IBPP2/443-628/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2009 r. (data wpływu 12 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii sposobu i zakresu korygowania podatku należnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w kwestii sposobu i zakresu korygowania podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z otrzymaną interpretacją indywidualną Nr IBPP2/443-418/09/ASz z dnia 10 czerwca 2009 r. dotyczącą opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat parkingowych Wnioskodawca zamierza dokonać korekt podatku VAT należnego za okres 5 lat wstecz. Opłaty parkingowe dotychczas opodatkowane były stawką podstawową 22%, natomiast po uzyskaniu interpretacji są one nieopodatkowane bowiem opłaty te zostały zakwalifikowane do opłat lokalnych, do których przepisy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W okresie, który ma zostać skorygowany miały miejsce następujące okoliczności:

Od wszystkich ww. opłat parkingowych Wnioskodawca odprowadzał podatek VAT wg stawki 22%.

Poza tym Wnioskodawca dokonywał odliczeń podatku VAT w następujących przypadkach:

* przy zakupie ubrań dla pracowników obsługujących strefę płatnego parkowania, bloczków parkingowych, kas fiskalnych,

* oraz z faktur wystawianych przez firmę Projekt - parking za obsługę strefy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak i za jaki okres powinno się skorygować deklaracje VAT-7, wystawiane faktury VAT, faktury wewnętrzne i sprzedaż prowadzoną przez kasy fiskalne na opłaty parkingowe, abonamenty i opłaty dodatkowe.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie otrzymanej interpretacji indywidualnej, w której wyjaśnione jest stanowisko, iż opłaty parkingowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca ma prawo dokonania korekty ww. podatku za 5 lat począwszy od dnia złożenia pierwotnej deklaracji VAT-7.

W sytuacji kiedy Wnioskodawca wystawiał faktury wewnętrzne zarówno na sprzedaż dokonywaną przez pracowników jak i firmę, powinna dokonać korekty poprzez wystawienie faktur korygujących do faktur wewnętrznych i dokonać pomniejszenia podatku należnego w miesiącu, w którym zostaną wystawione ww. faktury korygujące.

W przypadku, gdy sprzedaż odbywała się za pomocą kasy fiskalnej, korekty należy dokonać poprzez wpisanie jej do zeszytu korekt, uzasadniając to otrzymaną interpretacją i ująć w deklaracji VAT-7 w miesiącu jej wpisania.

Natomiast do faktur wystawionych na sprzedaż abonamentów parkingowych nie należy dokonywać żadnych korekt z uwagi na bardzo wysoki koszt dokonania korekty. Faktury te bowiem były wystawiane, jak opisano w pkt 3 poz. 54, zarówno na rzecz osób fizycznych jak i firm co spowodowało, że miesięcznie wystawiano ok. 150 faktur (liczba ta uległa zmniejszeniu po wprowadzeniu kasy fiskalnej, kiedy to sprzedaż na rzecz osób fizycznych została ewidencjonowana poprzez kasę). Wystawienie obecnie takiej ilości korekt dla tych osób, wysłanie ich oraz otrzymanie z powrotem podpisanej korekty (bowiem tylko wówczas Wnioskodawca miałby prawo skorygować podatek) byłoby zarówno bardzo kosztowne jak i w 100% niemożliwe, bowiem jest to fakt nieistotny dla osób fizycznych, natomiast w przypadku firm wiązałoby się to również z korektą odliczonego podatku VAT.

Korekty VAT naliczonego należy dokonać poprzez korektę deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Prawo do korekty deklaracji wynika z art. 81 § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z § 17 ust. 1, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Należy przy tym zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., powyższą kwestię reguluje analogicznie brzmiący § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu z obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Powyższy przepis z dniem 1 grudnia 2008 r. otrzymał brzmienie: podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Od dnia 1 grudnia 2008 r. został wprowadzony przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, zgodnie z którym, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., kwestie terminu korygowania obrotu i podatku należnego w związku z wystawieniem faktur korygujących regulował § 16 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z otrzymaną interpretacją indywidualną Nr IBPP2/443-418/09/ASz z dnia 10 czerwca 2009 r. dotyczącą opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat parkingowych Wnioskodawca zamierza dokonać korekt podatku VAT należnego za okres 5 lat wstecz. Opłaty parkingowe dotychczas opodatkowane były stawką podstawową 22%, natomiast po uzyskaniu interpretacji są one nieopodatkowane bowiem opłaty te zostały zakwalifikowane do opłat lokalnych, do których przepisy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W okresie, który ma zostać skorygowany miały miejsce następujące okoliczności:

Od wszystkich ww. opłat parkingowych Wnioskodawca odprowadzał podatek VAT wg stawki 22%.

Poza tym Wnioskodawca dokonywał odliczeń podatku VAT w następujących przypadkach:

* przy zakupie ubrań dla pracowników obsługujących strefę płatnego parkowania, bloczków parkingowych, kas fiskalnych,

* oraz z faktur wystawianych przez firmę Projekt - parking za obsługę strefy.

Powołane powyżej przepisy, zarówno w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., jak i od dnia 1 grudnia 2008 r., jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego - dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w § 16 ust. 4 cytowanego rozporządzenia oraz art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie obrotu i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Potwierdzenie takie uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Reasumując, w przypadku wystawionych faktur na sprzedaż abonamentów parkingowych dla osób fizycznych oraz firm, Wnioskodawca winien wystawić faktury korygujące, mimo dużej ilości transakcji mających być przedmiotem korekty. Na marginesie należy w tym miejscu zauważyć, iż kontrahent, który jest w posiadaniu faktury VAT z nienależnie wykazanym podatkiem nie ma prawa do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury (art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT). Natomiast otrzymanie potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez kontrahenta, umożliwi Wnioskodawcy obniżenie podatku należnego o kwoty wynikające z wystawionych faktur korygujących - za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to otrzymał.

Nie jest też w gestii tut. organu ocena opłacalności i ponoszenia kosztów wystawiania faktur korygujących.

Zatem w ww. zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie problemu ustalenia okresu, w odniesieniu do którego Wnioskodawca ma prawo do korekty podatku należnego, tut. organ zauważa, iż może to nastąpić do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku VAT.

Należy zauważyć, iż kwestię przedawnienia zobowiązań podatkowych regulują przepisy art. 70-71 cyt. wyżej ustawy - Ordynacja podatkowa. I tak, zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zatem w ww. zakresie stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo dokonania korekty ww. podatku za 5 lat począwszy od dnia złożenia pierwotnej deklaracji VAT-7,należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w kwestii korygowania wystawionych faktur wewnętrznych, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do zacytowanego przepisu, należy uznać, iż w niniejszej sytuacji nie było i nie ma podstaw do wystawiania faktur wewnętrznych, a co za tym idzie, nie ma możliwości ich korygowania.

Wystawiony przez Wnioskodawcę dokument wewnętrzny nazwany "faktura wewnętrzna" nie może być uznany za fakturę wewnętrzną określona w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT. Dokument wystawiony przez Wnioskodawcę służył jedynie potwierdzeniu dokonanych wpłat.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w sytuacji kiedy Wnioskodawca wystawiał faktury wewnętrzne zarówno na sprzedaż dokonywaną przez pracowników jak i firmę, powinna dokonać korekty poprzez wystawienie faktur korygujących do faktur wewnętrznych i dokonać pomniejszenia podatku należnego w miesiącu, w którym zostaną wystawione ww. faktury korygujące, należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii korekty podatku należnego dotyczącego sprzedaży, która odbywała się za pomocą kasy rejestrującej, tut. organ stwierdza, że stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących określono w obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.) oraz obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338).

W myśl § 5 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 4 lipca 2002 r. oraz § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Paragon fiskalny jest to wydrukowany dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 1 pkt 13 ww. rozporządzenia z dnia 4 lipca 2002 r. oraz § 2 ust. 11 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.).

Podkreślić należy, iż istotą kasy fiskalnej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj.: urządzenia umożliwiającego trwały, jednokrotny zapis danych dopuszczonych programem pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

W świetle przedstawionych unormowań prawnych, kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej. Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego wykazanego na paragonie fiskalnym (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z wyżej powołanych przepisów ustawy o VAT, bowiem obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w sytuacji gdy sprzedaż odbywała się za pomocą kasy fiskalnej, korekty należy dokonać poprzez wpisanie jej do zeszytu korekt, uzasadniając to otrzymaną interpretacją i ująć w deklaracji VAT-7 w miesiącu jej wpisania, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie poruszonej we wniosku kwestii korekty podatku naliczonego związanego ze sprzedażą miejsc parkingowych, należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponieważ opłaty parkingowe, o których mowa we wniosku, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem podatek naliczony związany z ich świadczeniem nie podlega odliczeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż korekty VAT naliczonego należy dokonać poprzez korektę deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące, należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.