktur korygujących z tytułu udzielonego rabatu zwróciły się do Wnioskodawcy o przejęcie dokumentacji tej operacji i wystawianie faktur na rabat dodatkowy.

Naliczanie rabatu odbywa się miesięcznie, kwartalnie, półrocznie lub rocznie w zależności od warunków umowy. Podstawą jest uzgodniony z dostawcą obrót jego towarami zrealizowany w danym okresie przez Wnioskodawcę. Dotychczas, w wyżej opisanej sytuacji, Wnioskodawca wystawił faktury VAT uznając, że świadczy usługę na rzecz dostawcy, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towaru i usług, mając na względzie:- interpretację Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PP3-812-1222/2004/AP/4026. W związku z opisanymi poniżej publikacjami u Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości, czy sposób postępowania w ww. kwestii jest poprawny. Wnioskodawca wskazał następujące wyroki: NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 oraz WSA z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/06).

Na stronach Ministerstwa Finansów pojawiły się następujące interpretacje organów skarbowych:

*

dwa postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie z dnia 17 sierpnia 2007 r. sygn. US.PP/443-26/07 i US.PP/443-35/07,

*

postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie z dnia 7 września 2007 r. sygn. OR/415-24/07,

*

decyzja Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2007 r. znak: 1401/PH-I/4407/14- 46/07/KO.

Ponadto w związku ze zmianą art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług kontrahenci odmawiają przyjęcia faktur VAT dokumentujących należne Wnioskodawcy rabaty i oczekują ich rozliczenia w formie not księgowych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, iż rabat dodatkowy nazywany również bonusem powstaje w sytuacji, gdy jego firma osiągnie określony zgodny z umową z danym dostawcą poziom wartości zakupów. Naliczanie rabatu odbywa się miesięcznie, kwartalnie, półrocznie lub rocznie. Nie jest ono związane ze świadczeniem usług na rzecz dostawców. Rabat (bonus) jest powiązany z transakcjami w danym okresie (miesiąc, kwartał lub rok). Transakcji może być różnorodna ilość (jedna lub więcej). Podstawą do naliczenia rabatu (bonusu) jest poziom obrotów. Ponieważ w specjalistycznej prasie pojawiło się określenie premii pieniężnej, która występuje przy kilku transakcjach, Wnioskodawca użył tego określenia. Wielu kontrahentów Wnioskodawcy zgadza się z tym stanowiskiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien uznać, iż świadczy usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z otrzymaniem bonusu (premii pieniężnej) powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wezwaniu sformułowano pytania: Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę premie finansowe (bonusy) powinny być traktowane w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jako wynagrodzenie za specyficzną usługę polegającą na osiągnięciu określonego umownie poziomu wartości zakupów, czy jako przekazanie środków pieniężnych niezwiązane z żadną czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i niepodlegające temu podatkowi... W jaki sposób Wnioskodawca powinna dokumentować fakt osiągania umownie określonego poziomu wartości zakupów upoważniającego go do otrzymania premii pieniężnej poprzez wystawienie kontrahentowi faktury VAT czy też noty obciążeniowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanym w stanie faktycznym, otrzymanie bonusu (premii pieniężnej) od kontrahenta nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Tym samym, właściwym dowodem dokumentującym otrzymany bonus (premię pieniężną) jest nota księgowa (obciążeniowa wystawiona przez Wnioskodawcę dla kontrahenta lub uznaniowa wystawiona przez kontrahenta dla Wnioskodawcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanego przepisu wynika, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podatnicy podejmują różnorodne działania motywacyjne, (zachęcające do dalszej współpracy), w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca za wykonanie określonego obrotu otrzymuje od dostawcy w rozliczeniu miesięcznym, kwartalnym, półrocznym bądź rocznym, "dodatkowy rabat" ustalony procentowo od obrotu. Powstaje w sytuacji gdy Wnioskodawca osiągnie określony zgodny z umową z danym dostawcą poziom wartości zakupów.

Wypłata premii pieniężnych realizowana jest na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy o współpracy) zawartych z kontrahentami Wnioskodawcy. Umowy te zawierają m.in. element motywacyjny, zachęcający do dalszej współpracy. W umowach tych zostało zawarte postanowienie, iż dostawca udzieli Wnioskodawcy rabatu dodatkowego, który zostanie ustalony w oparciu o osiągnięty obrót zrealizowany w danym okresie przez Wnioskodawcę.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie premia pieniężna jest ściśle uzależniona od określonego zachowania kupującego. Otrzymanie przedmiotowej premii pieniężnej jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się Wnioskodawcy wobec dostawcy towaru i stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego towar. Jako zapłatę za wykonaną usługę Wnioskodawcy otrzymuje premię pieniężną.

W świetle powyższego zachowanie Wnioskodawcy polegające na zrealizowaniu określonego poziomu zakupów należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i opodatkować podatkiem od towarów i usług wg stawki 22 %, zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę premie finansowe (bonusy) w świetle ustawy o VAT, powinny być traktowane jako wynagrodzenie za świadczenie usługi polegającej na osiągnięciu określonego poziomu zakupów.

Ponadto, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując: otrzymanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnych (bonusów) od kontrahenta w związku z wykonaniem usługi rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług i winno zostać udokumentowane fakturą VAT przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienia się, iż wskazane we wniosku orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06 oraz postanowienia Naczelników Urzędów Skarbowych i decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, dotyczą konkretnych indywidualnych spraw przedstawionych w określonym stanie faktycznym a dokonane w nich rozstrzygnięcia wiążą w konkretnej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl