IBPP2/443-546/11/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 4 maja 201łr.), uzupełnionym pismami z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 27 lipca 2011 r.) oraz z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług "pokazów artystycznych" obejmujących pokaz sztuki iluzji i magii - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2011 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług "pokazów artystycznych" obejmujących pokaz sztuki iluzji i magii.

Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 15 lipca 2011 r. znak: IBPP2/443-546/11/UH wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 27 lipca 2011 r. W dniu 3 sierpnia 2011 r. dokonano kolejnego uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 15 listopada 2010 r. prowadzi jednoosobową działalność i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jest podatnikiem VAT. W zakres głównej działalności wchodzą pokazy iluzji i magii, na które wystawiana jest faktura VAT zawierająca w swojej treści nazwę usługi określaną jako: "pokaz artystyczny". Wnioskodawca jest artystą iluzjonistą, na swoich pokazach prezentuje sztuczki i triki magiczne, których w większości jest twórcą bądź które zostały przez Niego indywidualnie opracowane i zaadaptowane do potrzeb występu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 27 lipca 2011 r.) wskazano:

Występy Wnioskodawcy mają charakter artystyczny, prowadzone są według napisanego scenariusza. Wnioskodawca wykorzystuje do nich misternie przygotowaną scenografię i rekwizyty oraz umiejętności aktorskie, nadając im charakter przedstawienia. Sztuczki i triki są przez Niego stworzone lub zaadaptowane do przedstawienia (pokazu iluzji). Poza tym każde przedstawienie posiada indywidualny charakter, gdyż nie jest możliwe uzyskanie zawsze jednakowego efektu z uwagi choćby na publiczność, która jest czynnym uczestnikiem, w związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, jest on artystą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Za świadczone usługi pokazów magii i iluzji Wnioskodawca otrzymuje jednorazowe wynagrodzenie za każdy występ, w wysokości ustalonej wcześniej w umowie.

Dotychczasowe umowy na świadczenie usług artystycznych zawierane przez Wnioskodawcę z kontrahentami nie przewidywały przekazania lub udzielenia licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu.

Wnioskodawca do tej pory nie sprzedawał biletów wstępu na swoje pokazy sztuki magii i iluzji, jednak ma w planie wprowadzenie tego typu występów, więc w najbliższej przyszłości takie bilety będą przez Niego sprzedawane.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę oznaczone są symbolami 90.01.10.0 PKWiU w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.) dodano:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT należało stosować do końca 2010 r. i jaką od 1 stycznia 2011 r. dla usługi "pokaz artystyczny", który obejmuje pokaz sztuki iluzji i magii.

Zdaniem Wnioskodawcy, do końca 2010 r. ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), załącznik nr 4, poz. 11 klasyfikuje usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania do klasy usług zwolnionych z podatku VAT.

Nowelizacja ustawy od 2011 r. artykułem 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) zwalnia od podatku VAT usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83 z późn. zm.) w art. 1 definiuje prawa autorskie jako każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na postać, wartość, przeznaczenie czy sposób wyrażenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego występy mają charakter artystyczny, prowadzone są według napisanego scenariusza. Wnioskodawca wykorzystuje do nich misternie przygotowaną scenografię i rekwizyty oraz umiejętności aktorskie, nadając im charakter przedstawienia. Sztuczki i triki są przez Niego stworzone lub zaadaptowane do przedstawienia (pokazu iluzji). Poza tym każde przedstawienie posiada indywidualny charakter, gdyż nie jest możliwe uzyskanie zawsze jego jednakowego efektu z uwagi choćby na publiczność, która jest czynnym uczestnikiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego usługi: występy artystyczne, których przedmiotem są pokazy iluzji, są objęte prawami autorskimi, a zatem jako usługi kulturalne powinny podlegać zwolnieniu z podatku VAT zarówno do końca 2010 r. jak i od 1 stycznia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.), usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Co do zasady towary i usługi do 31 grudnia 2010 r. były opodatkowane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawką podatku 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 41 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.) w związku z poz. 162 do załącznika nr 3 do ustawy o VAT postanowiono, że opodatkowaniu stawką 7% podlegają usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie iub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Jednocześnie jednak w objaśnieniach do tego załącznika wskazano, że nie ma on zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT iub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.), zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W załączniku nr 4 do ustawy o VAT pod poz. 11 (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.), określającym usługi zwolnione od podatku, wymieniono - wskazując na symbol ex 92 PKWiU - usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich iub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem-z wyłączeniem:

Z przedstawionego w piśmie z dnia 1 sierpnia 201 lr. opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zaliczył świadczone przez Niego usługi do grupowania PKWiU 92.31.22-00.00 (usługi świadczone przez autorów, kompozytorów, rzeźbiarzy, artystów estradowych i innych indywidualnych artystów) w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). W związku z tym usługi "pokazów artystycznych" obejmujących pokaz sztuki iluzji i magii, o ile usługi te zostały przez Wnioskodawcę prawidłowo zakwalifikowane do wskazanego wyżej grupowania PKWiU, korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (załącznik nr 4, poz. 11) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (...) (ex 92) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L. 2006.347.1 z późn. zm.).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VATf stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy postanowiono, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT korzystać mogą jedynie:

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej lub indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakres której wchodzą pokazy iluzji i magii. Jego występy mają charakter artystyczny, prowadzone są według napisanego scenariusza. Wnioskodawca wykorzystuje do nich misternie przygotowaną scenografię i rekwizyty oraz umiejętności aktorskie,nadając im charakter przedstawienia. Każde przedstawienie posiada indywidualny charakter, gdyż nie jest możliwe uzyskanie zawsze jednakowego efektu z uwagi choćby na publiczność, która jest czynnym uczestnikiem. Powyższe usługi kulturalne Wnioskodawca świadczy jako indywidualny twórca i artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za świadczone usługi jest on wynagradzany w formie honorarium.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem" utworu.

Dokonując z kolei analizy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dochodzimy do konstatacji, że artystą wykonawcą jest w szczególności: aktor, recytator, dyrygent, instrumentalista, wokalista, tancerz i mim oraz inne osoby w sposób twórczy przyczyniający się do powstania wykonania.

Wnioskodawca spełnia zatem przesłankę podmiotową określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT - jest (jak wskazał) indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów (...).

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest podmiotem (twórcą i artystą wykonawcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT (co wskazano w opisie sprawy), to świadczone przez niego usługi kulturalne polegające na pokazach iluzji i magii korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu.

Reasumując stwierdzić należy, że usługi kulturalne świadczone przez Wnioskodawcę, korzystały ze zwolnienia od podatku VAT do dnia 31 grudnia 2010 r. jak i korzystają z tego zwolnienia od dnia 1 stycznia 2011 r. Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.