IBPP2/443-561/09/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. organu 16 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi stołówkowe świadczone przez stołówki szkolne dla uczniów i personelu-jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi stołówkowe świadczone przez stołówki szkolne dla uczniów i personelu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Szkoła) zgodnie z ustawą o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r. art. 22 ust. 3 i 4 w ramach utworzonych dochodów własnych prowadzi żywienie (obiady) dla dzieci i personelu. Stołówka nie prowadzi sprzedaży na wynos i nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Prowadzona jest przez personel zatrudniony w Szkole. Posiłki są wydawane za odpłatnością w wysokości ustalonej zarządzeniem dyrektora szkoły. Ponadto za dzieci z ubogich rodzin płatności dokonuje Ośrodek Pomocy Społecznej w ramach programu "Pomoc państw w zakresie dożywiania" ze środków z budżetu państwa.

Odpłatność za wyżywienie jak i refundacja z OPS jest odprowadzana na rachunek dochodów własnych szkoły. Sprzedaż obiadów jest zwolniona z opodatkowania VAT, ponieważ została zaliczona do działu 80 (PKWIU 80) jako usługi w zakresie edukacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stołówka może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 zał. 4 poz. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stołówka prowadzona w Szkole z Oddziałami Integracyjnymi przez personel szkoły dla dzieci i pracowników korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT jako usługi w zakresie edukacji (PKWiU 80) zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 (załącznik 4 poz. 7). Wartość sprzedaży obiadów nie jest sumowana do obrotu 50.000 zł, zgodnie z art. 113 ust. 2 jako sprzedaż zwolniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 8 ust. 3 cyt. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Identyfikacja towarów i usług dla potrzeb stosowania stawek i zwolnień podatkowych następuje poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji,

- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm. - do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną wyżej cyt. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 7 przedmiotowego załącznika "wykaz usług zwolnionych od podatku" wymienione zostały usługi zgrupowane pod symbolem PKWiU - ex 80, tj. usługi w zakresie edukacji.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca zgodnie z ustawą o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r. art. 22 ust. 3 i 4 w ramach utworzonych dochodów własnych prowadzi żywienie (obiady) dla dzieci i personelu. Stołówka nie prowadzi sprzedaży na wynos i nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Prowadzona jest przez personel zatrudniony w Szkole. Posiłki są wydawane za odpłatnością w wysokości ustalonej zarządzeniem dyrektora szkoły. Ponadto za dzieci z ubogich rodzin płatności dokonuje Ośrodek Pomocy Społecznej w ramach programu "Pomoc państw w zakresie dożywiania" ze środków z budżetu państwa. Odpłatność za wyżywienie jak i refundacja z OPS jest odprowadzana na rachunek dochodów własnych szkoły. Sprzedaż obiadów jest zwolniona z opodatkowania VAT, ponieważ została zaliczona do działu 80 (PKWIU 80) jako usługi w zakresie edukacji.

Konkludując, wysokość stawki podatku od towarów i usług, bądź zastosowanie zwolnienia od tego podatku dla opisanych we wniosku usług polegających na wydawaniu przez stołówkę szkolną posiłków na rzecz uczniów i pracowników uzależnione jest od klasyfikacji statystycznej tych usług. Tym samym, o ile usługi stołówki na rzecz uczniów (w tym również dzieci z ubogich rodzin, którym posiłki te finansuje Ośrodek Pomocy Społecznej) i pracowników szkoły zostały prawidłowo zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 80 jako "usługi w zakresie edukacji", to korzystają one ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego usług do grupowania statystycznego. Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Podkreślić należy, że Minister Finansów nie jest upoważniony do wydawania opinii w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy ponadto zauważyć, iż w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny wyrażonego przez Wnioskodawcę stanowiska, iż wartość sprzedaży obiadów nie jest sumowana do obrotu 50.000 zł zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, jako sprzedaż zwolniona, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.