IBPP2/443-604/11/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 17 sierpnia 2011 r.) oraz z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 17 sierpnia 2011 r.) oraz z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem Gospodarstwa Rolnego, w ramach prowadzonej działalności w tym gospodarstwie jest podatnikiem podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca zamierza sprzedać część gruntu - kilka wyodrębnionych działek - które są zakwalifikowane do gruntów ornych, co opisuje stosowny dokument tj. wypis z rejestru gruntów dla wybranych działek z jednostki rejestrowej, wydany przez Starostwo Powiatowe.

Dla terenów, na których położone są wyodrębnione działki nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Z wypowiedzi urzędników Miasta i Gminy Wnioskodawca powziął informację, że tereny te nie są objęte studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego, zgodnie, z którym byłoby wskazanie czy te tereny są przeznaczone czy też nie pod zabudowę mieszkaniową czy przemysłową.

Wnioskodawca posiada decyzję o warunkach zabudowy na budowę obiektów handlowo - usługowych na tych działkach wydaną przez Burmistrza z kwietnia 2010 r.. Decyzja ta do dnia dzisiejszego nie została uchylona a zatem jest wiążąca.

Kupujący również posiada decyzję o warunkach zabudowy na budowę budynku handlowo-usługowego na tych działkach z kwietnia 2010 r. decyzja ta nie została do dnia dzisiejszego uchylona a zatem jest wiążąca.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż:

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż działki, o których mowa we wniosku jw. - w opisie zdarzenia przyszłego na dzień jego złożenia nie zostały sprzedane. Błędnie zaznaczono poz. 35 wniosku, winna być zaznaczona poz. 36 - zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wobec braku wskazania ustawodawcy w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT kryteriów formalno prawnych jakimi należy się kierować aby ustalić przeznaczenie gruntu i wobec różnych wyroków Sądowych w podobnej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż działek przedstawione w pkt F.54 niniejszego wniosku jest zwolniona z VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę charakter gruntów zbywanych jako ornych i wobec braku miejscowych dokumentów prawa o przeznaczeniu gruntów (tj. planów zagospodarowania przestrzennego jak i studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gruntów Wnioskodawca uważa, że przedmiot transakcji sprzedaży wymienionych gruntów jest zwolniony z podatku VAT na tle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności w gospodarstwie rolnym, którego jest właścicielem dokonał wyodrębnienia kilku działek, które zamierza sprzedać. Działki te są zakwalifikowane do gruntów ornych, co opisuje stosowny dokument tj. wypis z rejestru gruntów dla wybranych działek z jednostki rejestrowej, wydany przez Starostwo Powiatowe.

Dla terenów, na których położone są przedmiotowe działki nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Tereny te nie są objęte studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca oraz nabywca tych działek posiadają decyzje o warunkach zabudowy na budowę obiektów handlowo - usługowych na tych działkach.

Grunty, które Wnioskodawca zamierza sprzedać, nabył w różnym czasie w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, wchodzą one w skład gospodarstwa i są przeznaczone pod uprawy rolne - produkcję zbóż.

Środki uzyskane z tej sprzedaży zostaną przeznaczone na bieżącą działalność prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego o łącznej powierzchni 240 ha.

Mając na uwadze wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowych działek, które stanowią teren przeznaczony pod zabudowę (decyzja o warunkach zabudowy obiektem handlowo-usługowym), nie będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem dokonanie dostawy ww. działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 23%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy Wnioskodawca w związku z dostawą przedmiotowych działek będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, bowiem w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał cyt. "... jest właścicielem Gospodarstwa Rolnego, w ramach prowadzonej działalności w tym gospodarstwie jest podatnikiem podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych." Kwestia ta nie była też przedmiotem zapytania, jak również Wnioskodawca nie przedstawił swojego stanowiska w tym zakresie.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.