IBPP2/443-607/11/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. znak: L.Dz.FG/8259/11 (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku od towarów i usług do usługi wykonania przyłącza wodociągowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek w zakresie zastosowania stawki podatku od towarów i usług do usługi wykonania przyłącza wodociągowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. znak: L.Dz.FG/8259/11 (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 sierpnia 2011 r. znak: IBPP2/443-607/11/ASz.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zaistniałe stany faktyczne:

Spółka świadczy usługę polegającą na kompleksowej realizacji przyłączy wodociągowych. Realizacja zlecenia obejmuje: uzgodnienia branżowe, opracowanie dokumentacji, budowę przyłącza, odbiór techniczny i geodezyjną inwentaryzację powykonawczą. Usługa ta wykonywana jest głównie na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przyłącze wodociągowe to zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U.06.123.858 j.t.) odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym. Budowany przyłącz wodociągowy jest własnością inwestora, a koszty budowy pokrywa osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Definicja przyłącza pozwala na zastosowanie w praktyce dwóch rozwiązań, z których oba są stosowane w zależności od umowy z klientem.

W pierwszym przypadku Wnioskodawca prowadzi nitkę wodociągu od sieci głównej, poprzez tereny leżące poza granicami działki, w granicach działki należącej do inwestora, oraz w samym obiekcie mieszkaniowym, montując układ pomiarowy w wyznaczonym pomieszczeniu wewnątrz budynku.

W drugim przypadku, stosowanym głównie przy uzbrajaniu działki na cele budowlane, przyłącz Wnioskodawca doprowadza do działki inwestora i kończy studnią wodomierzową, która następnie będzie połączona z wewnętrzną instalacją wodociągową budynku.

W piśmie z dnia 23 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy: usługa polegająca na kompleksowej realizacji przyłącza wodociągowego na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w obu przypadkach objęta jest obniżoną 8% stawką podatku VAT.

Obiekt budowlany to w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jedn. w Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118), budynek wraz instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury.

Jak wynika z definicji zawartej w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U.06,123.858 j.t.) przyłącze stanowi połączenie pomiędzy siecią wodociągową, a wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług i jest ściśle powiązane z konkretnym obiektem budowlanym, zarówno w sensie technicznym jak i własnościowym. Niezależnie od tego czy przyłącze znajduje się w całości poza bryłą budynku, czy też jest częściowo wykonane wewnątrz obiektu, to jest ono integralną częścią budynku mieszkalnego, stanowiącą infrastrukturę niezbędną do użytkowania obiektu.

W sytuacji gdy do budowy przyłącza w części znajdującej się poza bryłą budynku należało by zastosować stawkę podstawową, to w ramach jednej usługi Wnioskodawca stosowałby dwie różne stawki VAT. Dla robót wykonanych wewnątrz budynku stawkę 8%, natomiast dla robót poza budynkiem 23%. Przeciwko takiemu sztucznemu podziałowi usług wielokrotnie wypowiadały się sądy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 5 stycznia 2011 r. III SA/Gl 1708/10 stwierdził: "Bezzasadne jest dzielenie robót na wykonane w bryle budynku i poza nią i obejmowanie każdej z nich odmienną stawką."

Wojewódzki Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w wyroku z dnia 3 grudnia 2009 r. I SA/Wr 1435/09, w sprawie dotyczącej przyłącza gazowego, powołując się na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości napisał w uzasadnieniu: Jeżeli ETS w wyroku C-349/96 Card Protection Plan Ltd. oraz C-41/04 Levob Verzekeringen BV wypowiedział się przeciwko sztucznemu dzieleniu usługi złożonej z kilku świadczeń w celu opodatkowania różnymi stawkami podatku od towarów i usług, to tym bardziej nieprawidłowe jest dzielenie jednorodnej usługi wykonania przyłącza gazowego według miejsca jej wykonania (w obrębie budynku czy poza budynkiem) w celu zastosowania różnych stawek podatkowych."

