IBPP2/443-651/11/ABu - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem motocykla oraz paliwa do jego napędu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-651/11/ABu Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem motocykla oraz paliwa do jego napędu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 23 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup motocykla oraz z tytułu nabycia paliwa do tego motocykla - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 23 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup motocykla oraz z tytułu nabycia paliwa do tego motocykla.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego pod nazwą X, nabył w dniu 10 maja 2011 r. na podstawie faktury VAT motocykl marki BMW i wprowadził do ewidencji środków trwałych swojej działalności. Motocykl jest wykorzystywany w działalności jako środek transportu głównie w obrębie aglomeracji miejskich. Wykorzystanie motocykla pozwala na zaoszczędzenie czasu w trakcie dojazdu do kontrahentów lub urzędów oraz dzięki rozmiarom ułatwia parkowanie a także pozwala na wprowadzenie istotnych oszczędności w zakresie zużycia paliwa. Jednocześnie jest wykorzystywany jako środek transportu w przypadku dostarczania klientom drobnych przesyłek, związanych z dokonanym przez nich zakupem.

W piśmie uzupełniającym z dnia 23 sierpnia 2011 r., Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT, a zakupiony motocykl służy mu wyłącznie do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik może rozliczyć VAT z faktury potwierdzającej zakup motocykla oraz od zakupu paliwa w sytuacji gdy paliwo tankowane do motocykla jest kupowane na fakturę rozliczaną w kosztach działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ograniczenie odliczenia podatku VAT dotyczyło zakupu samochodów osobowych i innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg i paliwa do ich napędu. Nie było zaś ograniczeń dotyczących odliczenia podatku VAT od zakupu motocykli (które nie mieściły się w definicji samochodu osobowego czy też innego samochodu o ładowności do 500 kg) i zakazu odliczania VAT od paliwa do ich napędu. Z dniem 11 marca 2004 r. wprowadzony został przepis art. 88 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochodu osobowego czy innych pojazdów samochodowych. Jednakże w art. 86 ust. 4 ustawy ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Zgodnie z art. 2 pkt 45 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, motocykl jest to pojazd jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy. Definicja motocykla pozwala stwierdzić, iż motocykl nie jest samochodem osobowym ani też innym samochodem, a w związku z powyższym nie obejmują go przepisy ograniczające możliwość odliczenia podatku VAT od paliwa do jego tankowania.

Ponadto w związku z wyrokiem ETS z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie Magoora C-414/0, po dniu 1 maja 2004 r. można uznać iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionego motocykla oraz od paliwa do motocykla, co przytoczono m.in. w interpretacjach indywidualnych o numerach: ITPP1/443-818b/09/BK, IPPP1-443-1070/10-2EK z dnia 4 stycznia 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu pełny odpis podatku VAT od motocykla jak i paliw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Natomiast, zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Należy również wskazać, iż ustawa nowelizująca nie definiuje pojęcia samochodu oraz pojazdu samochodowego. Jednakże w art. 3 ust. 2 ustawodawca odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym, dlatego też na potrzeby niniejszej sprawy należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 31 i pkt 33 ww. ustawy - Prawo o ruchu drogowym, "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś "pojazd samochodowy" - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Motocykl natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, jest to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył w dniu 10 maja 2011 r. na podstawie faktury VAT motocykl i wprowadził go do ewidencji środków trwałych swojej działalności. Motocykl jest wykorzystywany w działalności jako środek transportu, głównie w obrębie aglomeracji miejskich. Wykorzystanie motocykla pozwala na zaoszczędzenie czasu w trakcie dojazdu do kontrahentów lub urzędów oraz dzięki rozmiarom ułatwia parkowanie, a także pozwala na wprowadzenie istotnych oszczędności w zakresie zużycia paliwa. Jednocześnie ww. motocykl jest wykorzystywany jako środek transportu w przypadku dostarczania klientom drobnych przesyłek, związanych z dokonanym przez nich zakupem. W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupiony motocykl służy wyłącznie do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy - z uwagi na treść art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy nowelizującej - przy nabyciu ww. motocykla przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł, przy założeniu, że będący przedmiotem zapytania motocykl wykorzystywany będzie wyłącznie do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi i nie wystąpią wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Natomiast stosownie do art. 4 cyt. ustawy, Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do napędu motocykla, gdyż jak wyżej wykazano, motocykle jako pojazdy samochodowe mieszczą się w grupie pojazdów określonych w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Mając na uwadze powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl