IBPP2/443-640/14/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2014 r. (data wpływu 1 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 30 września 2014 r. (data wpływu 7 października 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej zakup lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej zakup lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 września 2014 r. (data wpływu 7 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 września 2014 r. znak: IBPP2/443-640/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest zarządzanie nieruchomościami, pośrednictwo nieruchomości, handel.

Jest podatnikiem podatku VAT, rozlicza się z podatku od towarów i usług kwartalnie. Z uwagi na osiąganie przychodów zwolnionych i opodatkowanych - podatek naliczony odlicza proporcją zgodnie z art. 90. Podatek dochodowy opłaca kwartalnie w formie podatku liniowego.

Obecnie zamierza zakupić mieszkanie wraz z miejscem postojowym, które będzie wynajmować podmiotom gospodarczym. Zakupiona nieruchomość będzie wpisana do ewidencji środków trwałych.

Z tytułu najmu będzie uzyskiwać przychody opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Z tytułu najmu będą wystawiane faktury VAT. Kupione mieszkanie będzie służyło tylko do najmu i nie będzie używane na własne cele.

Przychód z najmu będzie stanowił przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.

Nieruchomość zostanie zakupiona aktem notarialnym na nazwisko Wnioskodawcy, a sprzedawca wystawi fakturę VAT (również na nazwisko i numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy, bez uwzględnienia nazwy firmy, którą prowadzi). Środki na zakup nieruchomości będą pochodzić częściowo z kredytu hipotecznego. Kredyt będzie przyznany dla Wnioskodawcy jako osoby fizycznej, a nie dla firmy którą prowadzi. Kredyt przyznany osobie fizycznej jest bardziej korzystny finansowo niż kredyt przyznany na firmę.

W piśmie uzupełniającym z 30 września 2014 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

1. Przedmiotem umowy najmu będzie zakupione mieszkanie wraz z miejscem postojowym.

2. Najemca będzie wykorzystywał wynajmowany lokal w celu prowadzenia działalności gospodarczej w postaci biura administracyjno-rachunkowego - a przeznaczone powierzchnie będą służyły do bieżącej pracy, przechowywania dokumentacji, spotkań z klientami. W umowie będzie zawarty ewentualny podnajem przestrzeni do pracy wraz z infrastrukturą informatyczną (fotele i biurka wraz z możliwością podłączenia sprzętu komputerowego do sieci internetowej i dostępem do drukarek) innym firmom tylko i wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Wykorzystywanie lokalu na cele mieszkaniowe będzie w umowie zabronione. Miejsce postojowe będzie przeznaczone dla Klientów Najemcy.

3. Umowa będzie zastrzegać prawo do użytkowania lokalu tylko i wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej.

4. Umowa najmu będzie zastrzegać użytkowanie lokalu wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej oraz zakaz podnajmu pomieszczeń w celach mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy zakupie nieruchomości, potwierdzonej fakturą VAT wystawionej na imię i nazwisko, adres oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy, będzie można odliczyć pełną wartość podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 - faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy oraz zgodnie z art. 106e ust. 5 - numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b

Jeżeli na fakturze nie będzie wskazana nazwa firmy, którą prowadzi Wnioskodawca a jedynie imię i nazwisko oraz numer identyfikacji podatkowej - to zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz 90 ustawy o podatku od towarów i usług - z uwagi na fakt, iż zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana tylko do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążące się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest zarządzanie nieruchomościami, pośrednictwo nieruchomości, handel. Jest podatnikiem podatku VAT, rozlicza się z podatku od towarów i usług kwartalnie. Obecnie zamierza zakupić mieszkanie wraz z miejscem postojowym, które będzie wynajmować podmiotom gospodarczym. Zakupiona nieruchomość będzie wpisana do ewidencji środków trwałych. Z tytułu najmu będę uzyskiwać przychody opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Z tytułu najmu będą wystawiane faktury VAT. Kupione mieszkanie będzie służyło tylko do najmu i nie będzie używane na własne cele.

Nieruchomość zostanie zakupiona aktem notarialnym na nazwisko Wnioskodawcy, a sprzedawca wystawi fakturę VAT (również na nazwisko i numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy, bez uwzględnienia nazwy firmy, którą prowadzi). Przedmiotem umowy najmu będzie zakupione mieszkanie wraz z miejscem postojowym. Najemca będzie wykorzystywał wynajmowany lokal w celu prowadzenia działalności gospodarczej w postaci biura administracyjno-rachunkowego - a przeznaczone powierzchnie będą służyły do bieżącej pracy, przechowywania dokumentacji, spotkań z klientami. W umowie będzie zawarty ewentualny podnajem przestrzeni do pracy wraz z infrastrukturą informatyczną (fotele i biurka wraz z możliwością podłączenia sprzętu komputerowego do sieci internetowej i dostępem do drukarek) innym firmom tylko i wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Wykorzystywanie lokalu na cele mieszkaniowe będzie w umowie zabronione. Miejsce postojowe będzie przeznaczone dla Klientów Najemcy. Umowa będzie zastrzegać prawo do użytkowania lokalu tylko i wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej. Umowa najmu będzie zastrzegać użytkowanie lokalu wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej oraz zakaz podnajmu pomieszczeń w celach mieszkaniowych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wyjaśnić, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z przepisu art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu użytkowego przez jego najemcę.

Z uwagi na powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że najem nieruchomości lokalowej stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek (bezpośredni lub pośredni) zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wobec powyższego należy dokonać oceny czy nabywany przez Wnioskodawcę towar będzie służył wykonywanej działalności opodatkowanej przez Wnioskodawcę.

Jak wskazał Wnioskodawca przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest zarządzanie nieruchomościami pośrednictwo, nieruchomościami, handel. Zakupiona nieruchomość (lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym) będzie wpisana do ewidencji środków trwałych. Jak wyjaśnił Wnioskodawca głównym celem nabycia nieruchomości mieszkalnej wraz z miejscem postojowym jest jej wynajem. Z tytułu najmu będzie uzyskiwać przychody opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Najemca będzie wykorzystywał wynajmowany lokal w celu prowadzenia działalności gospodarczej w postaci biura administracyjno-rachunkowego. Umowa najmu będzie zastrzegać użytkowanie lokalu wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej oraz zakaz podnajmu pomieszczeń w celach mieszkaniowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, rozlicza się z podatku od towarów i usług kwartalnie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zostanie spełniony drugi z warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wykazujący związek przyczynowo skutkowy dokonanego zakupu a wykorzystaniem tego towaru, bowiem lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, tzn. efektem poniesionego zakupu będzie najem mieszkania co - zadaniem Wnioskodawcy - będzie przynosić przychody opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Z tytułu najmu będą wystawiane faktury VAT.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że nieruchomość zostanie zakupiona aktem notarialnym na nazwisko Wnioskodawcy, a sprzedawca wystawi fakturę VAT (również na nazwisko i numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy, bez uwzględnienia nazwy firmy, którą prowadzi). Środki na zakup nieruchomości będą pochodzić częściowo z kredytu hipotecznego. Kredyt będzie przyznany dla Wnioskodawcy jako osoby fizycznej, a nie dla firmy którą prowadzi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przy zakupie nieruchomości, potwierdzonej fakturą VAT wystawionej na imię i nazwisko Wnioskodawcy jako osoby fizycznej bez uwzględnienia nazwy firmy będzie mogła odliczyć pełną wartość podatku od towarów i usług.

Ogólne zasady działania przedsiębiorstw osób fizycznych określone zostały w ustawie - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 431 k.c. przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Przedsiębiorca działa pod firmą - art. 432 § 1 k.c. Stosownie do art. 434 k.c. firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Identyfikatorem podatkowym, według art. 3 ust. 1 ww. ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;

2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

Natomiast jak wynika z art. 3a cyt. ustawy, w przypadku gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek podawania NIP, obowiązek ten dotyczy wyłącznie podmiotów, które są obowiązane posiadać NIP na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Wobec powyższego podatnikiem i przedsiębiorcą jest osoba fizyczna z imienia i nazwiska, posługująca się nadanym jej numerem identyfikacji podatkowej NIP, nie zaś firma prowadzona przez tę osobę. Odzwierciedleniem tej tendencji są dane wykazane w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 136, poz. 800), określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, z którego wynika, iż podatnicy będący osobami fizycznymi, określają obligatoryjnie w tym zgłoszeniu w polu nr 11 jedynie nazwisko oraz pierwsze i drugie imię.

Zgodnie natomiast z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy - faktura powinna zawierać:

Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących albo powstanie obowiązku podatkowego albo dających uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem na podstawie ww. przepisów stwierdzić należy, że przez sformułowane w ww. art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, wyrażenia:

- "imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów (...)" należy rozumieć w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną - imię i nazwisko, w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej - nazwę (bądź nazwę skróconą). Firma osoby fizycznej może zawierać dodatki, np. określenie wskazujące na przedmiot działalności przedsiębiorcy, ale dane te mogą być umieszczone jedynie w formie dodatku fakultatywnego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, art. 106e ust. 1 ustawy o VAT określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura VAT i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczania dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców czy też towarów.

Jak wskazał Wnioskodawca nieruchomość zostanie zakupiona w celu prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej, zakup zostanie potwierdzony aktem notarialnym na imię i nazwisko Wnioskodawcy, a sprzedawca wystawi fakturę VAT (również na nazwisko i numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy, bez uwzględnienia nazwy firmy, którą prowadzi).

Zatem dla potrzeb odliczenia podatku naliczonego otrzymana faktura VAT, na której widnieje imię i nazwisko nabywcy oraz wskazany jest numer identyfikacji podatkowej (NIP) - Wnioskodawcy - stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w zakresie przedmiotowej sprawy zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie towaru, lokalu mieszkalnego w raz z miejscem postojowym, w celu prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.