IBPP2/443-533/08/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko U. przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2008 r. (data wpływu 19 sierpnia 2008 r.), pismem z dnia 22 sierpnia 2008 r. (data wpływu 22 sierpnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu 12 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż nieruchomości, t.j. prawa własności budynków, budowli, maszyn i urządzeń oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów jest zwolniona z podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż nieruchomości, t.j. prawa własności budynków, budowli, maszyn i urządzeń oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów jest zwolniona z podatku VAT.Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 sierpnia 2008 r. (data wpływu 19 sierpnia 2008 r.), z dnia 22 sierpnia 2008 r. (data wpływu 22 sierpnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu 12 września 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 września 2008 r. znak: IBPP2/443-533/08/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2001 r. Spółka Węglowa zrzekła się Aktem Notarialnym Rep. A Nr 12324/2001 na rzecz Wnioskodawcy - gminy górniczej - prawa użytkowania wieczystego działek o numerach: 1465/64, 1470/72, 1146/41, 672/41, 62, 63, 1149/40, 1389/67, 1388/68, 1386/68, 1184/68, 1472/71, 1183/44, 668/45, 667/44 i 669/46 o łącznej powierzchni 72.401 m ² wraz z własnością budynków, budowli i urządzeń. W związku z powyższym Gmina i Miasto Cz.-L. stała się użytkownikiem wieczystym wyżej opisanej nieruchomości i właścicielem znajdujących się na nim budowli budynków i urządzeń. W 2002 r. została wydana decyzja o podziale ww. nieruchomości składającej się z wyżej opisanych działek, w wyniku którego powstały nowe działki o następujących numerach: 2882/68, 2883/68, 2884/68, 2885/68 i są wpisane w jednej księdze wieczystej KW nr 128 861. W kwietniu 2007 r. została podjęta uchwała Rady Miejskiej w sprawie zbycia przedmiotowej nieruchomości gruntowej, zabudowanej składającej się z wyżej opisanych czterech działek w trybie przetargu publicznego. Przedmiotem sprzedaży jest prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków, budowli i urządzeń znajdujących się na przedmiotowym terenie. Budynki, budowle i urządzenia znajdujące się na tejże nieruchomości zostały wybudowane przed 1993 r. i służyły poprzedniemu właścicielowi do prowadzenia działalności produkcyjnej. W stosunku do budynków, budowli, maszyn i urządzeń znajdujących się na tej nieruchomości gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ich ulepszenie zarówno przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych, jak i w trakcie ich użytkowania. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonywał odliczeń z tytułu podatku VAT.Wnioskodawca w piśmie z dnia 19 sierpnia 2008 r. zawarł szczegółową informację na temat budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do sprzedaży.

W ww. piśmie wymienił następujące budynki:

Wnioskodawca wskazał, iż ww. budynki są trwale związane z gruntem.

Ponadto Wnioskodawca wymienił następujące budowle i urządzenia:

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nieruchomość gruntowa wraz z budynkami, budowlami oraz urządzeniami przeznaczonymi do sprzedaży od listopada 2001 r. do chwili obecnej jest przedmiotem dzierżawy przez prywatnych przedsiębiorców. Na terenie tym prowadzona jest działalność gospodarcza a zlokalizowane tam budynki, budowle i urządzenia były przedmiotem przekazania. Wnioskodawca w piśmie z dnia 11 września 2008 r. wskazał ponadto, iż przedmiotem sprzedaży jest prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z wyodrębnionych geodezyjnie działek, które traktowane są jako jedna nieruchomość. Nieruchomość składa się zarówno z działek zabudowanych jak i niezabudowanych. Zbywane prawo użytkowania wieczystego obciąża całą nieruchomość, wyodrębnioną w sensie prawnym, a nie odrębnie poszczególne działki powstałe w wyniku podziału geodezyjnego. Podział geodezyjny nie prowadzi bowiem do zmiany stanu prawnego nieruchomości i w sensie prawnym stanowi ona w dalszym ciągu jedną nieruchomość w rozumieniu art. 46 § 1 kodeksu cywilnegoWnioskodawca wskazał, iż działki nr 2884/68 i 2885/68 są niezabudowane, jednak przez ich teren przebiegają tory kolejowe z rozjazdami i stanowią część bocznicy kolejowej. Działka 2884/68 położona jest w terenach kolejowych o symbolu planu k.k. oraz na terenach obszaru górniczego po byłej kopalni. Natomiast parcela 2885/68 położona jest częściowo w terenach lokalnej strefy aktywności gospodarczej o symbolu planu PU1, częściowo w terenach kolejowych o symbolu planu k.k. oraz na terenach obszaru górniczego po byłej kopalni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości, t.j. prawa własności budynków, budowli, maszyn i urządzeń oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów (dotyczy działek nie tylko pod budynkami i budowlami) jest zwolniona z podatku VAT.

Wnioskodawca powołał się na art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zauważa również, iż zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1-2 przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat oraz pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zdaniem Wnioskodawcy analiza wskazanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż sprzedaż (prawa własności) budynków, budowli, maszyn i urządzeń, znajdujących się na wskazanej nieruchomości, będących zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1-2 towarami używanymi, podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, gdyż sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w żadnym momencie, zarówno przy ich nabyciu jak i później, ponieważ w stosunku do tych budynków, budowli, maszyn i urządzeń gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ich ulepszenie. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%. Zbycie użytkowania wieczystego tejże nieruchomości również podlega zwolnieniu, gdyż razem z nim zostają zbyte budynki i budowle trwale z gruntem związane, zaś ich zbycie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towaru rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel.W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W niniejszej interpretacji odniesiono się do działek o następujących numerach: 2882/68, 2884/68 i 2885/68.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika też, że Wnioskodawca ma zamiar dokonać dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków, budowli i urządzeń znajdujących się na przedmiotowym terenie. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż działki nr 2884/68 i 2885/68 są niezabudowane, jednak przez ich teren przebiegają tory kolejowe z rozjazdami i stanowią część bocznicy kolejowej. Działka 2884/68 położona jest w terenach kolejowych o symbolu planu k.k. oraz na terenach obszaru górniczego po byłej kopalni. Natomiast parcela 2885/68 położona jest częściowo w terenach lokalnej strefy aktywności gospodarczej o symbolu planu PU1, częściowo w terenach kolejowych o symbolu planu k.k. oraz na terenach obszaru górniczego po byłej kopalni.

Należy zauważyć, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".Budynki - w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.Natomiast w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, naziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy). Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp. Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".W związku z powyższym wskazane we wniosku budynki i budowle posadowione na ww. działkach tj. budynek kasy wagowej, stacja załadowcza węgla deputatowego, pomost techniczny, budynek stacji przesypowo-technicznej, punkt załadowczy wagonów, plac zwałowy o nawierzchni z trylinki, drogi wewnętrzne dojazdowe o nawierzchni z trylinki, rów odwadniający wraz ze studzienką kanalizacyjną żelbetową oraz tory kolejowe, jako obiekty budowlane połączone z gruntem w sposób trwały, można uznać za budynki i budowle w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację. Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży jest prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków i budowli znajdujących się na przedmiotowym terenie. Budynki i budowle znajdujące się na tejże nieruchomości zostały wybudowane przed 1993 r. W stosunku do budynków i budowli znajdujących się na tej nieruchomości gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ich ulepszenie zarówno przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych, jak i w trakcie ich użytkowania. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonywał odliczeń z tytułu podatku VAT.W przedmiotowej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie - Spółka nie poniosła żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowych budynków i budowli. Zatem do przedmiotowej dostawy ww. budynków i budowli tj. budynku kasy wagowej, stacji załadowczej węgla deputatowego, pomostu technicznego, budynku stacji przesypowo-technicznej, punktu załadowczego wagonów, placu zwałowego o nawierzchni z trylinki, drogi wewnętrznej dojazdowej o nawierzchni z trylinki, rowu odwadniającego wraz ze studzienką kanalizacyjną żelbetową oraz torów kolejowych, będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie również prawo wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami, które są trwale z tym gruntem związane. Budynki i budowle posadowione na ww. gruncie objęte są zwolnieniem od tego podatku.Kwestię dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części. Ponadto zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%. Ze względu na to, iż przy dostawie ww. budynków, budowli Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego Wnioskodawca będzie również korzystać przy dostawie prawa użytkowania wieczystego działek.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż przedmiotem dostawy będą również urządzenia. Do urządzeń Wnioskodawca zalicza wagę samochodową zagłębioną i przenośnik taśmowy. Ponadto przedmiotem dostawy będzie kontener budowlany biurowy, niezwiązany trwale z gruntem, ustawiony na kolejowych podkładach drewnianych.Wnioskodawca wskazał, iż nieruchomość gruntowa wraz z budynkami, budowlami oraz urządzeniami przeznaczonymi do sprzedaży od listopada 2001 r. do chwili obecnej jest przedmiotem dzierżawy przez prywatnych przedsiębiorców. Na terenie tym prowadzona jest działalność gospodarcza.Odnośnie wskazanego we wniosku kontenera budowlanego biurowego, niezwiązanego trwale z gruntem, ustawionego na kolejowych podkładach drewnianych należy zauważyć, iż zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy tymczasowym obiektem budowlanym jest obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe.

Zdaniem tut. organu ze względu na fakt, iż w ustawie o VAT nie zawarto definicji legalnej pojęcia "użytkowanie" należy korzystać z definicji słownikowej tego terminu. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego "używanie" to faktyczne posługiwanie się rzeczą jak narzędziem. Za "rzecz używaną", zgodnie z definicją słownikową, można uznać wyłącznie taka rzecz, która jest faktycznie używana bezpośrednio przez podatnika. Należy zauważyć, iż pewną wskazówką do rozumienia terminu "używanie" zawiera art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ustawodawca wskazał tam, że zwolnienie z opodatkowania dostawy rzeczy używanych dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, które są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W opinii tut. organu konstrukcja tego przepisu jednoznacznie wskazuje, że dostawa rzeczy będących przedmiotem tych umów może podlegać zwolnieniu wyjątkowo. A zatem wyłącznie wskazane w ustawie rzeczy (budynki i budowli lub ich części) mogą być uznane za towar używany również wówczas, gdy są przedmiotem m.in. umowy dzierżawy.

A zatem wymienionych we wniosku rzeczy ruchomych, jako towarów niebędących nieruchomościami oraz budowlami trwale związanymi z gruntem, tj.: wagi samochodowej zagłębionej, przenośnika taśmowego oraz kontenera budowlanego biurowego, nie można uznać za towar używany bowiem Wnioskodawca faktycznie się nimi nie posługiwał. Oddanie ww. rzeczy ruchomych w dzierżawę powoduje, że nie stanowią one towarów używanych. W tej sytuacji do zbycia ww. rzeczy ruchomych tj.: wagi samochodowej zagłębionej, przenośników taśmowych oraz kontenera budowlanego biurowego nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku VAT. Tym samym z uwagi na fakt, iż ustawodawca nie przewidział żadnej preferencyjnej stawki podatku przy ich dostawie zastosowanie znajdzie stawka podstawowa, wskazana w art. 41 ust. 1 ww. ustawy, tj. 22%.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało całościowo uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.