IBPP2/443-532/10/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) oraz pismem dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 15 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na podstawie umowy zlecenia - jest prawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) oraz pismem dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 15 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na podstawie umowy zlecenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą od dnia 1 kwietnia 2008 r., wybrał opodatkowanie podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Rodzaj przeważającej działalności wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) - 7112Z to działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, miejsce prowadzenia działalności - Rzeczpospolita Polska. Od 1 kwietnia 2008 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca uzyskiwał przychody tylko i wyłącznie na podstawie Umów Zleceń, gdzie przedmiotem umów było świadczenie i pozostawanie w gotowości do świadczenia przez Zleceniobiorcę (Wnioskodawcę) na rzecz Zleceniodawcy usług polegających na udzieleniu konsultacji w zakresie doradztwa technicznego przy budowie obiektu budowlanego. Zleceniobiorca w ramach Umów zobowiązany był do: udzielenia konsultacji, przygotowania dokumentacji niezbędnej do realizacji przedmiotu Umów, uczestnictwa w spotkaniach dotyczących budowy, negocjacjach z podwykonawcami, przygotowania innych dokumentów techniczno-prawnych związanych z pracami wykończeniowymi przedmiotowego budynku.

Wszystkie umowy były jednakowe co do treści, różniły się tylko Zleceniodawcą i kwotą wynagrodzenia za usługę, każda umowa zawierała punkt: "Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za skutki działań Zleceniobiorcy podejmowanych w wykonaniu zobowiązań określonych w Umowie wobec osób trzecich."

Dokonując zgłoszenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca zasięgnął informacji w Urzędzie Skarbowym, gdzie poinformowano go, że działalność którą zamierza prowadzić, nie podlega opodatkowaniu VAT-em.

Wnioskodawca prowadził więc działalność gospodarczą w przekonaniu o zwolnieniu z opłacania podatku VAT, a co za tym idzie nie zgłosił do US przekroczenia limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. W dniu 10 maja 2010 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia do podatku VAT, jednakże w dniu 14 maja 2010 r. złożył wyjaśnienie i wskazał przepisy na podstawie których, jego zdaniem, działalność ta nie podlega podatkowi VAT.

Dodatkowo w piśmie z dnia 6 września 2010 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek ww. pismem z dnia 14 września 2010 r., z którego wynika, iż przychody z tytułu wykonywanych czynności zawartych Umów objęte są przepisami art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Umowy te określają szczegółowo warunki wykonywanych czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonywania tych czynności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza podlega zwolnieniu od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, od początku swojej działalności wszystkie jego przychody były związane z Umowami Zlecenia o charakterze doradztwa technicznego w zakresie menadżerskim, które zawarte były z osobami prawnymi. Wszystkie umowy zawierały punkt: "Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za skutki działań Zleceniobiorcy podejmowanych w wykonaniu zobowiązań określonych w Umowie wobec osób trzecich." Wnioskodawca nadmienia, że definicja podatnika VAT zawarta w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług mówi cytuje; "Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na mocy art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, stanowi bowiem, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do treści art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż o tym czy dana działalność ma lub też nie ma charakteru samodzielnej działalności, decydują kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy i tym samym nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, iż należałoby na podstawie treści zawartych umów wykazać zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność zamiast na zleceniobiorcę, jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą od dnia 1 kwietnia 2008 r., wybrał opodatkowanie podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Rodzaj przeważającej działalności wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) - 7112Z to działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, miejsce prowadzenia działalności - Rzeczpospolita Polska. Od 1 kwietnia 2008 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca uzyskiwał przychody tylko i wyłącznie na podstawie Umów Zleceń, gdzie przedmiotem umów było świadczenie i pozostawanie w gotowości do świadczenia przez Zleceniobiorcę (Wnioskodawcę) na rzecz Zleceniodawcy usług polegających na udzieleniu konsultacji w zakresie doradztwa technicznego przy budowie obiektu budowlanego. Zleceniobiorca w ramach Umów zobowiązany był do: udzielenia konsultacji, przygotowania dokumentacji niezbędnej do realizacji przedmiotu Umów, uczestnictwa w spotkaniach dotyczących budowy, negocjacjach z podwykonawcami, przygotowania innych dokumentów techniczno-prawnych związanych z pracami wykończeniowymi przedmiotowego budynku.

Wszystkie umowy były jednakowe co do treści, różniły się tylko Zleceniodawcą i kwotą wynagrodzenia za usługę, każda umowa zawierała punkt: "Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za skutki działań Zleceniobiorcy podejmowanych w wykonaniu zobowiązań określonych w Umowie wobec osób trzecich."

Dodatkowo w piśmie z dnia 6 września 2010 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 14 września 2010 r., z którego wynika, iż przychody z tytułu wykonywanych czynności zawartych Umów objęte są przepisami art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Umowy te określają szczegółowo warunki wykonywanych czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonywania tych czynności.

Odnosząc zatem wskazany powyżej stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy opisane we wniosku umowy zlecenia, faktycznie określają warunki wykonywania czynności (opisane wyżej), wynagrodzenie oraz odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, a przychody Wnioskodawcy z tytułu wykonywania ww. czynności objęte są cyt. wyżej przepisami art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas czynności te w świetle ww. przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii ewentualnych konsekwencji podatkowych w związku z dokonanym zgłoszeniem rejestracyjnym w maju 2010 r. Informacje w tym zakresie zostały potraktowane jako element stanu faktycznego, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania, które dotyczyło wyłącznie określenia czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza podlega zwolnieniu od podatku VAT. Wnioskodawca nie sformułował również w tym zakresie własnego stanowiska.

Ponadto należy zauważyć, iż załączone do przedmiotowego wniosku kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku stan faktyczny nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.