IBPP2/443-67/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 27 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii za realizację określonego poziomu zakupów polepszaczy - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania premii za realizację określonego poziomu zakupów polepszaczy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 27 stycznia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W oparciu o zawartą z producentem umowę handlową Wnioskodawca nabywa polepszacze do pieczywa. Umowa ta gwarantuje odbiorcy dokonującemu zakupu polepszaczy prawo do tzw. bonusu dodatkowego płatnego po zakończeniu roku kalendarzowego. Bonus dodatkowy wypłacany jest w wysokości stanowiącej równowartość określonej procentowo części wartości netto zakupów polepszaczy zrealizowanych u producenta w okresie poprzedzającego roku kalendarzowego.

Bonus dodatkowy przysługuje pod warunkiem realizacji przez Wnioskodawcy następujących zobowiązań wynikających z podpisanej umowy:

* nienabywania polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta,

* nienabywania polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta przez osoby lub podmioty powiązane z Wnioskodawcą.

Producent ma również prawo do odmowy wypłaty bonusu w przypadku uchybienia przez Wnioskodawcę jakimkolwiek postanowieniom umowy oraz w przypadku wystąpienia przez odbiorcę zawinionych działań lub zaniechań nie stanowiących naruszenia umowy, a skutkujących powstaniem szkody majątkowej u producenta.

Wnioskodawca traci prawo do całego bonusu dodatkowego w przypadku przedterminowego rozwiązania umowy, przed końcem uzgodnionego okresu obowiązywania zobowiązań w zakresie zachowań lojalnościowych o których mowa wyżej oraz w sytuacji, gdy umowa zostanie rozwiązana przez Wnioskodawcę lub przez producenta, ale z przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy.

Bonus dodatkowy za 2007 r. rozliczono na podstawie faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę.

W piśmie z dnia 23 stycznia 2009 r. Wnioskodawca dodał, iż bonusy dodatkowe dotyczą zakupu polepszaczy do pieczywa. Prawo do bonusu określonego w wysokości 5%, liczonego od wartości netto zakupionych w okresie roku kalendarzowego polepszaczy posiada dystrybutor który w okresie roku kalendarzowego objętego umową, dokona zakupu polepszaczy wyłącznie u dostawcy, z którym związał się umową. Ww. bonus ma charakter lojalnościowy i nie jest zależny od ilości zakupionych w okresie roku kalendarzowego polepszaczy. Procentowa wartość bonusu jest stała i wynika wprost z umowy. Wartość netto otrzymanego bonusu zależna jest tylko od wartości zakupów dokonanych u dostawcy. Uzyskanie ww. bonusu nie jest zależne od spełnienia przez nabywcę dodatkowych warunków, wykraczających poza opisane powyżej zasady.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane premie (bonus dodatkowy) za realizację zobowiązań wynikających z umowy, stanowiący określony procent wartości netto zakupionych polepszaczy podlega przepisom o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy: bonus uzależniony jest od zobowiązania się do nie nabywania polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta. Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, a zatem powinno być udokumentowane fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Stosownie do art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z wniosku wynika, iż w oparciu o zawartą z producentem umowę handlową Wnioskodawca nabywa polepszacze do pieczywa. Umowa ta gwarantuje odbiorcy dokonującemu zakupu polepszaczy prawo do tzw. bonusu dodatkowego płatnego po zakończeniu roku kalendarzowego. Bonus dodatkowy wypłacany jest w wysokości stanowiącej równowartość określonej procentowo części wartości netto zakupów polepszaczy zrealizowanych u producenta w okresie poprzedzającego roku kalendarzowego.

Bonus dodatkowy przysługuje pod warunkiem realizacji przez Wnioskodawcy następujących zobowiązań wynikających z podpisanej umowy:

* nienabywania polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta,

* nienabywania polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta przez osoby lub podmioty powiązane z Wnioskodawcą.

Producent ma również prawo do odmowy wypłaty bonusu w przypadku uchybienia przez Wnioskodawcę jakimkolwiek postanowieniom umowy oraz w przypadku wystąpienia przez odbiorcę zawinionych działań lub zaniechań nie stanowiących naruszenia umowy, a skutkujących powstaniem szkody majątkowej u producenta.

Wnioskodawca traci prawo do całego bonusu dodatkowego w przypadku przedterminowego rozwiązania umowy, przed końcem uzgodnionego okresu obowiązywania zobowiązań w zakresie zachowań lojalnościowych o których mowa wyżej oraz w sytuacji, gdy umowa zostanie rozwiązana przez Wnioskodawcę lub przez producenta, ale z przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy.

Premia ta nie ma więc charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego zachowania Wnioskodawcy. Usługobiorcą jest producent polepszaczy, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której Wnioskodawca decyduje się na dokonywanie zakupów od niego i jednocześnie niedokonywanie zakupów u producentów konkurencyjnych.

Otrzymanie przedmiotowej premii pieniężnej jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się Wnioskodawcy w stosunku do producenta. Wypłacając premię pieniężną producent nagradza Wnioskodawcę za realizację przez Wnioskodawcę następujących zobowiązań wynikających z podpisanej umowy:

* nienabywanie polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta,

* nienabywanie polepszaczy do pieczywa od dostawców konkurencyjnych wobec producenta przez osoby lub podmioty powiązane z Wnioskodawcą.

Ww. premia pieniężna (bonus dodatkowy) powinna być w związku z tym traktowana jako wynagrodzenie za ww. zachowanie Wnioskodawcy, które stanowi w tym przypadku świadczenie usług za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy. Jako zapłatę za wykonaną usługę Wnioskodawca otrzymuje premię pieniężną.

Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego ww. zachowanie Wnioskodawcy, za które producent (partner handlowy) przyznaje premię pieniężną nazwaną bonusem dodatkowym należy uznać za świadczenie usług, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

W związku z powyższym w przedmiotowej sytuacji świadczenie usługi, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie nazwane bonusem dodatkowym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych oraz winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę - tj. Wnioskodawcę - faktury VAT na rzecz nabywcy usługi - tj. producenta polepszaczy do pieczywa.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.