IBPP2/443-692/13/AMP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 października 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-692/13/AMP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2013 r. (data wpływu 30 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących rozliczenia kosztów paliwa, myjni, płynów eksploatacyjnych nabywanych od Leasingodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących rozliczenia kosztów paliwa, myjni, płynów eksploatacyjnych nabywanych od Leasingodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

C. Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby tego podatku w Polsce.

Spółka prowadzi na terytorium Polski działalność produkcyjną w sektorze motoryzacyjnym, która podlega opodatkowaniu VAT. Spółka produkuje w szczególności: taśmy uszczelniające, uszczelki, elementy wykończeniowe, elementy nadwozia i podwozia samochodowego. W toku prowadzonej działalności gospodarczej Spółka korzysta z samochodów, które leasinguje od leasingodawcy.

Spółka leasinguje dwie kategorie samochodów. Pierwszą z nich są samochody ciężarowe, które spełniają przesłanki techniczne, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy

o transporcie drogowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 585 z późn. zm.) i wymagania formalne, o których mowa w art. 3 ust. 3 przedmiotowej ustawy tj. samochody przeszły dodatkowe badanie techniczne, a dowód rejestracyjny zawiera adnotacje o spełnieniu wymagań technicznych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy.

Spółka wykorzystuje Samochody ciężarowe na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, która podlega opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym w stosunku do Samochodów ciężarowych Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od rat leasingowych, jak i również pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu paliw używanych do napędu tych samochodów.

Drugą kategorią samochodów leasingowanych przez Spółkę są samochody osobowe, które Spółka wykorzystuje w toku prowadzonej działalności gospodarczej, w stosunku do których Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT w wysokości 60% nie więcej niż 6000 zł od rat leasingowych i nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu paliw używanych do ich napędu (są to samochody, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym).

W związku z zawarciem umów leasingu, których przedmiotem są ww. samochody, Spółka ma możliwość korzystania z tzw. kart paliwowych, które umożliwiają Spółce bezgotówkowe nabywanie na stacjach paliw towarów i usług.

Możliwość korzystania z kart paliwowych wynika z umowy zawartej między Leasingodawcą a Spółką, zgodnie z którą: "Koszt paliwa i innych towarów pokrywane są przez Zleceniodawcę na podstawie wystawionej przez Zarządzającego faktury, powiększonej o podatek od towarów i usług. Zarządzający będzie wystawiał fakturę na podstawie faktur wystawianych przez sprzedawców paliwa, z tytułu sprzedaży paliwa i innych towarów - za okresy od pierwszego do ostatniego dnia każdego miesiąca według rzeczywistych cen nabycia".

Mechanizm rozliczeń zakupów dokonywanych przy użyciu kart paliwowych skonstruowany jest w taki sposób, że Leasingodawca na podstawie łączącej go ze sprzedawcami paliwa umowy zleca sprzedawcom paliwa wydawanie określonego asortymentu towarów i wykonywanie określonego rodzaju usług na rzecz Spółki.

Spółka posługując się kartami paliwowymi ma możliwość otrzymania takich towarów jak: paliwo, płyny eksploatacyjne, akcesoria samochodowe, oraz takich usług jak: usługi myjni, możliwość skorzystania z odkurzacza na stacjach paliw.

Ponieważ sprzedawcy paliwa wydając Towary i wykonując Usługi działają na zlecenie Leasingodawcy to dokumentują oni sprzedaż w tym zakresie wystawiając faktury na Leasingodawcę (Leasingodawca i sprzedawcy paliwa mają zawarte odrębne umowy dotyczące sprzedaży między nimi Towarów i Usług wydawanych w oparciu o karty paliwowe).

Następnie Leasingodawca w celu rozliczenia kosztów, którymi został obciążony przez sprzedawców paliwa za Towary i Usługi, które otrzymali bezpośrednio użytkownicy samochodów Spółki wystawia na Spółkę fakturę.

Leasingodawca wystawia na Spółkę jedną fakturę obejmującą wszystkie Towary i Usługi sprzedane w danym okresie rozliczeniowym. Na fakturze wystawionej przez Leasingodawcę wskazane jest, że obejmuje ona: "rozliczenie kosztów paliwa, myjni, płynów i innych produktów pozapaliwowych". Leasingodawca wystawia na Spółkę fakturę wskazując na niej właściwą stawkę VAT. Leasingodawca nie wyodrębnia na wystawianej fakturze wszystkich poszczególnych Towarów i Usług, które odsprzedał Spółce w danym okresie rozliczeniowym. Leasingodawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na okres od 19 kwietnia 2006 r. do 31 maja 2016 r.

