IBPP2/443-526/08/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa Badawczo-Produkcyjno-Handlowego T. przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. (data wpływu 6 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.), pismem z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 2 września 2008 r.) oraz pismem z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów jako eksportu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów jako eksport towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 lipca 2008 r. znak: IBPP2/443-526/08/EJ, pismem z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 2 września 2008 r.) oraz pismem z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności prowadzi m.in. prace:

* budowy, modernizacje i remonty pieców szklarskich - PKWiU 292191

* rozgrzewanie i rozruch pieców szklarskich - PKWiU 292192

Kontrakty na wykonanie tych prac w krajach poza Unią (Mołdawia, Ukraina itp.), obejmują takie elementy jak:

Na wszystkie te elementy w kontrakcie ustalane jest oddzielne wynagrodzenie. Obecnie dla potrzeb VAT:

* projekt techniczny - PKWiU 74.2 - Wnioskodawca traktuje jako usługi, nieopodatkowane w kraju "poza VAT", a ich wartość wpisuje w rubrykę 20 deklaracji VAT-7,

* montaż i uruchomienie pieca oraz wszelkie naprawy jako prace wykonywane na nieruchomości Wnioskodawca traktuje zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT jako usługi "poza VAT" i ich wartość wpisuje w rubrykę 20 deklaracji VAT-7

* dostawy materiałów (materiały ogniotrwałe, konstrukcje stalowe, instalacje gazowe i elektryczne, automatyka i inne urządzenia niezbędne do wykonania całego pieca szklarskiego) traktowane są jako eksport towarów ze stawką 0% i wykazywane są w rubryce nr 31 deklaracji VAT-7.

Po stronie nabywcy z Ukrainy czy Mołdawii przedmiotowe dostawy traktowane są jako import towarów. Na wykonanie tych prac i dostaw Wnioskodawca otrzymuje po podpisaniu kontraktu zaliczki. Na otrzymane kwoty wystawia faktury VAT -zaliczka. Zaliczki na dostawy opodatkowuje stawką 0% - eksport, a zaliczki na pozostałe usługi traktuje jako zaliczki poza VAT i wykazuje w rubryce 20 deklaracji VAT-7. Przeprowadzone kontrole w Spółce nie wykazały nieprawidłowości.Dodatkowo w piśmie z dnia 2 września 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że na każdy element kontraktu wystawiane są oddzielne faktury. Ze względu na wielkość materiałów niezbędnych do budowy pieca, faktury na dostawy wystawiane są sukcesywnie wraz z każdym transportem, w których dostawca jest Wnioskodawca, a odbiorcą i płatnikiem firma, z którą Spółka ma podpisany kontrakt. Takie same dane zawarte są w SADACH lub dokumentach IE599. Zatem Wnioskodawca nie przemieszcza dostaw za granicę na budowę, lecz dokonuje ich sprzedaży. Potem z materiałów sprzedanych wcześniej kontrahentowi zagranicznemu wykonuje ich montaż wg projektu, na który kontrahent otrzymał fakturę. Zdarza się, że część materiałów zwłaszcza materiałów ogniotrwałych do budowy pieca zakupuje sam kontrahent bez pośrednictwa firmy Wnioskodawcy, ale wówczas tych materiałów nie obejmuje kontrakt.

Ponadto w piśmie z dnia 5 września 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że zdarza się, że dostawy materiałów (zwłaszcza materiały ogniotrwałe) kupuje u kontrahentów z Unii Europejskiej: we Włoszech, na Węgrzech, w Austrii, a następnie sprzedaje te materiały bezpośrednio z tych krajów (dokonując na ich terytorium odprawy celnej) do Mołdawii. Materiały te nie były dostarczone do Polski lecz bezpośrednio transportowane do Mołdawii (co znacznie skróciło transport). Transportu dokonywał kontrahent z Mołdawii. Z uwagi na fakt, że taka sprzedaż nie odpowiada definicji eksportu Wnioskodawca wykazuje ją w rubryce 21 deklaracji VAT - "dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju". Na dostawy tych materiałów Spółka również otrzymywała zaliczki. Dodatkowo w piśmie wskazano, że w żadnym z krajów unijnych Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT, tylko w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo traktuje dla potrzeb VAT dostawy towarów jako eksport.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo, gdyż ustawodawca w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT określił definicję eksportu, którą spełniają dokonywane dostawy. Gdyby ustawodawca nie chciał uznać takiej dostawy za eksport to w pojęciu eksportu zawarłby taką definicję jak w art. 13 ust. 4 pkt 1 dotyczącą dostaw wewnątrzwspólnotowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Wobec powyższego, aby uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT i zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 0%, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ww. ustawy,

* następnie, w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje, iż nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.Należy zauważyć, iż w definicji eksportu towarów ustawodawca odwołał się do art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Istotą dostawy towarów jest zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Obecnie takim dokumentem jest, co do zasady, karta 3 SAD lub komunikat IE-599.

Biorąc pod uwagę powyższy stan prawny, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów do państwa trzeciego. Niezbędne jest jednak równoczesne z wywozem, przeniesienie na nabywcę owych towarów prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów dla odbiorców poza terytorium Unii Europejskiej. Faktury na dostawy towarów wystawiane są sukcesywnie wraz z każdym transportem, w których dostawcą jest Wnioskodawca, a odbiorcą i płatnikiem jest firma, z którą Spółka ma podpisany kontrakt. Takie same dane zawarte są w SAD-ach lub dokumentach IE 599. Po stronie nabywcy z Ukrainy czy Mołdawii przedmioty dostawy traktowane są jako import towarów. W oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny przyjęto, iż Wnioskodawca dokonuje montażu pieca z materiałów będących już własnością kontrahenta. W związku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów, która podlega odrębnemu fakturowaniu od świadczonych usług i na dostawy te ustalane jest odrębne wynagrodzenie. W konsekwencji uznać należy, że w wyniku tej transakcji następuje przeniesienia prawa własności do tych towarów. A jeśli Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, to w przedstawionej sytuacji mamy do czynienia z eksportem towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy odnośnie uznania za eksport towarów czynności wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty należało uznać za prawidłowe.

Odpowiedzi na zapytanie w zakresie wystawiania faktury na zaliczki otrzymywane od kontrahenta udzielono w odrębnych interpretacjach.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny. W przypadku zmiany któregokolwiek z elementów tego stanu faktycznego, przedmiotowa interpretacja traci swą ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.