IBPP2/443-620/14/RSz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 25 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi wstępu związanej z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi wstępu związanej z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą m.in. w ramach klasyfikacji PKD 93.13.Z, tj. działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej. W przypadku Wnioskodawczyni działalność ta polega na prowadzeniu klubu fitness. Wnioskodawczyni oferuje usługi związane z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej, w tym takich jej parametrów jak: siła, sprawność fizyczna, zmniejszenie tkanki tłuszczowej ciała, rzeźbienie sylwetki, wytrzymałość organizmu, wzmocnienie układu naczyniowego, a także ogólną poprawą samopoczucia. W tym celu Wnioskodawczyni zapewnia Klientom wstęp do odpowiednio przystosowanego obiektu, wyposażonego w specjalnie przygotowaną infrastrukturę techniczną.

W zakres świadczonych usług wchodzą: siłownia, zajęcia fitness, squash, sauna, masaż.

W zakres usługi siłowni wchodzi prawo wstępu na siłownię i skorzystania z urządzeń do ćwiczeń tam dostępnych według własnego uznania. Jeżeli klient chce skorzystać z pomocy lub porady instruktora, to musi wykupić w tym zakresie dodatkową usługę.

W zakres usługi zajęć fitness wchodzi prawo wstępu na zajęcia fachowo nazywane jako: Pilates, Yoga, Step Shape, Body ball, TBC (Total Body Condition), Body Bar Pump, Floor Step Dance, BPU, prowadzonych przez wykwalifikowanego instruktora w grupach, o określonych godzinach.

W zakres usługi squash wchodzi prawo do skorzystania z kortu do gry w squasha według własnego uznania. Jeżeli klient chce skorzystać z pomocy lub porady instruktora, to musi wykupić w tym zakresie dodatkową usługę.

W zakres usługi sauna wchodzi prawo wstępu do sauny i przebywania tam dowolną ilość czasu, ograniczoną godzinami otwarcia klubu w danym dniu.

W zakres usługi masaż wchodzi prawo do skorzystania z usługi masażu w gabinecie w ramach klubu, wykonanego przez profesjonalnego masażystę zatrudnionego przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni sprzedaje swoje usługi w zakresie klubu fitness w następujących formach:

1. Pojedyncze wejście - Klient może zakupić jednorazowy wstęp na następujące usługi:

* siłownia (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* zajęcia fitness (możliwość skorzystania z dowolnej liczby i rodzaju zajęć w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* squash (korzystanie z kortu płatne za godzinę, jej połowę lub wielokrotność, w ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny),

* sauna (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* masaż (korzystanie z masażu płatne za godzinę).

2. Karnet czasowy - Klient może zakupić usługę wstępu na siłownię, usługę zajęć fitness lub usługę sauny, w ramach z góry określonego przedziału czasu (tzn. miesiąc lub jego wielokrotność), z możliwością skorzystania z tych usług w z góry ustalonym przedziale godzin (tzn. godziny poranne, popołudniowe lub w trakcie weekendów).

3. Voucher - Klient może zakupić usługę squash w wymiarze kilku godzin, w których ramach może skorzystać z kortu do gry według swojego uznania, w zależności od zajętości kortu. W ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny.

4. Sprzedaż hurtowa - Sprzedaż dużych wolumenów usług dokonywana na rzecz Klientów, którzy następnie przekazują prawo do skorzystania z usługi swoim pracownikom lub klientom, dokonywana w dwóch formach:

* sprzedaż przedpłacona - Klient kupuje z góry ustaloną ilość usług do wykorzystania w z góry określonym czasie, z wyszczególnieniem na poszczególne usługi i ich ilość, gdzie płatność za usługi następuje z góry, przed ich wykorzystaniem,

* sprzedaż abonamentowa - Klient zawiera z Wnioskodawczynią umowę, w której ramach osoby przez niego wskazane mogą korzystać z poszczególnych usług w z góry określonym czasie, a odpłatność za usługi następuje po ustaleniu liczby i rodzaju rzeczywiście wykorzystanych usług w danym czasie.

