IBPP2/443-611/10/BW - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania dodatków oraz odżywek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 14 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania dodatków oraz odżywek - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, m.in., w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania dodatków oraz odżywek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem (data wpływu 12 lipca 2010 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 2 lipca 2010 r. znak: IBPP2/443-403/10/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja między innymi dodatków funkcjonalnych i smakowych dla przemysłu mięsnego oraz odżywek i suplementów dla sportowców i osób aktywnych.

W ramach współpracy handlowej, od 1 czerwca 2005 r. Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje i nadal zamierza przekazywać dotychczasowym oraz potencjalnym odbiorcom próbki dodatków funkcjonalnych i smakowych dla przemysłu mięsnego, określane dalej jako "Dodatki".

W celu wsparcia sprzedaży, Wnioskodawca zamierza także nieodpłatnie przekazywać w ramach akcji promocyjnych próbki odżywek i suplementów dla sportowców i osób aktywnych (dalej: "Odżywki").

Wnioskodawca obniża podatek należny o kwoty podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem Dodatków i Odżywek.

Nieodpłatne przekazania Dodatków są przejawem powszechnej na rynku praktyki, polegającej na umożliwieniu kontrahentowi zapoznania się z produktami Wnioskodawcy, ich jakością i przydatnością do produkcji. Pozytywna weryfikacja Dodatków przez kontrahentów owocuje poszerzeniem rynku zbytu produktów Wnioskodawcy (pozyskanie nowych odbiorców lub sprzedaż nowych produktów na rzecz dotychczasowych odbiorców).

Nieodpłatne przekazania Odżywek również ukierunkowane będą na umożliwienie odbiorcom zapoznania się z tymi produktami i rozpropagowania ich marki.

Ze względu na specyfikę branży, Dodatki nie mogą mieć rozmiarów mniejszych niż niezbędne dla wykonania przez kontrahentów Wnioskodawcy pełnego cyklu produkcyjnego. W zależności od stosowanej przez kontrahentów technologii produkcji, Dodatki osiągają rozmiary od kilku do kilkudziesięciu kilogramów. Typowe opakowanie handlowe zawiera 25 kilogramów produktu.

W odniesieniu do Odżywek, Wnioskodawca rozważa możliwość ich nieodpłatnego przekazywania w formie pojedynczych standardowych opakowań handlowych albo w formie zminiaturyzowanej (np. saszetki).

Wnioskodawca wskazał, że dokonuje obecnie i zamierza również w przyszłości dokonywać opisanego powyżej nieodpłatnego przekazywania Dodatków na rzecz obecnych i potencjalnych odbiorców.

Nieodpłatne przekazywanie Odżywek planowane jest w przyszłości.

Natomiast w piśmie z dnia 12 lipca 2010 r. Wnioskodawca sformułował pytania dot. prawa do odliczenia VAT naliczonego od nabycia towarów i usług związanych z wytworzeniem Dodatków i Odżywek i uzupełnił (przedstawione w piśmie z dnia 29 kwietnia 2009 r.) w niniejszym zakresie własne stanowisko.

Zauważa się, iż odnośnie ww. kwestii tj. prawa do odliczenia VAT naliczonego od nabycia towarów i usług związanych z wytworzeniem Dodatków i Odżywek będzie wydana odrębna interpretacja.

W związku z powyższym zadano, m.in., następujące pytanie:

Czy na gruncie obecnie obowiązujących uregulowań ustawy VAT zdarzenie przyszłe polegające na nieodpłatnym przekazywaniu kontrahentom Dodatków i Odżywek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie przyszłe polegające na nieodpłatnym przekazaniu kontrahentom Dodatków oraz Odżywek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wnioskodawca stwierdził:

Nieodpłatne przekazanie Dodatków także nie będzie miało charakteru handlowego, lecz umożliwiać będzie wypróbowanie ich właściwości. W odniesieniu do Odżywek, Spółka zwraca natomiast uwagę, iż ich specyfika, dla skutecznego oddziaływania, wymaga systematycznego stosowania. Zatem bez względu na to, czy produkty te udostępniane będą w formie pojedynczych standardowych opakowań handlowych, czy też w formie zminiaturyzowanej, ilość przekazywanego towaru nie będzie pokrywać potencjalnego zapotrzebowania odbiorców. W konsekwencji, również opisane w niniejszym wniosku przyszłe wydania Dodatków i Odżywek powinno zostać uznane za wydania próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy VAT. W konsekwencji przekazania te, zgodnie z art. 7 ust. 7 tej ustawy, nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT.

W oparciu o powyższe argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż nieodpłatne przekazanie Dodatków i Odżywek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

W art. 7 ust. 3 ww. ustawy o VAT postanowiono natomiast, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.), przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei od dnia 20 maja 2010 r. przepis art. 7 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy o VAT otrzymał następujące brzmienie: Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary "o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób"

Natomiast przez próbkę, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nieobjęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny.

Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części.

Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE. L. Nr 145, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

* do celów prywatnych podatnika,

* do celów prywatnych pracowników podatnika,

* nieodpłatne ich zbycie,

* użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), które zastąpiły Szóstą Dyrektywę, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) Szóstej Dyrektywy Rady wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami ww. Dyrektyw.

Z powyższej regulacji wynika, iż również na gruncie Dyrektywy nieodpłatne zbycie towarów jest dostawą towarów (a w konsekwencji podlega opodatkowaniu) zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Potwierdził to ETS w wyroku w sprawie C-48/97 (Kuwait Petroleum (GB) Ltd. A Commisioners of Customs and Excise). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że nie ma wątpliwości co do tego, iż mamy do czynienia z nieodpłatnym zbyciem towarów w ramach prowadzonej działalności, a także podkreślił, iż "wynika w sposób oczywisty z brzmienia pierwszego zdania art. 5 (6) VI Dyrektywy, że ta regulacja traktuje jako odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji podlegającą opodatkowaniu VAT, nieodpłatne rozporządzenie przez podatnika towarami, które stanowią część jego majątku związanego z działalnością gospodarczą, jeżeli podatek naliczony związany z tymi towarami został odliczony, przy czym jest, co do zasady, bez znaczenia czy to rozporządzenie zostało dokonane dla celów działalności gospodarczej. Drugie zdanie tego przepisu, które zapobiega opodatkowaniu przypadków przekazania próbek bądź upominków o niewielkiej wartości na cele prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, nie miałoby sensu, gdyby pierwsze zdanie nie obciążałoby podatkiem VAT nieodpłatnego rozporządzenia tymi towarami przez podatnika nawet gdyby było to uczynione na cele prowadzonej działalności gospodarczej".

Trybunał potwierdził więc, iż każde nieodpłatne przekazanie towaru, w tym także dokonywane na cele prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, podlega, co do zasady, podatkowi. W świetle powyższego, zasadą generalną jest opodatkowanie przekazania towarów zarówno na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, jak i w innych celach.

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy, należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem - ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np.: w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jak wynika z wniosku przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja między innymi dodatków funkcjonalnych i smakowych dla przemysłu mięsnego oraz odżywek i suplementów dla sportowców i osób aktywnych.

W ramach współpracy handlowej, od 1 czerwca 2005 r. Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje i nadal zamierza przekazywać dotychczasowym oraz potencjalnym odbiorcom próbki dodatków funkcjonalnych i smakowych dla przemysłu mięsnego, określane jako "Dodatki".

W celu wsparcia sprzedaży, Wnioskodawca zamierza także nieodpłatnie przekazywać w ramach akcji promocyjnych próbki odżywek i suplementów dla sportowców i osób aktywnych ("Odżywki").

Wnioskodawca obniża podatek należny o kwoty podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem Dodatków i Odżywek.

Wnioskodawca wskazał, że nieodpłatne przekazania Dodatków są przejawem powszechnej na rynku praktyki, polegającej na umożliwieniu kontrahentowi zapoznania się z produktami Wnioskodawcy, ich jakością i przydatnością do produkcji. Pozytywna weryfikacja Dodatków przez kontrahentów owocuje poszerzeniem rynku zbytu produktów Wnioskodawcy (pozyskanie nowych odbiorców lub sprzedaż nowych produktów na rzecz dotychczasowych odbiorców).

Nieodpłatne przekazania Odżywek również ukierunkowane będą na umożliwienie odbiorcom zapoznania się z tymi produktami i rozpropagowania ich marki.

Ze względu na specyfikę branży, Dodatki nie mogą mieć rozmiarów mniejszych niż niezbędne dla wykonania przez kontrahentów Wnioskodawcy pełnego cyklu produkcyjnego. W zależności od stosowanej przez kontrahentów technologii produkcji, Dodatki osiągają rozmiary od kilku do kilkudziesięciu kilogramów. Typowe opakowanie handlowe zawiera 25 kilogramów produktu.

W odniesieniu do Odżywek, Wnioskodawca rozważa możliwość ich nieodpłatnego przekazywania w formie pojedynczych standardowych opakowań handlowych albo w formie zminiaturyzowanej (np. saszetki).

Wnioskodawca wskazał także, iż opisane w niniejszym wniosku produkty mają charakter próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy VAT. Przekazania dotyczą niewielkiej ilości towaru, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, a ponadto ilość i wartość przekazywanych towarów nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Wnioskodawca stwierdził, iż nieodpłatne przekazanie Dodatków także nie będzie miało charakteru handlowego, lecz umożliwiać będzie wypróbowanie ich właściwości. W odniesieniu do Odżywek, Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż ich specyfika, dla skutecznego oddziaływania, wymaga systematycznego stosowania. Zatem bez względu na to, czy produkty te udostępniane będą w formie pojedynczych standardowych opakowań handlowych, czy też w formie zminiaturyzowanej, ilość przekazywanego towaru nie będzie pokrywać potencjalnego zapotrzebowania odbiorców. W konsekwencji, również opisane w niniejszym wniosku przyszłe wydania Dodatków i Odżywek powinno zostać uznane za wydania próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy VAT.

