IBPP2/443-525/11/ASz - Obliczenie kwoty marży przy sprzedaży samochodów używanych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-525/11/ASz Obliczenie kwoty marży przy sprzedaży samochodów używanych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2011 r. (data wpływu 13 kwietnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania kwoty marży przy sprzedaży samochodów używanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania kwoty marży przy sprzedaży samochodów używanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami (auto-komis), w tym m.in. samochodami sprowadzanymi z krajów Unii Europejskiej. W odniesieniu do samochodów używanych sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej w przypadkach określonych przepisami art. 120 ust. 10 ustawy stosowana jest procedura szczególna, określona w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkowanie marży. Dla celów wyliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży samochodów używanych, objętych tą procedurą dotychczas stosowano następujący sposób obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług:

* za kwotę nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy przyjmowano cenę zakupu, wynikającą z dokumentu potwierdzającego dokonanie zakupu, tj. umowy kupna-sprzedaży, rachunku, faktury, przeliczoną na złote według kursu średniego NBP danej waluty obcej na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia dowodu zakupu;

* za cenę sprzedaży cenę wynikającą z wystawionej nabywcy pojazdu faktury VAT marża;

* różnica pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług (marżę). Przyjęty sposób obliczenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku w przypadku stosowania procedury sprzedaży, dla której podstawę opodatkowania stanowi marża, przy zakupie samochodów sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej, jest stosowany przez Wnioskodawcę od momentu wystąpienia pierwszych tego typu transakcji w okresie obowiązywania przepisów powołanej ustawy do nadal.

Z tytułu sprowadzenia na terytorium kraju samochodów osobowych Wnioskodawca obowiązany był zapłacić podatek akcyzowy, według stawki uzależnionej od pojemności silnika, tj. 18,60% dla samochodów osobowych o poj. silnika powyżej 2000 cm sześciennych, 3,1% dla pozostałych samochodów osobowych. Zapłata akcyzy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu jest warunkiem koniecznym do dalszej sprzedaży tego samochodu na terytorium kraju, a obowiązek jej uiszczenia spoczywa na sprowadzającym, tj. Wnioskodawcy.

Przy samochodach o znacznej wartości i pojemności silnika przekraczającej 2000 cm sześciennych, obciążenia fiskalne z tytułu podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług niejednokrotnie wykluczają osiągnięcie jakiegokolwiek zysku na jednostkowej transakcji, przy założeniu, że kwota należnego podatku od towarów i usług jest ustalana w sposób opisany powyżej.

Z przepisów powołanej ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika jednoznacznie, w jaki sposób należy w opisanej sytuacji obliczać kwotę marży, poprzez brak definicji zastosowanego w przepisie art. 120 ust. 4 ustawy pojęcia "kwota nabycia".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, w sytuacji opisanej powyżej przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży, do "kwoty nabycia" zalicza się, oprócz ceny zapłaconej sprzedającemu, kwotę akcyzy zapłaconej w związku z nabyciem samochodu jak również inne poniesione koszty, niezbędne do sprzedaży tego samochodu na terenie kraju, tj. koszty opłaty recyclingowej, tłumaczenia dokumentów przeglądu technicznego.

Stanowisko Wnioskodawcy, pojęcie "kwota nabycia" użyte w ustawie o podatku od towarów i usług jest zbliżone do pojęcia "ceny nabycia" stosowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W art. 22g ust. 3 tej ustawy cyt. "za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (...). W przypadku importu cena obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku". Wobec braku definicji pojęcia "kwota nabycia" bezpośrednio w ustawie o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca sądzi, że w opisanym przypadku można by posiłkować się cytowaną definicją ceny nabycia.

Wobec powyższego cena nabycia powinna stanowić sumę następujących składowych: ceny zapłaconej sprzedającemu, opłaconej akcyzy, opłaty recyclingowej oraz kosztów tłumaczenia dokumentów zakupu, a nawet kosztów transportu, o ile Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu usługi transportowej.

W takiej sytuacji marża brutto byłaby wyrażeniem faktycznej marży sprzedawcy na podlegający odsprzedaży towar. Podstawa opodatkowania liczona jako różnica pomiędzy wymienionymi składowymi kwoty nabycia, a ceną sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, stanowiłaby faktyczny zysk netto sprzedającego na jednostkowej transakcji.

W dotychczas przyjętym sposobie obliczania marży dochodzi do absurdalnej sytuacji opodatkowania podatkiem od towarów 1 usług m.in. podatku akcyzowego oraz opłaty recyclingowej, czyli płacenia "podatku od podatku".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 120 ust. 4 ww. ustawy o VAT, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez towary używane, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (...).

Przy czym przepisy art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z art. 120 ust. 10 tej ustawy, dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej,

2.

podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113,

3.

podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5,

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113,

5.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami (auto-komis), w tym m.in. samochodami sprowadzanymi z krajów Unii Europejskiej. W odniesieniu do samochodów używanych sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej w przypadkach określonych przepisami art. 120 ust. 10 ustawy stosowana jest procedura szczególna, określona w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkowanie marży.

Z tytułu sprowadzenia na terytorium kraju samochodów osobowych Wnioskodawca obowiązany był zapłacić podatek akcyzowy, według stawki uzależnionej od pojemności silnika, tj. 18,60% dla samochodów osobowych o poj. silnika powyżej 2000 cm sześciennych, 3,1% dla pozostałych samochodów osobowych. Zapłata akcyzy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu jest warunkiem koniecznym do dalszej sprzedaży tego samochodu na terytorium kraju, a obowiązek jej uiszczenia spoczywa na sprowadzającym, tj. Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wnosi zatem o rozstrzygnięcie czy do kwoty nabycia zalicza się kwotę akcyzy i inne poniesione koszty.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga więc, czy podatek akcyzowy jak również inne poniesione koszty, niezbędne do sprzedaży tego samochodu na terenie kraju, tj. koszty opłaty recyclingowej, tłumaczenia dokumentów przeglądu technicznego są składnikami ceny nabycia sprowadzanego samochodu.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia "ceny nabycia".

Należy zatem sięgnąć do definicji zawartej w Dyrektywie 2006/112/WE Rady zdnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.).

I tak w myśl art. 312 pkt 2 Dyrektywy - "cena nabycia" oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Natomiast w punkcie 1 tegoż przepisu (art. 312 Dyrektywy) zawarto definicje ceny sprzedaży.

Zgodnie z tym przepisem "cena sprzedaży" oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79.

Powyższe oznacza, że kwota nabycia to cena, którą nabywca płaci dostawcy towaru (sprzedającemu). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Jest to równoznaczne z tym, iż te koszty są wliczone w cenę należną dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone dostawcy towaru.

Podatek akcyzowy stanowi daninę publiczną należną Skarbowi Państwa.

Także opłata recyklingowa jest uiszczana na Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska.

Natomiast tłumaczenia dokumentów oraz przeglądu technicznego dokonują wyspecjalizowane jednostki, posiadające określone uprawnienia.

Należy zatem uznać, iż wobec tego, że podatek akcyzowy, jak i pozostałe koszty (koszty opłaty recyklingowej, tłumaczenia dokumentów przeglądu technicznego), które nie są zapłacone dostawcy towaru nie mogą być zaliczone do ceny nabycia.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl