IBPP2/443-54/14/RSz - Zasady obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dokumentujących raty leasingu operacyjnego samochodu osobowego wykorzystywanego zarówno na potrzeby działalności podstawowej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz działalności dodatkowej zwolnionej od tego podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy limit sumy odliczeń podatku naliczonego (6.000 zł) z faktur otrzymanych z tytułu leasingu operacyjnego samochodu osobowego należy stosować z uwzględnieniem proporcji sprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy limit sumy odliczeń podatku naliczonego (6.000 zł) z faktur otrzymanych z tytułu leasingu operacyjnego samochodu osobowego należy stosować z uwzględnieniem proporcji sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy (dalej: Spółka) jest oferowanie aplikacji do fakturowania oraz samodzielnego prowadzenia księgowości on-line. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i do dnia złożenia wniosku wykonywała wyłącznie czynności opodatkowane. Zarząd Spółki rozważa rozpoczęcie oferowania klientom w przyszłości usług dodatkowych w postaci usług finansowych i rozliczeniowych, które korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Spółka zamierza również zawrzeć umowę leasingu samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany zarówno na potrzeby działalności podstawowej (opodatkowanej VAT), jak i działalności dodatkowej (zwolnionej z VAT). Będzie się to wiązać dla Spółki z koniecznością odliczenia VAT-u naliczonego z faktur leasingowych biorąc pod uwagę postanowienia przepisu art. 86a ust. 7 (ograniczone prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur dot. leasingu operacyjnego samochodów osobowych), a także zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w przepisie art. 90 ust. 2 (odliczenie wg proporcji sprzedaży przy towarach używanych w tzw. działalności mieszanej).

Spółka powzięła jednak wątpliwość, czy proporcja sprzedaży będzie mieć również zastosowanie do limitu 6.000 zł, wyrażonego w art. 86a ust. 7 zdanie ostatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy limit sumy odliczeń VAT-u naliczonego (6.000 zł) z faktur otrzymanych z tytułu leasingu operacyjnego samochodu osobowego należy stosować z uwzględnieniem proporcji sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, limit odliczeń wyrażonych w art. 86a ust. 8 zdanie ostatnie należy stosować bez uwzględniania proporcji sprzedaży.

Pełne brzmienie przepisu jest następujące: "W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł."

Spółka nie ma wątpliwości, że w przypadku zawarcia umowy leasingu samochodu osobowego z przeznaczeniem dla tzw. sprzedaży mieszanej na ograniczenie wyrażone w art. 86a ust. 8 (podatkiem naliczonym podlegającym odliczeniu jest 60% kwoty VAT wykazanej na fakturze od leasingodawcy) będzie zobowiązana do nałożenia dodatkowego ograniczenia, wynikającego z ogólnej zasady wyrażonej w art. 90 ust. 2 (odliczenie wg proporcji sprzedaży). Przyjmując założenie, że w pierwszym roku działalności mieszanej, Spółka przyjmie prognozowaną proporcję sprzedaży na poziomie 90%, Spółka będzie mogła odliczyć kwotę VAT wykazaną na otrzymanych faktur leasingowych po uprzednim przemnożeniu ją przez 60%, a następnie 90%. Po zakończeniu roku podatkowego, Spółka będzie zobowiązana do skorygowania odliczonego VAT-u w pierwszej deklaracji rozliczeniowej składanej w kolejnym roku podatkowym w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, która wystąpiła w roku poprzednim. Prawidłowość tego postępowania potwierdza prawomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2013 r. (sygn. FSK 106/12).

Spółka ma wątpliwość, czy limit odliczeń w wysokości 6.000 zł również należy stosować z uwzględnieniem proporcji sprzedaży. Wg Spółki nie, ponieważ wynika to z literalnego brzmienia przepisów, a ponadto inne rozwiązanie byłoby niemożliwe do zastosowania w praktyce.

Przepis posługuje się pojęciem "suma kwot". Sumą kwot w przypadku Spółki będzie suma kolejnych odliczeń VAT z faktur leasingowych, z uwzględnieniem 60-procentowego ograniczenia oraz ograniczenia wynikającego z proporcji sprzedaży. Nie jest uzasadnione, by limit 6.000 zł również należało przemnożyć przez wskaźnik proporcji, ponieważ zgodnie z brzmieniem art. 90 ust. 2 ograniczenie wynikające z proporcji sprzedaży stosuje się wyłącznie do podatku naliczonego, a nie sum kwot podatku naliczonego. Zgodnie z regułami wykładni prawa podatkowego, naczelną regułą jest korzystanie z wykładni językowej. Zgodnie z nią, gdyby proporcję sprzedaży należało stosować również w odniesieniu do "sum kwot" byłoby to wyrażone wprost w przepisie.

Gdyby jednak, zupełnie hipotetycznie, założyć, że limit 6.000 zł również należy przemnożyć przez przyjętą do rozliczeń proporcję sprzedaży, to pojawi się wątpliwość, w jaki sposób ten limit ustalić, gdy umowa leasingowa jest zawarta na wiele lat. Przemnożenie limitu przez proporcję sprzedaży obowiązującą w roku zawarcia umowy leasingu i stosowanie go przez cały okres trwania umowy leasingowej byłoby niereprezentatywne. Z drugiej strony, przepisy nie przewidują uregulowań, które sugerowałyby, że limit ten mógłby się zmieniać w kolejnych latach i w związku z tym próżno szukać w przepisach jakichkolwiek wskazówek co do praktycznego sposobu obliczania takiego limitu. Nawiasem mówiąc, byłoby to niemożliwe do zastosowania w praktyce, gdyż rodziłoby pytania np. jak postąpić, gdyby w jednym z następnych lat wartość limitu uległaby zmniejszeniu w taki sposób, że jego nowo obliczona lub skorygowana wysokość byłaby niższa niż suma odliczeń VAT z faktur leasingowych w poprzednich latach. Z tego względu dalsze rozważania hipotetycznego założenia postawionego w tym akapicie jest bezcelowe.

W związku z argumentami przedstawionymi w niniejszym uzasadnieniu, Spółka przyjęła stanowisko jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że, co prawda, Wnioskodawca określił przedstawioną we wniosku sytuację jako zdarzenie przyszłe jednakże z uwagi na fakt, że wniosek został sporządzony w dniu 13 stycznia 2014 r. a od 1 kwietnia 2014 r. uległy zmianie przepisy regulujące kwestie wskazane we wniosku, a ponadto Wnioskodawca we wniosku przepisy mające być przedmiotem interpretacji (przede wszystkim art. 86a ust. 8 ustawy o VAT) powołał w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2014 r., niniejsza interpretacja indywidualna uwzględnia przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca ponosi wydatki, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. wszedł w życie art. 86a ustawy o VAT, który został dodany ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabycia:

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2014 r., przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, z tym że w przypadku importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 - nie więcej jednak niż 6 000 zł.

Stosownie do art. 86a ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2014 r., w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000 zł.

Z powołanych wyżej uregulowań wynika, że - co do zasady - w przypadku użytkowania m.in. na podstawie umowy leasingu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zatem, dokonując analizy cytowanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Przepisy art. 90 ustawy stanowią, że obliczając podatek naliczony od zakupów mieszanych (tekst jedn.: związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi) należy czynić to w dwóch etapach:

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że podatnik prowadzący tzw. sprzedaż mieszaną (tekst jedn.: jednocześnie opodatkowaną i zwolnioną), może odliczyć podatek naliczony z faktur dokumentujących raty leasingu samochodu osobowego jedynie z zastosowaniem proporcji sprzedaży, bowiem w powołanych wyżej przepisach ustawy o VAT nie przewidziano wyłączenia stosowania współczynnika proporcji dla odliczenia podatku naliczonego w przypadku samochodów, co do których podatnikowi przysługuje ograniczone prawo odliczenia podatku VAT.

Stanowisko organu w tym zakresie potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 grudnia 2012 r., sygn. akt I FSK 106/12, w którym Sąd stwierdził, że cyt.: "W przypadku podatników wykonujących zarówno czynności podlegające opodatkowaniu jak i zwolnione z podatku, dodatkowe ograniczenie prawa do odliczenia VAT wynika z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Przepis ten pozwala odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Obydwa ograniczenia dotyczące odliczenia VAT naliczonego przez tego typu podatników, powinny być stosowane łącznie."

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług do dnia złożenia wniosku wykonywał wyłącznie czynności opodatkowane. Zarząd Spółki rozważa rozpoczęcie oferowania klientom w przyszłości usług dodatkowych w postaci usług finansowych i rozliczeniowych, które korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Spółka zamierza również zawrzeć umowę leasingu samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany zarówno na potrzeby działalności podstawowej (opodatkowanej VAT), jak i działalności dodatkowej (zwolnionej z VAT).

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygnięcie, czy limit sumy odliczeń VAT-u naliczonego (6.000 zł) z faktur otrzymanych z tytułu leasingu operacyjnego samochodu osobowego należy stosować z uwzględnieniem proporcji sprzedaży.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% powyższego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6000 zł na jeden użytkowany samochód. Oznacza to, że podatek naliczony podlegający odliczeniu w związku z opłatą rat leasingowych powinien zostać prawidłowo obliczony według wzoru: kwota podatku na fakturach zakupu x 60% x wskaźnik proporcji (Spółka przyjmie prognozowaną proporcję sprzedaży na poziomie 90%).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że w przypadku zawarcia umowy leasingu samochodu osobowego, w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia do 31 marca 2014 r., wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej z przeznaczeniem dla tzw. sprzedaży mieszanej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Należy zatem zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że w przypadku zawarcia umowy leasingu samochodu osobowego z przeznaczeniem dla tzw. sprzedaży mieszanej - z uwagi na ograniczenie wyrażone w art. 86a ust. 8 (podatkiem naliczonym podlegającym odliczeniu jest 60% kwoty podatku VAT wykazanej na fakturze od leasingodawcy) - będzie on zobowiązany do nałożenia dodatkowego ograniczenia, wynikającego z ogólnej zasady wyrażonej w art. 90 ust. 2 (odliczenie wg proporcji sprzedaży). Po zakończeniu roku podatkowego, Spółka będzie zobowiązana do skorygowania odliczonego VAT-u w pierwszej deklaracji rozliczeniowej składanej w kolejnym roku podatkowym w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, która wystąpiła w roku poprzednim.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że limit odliczeń wyrażonych w art. 86a ust. 8 zdanie ostatnie należy stosować bez uwzględniania proporcji sprzedaży, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy jednocześnie zauważyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy działalność Wnioskodawcy - w postaci usług finansowych i rozliczeniowych - do wykonania której Wnioskodawca przeznaczy przedmiotowy samochód osobowy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług), gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Zawarte w opisie sprawy stwierdzenie Wnioskodawcy w tym zakresie zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem oceny.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.