IBPP2/443-529/09/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. organu 6 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu do tut. organu 17 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na wykonaniu książek i czasopism specjalistycznych - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu do tut. organu 17 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na wykonaniu książek i czasopism specjalistycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność poligraficzną polegającą między innymi na produkcji na zamówienie wydawców książek oraz czasopism (oznaczenie PKWiU ex 22.11- książki, ex 22.13 - czasopisma). Spółka zakupuje we własnym zakresie i na własne ryzyko materiały, surowce i komponenty w postaci rzeczy ruchomych tj. papier, karton, tektura, farby, kleje, odczynniki, płyty drukowe, klisze itp. konieczne do wytworzenia książek lub czasopism specjalistycznych. Wytworzenie danych produktów następuje przy wykorzystaniu własnych maszyn oraz własnych materiałów, surowców i komponentów (papier, karton, tektura, farby, kleje, odczynniki, płyty drukowe, klisze itp.). W procesie wytwarzania książek lub czasopism specjalistycznych, działając na własny rachunek, Spółka samodzielnie dobiera odpowiednią technologię produkcji. W zależności od potrzeb stosuje obróbkę komputerową, wykonuje odpowiednią ilość nadruku, tnie, broszuruje, skleja i oprawia, dokonuje składu oraz szeregu innych czynności. W toku procesu produkcji, o ile zajdzie taka potrzeba, Spółka może zlecać na własne ryzyko i koszt wykonanie całości lub części czynności podwykonawcom.

Przy realizacji zamówienia Spółka dysponuje przedmiotowym produktem jak właściciel. Zamawiający oczekując określonego produktu finalnego, co do zasady nie ingeruje w proces produkcji. Końcowym efektem procesu technologicznego jest powstanie towaru jako produktu zdatnego do użycia przez odbiorcę finalnego: książki, bądź też czasopisma, oznaczonego symbolem identyfikatora ISBN lub ISSN, który jest sprzedawany klientom.

Do czasu wydania kontrahentom gotowych produktów, prawo do dysponowania i rozporządzania gotowym produktem - książką lub czasopismem przysługuje Spółce. Do czasu wydania gotowych produktów materialnych - książek lub czasopism - po stronie kontrahentów pozostają jedynie prawa autorskie jako dobra, które mają swój wymiar niematerialny związany z ich zawartością artystyczną i intelektualną. Posiadanie przez wydawców praw autorskich nie upoważnia wydawnictwa do rozporządzania wykonanymi książkami lub czasopismami. Prawo własności i prawo dysponowania nim jak właściciel do wytworzonych przez Spółkę produktów zostaje przeniesione na kontrahenta dopiero z chwilą: wydania mu przez Spółkę produktu, wydania produktu pod warunkiem zapłaty, bądź też wystawienia faktury VAT, w ostatnim przypadku Spółka przed wystawieniem faktury VAT zawiadamia zamawiającego o postawieniu towaru do jego dyspozycji, co jest równoznaczne z wydaniem produktu.

W każdym przypadku Spółka wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż produktu finalnego PKWiU ex 22.11 lub ex 22.13.

Zarówno książki jak i czasopisma spełniają wymogi ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie dostawy towarów określonych w art. 7 zgodnie z art. 2 pkt 6 definiującym towary jako rzeczy ruchome.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 5 czerwca 2003 r. w sprawie o sygn. akt II SA 2214/00 Mon. Pod. 2003/8/4 klasyfikacje statystyczne nie stanowią wiążącej dyrektywy dla organu podatkowego, są tylko jednym z dowodów w sprawie, a organ ocenia je zgodnie z art. 191 Ordynacji podatkowej. Wykonywanie wymienionych czynności polegających na dostawie podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0% zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonanie umowy, na podstawie której podatnik wytwarza samodzielnie i we własnym zakresie, metodami poligraficznymi książki lub czasopisma (oznaczenie PKWiU ex 22.11 - książki, ex 22.13 - czasopisma) z materiałów stanowiących własność podatnika, jest dostawą towarów i w konsekwencji podlega opodatkowaniu stawką VAT 0% w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz § 9 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336).

Dodatkowo pismem z dnia 17 września 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż użyte w pytaniu słowo "czasopisma" Spółka traktuje jako czasopisma specjalistyczne zdefiniowane jak w złożonym wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzanie książek i czasopism specjalistycznych (oznaczenie PKWiU ex 22.11 - książki, ex 22.13 - czasopisma) samodzielnie i we własnym zakresie, metodami poligraficznymi z materiałów stanowiących własność podatnika, jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i w konsekwencji podlega opodatkowaniu stawką VAT 0% zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336) który określa, że obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostaw w kraju i wewnątrz wspólnotowego nabycia:

oznaczonych symbolem ISSN, objętych kodem PKWiU 22.13 i CN 4902.

Wnioskodawca podtrzymując dotychczasowe argumenty wskazał, iż w identycznej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał indywidualne interpretacje w sprawach o sygn. akt IP-PP2-443-404/08-2/MK z dnia 23 kwietnia 2008 r. i sygn. akt IPPP3/443-70/08-3/MM z dnia 19 grudnia 2008 r., jak również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w sprawach o sygn. akt IBPP2/443-684/08/BM z dnia 10 października 2008 r. uznali, że prawidłowe jest stanowisko, iż właściwą stawką podatku VAT w przedstawionych sytuacjach - identycznych jak sytuacja podatnika w niniejszej sprawie jest stawka 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

W myśl z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich część, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji,

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Mając na uwadze ww. przepisy, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy dokonać oceny czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność poligraficzną polegającą między innymi na produkcji na zamówienie wydawców książek oraz czasopism (oznaczenie PKWiU ex 22.11- książki, ex 22.13 - czasopisma). Spółka zakupuje we własnym zakresie i na własne ryzyko materiały, surowce i komponenty w postaci rzeczy ruchomych tj. papier, karton, tektura, farby, kleje, odczynniki, płyty drukowe, klisze itp. konieczne do wytworzenia książek lub czasopism specjalistycznych. Wytworzenie danych produktów następuje przy wykorzystaniu własnych maszyn oraz własnych materiałów, surowców i komponentów (papier, karton, tektura, farby, kleje, odczynniki, płyty drukowe, klisze itp.). W procesie wytwarzania książek lub czasopism specjalistycznych, działając na własny rachunek, Spółka samodzielnie dobiera odpowiednią technologię produkcji. W zależności od potrzeb stosuje obróbkę komputerową, wykonuje odpowiednią ilość nadruku, tnie, broszuruje, skleja i oprawia, dokonuje składu oraz szeregu innych czynności. W toku procesu produkcji, o ile zajdzie taka potrzeba, Spółka może zlecać na własne ryzyko i koszt wykonanie całości lub części czynności podwykonawcom.

Przy realizacji zamówienia Spółka dysponuje przedmiotowym produktem jak właściciel. Zamawiający oczekując określonego produktu finalnego, co do zasady nie ingeruje w proces produkcji. Końcowym efektem procesu technologicznego jest powstanie towaru jako produktu zdatnego do użycia przez odbiorcę finalnego: książki, bądź też czasopisma, oznaczonego symbolem identyfikatora ISBN lub ISSN, który jest sprzedawany klientom.

Do czasu wydania kontrahentom gotowych produktów, prawo do dysponowania i rozporządzania gotowym produktem - książką lub czasopismem przysługuje Spółce. Do czasu wydania gotowych produktów materialnych - książek lub czasopism - po stronie kontrahentów pozostają jedynie prawa autorskie jako dobra, które mają swój wymiar niematerialny związany z ich zawartością artystyczną i intelektualną. Posiadanie przez wydawców praw autorskich nie upoważnia wydawnictwa do rozporządzania wykonanymi książkami lub czasopismami. Prawo własności i prawo dysponowania nim jak właściciel do wytworzonych przez Spółkę produktów zostaje przeniesione na kontrahenta dopiero z chwilą: wydania mu przez Spółkę produktu, wydania produktu pod warunkiem zapłaty, bądź też wystawienia faktury VAT, w ostatnim przypadku Spółka przed wystawieniem faktury VAT zawiadamia zamawiającego o postawieniu towaru do jego dyspozycji, co jest równoznaczne z wydaniem produktu.

W każdym przypadku Spółka wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż produktu finalnego PKWiU ex 22.11 lub ex 22.13.

Zarówno książki jak i czasopisma spełniają wymogi ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie dostawy towarów określonych w art. 7 zgodnie z art. 2 pkt 6 definiującym towary jako rzeczy ruchome.

W momencie wydania gotowego towaru nabywcy, Wnioskodawca przenosi na niego prawo do rozporządzenia tymi towarami jak właściciel. Wykonanie książek i czasopism Wnioskodawca dokumentuje fakturą VAT.

Oznacza to, że jeżeli w wyniku wykonanych przez Wnioskodawcę czynności wytworzony jest, z materiału własnego, nowy produkt w postaci książki czy czasopisma, a następnie Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania tymi produktami na nabywcę jak właściciel, to należy uznać te czynności za dostawę towarów.

Proces wydrukowania książki lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, broszura lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, broszury, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek i czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady, stawka podatku od towarów i usług - na podstawie art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy o VAT - wynosi 22%, jednakże zarówno w samej ustawie o podatku od towarów i usług, jak też i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2, w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

Natomiast w poz. 49 ww. załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wymienione zostały gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, które również podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%.

Zgodnie z zapisem zawartym w § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), w myśl § 9 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, uzyskujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Reasumując, należy stwierdzić, iż o ile przedmiotem dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw będą, wykonywane przez niego na zlecenie wydawców, książki, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 10 lit. a) ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. lub czasopisma specjalistyczne, wskazane w § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b) tegoż rozporządzenia Ministra Finansów, wówczas ich dostawa podlegać będzie opodatkowaniu według 0% stawki podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy również zauważyć, iż podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja, została potraktowana jako element przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji książek i czasopism, według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi, a w razie wątpliwości podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Należy jednocześnie zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Odnosząc powyższe do wskazanych i załączonych do wniosku interpretacji indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.