Oprócz faktur Spółka otrzymuje od Leasingodawcy zestawienia (w formie plików elektronicznych), które umożliwiają ustalenie w jakim zakresie koszty poszczególnych Towarów i Usług wykazywane na fakturach wystawianych przez Leasingodawcę dotyczą konkretnych leasingowanych samochodów.

Na podstawie dodatkowych zestawień otrzymanych od Leasingodawcy, Spółka jest w stanie jednoznacznie określić w jakim zakresie VAT naliczony na fakturze wystawionej przez Leasingodawcę dotyczy towarów i usług nabywanych do poszczególnych samochodów. W szczególności Spółka jest w stanie ustalić jaka kwota VAT wykazana na otrzymanej fakturze przypada na paliwo nabyte do napędu Samochodów ciężarowych (w stosunku do którego przysługuje Spółce prawo do odliczenia VAT) a jaka kwota VAT związana jest z nabyciem paliwa do napędu Samochodów osobowych (w stosunku do którego Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia VAT).

Towary i Usługi nabywane przez Spółkę nie korzystają ze zwolnienia z VAT. Prawo do odliczenia VAT naliczonego w stosunku do Towarów i Usług nabywanych przez Spółkę nie zostało ograniczone przez ustawodawcę (za wyjątkiem prawa do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu Samochodów osobowych, co wynika wprost z regulacji art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym).

Samochody leasingowane przez Spółkę są jej niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i wykonywania czynności opodatkowanych VAT. W związku z tym, nabywane od Leasingodawcy Towary i Usługi wykorzystywane przy eksploatacji leasingowanych samochodów, również pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących rozliczenie kosztów paliwa, myjni, płynów eksploatacyjnych nabywanych od Leasingodawcy, z wyłączeniem kwot VAT naliczonych przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu Samochodów osobowych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki w omawianym przypadku Leasingodawca dokonuje na jej rzecz odpłatnej dostawy Towarów (odsprzedaje towary nabyte u sprzedawców paliw) lub refakturuje Usługi nabywane we własnym imieniu, ale na rzecz Spółki.

Ponieważ Spółka nabywa te Towary i Usługi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, która podlega opodatkowaniu VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Leasingodawcę z tym zastrzeżeniem, że jeśli chodzi o nabycie paliwa to VAT Spółka może odliczyć tylko w zakresie w jakim nabywane paliwo zostaje wykorzystane do napędu Samochodów ciężarowych (w stosunku do paliwa nabywanego do Samochodów osobowych odliczenie VAT Spółce nie przysługuje).

W omawianym przypadku Leasingodawca dokonuje na rzecz spółki czynności podlegających opodatkowaniu VAT tj. odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju (które podlegają opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W przypadku dostaw Towarów Spółka, Leasingodawca i sprzedawcy paliwa biorą udział w tzw. dostawach łańcuchowych. Sprzedawca paliwa dokonuje dostawy Towarów na rzecz Leasingodawcy, następnie Leasingodawca dokonuje dostawy tego samego towaru na rzecz Spółki. W omawianych dostawach Towar wydawany jest bezpośrednio między pierwszym podmiotem (sprzedawca paliwa), a ostatnim podmiotem w łańcuchu dostaw (Spółka).

Zasady opodatkowania VAT tego typu dostaw uregulowane są w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy kilku podatników dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten sam towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Regulacja ta wprowadza domniemanie ustawowe, zgodnie z którym należy przyjąć, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw dokonał dostawy towaru, która podlega opodatkowaniu VAT, mimo tego, że podmiot pośredniczący między pierwszym sprzedawcą a finalnym nabywcą sam fizycznie nie wszedł w posiadanie towaru (towar jest wydawany bezpośrednio między pierwszym a ostatnim w kolejności podmiotem w łańcuchu dostaw).