Mając na względzie treść przytoczonych wyżej przepisów należy jeszcze raz wskazać, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, należy stwierdzić, iż dokonywane w przyszłości nieodpłatne przekazanie Dodatków i Odżywek, o ile Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów do ich wytworzenia - co do zasady - winno zostać opodatkowane podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż ponieważ nieodpłatne przekazanie Dodatków i Odzywek dokonywane będzie niewątpliwie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem dokonywane w przyszłości nieodpłatne przekazania Dodatków i Odżywek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, iż opisane w niniejszym wniosku przyszłe wydania Dodatków i Odżywek powinno być uznane za wydania próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, a w konsekwencji przekazania te zgodnie z art. 7 ust. 3 tej ustawy ich nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT, należy zauważyć, iż jak wynika z ww. przepisu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie "niewielka ilość towaru" może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru. O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje w myśl art. 7 ust. 7 ww. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.

Zatem, nieodpłatne przekazanie potencjalnemu klientowi niewielkiej ilości towaru w celu uzyskania zamówienia pojedynczych sztuk produktów, jako niewielkiej ilości towaru zachowujących jego skład i właściwości, stanowi próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. W sytuacji natomiast, kiedy miarą sprzedaży danego towaru (wyrobu) jest np. sztuka czy też kilogram, to nieodpłatne przekazanie wolumenu tego towaru, stanowiącego wielokrotność tej miary, nie może zostać potraktowane, w ocenie tut. organu, jako przekazanie próbki, w rozumieniu ww. przepisu.

Tym samym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że bez względu na to czy Odżywki udostępniane będą w formie pojedynczych standardowych opakowań handlowych, czy tez w formie zminiaturyzowanej, to wydanie Odżywek powinno być uznane za wydanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i nie powinno podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak już wyżej wskazano w przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nieodpłatnie przekazuje i nadal zamierza przekazywać dotychczasowym oraz potencjalnym odbiorcom próbki dodatków funkcjonalnych i smakowych dla przemysłu mięsnego, określane jako "Dodatki".

Wnioskodawca wskazał, że względu na specyfikę branży, Dodatki nie mogą mieć rozmiarów mniejszych niż niezbędne dla wykonania przez kontrahentów Wnioskodawcy pełnego cyklu produkcyjnego. W zależności od stosowanej przez kontrahentów technologii produkcji, Dodatki osiągają rozmiary od kilku do kilkudziesięciu kilogramów. Typowe opakowanie handlowe zawiera 25 kilogramów produktu.

W odniesieniu do Odżywek, Wnioskodawca rozważa możliwość ich nieodpłatnego przekazywania w formie pojedynczych standardowych opakowań handlowych albo w formie zminiaturyzowanej (np. saszetki).

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności sprawy oraz wskazany wyżej stan prawny należy stwierdzić, iż przekazanie (w celach wypróbowania) przez Wnioskodawcę jednemu odbiorcy wyrobów w ilościach wskazanych we wniosku (dot. Dodatków), oraz w formie pojedynczych standardowych opakowań, a nie w formie zminiaturyzowanej (dot. Odżywek), w ocenie tut. organu nie może być uznane za przekazanie próbki, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Ilość ta nie jest bowiem niewielką (najmniejszą) ilością towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciach związanych z wytworzeniem ww. Dodatków i Odżywek, wówczas ich przekazanie (Dodatków w ilościach wskazanych we wniosku, a Odżywek w formie pojedynczych standardowych opakowań,) jako czynność zrównana z dostawą towarów, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, ww. stanowisko Wnioskodawcy, iż opisane w niniejszym wniosku przyszłe wydania Dodatków i Odżywek powinny być uznane za wydanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, a w konsekwencji przekazania te zgodnie z art. 7 ust. 3 tej ustawy ich nie powinny podlegać opodatkowaniu również należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia Sądów, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Zauważa się, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawy będące przedmiotem autonomicznych rozstrzygnięć sądu, które powołał Wnioskodawca, może odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez niego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Należy także wskazać, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez wnioskodawcę.

Dlatego też bez znaczenia dla niniejszej sprawy jest powołana przez Wnioskodawcę interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Ponadto, tut. organ pragnie zauważyć, iż poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie dotyczące:

* opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazywania (w stanie faktycznym) Dodatków oraz

* prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z wytworzeniem Dodatków i Odżywek przekazywanych nieodpłatnie

- będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.