IBPP2/443-700/11/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-700/11/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu 10 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej na obojga małżonków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej na obojga małżonków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 4 lutego 2011 r. kupiła udział w części prawa własności nieruchomości położonej w T. Zakup ten został udokumentowany fakturami VAT nr ST/01/2011 (netto 11.910,57+ VAT 2.739,43 zł) i ST/02/2011 (netto 45.000,00+VAT 10.350,00 zł). Ponieważ Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim i nie posiada rozdzielności majątkowej faktury te zostały wystawione na Ewę Ł. i Zbigniewa Ł. W dniu 30 marca 2011 r. wraz z innymi współwłaścicielami Wnioskodawczyni zawarła umowę dzierżawy tej nieruchomości. Z tego tytułu wystawia faktury VAT (jest czynnym podatnikiem), a mąż rachunki (nie jest podatnikiem podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może dokonać odliczenia całego podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu części nieruchomości będącej przedmiotem dzierżawy mimo, że faktury zakupu zostały wystawione na oboje małżonków.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ tylko ona jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług to przysługuje jej prawo odliczenia całego podatku naliczonego wynikającego z opisanych wyżej faktur zakupu części nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Przywołane regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, wynikają z przepisów rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zauważyć należy, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z uregulowaniami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), istotą współwłasności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, iż każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 4 lutego 2011 r. kupiła udział w części prawa własności nieruchomości. Zakup ten został udokumentowany fakturami VAT. Ponieważ Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim i nie posiada rozdzielności majątkowej faktury te zostały wystawione na Ewę Ł. i Zbigniewa Ł. W dniu 30 marca 2011 r. wraz z innymi współwłaścicielami zawarła umowę dzierżawy tej nieruchomości. Z tego tytułu wystawia faktury VAT (jest czynnym podatnikiem), a mąż rachunki (nie jest podatnikiem podatku VAT).

Dokonując analizy opisu sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa usługa dzierżawy jest świadczona zarówno przez Wnioskodawczynię jak również przez jej męża, bowiem z tytułu wykonywania tej czynności Wnioskodawczyni wystawia faktury VAT, natomiast jej mąż wystawia rachunki.

Zatem powyższe oznacza, iż nieruchomość, której udział w części prawa własności, państwo Łazarz nabyli w dniu 4 lutego 2011 r. służy jednocześnie jej działalności gospodarczej, jak również jej męża.

Zatem Wnioskodawczyni, w sprawie będącej przedmiotem wniosku występująca odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącą równowartość 50% kwoty podatku z faktury dokumentującej nabycie udziału w części prawa własności nieruchomości - w zakresie, w jakim nabycie to wykorzystywane jest do wykonywania do wykonywania przez nią czynności opodatkowanych - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Natomiast pozostała kwota podatku naliczonego w wysokości 50% wynikająca z faktury dokumentującej nabycie udziału w części prawa własności nieruchomości będzie związana z wykonywaniem działalności gospodarczej jej małżonka.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż bez znaczenia dla prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie udziału w części prawa własności nieruchomości jest kwestia, iż mąż Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, iż ponieważ tylko ona jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to przysługuje jej prawo odliczenia całego podatku naliczonego wynikającego z opisanych wyżej faktur zakupu części nieruchomości, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl