IBPP2/443-682/10/ICz - Określenie stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych realizowanych w części mieszkaniowej budynku oraz w części przeznaczonej na garaże oraz lokale handlowo-usługowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 7% przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych realizowanych w budynku, w którym część mieszkaniowa stanowi ponad 50% powierzchni użytkowej budynku oraz w części przeznaczonej na garaże oraz lokale handlowo-usługowe - jest prawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do zastosowania stawki 7% przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych realizowanych w budynku, w którym część mieszkaniowa stanowi ponad 50% powierzchni użytkowej budynku oraz w części przeznaczonej na garaże oraz lokale handlowo-usługowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, polegającą m.in. na produkcji i zakładaniu elementów stolarki budowlanej. Spółka jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 29 lipca 2010 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką, działającą pod firmą A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., będącą generalnym wykonawcą zadania inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu budynku mieszkalno-usługowego z garażem podziemnym, umowę, na mocy, której jako podwykonawca zobowiązał się wykonać (sprefabrykować, dostarczyć, zamontować i wyregulować - wstępnie i ostatecznie) ślusarkę aluminiową w ww. budynku. Wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowej umowy usługi budowlane mieszczą się w grupowaniu 45.42.1 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Roboty instalacyjne stolarki budowlanej). Zgodnie z informacją uzyskaną od inwestora budynek, w którym mają być wykonywane ww. roboty budowlane należy sklasyfikować w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem 1122 - "Budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach". Zgodnie z projektem architektonicznym powierzchnia użytkowa netto budynku wynosi 10656,6 m ^2, przy czym powierzchnia zajmowana przez garaże wynosi 1730,0 m ^2, komórki i pomieszczenia pomocnicze - 1709,9 m ^2, lokale usługowe - 773,5 m ^2, mieszkania 6244,5 m ^2. Z powyższego wynika, iż powierzchnia zajmowana przez mieszkania stanowi 58,6% powierzchni użytkowej budynku. Zgodnie z poczynionymi przez strony ustaleniami, zapłata wynagrodzenia umownego za wykonane roboty następować będzie w kolejnych częściach, osobno dla każdego zakończonego etapu robót, na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT. W związku zaś z faktem, że nie ustalono wyraźnego podziału prac, odnoszącego się, czy to do części mieszkalnej, czy usługowej bądź garażowej, strony przyjęły, iż będą stosować jednolitą 7% stawkę podatku VAT przy ustalaniu wynagrodzenia za wykonywane roboty budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku opisanego stanu faktycznego do robót budowlano-montażowych realizowanych przez Wnioskodawcę w przedmiotowym budynku, zarówno w jego części mieszkaniowej (stanowiącej ponad 50% powierzchni użytkowej budynku), jak i części przeznaczonej na garaże oraz lokale handlowo-usługowe, przy wystawianiu faktur częściowych Wnioskodawca prawidłowo przyjął zastosowanie preferencyjnej 7% stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy: prace budowlano-montażowe, sklasyfikowane w grupowaniu 45.42.1 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, realizowane przez Wnioskodawcę zarówno w części mieszkalnej budynku (stanowiącej ponad 50% powierzchni użytkowej budynku), jak i w części przeznaczonej na garaże oraz lokale handlowo-usługowe, powinny być opodatkowane stawką preferencyjną 7%. Na uzasadnienie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na następujące akty prawne:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%. Jednakże zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak ust. 2 tegoż artykułu stanowi, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Według art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z dodanym do art. 41 ustawy o VAT, ustępem 12a przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W myśl ust. 12b ww. artykułu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Niemniej jednak, zgodnie z treścią § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nie objętym tym programem.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy, że dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z przepisami cyt. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne: budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Rozporządzenie przyporządkowuje poszczególne budynki do sekcji, działów, grup oraz klas. Zgodnie z ww. rozporządzeniem w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, przy czym, dział ten obejmuje: budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112 oraz budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Odnosząc zatem wskazane regulacje do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż zastosowanie właściwej stawki podatku VAT na wykonywane roboty remontowo-budowlane uzależnione jest od zaklasyfikowania przedmiotowego budynku do odpowiedniego symbolu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Podstawą zaliczenia obiektów budowlanych do poszczególnych zbiorów głównych, zbiorów i podzbiorów PKOB jest przeważające znaczenie danego obiektu. Zastosowanie w przedmiotowej sprawie prawidłowej stawki podatku od towarów i usług do prowadzonych robót budowlanych uzależnione jest od zaklasyfikowania ww. budynku, zgodnie z przeważającym przeznaczeniem tegoż budynku.

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym stwierdzić należy, iż przedmiotowy obiekt stanowi budynek mieszkalny, któremu według zasad PKOB można nadać symbol PKOB 11, wobec czego wykonywane na nim przez Wnioskodawcę roboty budowlane należy opodatkować w całości stawką podatku VAT w wysokości 7%. W przeciwnym wypadku do całości robót zastosowanie znalazłaby stawka 22%.

Zaprezentowane stanowisko wynika z faktu, iż zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. obniża się do wysokości 7% stawkę podatku w odniesieniu do robót budowlanych wykonywanych w budynku mieszkalnym stałego zamieszkania, sklasyfikowanym w PKOB w dziale 11, tj. w obiekcie budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż w przedmiotowym budynku oprócz części mieszkalnej znajduje się również część usługowa, czy garażowa. Decydujące znaczenie ma przeznaczenie budynku jako całości. Dopiero w sytuacji, gdyby przedmiotem robót (na podstawie odrębnej umowy), stałyby się usługi budowlano-montażowe podejmowane konkretnie w lokalach o przeznaczeniu usługowym w budynku o charakterze mieszkalno-usługowym, to do takich robót znalazłaby zastosowanie 22% stawka podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w samej ustawie, jak też w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Podkreślić przy tym należy, iż jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o VAT oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, zgodnie z § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Podkreślić należy, że zgodnie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Objaśnieniach Wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice) oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

W myśl przepisu § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Ponadto należy zauważyć, iż co do zasady, zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Pamiętać przy tym jednak trzeba, że zgodnie z generalnym trójpodziałem działalności gospodarczej, działalność dzieli się na trzy główne grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 statystycznych zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej dla celów podatkowych, roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane (montowane) wyroby (sprzęt, maszyny, urządzenia), z następującymi zastrzeżeniami:

* roboty instalacyjne, wykonane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu,

* gdy w określonej klasie nie została wyodrębniona odpowiednia podkategoria dla robót instalacyjnych i montażowych, to czynności te klasyfikuje się w grupowaniach obejmujących dany wyrób,

* budowlane roboty instalacyjne i montażowe klasyfikuje się w dziale 45,

* roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, klasyfikowane są tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 52.

Zatem jeżeli producent montuje lub instaluje wyprodukowany przez siebie wyrób budowlany, jego czynność klasyfikowana jest w grupowaniu obejmującym dany wyrób. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje to tym, iż powyższa czynność stanowi dostawę towarów, a nie usługę. W konsekwencji prawidłową stawką podatku jest w takim przypadku stawka podatku przypisana do dostawy towaru.

Stosownie do ww. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, obowiązującej dla celów podatku VAT, w dziale 45 mieszczą się roboty budowlane. Dział ten obejmuje:

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 tego artykułu ustawy o VAT oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyjątkiem lokali użytkowych. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na to, że w przypadku usług związanych z wykonywaniem robót budowlano-montażowych, kluczowym elementem pozwalającym prawidłowo określić stawkę podatku VAT jest rodzaj obiektu (budynku), w którym roboty te są wykonywane. Istotnym jest też czy umowa pomiędzy stronami dotyczy ww. obiektu jako całości, czy też istnieją odrębne umowy np. na wykonanie robót budowlanych w samym lokalu użytkowym.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą polegającą min. na produkcji i zakładaniu elementów stolarki budowlanej.

W dniu 29 lipca 2010 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką, będącą generalnym wykonawcą zadania inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu budynku mieszkalno-usługowego z garażem podziemnym, umowę, na mocy, której jako podwykonawca zobowiązał się wykonać (sprefabrykować, dostarczyć, zamontować i wyregulować - wstępnie i ostatecznie) ślusarkę aluminiową w ww. budynku. Wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowej umowy usługi budowlane mieszczą się w grupowaniu 45.42.1 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Roboty instalacyjne stolarki budowlanej). Zgodnie z informacją uzyskaną od inwestora budynek, w którym mają być wykonywane ww. roboty budowlane należy sklasyfikować w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem 1122 - "Budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach". Zgodnie z projektem architektonicznym powierzchnia użytkowa netto budynku wynosi 10656,6 m ^2, przy czym powierzchnia zajmowana przez garaże wynosi 1730,0 m ^2, komórki i pomieszczenia pomocnicze - 1709,9 m ^2, lokale usługowe - 773,5 m ^2, mieszkania 6244,5 m ^2. Z powyższego wynika, iż powierzchnia zajmowana przez mieszkania stanowi 58,6% powierzchni użytkowej budynku. Zgodnie z poczynionymi przez strony ustaleniami, zapłata wynagrodzenia umownego za wykonane roboty następować będzie w kolejnych częściach, osobno dla każdego zakończonego etapu robót, na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT. W związku zaś z faktem, że nie ustalono wyraźnego podziału prac, odnoszącego się, czy to do części mieszkalnej, czy usługowej bądź garażowej, strony przyjęły, iż będą stosować jednolitą 7% stawkę podatku VAT przy ustalaniu wynagrodzenia za wykonywane roboty budowlane.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że o ile wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę prace budowlano-montażowe (polegające na sprefabrykowaniu, dostarczeniu, zamontowaniu i wyregulowaniu ślusarki aluminiowej w ww. budynku) faktycznie należy klasyfikować wg PKWiU w dziale 45 pod symbolem 45.42.1 - Roboty instalacyjne stolarki budowlanej, a Wnioskodawca wykonuje je na podstawie zawartych umów jako usługi kompleksowe montażu wraz z materiałem, w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, to wówczas Wnioskodawca do wykonanych czynności, będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 7%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż zmiana któregokolwiek elementu stanu faktycznego, (w szczególności innego niż wskazane przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wg PKWiU świadczonych przez niego usług) powoduje utratę ważności niniejszej interpretacji.

Należy także wyjaśnić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU oraz budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji świadczonych przez Wnioskodawcę usług według PKWiU oraz budynku według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania budynku oraz wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W związku z powyższym w niniejszej interpretacji tut. organ odniósł się do klasyfikacji podanych przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.