W związku z tym, w omawianym przypadku, należy przyjąć, że między Leasingodawcą a Spółką dochodzi do odpłatnej dostawy Towaru podlegającej opodatkowaniu VAT. Nie ma przy tym znaczenia to, że Leasingodawcą nie wchodzi w fizyczne posiadanie odsprzedawanego Towaru i sam fizycznie nie wydaje go Spółce.

Idąc dalej należy zauważyć, że na podstawie umowy z Leasingodawcą Spółka przy użyciu kart paliwowych będzie nabywała również Usługi.

W ocenie Spółki do nabycia przez nią Usług dojdzie na analogicznych zasadach do tych opisanych powyżej, znajdujących zastosowanie w przypadku dostaw towarów tzn. Leasingodawcą odsprzeda Spółce Usługę nabytą u sprzedawców paliwa. Dojdzie zatem do refakturowania Usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl ww. regulacji ustawy o VAT do refakturowania usług dochodzi w sytuacji, gdy podatnik nabywa usługę działając na rzecz osoby trzeciej - finalnego beneficjenta tej usługi. W takim przypadku ustawa o VAT wprowadza zasadę, że podatnik, który nabył usługę działając na rzecz osoby trzeciej sam ją otrzymał a następnie sam wyświadczył i świadczenie to podlega opodatkowaniu VAT.

Tak też będzie w omawianej sytuacji - Leasingodawcą nabywa od sprzedawców paliwa Usługi działając na rzecz Spółki (osoby trzeciej) tj. na jej koszt i ryzyko.

W związku z tym, na gruncie omawianej sprawy należy przyjąć, że mimo, iż Usługi są wykonane na rzecz Spółki bezpośrednio przez sprzedawców paliwa (a nie fizycznie przez Leasingodawcę), to zgodnie z ustawą o VAT należy przyjąć, że to Leasingodawca sam otrzymał te Usługi i wyświadczył je na rzecz Spółki i świadczenie to podlega opodatkowaniu VAT.

Reasumując tą część rozważań, w ocenie Spółki należy przyjąć, że Leasingodawca dokonuje na jej rzecz odpłatnej dostawy Towarów (w ramach dostawy łańcuchowej) i odpłatnego świadczenia Usług (Leasingobiorca refakturuje Usługi). Świadczenia te podlegają opodatkowaniu VAT.

Leasingodawca działa w omawianym przypadku zarówno jako nabywca Towarów i Usług jak również ich sprzedawca (podmiot biorący aktywny udział w dostawie Towarów i świadczeniu Usług). Fakt braku fizycznego dysponowania odsprzedawanym Towarem lub brak fizycznego wykonania Usługi bezpośrednio przez Leasingodawcę na rzecz Spółki nie niweczy takiej kwalifikacji.

Za udziałem Leasingodawcy w łańcuchu dostaw Towarów wykonaniu Usług przemawia to, że ustala on zasady współpracy między sprzedawcami paliw a Leasingodawcą oraz między Leasingodawcą a Spółką. Ponadto w umowie zawartej ze Spółką ustalono sposób wynagradzania Leasingodawcy z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki Towarów i Usług (Leasingodawcą obciąża Spółkę dokładnym kosztem Towarów i Usług wydanych przez sprzedawców paliwa tj. nie dolicza swojej marży).

W zgodzie z takim podejściem pozostaje okoliczność, że Leasingodawca uzyskał koncesję na obrót paliwami ciekłymi. Jak to zostało podniesione w stanie faktycznym niniejszego wniosku:

* Towary i Usługi nabywane przez Spółkę nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT;

* ustawodawca, za wyjątkiem nabycia paliwa do napędu Samochodów osobowych nie wyłączył prawa do odliczenia VAT od Towarów i Usług nabywanych przez Spółkę;

* Spółka wykorzystuje Towary i Usługi do wykonywania czynności opodatkowanych;

w związku z tym, zdaniem Spółki, w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez Leasingodawcę, za wyjątkiem VAT naliczonego w związku z nabyciem paliwa do Samochodów osobowych, które nie spełniają wymogów dających prawo do pełnego odliczenia VAT od paliwa.

W szczególności Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu Samochodów ciężarowych.

Na prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Leasingodawcę, zdaniem Spółki nie ma wpływu to, że Leasingodawca na fakturze dokumentującej sprzedaż Towarów i Usług nie wskazuje wszystkich poszczególnych dostaw Towarów i sprzedaży Usług, które wykonał na rzecz Spółki w danym okresie rozliczeniowym lecz zbiorczą kwotę podstawy opodatkowania (obejmującą wszystkie dostawy i usługi wykonane w danym okresie), od której jest naliczony VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego, w stosunku do której podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia: "stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika".

Z powyższej regulacji wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwot VAT wykazanych na fakturach. W przypadku Spółki ten warunek jest spełniony. Spółka otrzyma od Leasingodawcy fakturę, na której zostanie wykazany VAT.

Idąc dalej należy zauważyć, że Spółka będzie w stanie jednoznacznie określić zakres w jakim przysługuje jej prawo do odliczenia VAT z wystawionej przez Leasingodawcę faktury (tekst jedn.: kwotę VAT, którą będzie mogła odliczyć Spółka). Spółka będzie dysponowała szczegółowym zestawieniem Towarów i Usług nabytych od Leasingodawcy wraz ze wykazanymi kwotami VAT naliczonymi od tych nabyć. W oparciu o takie zestawienie Spółka będzie w stanie określić precyzyjnie zakres swojego prawa do odliczenia VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez Leasingodawcę (tekst jedn.: kwotę VAT, którą będzie mogła odliczyć).

Należy zauważyć, że powszechne są sytuacje, w których podatnicy nie dokonują pełnego odliczenia całej kwoty VAT wykazanej na fakturze. Tak jest np.: w sytuacji gdy podatnik ma prawo jedynie do częściowego odliczenia VAT, według współczynnika odliczenia, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Ponadto ani w ustawie o VAT ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy nie ma wprowadzonego wymogu aby podatnik odliczał całą kwotę VAT wykazaną na otrzymanej fakturze, gdyż w przeciwnym wypadku nie ma w ogóle prawa do odliczenia VAT.

Przeciwne stanowisko, zgodnie z którym brak wykazania odrębnie wszystkich poszczególnych Towarów i Usług na fakturze skutkowałoby brakiem prawa do odliczenia VAT z takiej faktury (w sytuacji, w której podstawa opodatkowania VAT na fakturze wykazana jest prawidłowo), naruszałoby zasadę neutralności VAT, zgodnie z którą podatek ten obciąża konsumentów a nie podmioty prowadzące działalność gospodarczą (Spółkę).

W związku z powyższym, zdaniem Spółki można przyjąć, że Spółka mając wiedzę w jakim zakresie przysługuje jej uprawnienie do odliczenia kwoty VAT wykazanej na otrzymanej fakturze, może odliczyć VAT w tej części.

Reasumując, Spółka otrzyma od Leasingodawcy fakturę dokumentującą sprzedaż Towarów i Usług, wykonaną przez Leasingodawcę, na której zostanie wykazany VAT. Towary i Usługi nabywane od Leasingodawcy Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT. Spółka będzie w stanie precyzyjnie określić kwotę VAT wykazaną na fakturze wystawionej przez Leasingodawcę w stosunku, do której będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT. W związku z tym zdaniem Spółki, będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturze przez Leasingodawcę w tym zakresie z wyjątkiem VAT naliczonego w związku z nabyciem paliwa wykorzystywanego do napędu Samochodów osobowych.

W ocenie Spółki, w omawianej sprawie nie znajdą zastosowania w szczególności żadne regulacje art. 88 ustawy o VAT, które ograniczają prawo do odliczenia VAT po stronie podatnika.

Po pierwsze, prawo do odliczenia VAT, w stosunku do Towarów i Usług nabywanych przez Spółkę nie zostało w żaden sposób ograniczone (tak jak to ma miejsce przykładowo w przypadku usług noclegowych i gastronomicznych, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT), z tym zastrzeżeniem, że Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od paliwa nabywanego do napędu Samochodów osobowych.

Po drugie, w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona, od podatku.

W omawianym przypadku, jak to zostało wskazane powyżej, Leasingodawca dokonuje na rzecz Spółki odpłatnej dostawy Towaru i odpłatnego świadczenia Usług, które podlegają opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jak to zostało podniesione w stanie faktycznym niniejszego wniosku w przypadku przedmiotowych Towarów i Usług nie znajduje zastosowania zwolnienie z opodatkowania VAT.

Reasumując, w ocenie Spółki, Leasingodawca wykonuje na jej rzecz odpłatne dostawy Towarów i odpłatne świadczenie Usług, które podlegają opodatkowaniu VAT. W związku z tym, że nabycie przedmiotowych Towarów i Usług pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zdaniem Spółki, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez Leasingodawcę, z wyłączeniem VAT naliczanego od nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu leasingowanych przez Spółkę Samochodów osobowych.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, iż odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie, w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar, a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a kolejno w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Artykuł 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w "stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W myśl ww. przepisu jest on traktowany tak, jakby świadczył tą usługę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) w toku prowadzonej działalności gospodarczej Spółka korzysta z samochodów, które leasinguje od Leasingodawcy.

Spółka leasinguje dwie kategorie samochodów. Pierwszą z nich są samochody ciężarowe, które spełniają przesłanki techniczne, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 585 z późn. zm.) i wymagania formalne,o których mowa w art. 3 ust. 3 przedmiotowej ustawy tj. samochody przeszły dodatkowe badanie techniczne, a dowód rejestracyjny zawiera adnotacje o spełnieniu wymagań technicznych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy.

Drugą kategorią samochodów leasingowanych przez Spółkę są samochody osobowe, które Spółka wykorzystuje w toku prowadzonej działalności gospodarczej, w stosunku do których Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT w wysokości 60% nie więcej niż 6000 zł od rat leasingowych i nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu paliw używanych do ich napędu (są to samochody, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym).

W związku z zawarciem umów leasingu, których przedmiotem są ww. samochody. Spółka ma możliwość korzystania z tzw. kart paliwowych, które umożliwiają Spółce bezgotówkowe nabywanie na stacjach paliw towarów i usług.

Mechanizm rozliczeń zakupów dokonywanych przy użyciu kart paliwowych skonstruowany jest w taki sposób, że Leasingodawca na podstawie łączącej go ze sprzedawcami paliwa umowy zleca sprzedawcom paliwa wydawanie określonego asortymentu towarów i wykonywanie określonego rodzaju usług na rzecz Spółki.

Spółka posługując się kartami paliwowymi ma możliwość otrzymania takich towarów jak: paliwo, płyny eksploatacyjne, akcesoria samochodowe, oraz takich usług jak: usługi myjni, możliwość skorzystania z odkurzacza na stacjach paliw.

Ponieważ sprzedawcy paliwa wydając Towary i wykonując Usługi działają na zlecenie Leasingodawcy to dokumentują oni sprzedaż w tym zakresie wystawiając faktury na Leasingodawcę (Leasingodawca i sprzedawcy paliwa mają zawarte odrębne umowy dotyczące sprzedaży między nimi Towarów i Usług wydawanych w oparciu o karty paliwowe).

Następnie Leasingodawca w celu rozliczenia kosztów, którymi został obciążony przez sprzedawców paliwa za Towary i Usługi, które otrzymali bezpośrednio użytkownicy samochodów Spółki wystawia na Spółkę fakturę.

W świetle powyższego uznać należy, iż mamy tu do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca nabywa towary i usługi, uprzednio zakupione przez Zarządzającego.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż transakcje dokonywane pomiędzy Zarządzającym a Spółką, polegające na obciążaniu jej za towary i usługi wydane/wykonane dla niej bezpośrednio przez Dostawców stanowią odpłatną dostawę towarów (prawo do dysponowania towarami jak właściciel przechodzi na Wnioskodawcę) i odpłatne świadczenie usług, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W przedmiotowej sprawie Spółka nabywa za pomocą kart paliwowych na określonych przez Zarządzającego stacjach benzynowych Towary (paliwo, płyny eksploatacyjne, akcesoria samochodowe) oraz Usługi (usługi myjni, możliwość skorzystania z odkurzacza na stacjach paliw.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na mocy art. 4 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W opisie sprawy Wnioskodawca podkreślił, iż dokonuje on odliczenia podatku VAT wynikającego z otrzymanych faktur wystawionych przez Zarządzającego z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur otrzymanych od Zarządzającego związanych z korzystaniem z kart paliwowych, w zakresie

w jakim nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z jednoczesnym uwzględnieniem wskazanego powyżej ograniczenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującegow dniu wydania interpretacji w odniesieniu do zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl