IBPP2/443-654/11/WN - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z publiczną emisją akcji oraz debiutem spółki na giełdzie papierów wartościowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2009 r. Sygn. akt III SA/Gl 776/09 oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 marca 2011 r. Sygn. akt I FSK 571/10, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu wydatków związanych z publiczną emisją akcji oraz debiutem na giełdzie papierów wartościowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu wydatków związanych z publiczną emisją akcji oraz debiutem na giełdzie papierów wartościowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej p.d.o.p.) oraz podatku VAT. W dniu 18 lutego 2008 r. Walne Zgromadzenie Wnioskodawcy podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki w drodze emisji publicznej akcji Serii B. Pozyskane w wyniku emisji środki przeznaczone zostaną na kontynuację działalności oraz dalszy dynamiczny rozwój. Natomiast część pozyskanych środków zostanie przeznaczona na kontynuację prowadzonych badań i wdrażanie nowych rozwiązań. Oferta publiczna nowej emisji akcji połączona jest z debiutem spółki na giełdzie papierów wartościowych. Upublicznienie Spółki umożliwia również pozyskanie innych źródeł finansowania, np. kredytów bankowych. Wprowadzenie Spółki na Giełdę Papierów Wartościowych wiąże się z podniesieniem jej prestiżu oraz ze wzrostem wiarygodności i transparentności dla kontrahentów.

W związku z publiczną emisją akcji oraz dopuszczeniem akcji do obrotu na rynku regulowanym Spółka poniosła i nadal będzie ponosić wydatki związane z zaplanowaniem, organizacją i przeprowadzeniem tego procesu, na które składają się koszty:

* usług doradztwa prawnego oraz finansowego

* przygotowania prospektu emisyjnego (koszty sporządzenia prospektu i prognozy, audytu finansowego oraz doradztwa prawnego)

* marketingowe - związane z poszukiwaniem inwestorów

* obowiązkowych opłat (m.in. opłat notarialnych, sądowych, giełdowych)

* inne związane z publiczną emisją akcji oraz debiutem na giełdzie.

Opisane koszty ponoszone były przez Spółkę w okresie od stycznia 2008 r. do stycznia 2009 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT naliczony od zakupów związanych z publiczną emisją akcji oraz debiutem na Giełdzie Papierów Wartościowych podlega odliczeniu od podatku VAT należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z publiczną emisją akcji i debiutem na giełdzie podlega odliczeniu od podatku należnego na zasadach ogólnych (art. 86 ustawy o VAT), ponieważ koszty te stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o p.d.o.p. oraz są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2009 r. znak IBPP2/443-54/09/WN uznano stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2009 r. przedmiotowej skargi, wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r. Sygn. akt III SA/Gl 776/09 uchylił ww. interpretację indywidualną znak IBPP2/443-54/09/WN.

W uzasadnieniu wyroku Sąd uznał, iż w zaskarżonej interpretacji indywidualnej Minister Finansów dokonał błędnej wykładni przepisów art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W ocenie Sądu przeprowadzone w określonych na wstępie ramach badanie zgodności z prawem zaskarżonej interpretacji wykazało, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Podwyższenie kapitału zakładowego spółki, poprzez emisję przez spółkę akcyjną akcji dopuszczonych do obrotu publicznego jest czynnością, która prowadzi do uzyskania dodatkowego kapitału przez spółkę, który wykorzystywany jest do działalności gospodarczej spółki. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki nie stanowi czynności opodatkowanej, jednak czynność ta podejmowana jest w związku z szeroko rozumianą działalnością gospodarczą w wyniku tej czynności spółka będąca podatnikiem uzyskuje środki pieniężne wykorzystywane do prowadzenia podstawowej działalności. Emisja akcji jest jednym z podstawowych sposobów pozyskiwania kapitału przez spółkę akcyjną. Zatem jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę są czynności opodatkowane podatkiem VAT, to wydatki ponoszone przez spółkę w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego należy uznać za czynności, które służą prowadzeniu działalności opodatkowanej. Z tego względu podatek naliczony związany z tymi wydatkami podlegać będzie odliczeniu od podatku należnego w takim zakresie, w jakim podatek ten będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Pogląd ten jest prezentowany w orzecznictwie sądów administracyjnych - wskazać można na wyrok WSA w Białymstoku z dnia 21 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 516/08 (LEX nr 484860), wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 269/08 (M.Podat. 2008, nr 8, s. 5), wyroki WSA w Gliwicach z dnia 18 grudnia 2008 r. o sygn. akt III SA/Gl 1358/08 (LEX nr 484988) oraz powoływany przez pełnomocnika Spółki z dnia 6 października 2009 r. Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela to stanowisko.

Zdaniem Sądu, Spółka skarżąca zasadnie w skardze wskazywała na to, że przedmiotowe wydatki mają charakter ogólny i związane są z jej działalnością gospodarczą szeroko rozumianą i nie należy oceniać ich, mając na uwadze tylko bezpośrednie powiązanie tych wydatków z emisją akcji. W przypadku tego rodzaju wydatków należy mieć na uwadze obiektywną możliwość przyczynienia się tych wydatków do generowania przez podatnika obrotu podlegającego opodatkowaniu.

Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny, który w uzasadnieniu wyroku z 7 marca 2006 r., I FSK 121/05 stwierdził, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z procesem podwyższania kapitału zakładowego oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, stwierdzając w uzasadnieniu wyroku z 2 czerwca 2008 r., III SA/Wa 269/08 (publ. M.Podt. 2008, nr 8, s. 5), iż: "gromadzenie kapitału przeznaczonego do wykonywania działalność gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT jest procesem gospodarczym służącym prowadzeniu sprzedaży opodatkowanej i naliczony w związku z tym podatek VAT podlegać będzie odliczeniu od podatku należnego na zasadach określonych w VATU".

W opinii Sądu, wskazać także należy na wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Białymstoku z 21 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 516/08 (LEX nr 484850), który w tezie nr 2 zaakcentował, iż: "Emisja akcji zmierzająca do powiększenia kapitału Spółki jest dokonywana z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, a w konsekwencji należy uznać, iż wydatki związane z ich emisją są wydatkami stanowiącymi część ogólnych kosztów Spółki stanowiących element cenotwórczy, spełniają tym samym wymogi określone w art. 86 ust. 1 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług."

Pogląd ten, jak słusznie wskazała strona skarżąca, znajduje także oparcie w powołanych w skardze wyrokach TSUE i innych wyrokach krajowych sądów administracyjnych.

Nadto Sąd podzielił stanowisko strony skarżącej wyrażone w skardze, a zaprezentowane wyżej, co do kwestii zakwalifikowania opisanych w pytaniu wydatków. Wydatki na podwyższenie kapitału zakładowego spółki oraz emisję akcji niewątpliwie spełniają przesłanki poniesienia ich w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów bowiem wiążą się z pozyskaniem środków na działalność spółki. Nie są one przy tym wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zawiera katalog wyłączeń.

Z tych powodów Sąd uznał, że zaskarżona interpretacja indywidualna zawiera błędne stanowisko organów podatkowych w zakresie interpretacji art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT poprzez stwierdzenie, że przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 powoduje, że art. 86 ust. 1 nie ma zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku do wydatków poniesionych w okresie od stycznia 2008 r. do 30 listopada 2008 r. W związku z powyższym doszło do naruszenia art. 86 ust. 1 ustawy VAT w związku z art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa oraz art. 14c § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa poprzez jego zastosowanie.

Od powyższego wyroku Minister Finansów reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 29 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 571/10 skarga kasacyjna została oddalona.

W uzasadnieniu wyroku NSA stwierdził, iż odnosząc się do zarzutu naruszenia prawa materialnego, należy podkreślić, że Sąd I instancji uzasadnił swoje stanowisko, w którym przyznał Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych, wymienionych we wniosku wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego w drodze publicznej emisji akcji oraz debiutem na giełdzie, przede wszystkim tym, że wydatki te stanowią czynności, które służą prowadzeniu działalności opodatkowanej. Przedmiotowe wydatki o charakterze ogólnym, związane z szeroko rozumianą działalnością gospodarczą nie są bezpośrednio powiązane z emisją akcji, ale przyczyniają się one do generowania przez podatnika obrotu podlegającego opodatkowaniu, stąd Spółka na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zachowała prawo do odliczenia podatku.

Powyższe stanowisko, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zasługuje na aprobatę, zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W wyroku z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz, na który powołał się autor skargi kasacyjnej, TSUE stwierdził, że jakkolwiek emisja nowych akcji nie stanowi czynności należącej do zakresu przedmiotowego art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy, to art. 17 ust. 1 i 2 przyznaje prawo do odliczenia całego podatku od wartości dodanej obciążającego wydatki poniesione przez podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w ramach emisji akcji, o ile wszystkie czynności dokonane przez tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane.

Koniecznym warunkiem odliczenia VAT jest zatem istnienie związku pomiędzy zakupami a transakcją opodatkowaną. Jednakże nie zawsze związek ten musi być tego rodzaju, by można było przypisać bezpośrednio dany wydatek do konkretnej transakcji opodatkowanej. W przypadku bowiem tzw. kosztów ogólnych, które stanowią element cenotwórczy w działalności gospodarczej podatnika, wydatki na ten cel zachowują także bezpośredni związek z działalnością, a podatnik ma prawo do odliczenia VAT z tytułu tych zakupów w takim zakresie, w jakim działalność ogólna daje prawo do odliczenia VAT.

W uznaniu, że zaprezentowana w zaskarżonym wyroku wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy o VAT była prawidłowa, należało ocenić zarzut skargi kasacyjnej o błędnym braku zastosowania w sprawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Sąd I instancji nie zgodził się ze stanowiskiem organu zaprezentowanym w interpretacji, że Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowych wydatków poniesionych w związku z emisją akcji, ponieważ nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie jednak, co zasadnie podniósł autor skargi kasacyjnej, Sąd I instancji dokonał klasyfikacji spornych kosztów, zaliczając je do kosztów uzyskania przychodów. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd dualistycznie ocenił brak zastosowania w sprawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT; z jednej strony wskazał, że wystarczające jest wykazanie, że wydatek, należący do kategorii ogólnych pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością opodatkowaną, a drugiej strony stanął na stanowisku, że sporne wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uzasadnione jest stanowisko Sądu I instancji, w którym stanął on na stanowisku, że decydujące znaczenie dla odliczenia podatku naliczonego jest powiązanie wydatku z działalnością opodatkowaną Spółki w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast nie podziela wywodów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, co do uznania, że sporne wydatki spełniają przesłanki poniesienia ich w celu osiągnięcia przychodów, bo wiążą się z pozyskaniem środków na działalność Spółki i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny pragnie podkreślić, że analizowany przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT został uchylony z dniem 1 grudnia 2008 r. Z uzasadnienia projektu ustawy nowelizującej z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) wynikało, że zmiana ta spowodowana była koniecznością usunięcia sprzeczności obowiązujących norm prawnych z regulacjami zawartymi w Dyrektywie 2006/112/WE oraz realizacją zasady neutralności VAT przez wykreślenie przepisu dotyczącego braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy wydatek nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wielokrotnie orzecznictwo sądów administracyjnych wypowiadało się w przedmiocie niezgodności uregulowania zawartego w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT z dyrektywami unijnymi (art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy, art. 176 dyrektywy 2006/112/E) w związku z tym, że wyłączenie w tym przepisie nie odnosiło się do określonej przedmiotowo kategorii towarów i usług, lecz do wszelkich wydatków na nabycie towarów i usług, w tym również związanych z działalnością opodatkowaną podatnika, które z uwagi na zapisy przepisów o podatkach dochodowych nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w tych podatkach. Stanowisko takie zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjnych m.in. w wyrokach z 14 października 2010 r. w sprawie I FSK 1834/09, z 7 marca 2006 r. w sprawie I FSK 121/05. Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela stanowisko w powołanych wyrokach.

Powyższe wywody skutkują wnioskiem, że poszukiwanie uzasadnienia do przyznania Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na emisję akcji i wprowadzenie ich na GPW, w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma uzasadnienia prawnego. Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela stanowiska Sądu I instancji, w którym uznał on, że przedmiotowe wydatki zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania czy zabezpieczenia źródła przychodów. Stanowisko takie budzi uzasadnione wątpliwości w świetle treści uchwały NSA z dnia 24 stycznia 2011 r. w sprawie II FPS 6/10, w której niektóre z wydatków (opłaty notarialne, sądowe, giełdowe) wskazanych we wniosku w niniejszej sprawie, w której uznano, że wydatki w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji nie są kosztami uzyskania przychodów w zakresie tych wydatków, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego nietrafność oceny Sądu I instancji, co do kwalifikacji spornych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wpływa na zasadność stanowiska, że wydatek taki pozostając w związku z działalnością opodatkowaną, jako wydatek charakterze ogólnym daje Spółce prawo do odliczenia VAT naliczonego z tego tytułu.

Z uwagi na powyższe stanowisko zarzuty skargi kasacyjnej w zakresie naruszenia prawa procesowego przez rozstrzygnięcie niniejszej sprawy przez Sąd I instancji przed zakończeniem postępowania w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, należało uznać za niezasadne. Z uwagi na przedstawiony wyżej brak związku pomiędzy prawem do odliczenia podatku naliczonego od należnego VAT z tytułu zakupów pozostających w związku z działalnością opodatkowaną a nie kwalifikowanych do kosztów uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego, zarzuty procesowe nie mogły mieć istotnego wpływu na wynik sprawy. Z tego tytułu, aczkolwiek uzasadnienie wyroku Sądu I instancji w zakresie uznania, że przedstawione we wniosku o interpretacje wydatki są kosztami uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest błędne skarga kasacyjna podlegała oddaleniu zgodnie z art. 184 p.p.s.a.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze ocenę prawną wyrażoną w powołanych wyżej orzeczeniach, jak również obowiązujący stan prawny stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez świadczenie usług - o czym stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

* zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższych regulacji wynika, iż emisja akcji jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego mimo, że zachodzą ogólne przesłanki uprawniające podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy dokonana w zgodzie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. L 145 z 13 czerwca 1977 r.) winna uwzględniać orzecznictwo ETS, które powstało na tle art. 17 (2) VI Dyrektywy, stanowiącego, iż "w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do celów transakcji opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku przypadającego do zapłaty". Powyższe stwierdzenie zgodne jest z rozstrzygnięciem ETS z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83 D.A. Rompelman-Van Deelen v. Minister van Financiën, zgodnie z którym na podstawie wymienionych wyżej przepisów można uznać, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści orzeczenia wynika również, że wspólny system podatku VAT gwarantuje, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi". Natomiast z orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości - wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise wynika także, iż prawo do odliczenia podatku przysługuje, gdy istnieje bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Orzeczenie z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz (sygn. akt C-465/03) zawiera stwierdzenie, że art. 17 (1) i art. 17 (2) VI Dyrektywy (obecnie art. 167 i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. UE L Nr 347) przyznaje podatnikowi prawo do odliczenia całości VAT obciążającego wydatki poniesione przez niego w związku ze świadczeniami spełnionymi na jego rzecz przy emisji akcji pod warunkiem, że wszystkie profesjonalnie transakcje podatnika są opodatkowane.

W świetle powyższego odstępstwa od zasad wynikających z omawianych Dyrektyw w przepisach krajowych muszą być tak precyzyjnie skonstruowane, aby osiągały swój cel wypaczając w jak najmniejszym stopniu funkcjonowanie systemu VAT, tzn. muszą być jak najmniej "inwazyjne". Zatem przepis art. 88 ust. 1 pkt ustawy o VAT obowiązujący do 30 listopada 2008 r. zakazujący odliczenia w tak generalnym wymiarze tego kryterium nie spełnia.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej p.d.o.p.) oraz podatku VAT. W dniu 18 lutego 2008 r. Walne Zgromadzenie Wnioskodawcy podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki w drodze emisji publicznej akcji Serii B. Pozyskane w wyniku emisji środki przeznaczone zostaną na kontynuację działalności oraz dalszy dynamiczny rozwój. Natomiast część pozyskanych środków zostanie przeznaczona na kontynuację prowadzonych badań i wdrażanie nowych rozwiązań. Oferta publiczna nowej emisji akcji połączona jest z debiutem spółki na giełdzie papierów wartościowych. Upublicznienie Spółki umożliwia również pozyskanie innych źródeł finansowania, np. kredytów bankowych. Wprowadzenie Spółki na Giełdę Papierów Wartościowych wiąże się z podniesieniem jej prestiżu oraz ze wzrostem wiarygodności i transparentności dla kontrahentów.

W związku z publiczną emisją akcji oraz dopuszczeniem akcji do obrotu na rynku regulowanym Spółka poniosła i nadal będzie ponosić wydatki związane z zaplanowaniem, organizacją i przeprowadzeniem tego procesu, na które składają się koszty:

* usług doradztwa prawnego oraz finansowego

* przygotowania prospektu emisyjnego (koszty sporządzenia prospektu i prognozy, audytu finansowego oraz doradztwa prawnego)

* marketingowe - związane z poszukiwaniem inwestorów

* obowiązkowych opłat (m.in. opłat notarialnych, sądowych, giełdowych)

* inne związane z publiczną emisją akcji oraz debiutem na giełdzie.

Opisane koszty ponoszone były przez Spółkę w okresie od stycznia 2008 r. do stycznia 2009 r..

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wydatki związane z publiczną emisją akcji oraz dopuszczeniem akcji do obrotu na rynku regulowanym, są związane z działalnością opodatkowaną Spółki. Celem Wnioskodawcy, jak można przypuszczać, jest też pozyskanie w przyszłości dochodów, czyli wydatki te wywierają wpływ na wysokość uzyskiwanego przez Spółkę obrotu, który podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem wydatki ponoszone w związku z publiczną emisją akcji należy uznać za czynności, które służą prowadzeniu działalności opodatkowanej. Występuje pośredni związek emisji akcji z prowadzoną działalnością Spółki, gdyż pozyskane w drodze emisji środki finansowe służą intensyfikacji prowadzonej działalności gospodarczej, z której przychody są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W efekcie, podatek naliczony związany z przedmiotowymi wydatkami podlega odliczeniu od podatku należnego w takim zakresie, w jakim podatek ten jest związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Reasumując, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w okresie od stycznia 2008 r. do stycznia 2009 r. w toku postępowania mającego na celu podwyższenie kapitału zakładowego w drodze publicznej emisji akcji serii "B".

Należy zaznaczyć, iż w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.