IBPP2/443-566/11/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących zakup usług pocztowych, których warunki są negocjowane indywidualnie - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących zakup usług pocztowych, których warunki są negocjowane indywidualnie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa usługi pocztowe inne niż powszechne od Poczty. Warunki świadczenia usług pomiędzy Pocztą i Wnioskodawczynią są negocjowane indywidualnie. Usługi dotyczą przyjmowania i dostarczania przesyłek we wskazane miejsce w odpowiedzi na aktualne zapotrzebowanie Wnioskodawczyni jako podmiotu gospodarczego.

Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług Poczta wystawia fakturę VAT. Wnioskodawczyni chce uzyskać potwierdzenie, czy faktury takie powinny być wystawiane z podstawową stawką VAT (obecnie 23%) i w konsekwencji czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia VAT, czy też - przeciwnie - właściwe jest w tym przypadku zastosowanie zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy jeżeli usługi świadczone przez Pocztę na rzecz Wnioskodawczyni, których warunki są negocjowane indywidualnie, powinny być traktowane jako opodatkowane VAT według stawki podstawowej, Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia VAT pod ogólnymi warunkami.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma przeszkód aby Podatnik od takich faktur (zawierających VAT według stawki podstawowej) odliczał VAT pod ogólnymi warunkami, tj. pod warunkiem istnienia związku ze sprzedażą opodatkowaną zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Usługi pocztowe nie są wymienione w art. 88 ustawy o VAT dotyczącym wyłączeń z odliczenia, więc Wnioskodawczyni może odliczać VAT.

W szczególności nie powinien znaleźć zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Jak wynika bowiem z powyższych rozważań (por. ad. 1) usługi Poczty negocjowane indywidualnie, a więc niemające charakteru powszechnego, powinny być opodatkowane VAT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo do odliczenia VAT naliczonego zawartego w takich fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od towarów i usług (VAT). Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych."

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa usługi pocztowe inne niż powszechne od Poczty. Warunki świadczenia usług są pomiędzy Pocztą i Wnioskodawczynią negocjowane indywidualnie. Usługi dotyczą przyjmowania i dostarczania przesyłek we wskazane miejsce w odpowiedzi na aktualne zapotrzebowanie Wnioskodawczyni jako podmiotu gospodarczego.

Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług Poczta wystawia fakturę VAT.

W ocenie Wnioskodawczyni od takich faktur zawierających podatek wg stawki podstawowej nie ma przeszkód do odliczenia tego podatku.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przypadku jeżeli Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, a nabywane usługi pocztowe służyć będą prowadzonej działalności gospodarczej, to Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie ww. usług w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 ustawy o VAT, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy, w szczególności wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem jeżeli świadczona przez kontrahenta Wnioskodawczyni usługa pocztowa faktycznie stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT, wówczas Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących nabycie opisanych we wniosku usług pocztowych, na zasadach wskazanych w art. 86 ust. 1, oczywiście pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Natomiast w sytuacji, gdy kontrahent Wnioskodawcy będzie do wykonywanej przez siebie usługi pocztowej doliczał podatek VAT, zaś ww. usługi pocztowe stanowić będą usługi zwolnione od podatku, Wnioskodawczyni nawet pomimo spełnienia generalnych przesłanek określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniających ją do obniżenia kwoty podatku należnego, nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ww. usługi pocztowe.

Tym samym przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy zauważyć, iż wniosek w części dotyczącej zadanego pytania czy usługi świadczone przez Pocztę na rzecz Wnioskodawczyni, których warunki są negocjowane indywidualnie, powinny być traktowane jako opodatkowane VAT według stawki podstawowej, czy też jako zwolnione z VAT, zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.