IBPP2/443-502/08/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-502/08/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. S. przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2008 r. (data wpływu 30 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy na podstawie posiadanych dokumentów Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 sierpnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy na podstawie posiadanych dokumentów Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej koksu, który zakupuje u innej polskiej spółki handlowej. Zgodnie ze złożonym przez unijnego nabywcę zamówieniem, towar odbierany jest bezpośrednio w koksowni, w Polsce, przez spedytora polskiego lub zagranicznego wskazanego przez nabywcę. Towar odbierany jest przez pracownika firmy przewozowej (spedytora) upoważnionego i wskazanego przez nabywcę zagranicznego (na bazie FCA).Nabywca unijny posiada właściwy numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W swojej dokumentacji Wnioskodawca posiada:

1.

kopię faktury,

2.

specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

3.

kserokopię listu przewozowego (CMR),

4.

potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca wysyłki,

5.

zamówienie zagranicznego nabywcy,

6.

dokument potwierdzający zapłatę za koks.

Wnioskodawca wskazał również, iż nabywca potwierdza odbiór towaru dostarczonego zgodnie z jego zamówieniem na dokumencie "Dowód odbioru towaru przez odbiorcę na terytorium Państwa Unii Europejskiej". Dokument taki zawiera:

* dane nabywcy i sprzedawcy,

* datę odbioru towaru,

* określenie towaru i jego wagę,

* środek transportu: imię i nazwisko kierowcy, nr rejestracyjny samochodu,

* podpis nabywcy.

Natomiast specyfikacja wysyłkowa potwierdzona przez nabywcę zawiera:

* nr faktury sprzedaży,

* nr zamówienia,

* datę wysyłki,

* dane nabywcy i sprzedawcy,

* miejsce przeznaczenia,

* określenie towaru i jego tonaż,

* środek transportu: imię i nazwisko kierowcy, nr rejestracyjny samochodu,

* podpis nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów (dotyczy to zwłaszcza kserokopii CMR), zgodnie z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% przy realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostawach koksu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż na podstawie powyższych dokumentów Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki podatku VAT wysokości 0% dla realizowanej wewnątrzwspólnotowej dostawy koksu.Wszystkie wskazane wyżej dokumenty potwierdzają łącznie, że koks został wywieziony z terytorium kraju.Wnioskodawca we wniosku zauważył ponadto, iż Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu znak: 1471/NTR1448-335/06/MA wskazał, że ustawodawca w przepisach nie określił w sposób jednoznaczny formy dokumentu potwierdzającego dokonanie wewątrzwspólnotowej dostawy tj. czy jest to oryginał, kserokopia, e-mail itp. (tylko w art. 42 ust. 3 pkt 2 pisze: kopia faktury). W ww. postanowieniu Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał prawo podatnika do zastosowania stawki VAT 0% przy wewnątrzspólnotowej dostawie towarów.Również w interpretacji z dnia 29 listopada 2004 r. znak: PI/005-2175/04/CIP Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał prawo podatnika do zastosowania stawki 0% jeżeli posiada on piątą kopię lub kserokopię dokumentu CMR oraz inne dokumenty wymienione w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług (w tym dokument potwierdzający przyjęcie towaru przez nabywcę otrzymany faksem lub mailem).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Art. 13 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z art. 41 ust. 3 cyt. ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 ustawy VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ww. ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast, dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy. Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów nie precyzuje, jaki konkretnie dokument przewozowy jest wymagany i co owo pojęcie oznacza.Do międzynarodowego transportu drogowego stosuje się przepisy Konwencji o Umowie Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 r., ratyfikowanej także przez Polskę w 1962 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238), zwanej dalej konwencją CMR. Zgodnie z art. 4 Konwencji CMR dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy, przy czym jego brak lub nieprawidłowość nie wpływa na istnienie ani ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom konwencji CMR. W praktyce z egzemplarza listu przewozowego wręczanego nadawcy w momencie wysyłki towaru nie wynika jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. Ten egzemplarz listu przewozowego jest jedynie dowodem zawarcia umowy przewozu i przyjęcia towaru przez przewoźnika (art. 9 ust. 1 konwencji CMR), a nie jej faktycznego wykonania. Informację o dostarczeniu towaru do odbiorcy (pokwitowanie odbioru towaru i drugiego egzemplarza listu przewozowego przez odbiorcę) zawiera egzemplarz listu przewozowego, który zatrzymuje przewoźnik (art. 13 ust. 1 konwencji CMR).

Dlatego, stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. W świetle powyższego posiadana przez Wnioskodawcę kserokopia listu przewozowego CMR nie spełnia warunku wynikającego z art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, tj. nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towaru na terytorium, innego niż Polska, państwa członkowskiego. Zatem konieczne jest posiłkowanie się dodatkowymi dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 11 ww. ustawy, wskazującymi, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w swojej dokumentacji posiada następujące dokumenty:

1.

kopię faktury,

2.

specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

3.

kserokopię listu przewozowego (CMR),

4.

potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca wysyłki,

5.

zamówienie zagranicznego nabywcy,

6.

dokument potwierdzający zapłatę za koks.

Wobec faktu, że ww. przepis 42 ust. 11 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług wymienia tylko przykładowe dokumenty (tworzące katalog otwarty), wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku dokumenty, potwierdzające odbiór towaru przez nabywcę należy uznać za dowód (wraz z kserokopią listu przewozowego, kopią faktury i specyfikacją ładunku) dostarczenia towaru do nabywcy i w konsekwencji, za dowód uprawniający Wnioskodawcę do zastosowania dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl