IBPP2/443-53/09/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Pawła S. przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2009 r. (data wpływu 21 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług budowlanych wykonywanych na budynku wpisanym do rejestru zabytków - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług budowlanych wykonywanych na budynku wpisanym do rejestru zabytków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, iż wykonał prace budowlane w K., budynek jest wpisany do rejestru zabytków. Prace budowlane polegały na wymianie pokrycia dachowego, wymianie obróbek blacharskich, prac murarskich i malarskich. Wszystkie prace były wykonywane na zewnątrz budynku. Do wykonanych prac Wnioskodawca zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Z informacji uzyskanych w Urzędzie Miejskim w K. wynika, iż przedmiotowe prace winny korzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W poz. 45 wniosku ORD-IN Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU: 92.52.12 - usługi ochrony zabytków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien zastosować podatek VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy: Wnioskodawca zastosował podatek VAT w wys. 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Od zasady zawartej w art. 5 ustawy o VAT ustawodawca wprowadził w rozdziale 2 i 3 ww. ustawy wyjątki dotyczące zwolnienia określonych czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 11 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi związane z kulturą (symbol PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem, z wyłączeniem:

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o VAT wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem "ex" - dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy - usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 - do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), do dnia 31 grudnia 2009 r. W dziale 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 18 marca 1997 r. zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem - pod poz. 92.52 ujęto usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków (PKWiU: 92.52.12 - Usługi ochrony zabytków).

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), jednak zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.), podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace w tych obiektach podlegają szczególnym rygorom.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1, 6, 8 tej ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

* zabytek - nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową,

* prace konserwatorskie - działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań,

* roboty budowlane - roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub otoczeniu zabytku.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż świadczenie usług polegających na ochronie zabytków sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12 podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do tej ustawy, jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianych w punkcie 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11, nie zostały bowiem objęte generalnie usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5, lecz wyłącznie wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw (PKWiU: 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie tych usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonał prace budowlane w K. na budynku, który jest wpisany do rejestru zabytków. Prace budowlane polegały na wymianie pokrycia dachowego, wymianie obróbek blacharskich, prac murarskich i malarskich. Wszystkie prace były wykonywane na zewnątrz budynku. W poz. 45 wniosku Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU: 92.52.12 - usługi ochrony zabytków.

O ile zatem ww. usługi budowlane wykonane w wyżej wymienionym budynku faktycznie są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 92.52.12 "usługi ochrony zabytków" to podlegają one zwolnieniu od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do tej ustawy, jako czynności niewymienione w wyłączeniach tam wskazanych z prawa do zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zauważa się, iż w sytuacji gdy usługi budowlane wykonywane w obiektach objętych nadzorem konserwatorskim, związane z remontami, rozbudową, nadbudową lub adaptacją tych obiektów nie są klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 92.52.12 lecz należą do działu PKWiU 45, to w takim przypadku usługi te podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.