Pojedyncze wejścia i karnety są sprzedawane jako zestawy usług, tj. w ramach jednej wybranej formy zakupu mogą mieścić się różne usługi, np. usługa siłowni, usługa zajęć fitness i usługa sauny, z tym że każda z tych usług jest odrębnie wskazana i wyceniona na wydawanym paragonie fiskalnym lub fakturze.

Po wejściu do obiektu Klient lub w przypadku sprzedaży hurtowej osoba przez niego wskazana może korzystać ze wszystkich pomieszczeń oraz urządzeń związanych ze świadczeniem wykupionej usługi, z wyłączeniem pomieszczeń technicznych i socjalnych. Do niektórych pomieszczeń wstęp może być ograniczony w związku z maksymalnym limitem osób w nich przebywających.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i od wszystkich świadczonych usług nalicza ten podatek w podstawowej stawce wynoszącej aktualnie 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni jest upoważniona do naliczania podatku od towarów i usług w stawce o wysokości 8% od sprzedaży pojedynczych wejść, karnetów czasowych, voucherów oraz od sprzedaży hurtowej usługi siłowni, usługi squash i usługi sauna, a w stawce o wysokości 23% od sprzedaży pojedynczych wejść, karnetów czasowych oraz sprzedaży hurtowej usługi zajęć fitness i usługi masażu, a także od usługi instruktora.

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy i za jaki okres Wnioskodawczyni ma prawo do skorygowania złożonych deklaracji dla podatku od towarów i usług, w związku z zastosowaniem do sprzedaży pojedynczych wejść, karnetów czasowych, voucherów oraz do sprzedaży hurtowej usługi siłowni, usługi squash i usługi sauna, zawyżonej stawki VAT w wysokości 23% w sytuacji, gdy prawidłowo powinna zostać zastosowana stawka o wysokości 8%.

Stanowisko Wnioskodawczyni.

Odnośnie do pytania nr 1, to zdaniem Wnioskodawczyni podstawą do naliczania podatku VAT w stawce 8% od sprzedaży pojedynczych wejść, karnetów czasowych, voucherów oraz od sprzedaży hurtowej usługi siłowni, usługi squash i usługi sauna jest przepis art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 186 Załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej ustawą o VAT.

Pozycja 186 Załącznika nr 3 ustawy o VAT wymienia "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", "bez względu na symbol PKWiU", jako podlegające opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%, a obecnie w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT stawką w wysokości 8%.

W opinii Wnioskodawczyni wykładnia określenia "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" upoważnia do stwierdzenia, że świadczone przez nią, opisane wyżej usługi: siłowni, squash i sauna podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wymienione zostały czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Są to: odpłatna dostawa towarów, odpłatne świadczenie usług, eksport i import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów. Odpłatne świadczenie usług to zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towaru i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej, zgodnie z ogólnym założeniem, że opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT, Wrocław 2009, s. 40).

Z kolei, stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla pewnych towarów i usług ustawodawca przewidział jednak niższe stawki podatkowe i tak stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w Załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Załącznik nr 3 do ustawy o VAT wymienia z kolei:

* w poz. 179 sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych",

* w poz. 183 bez względu na symbol PKWIU "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne",

* w poz. 185 bez względu na symbol PKWiU, usługi określone jako "Wstęp na imprezy sportowe" oraz

* w poz. 186 bez względu na symbol PKWiU, "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

W świetle powyższego, stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do usług wymienionych w poz. 186 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, charakter świadczonych przez nią usługi siłowni, usługi squash i usługi sauna pozwala na przyjęcie, że mieszczą się one pod pojęciem "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (http://http://sjp.pwn.pl) słowo "rekreacja" oznacza «aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu». Z kolei internetowy Wikisłownik (http://pl.wiktionary.org) w ślad za Uniwersalnym słownikiem języka polskiego pod red. Stanisława Dubisza i Elżbiety Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, podaje, że "rekreacja" to «odnawianie sił poprzez aktywny wypoczynek lub za pomocą różnych form aktywności fizycznej lub psychicznej».

Zgodnie zaś z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (http://http://sjp.pwn.pl) słowo "wstęp" oznacza:

Internetowy Wiki słownik (http://pl.wiktionary.org) podaje z kolei, że "wstęp" to:

(1.1) wejście dokądś

(1.2) prawo wejścia dokądś

(1.3) początek jakiejś czynności

(1.4) w tytułach książek i nazwach wykładów: podstawowe zagadnienia

(1.5) początkowa część utworu literackiego lub muzycznego

(1.6) początkowy, wydzielony fragment książki, opisujący cel, historię jej powstania i wprowadzający w treść.

Przytoczone powyżej definicje nie wskazują, aby "wstęp" rozumiany jako możliwość wejścia gdzieś lub prawo uczestniczenia w czymś, oznaczał korzystanie z danego miejsca lub uczestniczenie w danym wydarzeniu jedynie w sposób bierny. W przytoczonej powyżej definicji brakuje takiego zastrzeżenia. Co więcej, powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT, tj. usługi związane z rekreacją" i "...w zakresie wstępu", wyklucza, zdaniem Wnioskodawczyni, przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem, jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie biernego uczestniczenia w tych usługach. Skoro bowiem określenie "rekreacja" odwołuje się do aktywnego w niej uczestnictwa, błędem jest rozumienie usług rekreacyjnych jedynie jako uczestnictwa biernego.

Za powyższą argumentacją przemawia także treść poz. 183 Załącznika nr do ustawy o VAT, tj. "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne". Biorąc pod uwagę charakter rozrywek w wesołych miasteczkach i parkach rozrywki należy uznać, że "wstęp" do tego typu obiektów obejmuje również aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń typowych w takich miejscach (np. karuzele, strzelnice, kolejki, automaty zręcznościowe itp.), a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie sposób wskazać usługi związanej z rekreacją, która polegałaby wyłącznie na samym wstępie, biernym uczestnictwie, bez aktywnego korzystania z urządzeń znajdujących się w tym obiekcie. Samo pojęcie rekreacji zakłada bowiem aktywne spędzanie wolnego czasu.

W ocenie Wnioskodawczyni, sformułowanie "Usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" odnosi się do sprzedaży pojedynczych wejść, karnetów czasowych, voucherów oraz od sprzedaży hurtowej usługi siłowni, usługi squash i usługi sauna, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących i udostępnionych w ramach danej usługi. Natomiast sformułowanie "wyłącznie w zakresie wstępu" należy rozumieć w ten sposób, że usługi świadczone przez klub fitness, które poza wstępem i korzystaniem z udostępnionych urządzeń i przyrządów wymagają dodatkowych świadczeń, takie jak usługi zajęć fitness, usługi masażu, a także usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową.

Odnośnie do pytania nr 2, to zdaniem Wnioskodawczyni będzie ona uprawniona do złożenia korekt deklaracji dla podatku VAT na zasadach przewidzianych w art. 29a ust. 13, 14 i 15 ustawy o VAT, za okres od 1 stycznia 2011 r., czyli od momentu wejścia w życie zmiany w Załączniku nr 3 do ustawy o VAT w postaci wprowadzenia do ww. Załącznika poz. 186.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że obowiązek określenia właściwej stawki podatku VAT dla sprzedawanego towaru lub usługi spoczywa na podatniku. Jeżeli zatem podatnik zastosował błędną stawkę VAT dla danej usługi, to musi błąd ten skorygować poprzez wystawienie faktury korygującej, o której mowa w art. 106j ustawy o VAT.

W przypadku zawyżenia stawki VAT fakturę korygującą powinno się rozliczyć na podstawie art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT. Według tych przepisów, w sytuacji, gdy stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku na fakturze i została wystawiona faktura korygująca do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna, podatnik jest uprawniony do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym uzyskał potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę i potwierdzenie to będzie uzyskane przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą. W przypadku uzyskania potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosownie do art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji będzie wynikać, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. W takiej sytuacji korekta deklaracji z zastosowaniem prawidłowej stawki podatku od towarów i usług nastąpi nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w wyżej wymienionym przepisie.