Stanowisko WSA podtrzymał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 kwietnia 2011 r. I FSK 499/10 oddalając skargę kasacyjną Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zaistniałych stanów faktycznych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

W przedmiotowej sprawie należy również wskazać, iż zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b ustawy o VAT w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką VAT objęte były:

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 cyt. ustawy obejmowała:

Z wniosku wynika, iż Spółka świadczy usługę polegającą na kompleksowej realizacji przyłączy wodociągowych. Realizacja zlecenia obejmuje: uzgodnienia branżowe, opracowanie dokumentacji, budowę przyłącza, odbiór techniczny i geodezyjną inwentaryzację powykonawczą. Usługa ta wykonywana jest głównie na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przyłącze wodociągowe to zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U.06.123.858 j.t.) odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym. Budowany przyłącz wodociągowy jest własnością inwestora, a koszty budowy pokrywa osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Definicja przyłącza pozwala na zastosowanie w praktyce dwóch rozwiązań, z których oba są stosowane w zależności od umowy z klientem. W pierwszym przypadku Wnioskodawca prowadzi nitkę wodociągu od sieci głównej, poprzez tereny leżące poza granicami działki, w granicach działki należącej do inwestora, oraz w samym obiekcie mieszkaniowym, montując układ pomiarowy w wyznaczonym pomieszczeniu wewnątrz budynku. W drugim przypadku, stosowanym głownie przy uzbrajaniu działki na cele budowlane, przyłącz Wnioskodawca doprowadza do działki inwestora i kończy studnią wodomierzową, która następnie będzie połączona z wewnętrzną instalacją wodociągową budynku. Wykonywane przez Spółkę usługi budowy przyłączy wodociągowych związane są z różnymi obiektami budowlanymi, jednak wniosek dotyczy wyłącznie tych objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Najczęściej są to budynki mieszkalne jednorodzinne o symbolu PKOB 1110. Sporadycznie zdarzają się inne obiekty zakwalifikowane do klasy 1121,1130, lub innych, dlatego pytanie postawione we wniosku sformułowano w taki sposób, aby uwzględniało wszystkie obiekty budowlane objęte społecznym programem mieszkaniowym. Usługi opisane we wniosku wykonywane są w ramach prowadzonej przez inwestora budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługa budowy przyłącza zaklasyfikowana jest w PKWiU pod symbolem 42.21.22.0 "Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze".

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy, a w szczególności art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż roboty budowlane związane z budową przyłącza wodociągowego, korzystają ze stawki 8% tylko w takim zakresie w jakim są one wykonywane w obrębie budynku zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jeżeli natomiast roboty te są wykonywane poza obrębem budynku, tzn. od sieci głównej poprzez tereny leżące poza granicami działki oraz poprzez działkę należącą do inwestora, to w świetle cytowanych wyżej przepisów nie będą one korzystały ze stawki preferencyjnej i będą opodatkowane stawką 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż usługa polegająca na kompleksowej realizacji przyłącza wodociągowego na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zakończone montażem wodomierza i zasuwy wewnątrz podłączonego budynku objęta jest w całości preferencyjną stawką podatku VAT 8%, należało uznać za nieprawidłowe.

Podobnie w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wykonywał przyłącze wodociągowe, które kończyć się będzie montażem wodomierza i zasuwy w studni wodomierzowej znajdującej się poza budynkiem, roboty związane z jego wykonaniem będą podlegały opodatkowaniu według stawki 23%.

Wobec powyższego również w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, iż organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym, w niniejszej interpretacji tut. Organ odniósł się wyłącznie do klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę we wniosku.

Nadmienia się, że powołane we wniosku wyroki polskich sądów administracyjnych dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów administracyjnych w indywidualnych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Jest to zgodne także z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w którym postanowiono, iż wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300

Bielsko-Biała.