W przypadku korekty obrotu ewidencjonowanego w kasie fiskalnej, przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania wysokości podatku należnego. Jednakże, zdaniem Wnioskodawczyni, brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia jej możliwości dokonania korekty. Warunkiem dokonania korekty w tej sytuacji jest wykazanie, że figurująca na paragonie wysokość zastosowanej stawki podatku VAT będzie zawyżona. Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że ma prawo do zaksięgowania sprzedaży według prawidłowych stawek podatku VAT i wykazania podatku w poprawnej stawce podatku na złożonych deklaracjach dla podatku VAT, pod warunkiem przygotowania odpowiedniej dokumentacji.

Wprawdzie kasy fiskalne zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję w ich pamięć fiskalną, a korekta danej transakcji w ewidencji sprzedaży w kasie możliwa jest jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli przed zapisaniem danych w pamięci fiskalnej, jednak zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas fiskalnych i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29a ust. 13 i ust. 14 ustawy o VAT. Obrotem jest bowiem kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym. Sprzedawca powinien mieć zatem możliwość skorygowania popełnionych błędów.

Mając na względzie brak szczegółowych przepisów odnoszących się do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kasy fiskalnej, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że zgromadzenie przez nią odpowiednich dowodów dokumentujących rzeczywisty przebieg transakcji, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego. Dowodzenie prawidłowości zastosowanej stawki podatku, będące podstawą dokonania korekty, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia świadczonej usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące zakresu świadczonych usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą m.in. w ramach działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej. W przypadku Wnioskodawczyni działalność ta polega na prowadzeniu klubu fitness. Wnioskodawczyni oferuje usługi związane z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej, w tym takich jej parametrów jak: siła, sprawność fizyczna, zmniejszenie tkanki tłuszczowej ciała, rzeźbienie sylwetki, wytrzymałość organizmu, wzmocnienie układu naczyniowego, a także ogólną poprawą samopoczucia. W tym celu Wnioskodawczyni zapewnia Klientom wstęp do odpowiednio przystosowanego obiektu, wyposażonego w specjalnie przygotowaną infrastrukturę techniczną.

W zakres świadczonych usług wchodzą: siłownia, zajęcia fitness, squash, sauna, masaż.

W zakres usługi siłowni wchodzi prawo wstępu na siłownię i skorzystania z urządzeń do ćwiczeń tam dostępnych według własnego uznania. Jeżeli klient chce skorzystać z pomocy lub porady instruktora, to musi wykupić w tym zakresie dodatkową usługę.

W zakres usługi zajęć fitness wchodzi prawo wstępu na zajęcia fachowo nazywane jako: Pilates, Yoga, Step Shape, Body ball, TBC (Total Body Condition), Body Bar Pump, Floor Step Dance, BPU, prowadzonych przez wykwalifikowanego instruktora w grupach, o określonych godzinach.

W zakres usługi squash wchodzi prawo do skorzystania z kortu do gry w squasha według własnego uznania. Jeżeli klient chce skorzystać z pomocy lub porady instruktora, to musi wykupić w tym zakresie dodatkową usługę.

W zakres usługi sauna wchodzi prawo wstępu do sauny i przebywania tam dowolną ilość czasu, ograniczoną godzinami otwarcia klubu w danym dniu.

W zakres usługi masaż wchodzi prawo do skorzystania z usługi masażu w gabinecie w ramach klubu, wykonanego przez profesjonalnego masażystę zatrudnionego przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni sprzedaje swoje usługi w zakresie klubu fitness w następujących formach:

1. Pojedyncze wejście - Klient może zakupić jednorazowy wstęp na następujące usługi:

* siłownia (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* zajęcia fitness (możliwość skorzystania z dowolnej liczby i rodzaju zajęć w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* squash (korzystanie z kortu płatne za godzinę, jej połowę lub wielokrotność, w ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny),

* sauna (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* masaż (korzystanie z masażu płatne za godzinę).

2. Karnet czasowy - Klient może zakupić usługę wstępu na siłownię, usługę zajęć fitness lub usługę sauny, w ramach z góry określonego przedziału czasu (tzn. miesiąc lub jego wielokrotność), z możliwością skorzystania z tych usług w z góry ustalonym przedziale godzin (tzn. godziny poranne, popołudniowe lub w trakcie weekendów).

3. Voucher - Klient może zakupić usługę squash w wymiarze kilku godzin, w których ramach może skorzystać z kortu do gry według swojego uznania, w zależności od zajętości kortu. W ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny.

4. Sprzedaż hurtowa - Sprzedaż dużych wolumenów usług dokonywana na rzecz Klientów, którzy następnie przekazują prawo do skorzystania z usługi swoim pracownikom lub klientom, dokonywana w dwóch formach:

* sprzedaż przedpłacona - Klient kupuje z góry ustaloną ilość usług do wykorzystania w z góry określonym czasie, z wyszczególnieniem na poszczególne usługi i ich ilość, gdzie płatność za usługi następuje z góry, przed ich wykorzystaniem,

* sprzedaż abonamentowa - Klient zawiera z Wnioskodawczynią umowę, w której ramach osoby przez niego wskazane mogą korzystać z poszczególnych usług w z góry określonym czasie, a odpłatność za usługi następuje po ustaleniu liczby i rodzaju rzeczywiście wykorzystanych usług w danym czasie.

Pojedyncze wejścia i karnety są sprzedawane jako zestawy usług, tj. w ramach jednej wybranej formy zakupu mogą mieścić się różne usługi, np. usługa siłowni, usługa zajęć fitness i usługa sauny, z tym że każda z tych usług jest odrębnie wskazana i wyceniona na wydawanym paragonie fiskalnym lub fakturze.

Po wejściu do obiektu Klient lub w przypadku sprzedaży hurtowej osoba przez niego wskazana może korzystać ze wszystkich pomieszczeń oraz urządzeń związanych ze świadczeniem wykupionej usługi, z wyłączeniem pomieszczeń technicznych i socjalnych. Do niektórych pomieszczeń wstęp może być ograniczony w związku z maksymalnym limitem osób w nich przebywających.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i od wszystkich świadczonych usług nalicza ten podatek w podstawowej stawce wynoszącej aktualnie 23%.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej jednak zarówno w przepisach ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

I tak, stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. w poz. 186 - bez względu na symbol PKWiU "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Z ww. przepisu wynika, że stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały pozostałe usługi związane z rekreacją, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Pod pojęciem "wstępu" określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś.

W sytuacji gdy wykładnia językowa, nie daje jednoznacznych rezultatów, za słuszne należy uznać wsparcie się na przepisach istniejących w obrębie tego samego systemu prawa, w szczególności w kontekście autonomii prawa podatkowego.

Należy zauważyć, że poz. 186 załącznika 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest w istocie implementacją art. 98 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) w zw. z załącznikiem III tej Dyrektywy. Powołany przepis stanowi, że państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone (art. 98 ust. 1), przy czym stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III (art. 98 ust. 2).

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o sygn. III SA/Wa 3204/12 z 11 kwietnia 2013 r., "państwo członkowskie ma swobodę obniżenia poziomu opodatkowania w stosunku do podstawowej stawki krajowej, ale jedynie w ramach listy towarów i usług wymienionych w załączniku III dyrektywy 2006/112/WE. Państwo członkowskie może więc zastosować stawkę podstawową (brak obniżenia opodatkowania) jak również zawęzić zakres obniżenia opodatkowania w odniesieniu do konkretnych rodzajów towarów i usług. Powyższe powinno jednak wynikać z wyraźnych przepisów prawa krajowego. Porównanie zakresu upoważnienia państwa członkowskiego do stosowania stawki obniżonej, tj. opisu towarów i usług zawartego w załączniku III dyrektywy 2006/112/WE z opisem towarów i usług zawartym w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, może być elementem wykładni przepisów krajowych, z tym jednak zastrzeżeniem, że z jednej strony nie może prowadzić do rozszerzającego rozumienia zasad stosowania krajowej stawki obniżonej w porównaniu do regulacji unijnych, z drugiej, w przypadku rozszerzenia w prawie krajowym zakresu stosowania stawki obniżonej, organy podatkowe nie mogą powoływać się na przepisy unijne".

Artykuł 32 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, str. 1), wskazuje, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. Rozporządzenia, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 cyt. Rozporządzenia).

Organ posiłkując się niejako art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 wskazuje różnicę, która występuje pomiędzy znaczeniem słowa "wstęp" - rozumianym jako wstęp do obiektu (np. wejście na mecz piłki nożnej), a słowem "wstęp" rozumianym jako wejście do obiektu z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń (np. wejście do siłowni). Ww. rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Warto w tym miejscu odwołać się do orzeczenia WSA w Gliwicach z 8 maja 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1543/11, w którym Sąd po rozpoznaniu sprawy dotyczącej zbieżnego zagadnienia prawnego, uznał pogląd zaprezentowany przez organ podatkowy za słuszny. Co więcej, Sąd w niniejszym wyroku, sam w uzasadnieniu wskazał na brzmienie powoływanego powyżej art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., jako aktu pomagającego w ustaleniu zakresu usług w zakresie "wstępu". WSA, zaznaczył, że pojęcia usług w zakresie wstępu, w kontekście rozpatrywanej normy prawnej wynikającej z treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT nie można utożsamiać z pojęciem "biletu wstępu" uprawniającego do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich.

Obecna linia orzecznicza sądów administracyjnych, powołując się m.in. na doktrynę prawa, akcentuje, że wykładnia prawa podatkowego, jak w ogóle wykładnia prawa, jest procesem kompleksowym, wymagającym równoczesnego stosowania co najmniej wszystkich trzech rodzajów wykładni: językowej, systemowej i funkcjonalnej. O ile wykładnia językowa powinna za każdym razem rozpoczynać proces wykładni, to jednak jej rezultat powinien zostać w dalszej kolejności skonfrontowany z efektem pozostałych metod wykładni. Owe pierwszeństwo nie oznacza bowiem, że uzyskane w ten sposób znaczenie przedmiotowego zwrotu jest ostateczne i poprawne.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 marca 2011 r. sygn. II FPS 8/10 - "w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno całkowicie ignorować wykładni systemowej lub funkcjonalnej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej. (...) Żaden przepis prawa nie jest oderwaną jednostką, lecz występuje w pewnym kontekście systemowym - jest częścią określonego aktu normatywnego, który z kolei jest częścią określonej gałęzi prawa przynależącej do systemu prawa polskiego. Wykładając więc dany przepis prawa, należy brać pod uwagę jego relacje do innych przepisów danego aktu normatywnego (wykładnia systemowa wewnętrzna) oraz do przepisów zawartych w innych ustawach (wykładnia systemowa zewnętrzna). Tylko bowiem realizacja tej dyrektywy wykładni prawa, określanej jako argumentum a rubrica, gwarantuje zupełne i niesprzeczne odczytanie danej instytucji prawa z przepisów prawa (por. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 152 i n.)".

Ponadto, co należy przy tym podkreślić, wykładni winna być poddana cała jednostka redakcyjna danego tekstu prawnego (artykuł, paragraf, ustęp, punkt, itp.), a nie tylko jej część czy fragment. Ustalenie bowiem normy prawnej w oparciu o fragment przepisu, a nie jego całości, jest błędem pars pro toto (patrz B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Oddk Spółka z o.o., Gdańsk 2008, str. 62).

Dlatego, w procesie wykładni treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług należy kierować się nie tylko wykładnią językową, ale także wykładnią systemową wewnętrzną, i to całego określenia "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", a nie tylko jego wybranego zwrotu czy fragmentu.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu znajdującego się po myślniku, tj. "wyłącznie w zakresie wstępu" ma istotne, wręcz decydujące, znaczenie przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dopisanie go bowiem spowodowało znaczne ograniczenie w zakresie objęcia opodatkowaniem preferencyjną stawką podatku VAT, wyłącznie do samego wstępu. Daje ono jedynie możliwość wejścia i biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją czy rozrywką, tj. przebywania, oglądania i słuchania, nabycie natomiast "pozostałej usługi związanej z rekreacją" w szerszym zakresie niż "wstęp", jest już opodatkowane stawką podstawową.

Gdyby ustawodawca chciał objąć preferencyjną stawką podatku od towarów i usług "pozostałe usługi związane z rekreacją" w szerszym zakresie aniżeli sam "wstęp" to bez wątpienia uczyniłby to, wskazując w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług tylko "pozostałe usługi związane z rekreacją", pomijając całkowicie określenie "wyłącznie w zakresie wstępu". Tym bardziej, że takie rozwiązanie ustawodawca zastosował do wielu rodzajów usług wymienionych w zał. nr 3 do tej ustawy; wskazać tu można chociażby poz. 179 ww. załącznika, w której wymienił "usługi związane z działalnością obiektów sportowych", obejmując tym samym wszystkie formy i kategorie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Skoro ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "wstępu", nie określił również ani form ani kategorii wstępu, to zasadnym stało się skorzystanie z definicji słownikowej, zgodnie z którą "wstęp" należy rozumieć jako możliwość wejścia "gdzieś" co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo).

W przedmiotowej sprawie usługi w zakresie klubu fitness sprzedawane w formach:

1. Pojedynczych wejść na usługi:

* siłowni (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* zajęcia fitness (możliwość skorzystania z dowolnej liczby i rodzaju zajęć w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* squash (korzystanie z kortu płatne za godzinę, jej połowę lub wielokrotność, w ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny),

* sauna (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* masaż (korzystanie z masażu płatne za godzinę).

2. Karnetu czasowego - Klient może zakupić usługę wstępu na siłownię, usługę zajęć fitness lub usługę sauny, w ramach z góry określonego przedziału czasu (tzn. miesiąc lub jego wielokrotność), z możliwością skorzystania z tych usług w z góry ustalonym przedziale godzin (tzn. godziny poranne, popołudniowe lub w trakcie weekendów).

3. Voucher-u - Klient może zakupić usługę squash w wymiarze kilku godzin, w których ramach może skorzystać z kortu do gry według swojego uznania, w zależności od zajętości kortu. W ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny.

4. Sprzedaży hurtowej - Sprzedaż dużych wolumenów usług dokonywana na rzecz Klientów, którzy następnie przekazują prawo do skorzystania z usługi swoim pracownikom lub klientom, dokonywana w dwóch formach:

* sprzedaży przedpłaconej - Klient kupuje z góry ustaloną ilość usług do wykorzystania w z góry określonym czasie, z wyszczególnieniem na poszczególne usługi i ich ilość, gdzie płatność za usługi następuje z góry, przed ich wykorzystaniem,

* sprzedaży abonamentowej - Klient zawiera z Wnioskodawczynią umowę, w której ramach osoby przez niego wskazane mogą korzystać z poszczególnych usług w z góry określonym czasie, a odpłatność za usługi następuje po ustaleniu liczby i rodzaju rzeczywiście wykorzystanych usług w danym czasie.

umożliwiają wejście do odpowiednio przystosowanych przez Wnioskodawczynię pomieszczeń wyposażonych w specjalnie przygotowaną infrastrukturę techniczną, m.in.: siłownię, pomieszczenia na zajęcia fitness, squash, saunę, w których można korzystać z usług rekreacyjnych - dają możliwość nie tylko wejścia do określonego pomieszczenia, ale przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń. Pobierana opłata uprawnia więc do korzystania z szerszego zakresu usług niż sam wstęp.

Powyższe oznacza, że opłata za bilety wstępu (pojedyncze wejścia, karnety czasowe, vouchery) i możliwość korzystania z siłowni, pomieszczeń do fitnessu, squash, sauny - nie jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu".

Na tak ścisłą wykładnię pojęcia "wstępu" wskazuje użycie, w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa "wyłącznie", którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do "wstępu").

Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawczynię biletów - w formie: pojedynczych, karnetów, voucherów, czy też sprzedaży hurtowej: przedpłaconej i abonamentowej - dających możliwość kupującemu wejścia do określonych pomieszczeń (na siłownię, do pomieszczeń na fitness, squash, do sauny), ale również - przede wszystkim - dających możliwość czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń, nie może być opodatkowana preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% wskazanej w art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zatem, Wnioskodawczyni w odniesieniu do transakcji sprzedaży biletów wstępu, tj.:

1. Pojedynczych wejść obejmujących usługi:

* siłowni (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* zajęcia fitness (możliwość skorzystania z dowolnej liczby i rodzaju zajęć w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* squash (korzystanie z kortu płatne za godzinę, jej połowę lub wielokrotność, w ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny),

* sauna (możliwość skorzystania w ciągu jednego dnia, w ramach jednego wstępu),

* masaż (korzystanie z masażu płatne za godzinę).

2. Karnetu czasowego - Klient może zakupić usługę wstępu na siłownię, usługę zajęć fitness lub usługę sauny, w ramach z góry określonego przedziału czasu (tzn. miesiąc lub jego wielokrotność), z możliwością skorzystania z tych usług w z góry ustalonym przedziale godzin (tzn. godziny poranne, popołudniowe lub w trakcie weekendów).

3. Voucher-u - Klient może zakupić usługę squash w wymiarze kilku godzin, w których ramach może skorzystać z kortu do gry według swojego uznania, w zależności od zajętości kortu. W ramach opłaty Klient ma możliwość skorzystania z sauny.

4. Sprzedaży hurtowej - Sprzedaż dużych wolumenów usług dokonywana na rzecz Klientów, którzy następnie przekazują prawo do skorzystania z usługi swoim pracownikom lub klientom, dokonywana w dwóch formach:

* sprzedaży przedpłaconej - Klient kupuje z góry ustaloną ilość usług do wykorzystania w z góry określonym czasie, z wyszczególnieniem na poszczególne usługi i ich ilość, gdzie płatność za usługi następuje z góry, przed ich wykorzystaniem,

* sprzedaży abonamentowej - Klient zawiera z Wnioskodawczynią umowę, w której ramach osoby przez niego wskazane mogą korzystać z poszczególnych usług w z góry określonym czasie, a odpłatność za usługi następuje po ustaleniu liczby i rodzaju rzeczywiście wykorzystanych usług w danym czasie

uprawniających do uczestnictwa w wybranych przez klienta zajęciach, związanych z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej, w tym takich jej parametrów jak: siła, sprawność fizyczna, zmniejszenie tkanki tłuszczowej ciała, rzeźbienie sylwetki, wytrzymałość organizmu, wzmocnienie układu naczyniowego, a także ogólną poprawą samopoczucia, samodzielnie przez klienta lub z pomocą instruktora, nie ma prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zatem usługa, za którą pobierana jest opłata - za udostępnienie i korzystanie samodzielnie przez klienta lub z pomocą instruktora z infrastruktury technicznej (poprawiającej klientowi parametry takie jak: siła, sprawność fizyczna, zmniejszenie tkanki tłuszczowej ciała, rzeźbienie sylwetki, wytrzymałość organizmu, wzmocnienie układu naczyniowego, a także ogólną poprawę samopoczucia) znajdującej się w obiekcie (klubie fitness) opodatkowana jest stawką VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 cyt. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni wskazała, że jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT, od wszystkich świadczonych usług nalicza podatek VAT w podstawowej stawce wynoszącej aktualnie 23%.

W związku z wcześniejszym rozstrzygnięciem, że w przedstawionych okolicznościach sprawy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi podlegają opodatkowaniu podstawową (23%) stawką podatku od towarów i usług, kwestie będące przedmiotem drugiego pytania dotyczące prawa do skorygowania złożonych deklaracji dla podatku od towarów i usług - stają się bezprzedmiotowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto w przedmiotowej sprawie zwrócić uwagę należy, że wskazanie symbolu PKD 93.13.Z - działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej pozostaje bez wpływu na opodatkowanie tych usług, gdyż zastosowanie obniżonej stawki VAT dotyczy wyłącznie wstępu, bez względu na symbol PKWiU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.